"อะไรนะ?" ทุกคนในที่นั้นอุทานออกมาพร้อมกัน สีหน้าตื่นตะลึงกว่ากันไปอีก เจียงซุ่ยฮวนไม่พูดอะไร ในดวงตาวาบแวววูบแห่งความตกตะลึง ท่านอ๋องจะส่งตำแหน่งให้นาง นางฟังไม่ผิดใช่หรือไม่? "แค่ก ๆ!" ท่านอ๋องกลั้นจนหน้าแดงก่ำ อดไม่ได้ที่จะไออีกสองที แล้วค่อย ๆ กล่าวว่า "อวี่เอ๋อร์เป็นแม่ทัพ ไม่ได้อยู่ในเมืองหลวงทั้งปี ตำแหน่งนี้ก็ไม่มีประโยชน์สำหรับเขา" "เมื่อข้าหายดีแล้ว จะเข้าวังด้วยตนเองเพื่อขอฮ่องเต้มอบตำแหน่งให้แก่ซุ่ยฮวน" เจียงเม่ยเอ๋อร์เดิมยืนหยิ่งผยองอยู่หน้าประตู เมื่อได้ยินคำนี้ก็กลายเป็นตะลึงงัน สีหน้าเปลี่ยนไปมาระหว่างซีดกับเขียวคล้ำ ช่างหลากหลายยิ่งนัก ฮูหยินอ๋องอ้าปากปิด กล่าวว่า "ท่านอ๋อง เช่นนี้จะไม่เหมาะสมกระมัง?" "ไม่เหมาะตรงไหน?" ท่านอ๋องย้อนถาม "แต่ไหนแต่ไรมา ตำแหน่งอ๋องล้วนสืบทอดแก่ชายไม่สืบทอดแก่หญิง แคว้นต้าเหยียนไม่เคยมีหญิงดำรงตำแหน่งอ๋องเลยนะเพคะ" ฮูหยินอ๋องกล่าว "ถ้าเช่นนั้นก็ให้ซุ่ยฮวนเป็นคนแรก" ท่านอ๋องตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว "ข้าตัดสินใจแล้ว ฮูหยินไม่ต้องทัดทานอีก" "แม่ ลูกก็เห็นว่าไม่มีปัญหา" เจียงอวี่เห็นด้วยกับคำของท่านอ๋อง "ลูกมุ่งสร้างผลงานในสน
더 보기