แสนรักของเมฆา-ร่านก็บอกมา

เมฆาอ่อนใจกับไอ้เด็กบ้านี่จริงๆ เจ้าคิดเจ้าแค้นน่ะเขาเข้าใจ แต่จำเป็นต้องมาเอาเรื่องกับเด็กไม่รู้เรื่องด้วยหรือไง

รถเลี้ยวเข้ามาจอดในบ้าน แสนรักไม่ลงอยากไปเป็นเพื่อนยาหยีแต่สายตาดุของผู้ปกครองทำให้ต้องก้าวลงมา กายออกรถทันที พอออกจากบ้านได้ก็เหน็บแนมคนข้างๆไม่เลิก

"ไงแม่คุณหนูตกอับ นั่งรถที่ไอ้กระจอกขับเนี่ยไม่กลัวขี้กลากขึ้นหรือไง หึ"

"...."

"พูดไม่ออกจี้ใจดำหรือ ก่อนจะโกงคนอื่นเขามาจนรวย พ่อเธอขนาดแย่งข้าวหมาก็คงเคยทำล่ะมั้ง"

"จอดเถอะ ฉันอยากลงอีกอย่างฉันจะขอโทษอาเมฆเองเรื่องนี้ ไม่เต็มใจก็ช่วยจอด"

"ทำไม พูดไม่ได้พ่อเธอวิเศษมากหรือ ก็แค่ไอ้แกรอวันตาย ว่าแต่จะตายแบบไหนล่ะ ถูกยิงถูกฒ่าหั่นศพ เจ้าหนี้เยอะขนาดนั้นน่ะ หึ"

ยาหยีมองหน้าเขาตรงก่อนจะเอ่ย

"คุณกรธวัฒน์ ถ้าไม่เต็มใจช่วยกรุณาจอด คุณเกลียดฉันก็อย่ามาเสนอหน้าช่วย ต่อให้เป็นคำสั่งอาเมฆฉันรู้ว่าคุณไม่ทำก็ได้ ช่วยเป็นลูกผู้ชายแมนๆหน่อย มานั่งจีบปากจีบคอด่าผู้หญิง อยู่บ้านคุณใส่กระโปรงเหรอ"

กายเลี้ยวรถเข้าข้างทางทันทีก่อนจะเอ่ย

"ปากดีไปหน่อยนะ ที่หนีหัวซุกหัวซุนอยู่นี่ไม่ใช่ว่ากลัวถูกขายเป็นเด็กเสี่ยเหรอ เธออขายให้ฉันไหมฉันช่วยซื้อเองว