บททั้งหมดของ BadBoss บอสร้ายพ่ายรัก: บทที่ 31 - บทที่ 40

กิ๊ฟตั้งท่าจะด่าคนปลุก แต่แล้วก็ต้องชะงัก อ้าปากค้าง ดวงตาทั้งคู่ของเธอเบิกกว้างเมื่อเห็นว่า คนที่เธอนอนทับอยู่คือประธานบริษัท และเขากำลังทำหน้าทมึงถึงใส่เธอ“กรี๊ดดดดดดดด”หญิงสาวกรีดร้องออกมาดังลั่น รีบหยัดตัวขึ้น แล้วผงะถอยหลังอย่างลนลานด้วยความตกใจโครม !“โอ๊ย !”กิ๊ฟร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะตกลงมาจากเตียงก้นกระแทกพื้นเต็มแรง ขยับตัวหนีห่างจากชายหนุ่มโดยลืมไปว่าตนเองอยู่บนเตียง“อู้ย..... เจ็บ ๆ”คนบนพื้นโอดครวญ“อรุณสวัสดิ์”คิงกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์“........”กิ๊ฟหยุดร้องมองร่างสูงเดินหายลับเข้าไปในห้องน้ำ แล้วเลื่อนสายตามาที่เตียงนอน ภาพที่เธอนอนกอดกับเขาเมื่อครู่กระแทกเข้ามาในสมองอีกครั้ง เธอแทบอยากจะกรี๊ดออกมาอีกหน“นี่ฉันขึ้นไปนอนบนเตียงกับบอสได้ไง ! อย่าบอกนะว่าฉันละเมอ ม่ายนะ อ๊ายยยยย”หญิงสาวยกมือปิดหน้าด้วยความอายสุดฤทธิ์ครืน.......... ครืน........ ครืน.......กิ๊ฟใช้มือข้างเดียวในการลากกระเป๋าเดินทาง ส่วนมืออีกข้างก็จับสะโพกประคองตัว ตกเตียงเมื่อเช้าทำให้เธอเจ็บระบบไปหมดทั้งเอว ทั้งสะโพก“มาเร็วเข้า ลิฟต์มาถึงแล้ว”คิงยืนรออยู่หน้าประตูลิฟต์ก่อน เมื่

หมอเอกแบมืออย่างยียวน ค่อย ๆ ต้อนไอ้คนปากแข็งให้จนมุม“ไม่รู้เว้ย !”คิงสบถออกมา“อ่าว.... มึงนี่ หัวใจมึง มึงจะไม่รู้ใจตัวเองได้ไง”หมอเอกจิ้มนิ้วลงที่หน้าอกข้างซ้ายของอีกคนแรง ๆ อาการกระวนกระวายเมื่อเห็นคนที่รักเจ็บป่วย ทั้งอาการหึงหวงแบบนี้เขาเคยผ่านประสบการณ์มาก่อนมันแล้ว “มึงรักเขา” เขาจึงวินิจฉัยอาการของเพื่อนออกมาทันที“.........”คิงเหมือนกับถูกตรึงไว้เอาด้วยคำสาป แล้วก็ส่ายหัวรัวพร้อมกับพรั่งพรูออกมาว่า“กูไม่รู้เว้ย กูรู้แค่ว่าที่บริษัทต้องมีเขา คนอื่นทำอะไรก็ไม่ถูกใจฉันเหมือนกับเขาทำ กูแค่อยากอยู่กับเขาทุกวัน อยาก.....”“อยากกอดเขา อยากหอมเขา อยากจูบเขา”หมอเอกพูดแทรกขึ้นมาราวกับจะอ่านใจเขาออก“อืม....”คิงยอมรับเสียงเบา“ฮ่า ๆ มึงฟังคนที่มีเมีย มีลูก 2 แบบกูนะเว้ย นั่นแหละคือรักหมอเอกใช้ไหล่กระแทกอีกฝ่ายเหมือนที่เคยทำเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก“กูจะรักเขาได้ไงวะ ฉันกับเขารู้จักกันยังไม่ถึงเดือนเลย”คิงถามออกมาคล้ายกับเด็กไร้เดียงสาต่อโลกภายนอก ซึ่งเขาก็อ่อนต่อเรื่องความรักจริง ๆแม้เขาจะอายุ 35 ปีแล้ว แต่ไม่เคยสานสัมพันธ์กับผู้หญิงในเชิงชู้สาวเลยสักคน อย่างมากที่สุดเขาก็ไปใช้บ

“เป็นคำสั่งของบอสใหญ่จ้า น้องกิ๊ฟทำตั้งสองหน้าที่ ก็สมควรได้รับค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อแล้ว”“ขอบคุณค่ะพี่”กิ๊ฟยกมือไหว้อย่างซึ้งใจ ตอนนี้เธออยากจะกู่ร้องให้ก้องโลกว่า - ในที่สุดแสงสว่างก็ส่องลงมาหาอีกิ๊ฟแล้วโว๊ย ! –“คนที่เธอควรขอบคุณ คือ บอสใหญ่ต่างหาก พี่เองก็เพียงแค่ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด และพี่ก็ดีใจนะที่น้องกิ๊ฟสามารถทำงานกับบอสใหญ่ได้ ทั้ง ๆ ที่คนอื่นพากันเผ่นหนีกันแทบป่าราบ”“ฮ่า ๆ กิ๊ฟอาจจะเป็นคนประเภทแมวเก้าชีวิตมั๊งพี่ ฆ่ายังไงก็ไม่ตาย”ช่วงเวลาพักเที่ยง3 วันติดกันแล้วที่นารินีต้องเร่งรีบทำรายงาน อีกทั้งยังมีงานประจำที่ต้องสะสางในแต่ละวัน ทำให้เวลาว่างสำหรับการเสพสุขของเธอถูกทำลายจนย่อยยับ ทั้งการเดินช๊อปปิ้งยามเที่ยง หรือดูยูทูบ อ่านพันทิป เข้าเฟส หรือแม้กระทั่งเล่นติ๊กตอกก็ไม่มี !วันนี้ก็เช่นกัน เวลาเพิ่งจะผ่านช่วงเที่ยงวันได้ไม่นาน นารินีก็ต้องรีบกลับขึ้นมาในสำนักงานทันทีที่รับประทานอาหารกลางวันเสร็จ เพราะต้องเร่งทำรายงานตามบอสใหญ่สั่ง เธอรู้สึกเหมือนถูกซาตานลงทัณฑ์ก็มิปาน“เย้ !”“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”นารินีชะงักฝีเท้า เมื่อได้เสียงโห่ร้อง และเสียงหัวเราะดังลั่น เธอเงี

ชายหนุ่มกวาดสายตามองสาว ๆ ในบริษัททุกคนต่างส่งยิ้ม และโบกมือให้ แล้วสายตาของเขาก็สะดุดลงที่ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอยืนนิ่ง ๆ ส่งยิ้มให้เขาน้อย ๆ แล้วโค้งศีรษะเป็นการทักทายอย่างสุภาพหากเขาเดาไม่ผิด ผู้หญิงคนนี้ คงเป็นเลขาคนเก่ง ที่สามารถรับมือกับพี่ชายจอมเผด็จการของเขาได้แน่ ๆ“น่าสนใจจริง ๆ”เคพึมพำกับตัวเองเบา ๆ“อะไรหรือคะ คุณลูก”คุณนริศรได้ยินเสียงแว่ว ๆ ของลูกชายสุดที่รัก จึงเอ่ยถามขึ้น“ไม่มีอะไรครับคุณแม่ ผมแค่บอกว่า บริษัทของเราช่างน่าสนใจจริง ๆ ผมอยากจะเริ่มทำงานที่นี่เร็ว ๆ แล้ว”เคตอบผู้เป็นแม่ สายตากรุ้มกริ่มยังคงแวะเวียนไปยังใบหน้าสวยอย่างมีเสน่ห์ไม่เหมือนใครของเลขาสาวคิงเดินนำแม่ และน้องชายมาหยุดอยู่ตรงหน้าเลขาของตน เขาเอ่ยเบา ๆ กับหล่อนว่า“เรียบร้อยแล้วใช่ไหม”คำพูดสั้น ๆ ไม่มีที่มาที่ไปนั้น มีเพียงกิ๊ฟเท่านั้นที่เดาความหมายออกว่าเขาหมายถึงอะไร“เรียบร้อยค่ะท่านประธาน” คนถูกถามตอบเสียงเบาพอกัน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว คุณคิงสั่งให้เธอเตรียมจัดประชุมผู้บริหารระดับสูงเพื่อแนะนำตัวรองประธานคนใหม่ให้แก่ทีมผู้บริหารทุกคนรับทราบอย่างเป็นทางการ “ผู้บริหารทุกคนรออยู่ที่ห้องประชุมเอเวอร

13.15 น. กิ๊ฟเดินเข้ามาในห้องประธานบริษัทพร้อมกับกลิ่นหอมฉุยของข้าวผัดปูร้อน ๆ บนถาดอาหารยังมีกาแฟดำ และน้ำขิงร้อน ๆกลิ่นหอมจากอาหาร และเครื่องดื่มร้อน ๆ เรียกร้องให้คนที่กำลังนั่งตรวจเอกสารบนโต๊ะเงยหน้าขึ้นมอง"มื้อเที่ยงร้อน ๆ พร้อมเสิร์ฟค่ะ”หญิงสาวลำเลียงอาหารวางลงบนพื้นที่ว่างของโต๊ะ“เธอรู้ได้ไงว่าฉันยังไม่ได้ทานมื้อเที่ยง”คิงขมวดคิ้วมองเธอ“ตอนที่เลิกประชุมก็เที่ยงครึ่งแล้ว แต่คุณคิงมาถึงห้องตั้งแต่ยังไม่บ่ายโมงเลย แสดงว่าคุณไม่ได้ออกไปทานข้าวกับแม่ และน้องของคุณ ฉันก็เลยลงไปซื้อข้าวขึ้นมาให้ค่ะ กลัวคุณจะหิวแล้วไม่แรงลงนามในแฟ้มเอกสาร”กิ๊ฟบอกเขาขณะที่จัดแฟ้มเอกสารบนอย่างคล่องแคล่ว เพื่อจัดพื้นที่ว่างให้เขาทานข้าวได้สะดวกขึ้นความอบอุ่นสายหนึ่งแล่นเข้าสู่หัวใจชายหนุ่มให้รู้สึกอุ่นวาบแผ่ซ่านไปทั่วร่าง แล้วแผ่ขึ้นมาจนถึงริมฝีปาก เขาคลี่ยิ้มออกบาง ๆ ความหนาวเหน็บในใจเขาเมื่อครู่ได้จางหายไปแล้วความรู้สึกหนึ่งแล่นขึ้นมาจุกแน่นที่ลำคอ เธอเป็นคนแรก และคนเดียวที่คอยสังเกตว่าเขาจะหิว จะเหนื่อย หรือรู้สึกเช่นไร“ขอบใจนะ”เขาเอ่ยออกมาสั้น ๆ แต่ในใจเขาเก็บถ้อยคำเอาไว้มากมายที่อยากจะบอ