Semua Bab หลานสาวจำเป็นภาค1 แสนรักของเมฆาภาค2: Bab 91 - Bab 100

แสนรักเร่าร้อนเวลาเมาจริงๆ น่ารักเป็นบ้า ก่อนจะอาบน้ำจนเสร็จแล้วพากันลงมาข้างล่าง บัวอมยิ้มให้แต่แสนรักล้อเลียนกลับ เมื่อคืนน้าแท่งพาไปกินข้าวที่ไหนนะคอแดงปากเจ่อแถมเพิ่งกลับมาตอนเช้าอีกด้วยป้าดาหวันตั้งโต๊ะแต่เช้าเห็นหน้าแสนรักก็ยิ้มให้ แสนรักวิ่งลงมากอดคนแก่ก่อนจะหอมแก้มย่นๆของป้าดาหวัน หญิงวัยกลางคนลูบศีรษะก่อนจะเอ่ย"วันนี้อารมณ์ดีอะไรคะคนสวยของป้า""วันนี้อาเมฆจะพาไปทำบุญค่ะป้าดาหวัน พี่บัวคะวันนี้แสนจะไปวัดค่ะไม่ได้ไปนานมากแล้ว""ดูสิดีใจจนเนื้อเต้นเชียว ทำยังกับเด็กน้อยได้ของเล่นแหนะคุณแสนเนี่ย""ก็แสนมีความสุขนี่คะ วันนี้มีข้าวต้มกุ้งหรือคะ เดี๋ยวตอนเย็นแสนจะขออนุญาติอาเมฆอยากกินหมูกะทะ จะชวนเพื่อนด้วยค่ะ"เมฆาที่เพิ่งคุยงานเสร็จเดินลงได้ยินคำว่ามีความสุขก็ถอนหายใจทันที ถ้ารู้เรื่องยังจะเป็นสาวน้อยร่าเริงอย่างเช่นตอนนี้ได้หรือไม่ ก่อนจะเดินมาที่โต๊ะอาหาร เมฆาสบตากับป้าดาหวันก่อนที่จะเดินเลี่ยงไปอีกทาง ป้าดาหวันเดินตามออกมาก่อนจะจับมือหนาของคนที่เธอดูแลมาตลอด28ปีตั้งแต่เมฆาอายุ12รักเขาเหมือนลูกชาย"บางอย่างต้องบอกนะคะคนดีของป้า อย่ากลัวเลยคุณเลี้ยงเธอมาให้เข้มแข็

วันนี้มีแต่เรื่องวุ่นวายจนแสนรักปวดหัว ส่วนยาหยีเองก็รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้พี่บัวต้องมาเดือดร้อน อยากรู้ว่าพี่บัวไปไหนแต่ว่าอีกใจก็ไม่อยากรู้ อยากสมน้ำหน้าน้าชายที่เอาแต่ใจจนพี่บัวหนีไป เมฆาเองก็ได้แต่สงสารป้าดาหวันบุตรสาวไม่กลับมาออกจากบ้านไป แต่เขารู้ดีว่าบัวไปไหนเลยไม่ต้องห่วงมากนัก ทุกคนต่างมีเรื่องในใจของตนเอง เมฆาเองก็มีเรื่องค้างคาใจกับหลานสาวคนสวยเหมือนกัน เขาไม่ได้พาไปที่นั่นตามที่เขาตั้งใจไว้ กรธวัฒน์พายาหยีกลับบ้าน ตอนนี้เขารับมารดากลับมาดูแลที่บ้านแล้วยาหยีคอยดูแลมารดาเขาอย่างดี มารดาเริ่มที่จะรู้เรื่องบ้างแล้ว เธอรักยาหยีแม้จะเริ่มรู้แล้วว่ายาหยีไม่ใช่กิ่งฤดีบุตรสาวของเธอ แต่ความสดใสของยาหยีทำให้มารดาของเขามีรอยยิ้มไม่เอาแต่เหม่อรู้สึกตัวบ่อยขึ้นเมฆาให้คนงานไปพักจนหมด หลังสองทุ่มมีกฎเหล็กห้ามทุกคนเข้าใกล้เรือนใหญ่เป็นเช่นนี้มานานแล้วตั้งแต่รับแสนรักมาอยู่ด้วย เพราะหลานสาวเป็นผู้หญิงเขาไม่อยากให้มีคนมายุ่มย่ามตอนมืดๆค่ำๆ เมฆาเปิดไวน์องุ่นที่เขาโปรดเป็นพิเศษก่อนจะเดินไปหาคนตัวเล็กที่กำลังนั่งกินขนมบนชิงช้า มือไถฟีดไปเรื่อยๆ"แสนค่ะ เรียนจบแล้วอายัง

ตีห้าแล้วแสนรักตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว นึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ใบหน้าเห่อร้อนทันทีเธอเรียกร้องเขาทั้งคืนอีกทั้งยังไม่ยอมให้เขาหยุดอีกด้วย เมฆาที่หลับอยู่กระชับอ้อมแขนก่อนจะเอ่ยงึมงำ"นอนเถอะเมียจ๋า เดี๋ยวสายๆค่อยตื่นเดี๋ยวผัวปลุกเองนะ""อาเมฆคะ แสนจะไปใส่บาตร""เว้นวันหนึ่งค่ะคนดี เดี๋ยววันนี้อาจะพาไปวัด ไปทำบุญนอนนะคะหรือว่าอยากทำอย่างอื่นดี"คนตัวโตลืมตามามองคนในอ้อมกอดก่อนจะรั้งแสนรักให้มาใกล้ชิดจูบเธอเป็นการต้องรับยามเช้า แสนรักยอมให้เขาจูบจนพอใจเมฆาถอนริมฝีปากออกแล้วแสนรักจึงลูบใบหน้าหล่อเหลาของเขาสายตาที่มองทั้งหลงรักหลงใหล"อาเมฆหล่อจริงๆ แสนจะมีวาสนาได้เป็นผู้หญิงของอาเมฆมากกว่าทางผ่านไหมคะ""แสนเป็นเมียอาค่ะ เป็นทุกอย่างของอาไม่ใช่ทางผ่าน นอนนะคะคนดีสักเก้าโมงเราจะไปวัดกัน"แสนรักพยักหน้าจากนั้นก็ซุกใบหน้ากับหน้าอกแกร่งของเมฆาหลับไปอีกครั้ง คนตัวโตกอดกระชับกดคางกับศีรษะของเธอ เมฆาหนักใจวันนี้เธอควรรู้ความจริงสักที จะมีปฏิกิริยาอย่างไรบ้างนะ แสนรักของอาสงสารหนูเหลือเกินเมฆากอดแสนรักหลับไปอีกรอบพร้อมกับเรื่องหนักใจ จนกระทั่งเก้าโมงเช้านาฬิกาปลุ

ขัตติยะที่ทนไม่ได้เพราะคนตัวเล็กเมินใส่เขาจึงเปิดประตูรถก้าวลงมากระชากร่างบางแล้วจับยัดใส่ในรถทันที ลูกพีชมองหน้าเขาก่อนจะหาทางออก แต่ขัตติยะเบียดจากฝั่งเธอพร้อมเอื้อมไปกดล็อกทำให้ลูกพีชไปไหนไม่ได้ก่อนจะเอ่ยอย่างฉุนเฉียว"คุณทำบ้าอะไรเนี่ย ไม่สนิทกันมาทำแบบนี้ทำไม""แน่ใจหรือ เด็กใจแตกที่มายืนอ่อยฉันวันนั้นหายไปไหนแล้วเล่าลูกพีช""ปล่อยนะคุณเข้ม""ไม่ นั่งดีๆ ด้วยถ้าไม่อยากเจ็บตัวคนสวย"พูดจบก็ออกรถ ลูกพีชนั่งตัวเกร็งเขาบอกเครื่องเพิ่งลงแต่ผิวพรรณไม่เหมือนคนไปทำงานทางใต้มาสักนิด ขัตติยะเห็นคนตัวเล็กนั่งเกร็งจึงลดความเร็วลงก่อนจะขับพาออกนอกเส้นทางโดยที่ลูกพีชไม่รู้ตัวรถแล่นมาจนกลางทางลูกพีชจึงรู้ว่าไม่ใช่ทางกลับบ้าน เธอมองหน้าคนข้างๆ ทันที"พี่เข้มจอดรถเดี๋ยวนี้ลูกพีชจะกลับบ้าน นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านลูกพีชนะ"".........""พี่เข้มลูกพีชบอกให้จอดไง ว้าย!!! พี่เข้มจะบ้าเหรอเร่งความเร็วทำไมอยากตายก็ไปตายคนเดียว"ขัตติยะไม่สนใจคนข้างๆ ที่เกาะที่จับเปิดประตูแน่น เขาเร่งความเร็วรถทันทีไม่นานรถก็เลี้ยวเข้ามาที่คอนโดกลางกรุง ขัตติยะจอดรถในที่จอดวีไอพีไม่มีใครมาวุ่นวายได้ ก่อนจะเปิดประตูรถลงมา ลู

ขัตติยะจูบสาวน้อยดูดดื่มอุ้มเขาห้องนอน วางลงบนเตียงทั้งๆที่ยังไม่ยอมหยุดจูบเธอเลย ลูกพีชกอดท้ายทอยเขาเอาไว้ จนขัตติยะพอใจจึงถอนริมฝีปากออกมา สบตาคนตัวเล็ก"พี่รักลูกพีชค่ะ คืนนี้ขอนอนกอดคนสวยนะคะ""ค่ะ ลูกพีชอยากนอนกอดพี่เข้มเหมือนกัน""ไปอาบน้ำกันดีกว่าคนสวยของพี่เข้ม""พี่เข้มอาบก่อนก็ได้ค่ะ""อาบด้วยกันดีกว่า ไม่ต้องอายพี่เห็นทั่วตัวแล้ว ไปกันเถอะถูหลังให้พี่หน่อย"ลูกพีชถอดเสื้อเชิ้ตของเขาออก ก่อนจะปลดเข็มขัด กางเกงแสลคลงไปกองที่ปลายเท้าพร้อมกับกางเกงในสีขาว ขัตติยะยกเท้าขึ้นเพื่อจะเขี่ยให้พ้นทาง แต่ลูกพีชเก็บขึ้นเอาไปวางพาดที่เก้าอี้ ขัตติยะรั้งลูกพีชมาหาปลดกระดุมเสื้อออก แกะตะขอเสื้อในสีแดงเพลิงที่พอเธอใส่แล้วมันยั่วเขาเหลือเกิน ตัดกับผิวขาวๆเซ็กซี่เป็นบ้าเลย กระโปรงยางยืดถูกเขาเกี่ยวเอาลงไปกองปลายเท้าเรียบร้อยแล้วลูกพีชกลืนน้ำลายทันทีที่ลูกชายของเขาค่อยๆขยายใหญ่โตขึ้น แม้ว่าเมื่อตอนบ่ายเธอจะขึ้นบดมันอยู่นานแต่กลับไม่ชิน ไม่รู้ว่าถ้าอยู่ในตัวเธอๆจะรับไหวไหม ขัตติยะจุงมือลูกพีชเข้าห้องน้ำแต่คนตัวเล็กไม่เดิน เธอกอดเขามือไล้ไปทั่วสะกิดหัวนมที่เป็นสีเข้มตามสีผิ