Semua Bab เล่ห์ร้อนรัก: Bab 31 - Bab 40

“แต่ดูเหมือนถังข้าวสารที่มันอยู่จะสงบเงียบเกินไปละมั้ง ก็เลยอยากหาเรื่องตื่นเต้นให้ชีวิต” ปกเกล้าเหยียดยิ้มมุมปาก ในหัวของเขาตอนนี้มีแต่แผนการเอาคืนอีกฝ่ายให้สาสมกับที่กล้ามาหาเรื่องเขา“ยังไง” อลินดาถามด้วยความสงสัย ชายหนุ่มหันไปมองแล้วยิ้มใส่ตาเธอ“อยากรู้หรือ ถ้าอยากรู้ก็เรียกพี่ว่าพี่ปกขาก่อนสิแล้วจะบอก”ทันทีที่เขาพูดจบ หญิงสาวก็แค่นเสียงใส่เขาเป็นเชิงว่าฝันไปเถอะ เขาเห็นแล้วมันเขี้ยวจึงอดยั่วเย้าต่อไม่ได้“ถ้าไม่อยากเรียกพี่ จะเรียกที่รักแทนก็ได้นะ” เขาหัวเราะร่วนเมื่อเห็นหัวคิ้วเธอขมวดมุ่นอย่างไม่สบอารมณ์“โอเคพี่ไม่แกล้งแล้ว บอกให้ก็ได้ แต่ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง และที่พี่เล่าให้เธอฟังก็เพราะเห็นว่าเธอทำเกสต์เฮ้าส์ที่โน่น คิดว่าไม่ช้าก็เร็วไอ้เฮียไช้มันต้องรู้แน่ว่าเธอทำธุรกิจอะไรอยู่ จะได้ระวังตัวเอาไว้”“ฉันไม่ใช่คนปากสว่างหรอกน่า คนเดียวที่ฉันจะเล่าให้ฟังก็มีแต่ยูมินั่นแหละ”ปกเกล้ายิ้มพลางเอียงตัวเข้าไปใกล้อีกนิดแล้วพูดว่า “พี

วันถัดมา อลินดาขับรถมาทำงานที่พิมาลินสปาตามปกติ หากแต่วันนี้หญิงสาวมาถึงในเวลาใกล้เที่ยง เธอคิดจะหามื้อกลางวันกินก่อนเข้าร้าน แต่พอเปิดกระเป๋าสตางค์ กลับพบว่ามีเงินอยู่ในนั้นแค่ไม่กี่ร้อยจึงเดินไปกดเงินที่ตู้เอทีเอ็มบริเวณทางเข้าห้องน้ำ และอยู่ใกล้ฟิตเนสหลังจากกดเงินเสร็จแล้ว อลินดาก้มหน้าเก็บเงินใส่กระเป๋าสตางค์พลางเดินออกมา แต่แล้วจู่ ๆ เบื้องหน้าก็มีใครบางคนยืนขวางไว้พร้อมกับเสียงทุ้มที่ฟังไม่คุ้นหู“สวัสดีครับ”หญิงสาวเงยหน้ามองเจ้าของเสียงทันที เห็นชุดที่เขาสวมใส่ก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นเทรนเนอร์ในฟิตเนสจึงยิ้มให้เขาตามมารยาท“ค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ”ชายหนุ่มยิ้มกว้างจนตาหยี เขาจัดว่าเป็นผู้ชายหน้าตาดี อีกทั้งยังมีรูปร่างสูงโปร่งกำยำอย่างคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำด้วย ดูไปแล้วลูกค้าสาว ๆ น่าจะติดเขาไม่น้อย“ผมชื่อเอ็มครับ เป็นเทรนเนอร์ของที่นี่ คือว่าวันก่อนผมฝากบัตรทดลองเล่นฟรีไปให้ไม่รู้ว่าคุณได้รับรึเปล่า” เขาชี้ไปทางฟิตเนสที่ทำงานอยู่เธอพยักหน้าให้แล้วบอกว่า “ได้รับแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ”“แล้ว...เอ่อ...ไม่สนใจจะลองมาออกกำลังกายดูบ้างหรือครับ มาลองเล่นดูก่อนก็ได้ ถ้าไม่ถูกใจก็ไ

“มันมาแน่ คนอย่างมันน่ะคิดเป็นอยู่ไม่กี่อย่างหรอก สมองแม่งเอาไปลงกับอสุจิหมด มันต้องรู้แล้วละว่าพี่สืบจนรู้เรื่องที่มันเอายาบ้ามาไว้ที่นี่ เพราะฉะนั้นมันต้องรีบแจ้นมาร่วมแสดงความยินดี ทำเหมือนมันไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน และอีกอย่างนะ แกคอยดูตอนที่มันมานะก้อง มันจะต้องวางท่าทำตัวเป็นผู้หลักผู้ใหญ่เพื่อให้คนอื่นคิดว่าพี่เกรงใจมันแน่นอน หึ! ไอ้ห่านี่สันดานมันเป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว”“แล้วทำไมต้องเป็นออมสินหมูละพี่”กรกฎอยากรู้เรื่องนี้เช่นกัน เพราะปกเกล้ายังเจาะจงด้วยว่าต้องเป็นออมสินเซรามิกรูปหมูตัวสีเหลืองเท่านั้น โชคดีที่มันหาไม่ยากเท่าไรเพราะในตลาดนัดยังมีขายอยู่ปกเกล้าแค่นยิ้มอย่างดูถูกดูแคลนเมื่อนึกถึงใบหน้าขาวตี๋ของเฮียไช้ จะว่าไป ประวัติของอีกฝ่ายก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องปิดบังอะไร ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเล่าให้ลูกน้องคนสนิทฟัง“มันเป็นกระปุกแห่งความหลัง รู้ใช่ไหมว่าเมื่อก่อนมันเคยมาขับรถให้ป๋า แล้วรู้ไหมว่าตอนนั้นมันมีเมียอยู่แล้วคนหนึ่ง เมียมันเป็นลูกจ้างในร้านขายอาหารตามสั่งอยู่ในราชภัฏ มันกับเมียน่ะซื้อกระปุกแบบนี้มาแล

เวลาผ่านไปจนกระทั่งถึงวันที่ทริปเปิลเอกซ์ ศูนย์ตกแต่งยานยนต์ของปกเกล้าเปิดบริการเป็นวันแรก แต่ยังไม่ถือว่าเปิดอย่างเป็นทางการเพราะบิดามารดาของชายหนุ่มถือฤกษ์งามยามดีเอาวันนี้เป็นวันเปิดสำนักงาน ส่วนเรื่องการบริการ รวมถึงวันที่พนักงานทุกฝ่ายจะเข้ามาทำงานกันอย่างเต็มรูปแบบนั้น จะเริ่มในอีกสองวันถัดไปผู้มาร่วมงานส่วนใหญ่มีแต่นักธุรกิจในแวดวงยานยนต์ด้วยกัน รวมถึงตัวแทนจากบริษัทแม่ที่มาร่วมแสดงความยินดีกับดีลเลอร์รายใหญ่ คนที่นิยมรถซูเปอร์คาร์ต่างพากันไปมุงดู McLaren 720S สีฟ้าเมทัลลิก เวอร์ชั่นเปิดประทุนที่ตั้งโชว์อยู่กลางงาน แม้กระทั้งอลินดาเองก็ยังไปยืนดูด้วยความสนใจ“ท่าทางจะแพงนะเนี่ย” อรพิมพูดกับบุตรสาวเบา ๆ“ก็น่าจะราคาเอาเรื่องอยู่ค่ะ แต่หนูไม่รู้ว่าเท่าไรเพราะไม่ค่อยสันทัดรถพวกนี้” หญิงสาวตอบไปตามความจริงเพราะหากเป็นเรื่องรถ เธอจะถนัดซูเปอร์ไบค์มากกว่า ส่วนมารดานั้นไม่แปลกใจเพราะคิดว่าบุตรสาวของตนขับแต่รถยนต์ธรรมดาทั่วไปจึงไม่รู้เรื่องรถประเภทนี้อยู่แล้ว“รุ่นนี้ราคาเริ่มต้นที่ยี่สิบเจ็ดล้านไม่รวมแต่งครั

“สวยสิ รุ้งใส่ชุดไหนก็สวย ยิ่งใส่สีนี้ก็ยิ่งเด่นเลย” เขาพูดพลางโอบเอวบางไว้จากด้านหลังแล้วเอาคางเกยบ่าเธอ“รุ้งพยายามชวนคุณพ่อแล้วแต่ท่านไม่ยอมไป ไม่รู้ทำไม เฮียอย่าโกรธคุณพ่อนะ เพราะแต่ไหนแต่ไรมาท่านก็ไม่ค่อยชอบออกงานสังคมเท่าไร”รุ้งลาวัลย์ทำหน้ามุ่ย สามีให้ชวนบิดาไปร่วมงานให้ได้ เธอชวนแล้วแต่ท่านพูดมาคำเดียวว่าไม่ไป ไม่ว่าจะคะยั้นคะยอท่านแค่ไหน บิดาก็ได้แต่นิ่งเฉย เธอจึงต้องยอมถอยเพราะรู้ดีว่าท่านเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น“ไม่เป็นไร เฮียจะไปโกรธท่านได้ยังไงเฮียเข้าใจ เฮียก็แค่อยากให้ท่านออกมาเปิดหูเปิดตาสังสรรค์กับคนอื่นบ้าง อีกอย่างนะ งานวันเกิดเฮียทั้งทีแต่ไม่มีพ่อตาไปร่วมงานด้วย คนอื่นเห็นเข้าก็คงเอาไปพูดกันแน่ว่าเฮียกับพ่อตาไม่กินเส้นกัน เฮียไม่อยากให้คนอื่นพูดถึงท่านในทางไม่ดีก็แค่นั้นเอง”เฮียไช้ผละออกไปหยิบแหวนเพชรบนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมาใส่นิ้วพลางลอบยิ้มมุมปาก ตอนนี้เขาจัดการสุรพลได้อยู่หมัดแล้ว เหลือก็แต่รุ้งลาวัลย์ที่ต้องค่อยเป็นค่อยไป ผู้หญิงคนนี้ฉลาดน้อยและทำอะไรมุทะลุ หากเขาทิ้งเธอตอนนี้มีแต่จะทำให้เสียเรื่องเปล