แสนรักของเมฆา-สอนคนแก่หน่อยนะ 1

หลังจากที่ยาหยีมาถึงแสนรักก็พาไปอาบน้ำ อาหารค่ำพี่บัวมาตามให้ไปที่เรือนใหญ่ แสนรักแปลกใจปกติอาเมฆไม่เคยให้เธอร่วมโต๊ะนับตั้งแต่วันนั้นที่เขาบอกให้เธอเดนออกมาจากเงาของเขา

"แสน เป็นอะไรไปหรือ อาเมฆให้คนมาตามแล้วไปกันเถอะ ท่าทางเขาดุมากนะ เราไม่อยากทำให้แสนมีปัญหาเพราะว่าช่วยเรา"

"อย่าคิดมากนะยาหยี ไม่มีอะไรหรอกเราแค่แปลกใจน่ะ อยู่ๆอาเมฆเรียกไปกินข้าวที่ตึกใหญ่ ปกติเกลียดขี้หน้าเราจะตาย"

"ไปกันเถอะ อย่าคิดมากเลย"

ทั้งสองคนพากันไปเดินที่ตึกใหญ่ เมื่อมาถึงเมฆาก็หน้าบึ้งรออยู่ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้า

" หัดตรงต่อเวลาบ้างนะแสนรัก กี่ครั้งแล้วที่ให้ผู้ใหญ่นั่งรอ"

แสนรักถอนหายใจเบื่อหน่าย นับวันกิริยาต่อต้านจะเพิ่มขึ้นทุกทีจนเมฆารู้สึกได้ เพียงขวัญชื่อนี้จำขึ้นใจเลย สอนเด็กในปกครองเขาให้กล้าต่อต้านขนาดนี้ ไอ้คิมก็ไม่อบรมเมียสักนิด เอะอะก็ตามใจเมียทุกเรื่อง

"ทำไม.... ถอนหายใจเธอลำบากใจมากมั้ยที่ต้องมานั่งกินข้าวร่วมกับฉัน รังเกียจคนที่ให้ข้าวให้น้ำให้ที่คุ้มกะลาหัวหรือแสนรัก"

"เปล่าค่ะอาเมฆ แสนขอโทษที่มาช้าทำให้คุณอาต้องอารมณ์เสีย"

ยาหยีที่นั่งลงก็ได้แต่บีบมือเพื่อนใต้โต๊ะ แสนรักมองหน้าเพื่อน มีน้ำตา