All Chapters of ปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม: Chapter 71 - Chapter 80

“ไม่เอานะคะ แชมเปญไม่ชอบอิตานั่น แชมเปญไม่อยากหมั้น!” คราวนี้ได้ยินชัดเต็มสองรูหูเลย ทำไมมันกลับกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เธอยังไม่มีโอกาสที่จะเข้าไปพูดคุยกับพ่อแม่ของเธอเลยด้วยซ้ำเรื่องที่ไม่อยากให้น้องๆรวมไปถึงตัวเธอเองด้วยต้องไปหมั้นกับทางไบรอัน(ทางบ้านไบรอันเขาเลือกหนูนะลูกแล้วจะให้พ่อกับแม่ปฏิเสธเขาได้ยังไง)“เดี๋ยวหนูจะไปคุยกับนายนั่นเองค่ะพ่อ แค่นี้ก่อนนะคะ”ผับ Storm Night22.00 นหญิงสาวที่แต่งตัวด้วยชุดเดรสเกาะอกสีแดงตัวสั้นหยิบยกแก้วเหล้าราคาแพงยกขึ้นมาดื่มไม่หยุด เธอเริ่มเมาเพราะมีเรื่องให้คิดหนักและกำลังกลุ้มใจที่ต้องหมั้นกับคนที่ไม่ได้รัก คนที่เธอไม่อยากให้ใจ คนที่คอยคิดแต่จะเอาเปรียบเธอ“ชะเอมม~ พี่จะทำยังดี พี่ไม่อยากหมั้นกับไอ้บ้านั่น” ร่างบางวางแก้วเหล้าลงกับโต๊ะพูดกับน้องสาวว่าตัวเธอเองจะทำยังไงดีคิดยังไงก็คิดไม่ออกจึงได้ใช้เหล้าเป็นตัวแก้ปัญหาซะเลย“พี่ไบรอันเขาก็ดูโอเคอยู่นี่คะทำไมพี่ถึงไม่ลองเปิดใจชอบเขาดูก่อน” คนน้องบีบมือให้กำลังพี่สาวคนโตเธออยากให้พี่เธอลองเปิดใจให้กับพี่ไบรอันดูในเมื่อทั้งสองก็มีอะไรกันไปแล้วแต่ทำไมพี่สาวเธอถึงไม่ชอบพี่ไบรอันกันนะ อยากรู้แต่ไม่อยา

“พวกเรายินดีกับพี่ทั้งสองคนด้วยนะคะ” ฉันกับพี่เชอรีนเดินมาถึงยังตรงที่พี่ไบรอันยืนอยู่กับทางเพื่อนๆของเขา มองไปรอบๆก็ไม่ยักจะเห็นพี่แชมเปญเลย“ขอบคุณครับน้องชะเอม น้องเชอรีน” พี่ไบรอันยิ้มรับและกล่าวคำขอบคุณพวกเราสองพี่น้องตอนนี้พี่เขาถือว่าเป็นพี่เขยของพวกฉันแล้วมั้ยนะ“แล้วนี่พี่แชมเปญไปไหนแล้วคะเนี่ย” ฉันถามหาพี่สาวของตัวเองเพราะไม่รู้จริงๆว่าเธอนั้นหายไปไหนทั้งๆที่วันนี้เป็นงานหมั้นของเธอเองแท้ๆ“น่าจะหนีกลับไปคอนโดแล้วล่ะแต่ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวพี่จะตามไปจัดการให้เข็ดหลาบ” เขาชูโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา ไบรอันรู้ว่าแชมเปญกลับไปหลบซ่อนตัวยังคอนโดของเธอเป็นที่เรียบร้อยและถามว่าเขารู้ได้อย่างไรนะเหรอก็เพราะพี่ไบรอันติดจีพีเอสเอาไว้ที่โทรศัพท์มือถือของพี่แชมเปญแล้วยังไงล่ะ“ช่วยเบามือกับพี่สาวของพวกเราด้วยนะคะพี่เขย ฮ่าๆ” ฉันพูดติดตลกบอกพี่ไบรอันให้ช่วยถนอมพี่แชมเปญของพวกเรา“ขอคิดดูก่อนแล้วกันนะ งั้นพี่ไปจัดการกับพี่สาวของพวกเราก่อนแล้วกัน เอาไว้เจอกันนะ พี่ไปก่อน” ไบรอันบอกลาเพื่อนรวมไปถึงพวกฉันสองพี่น้องที่ยืนอยู่ตรงนั้น ฉันคิดว่าพี่เขาคงมูฟออนจากฉันได้แล้วแหละขอให้พี่ไบรอันกับพ

“รู้จักค่ะ บริษัทของลินดาส่งไวน์ให้กับทางร้านของคุณพายุค่ะคุณแม่” ลินดาหันหน้าไปบอกคุณแม่พายุด้วยใบหน้าที่ดูเขินอายเล็กน้อย“อ่อแบบนี้นี่เอง ไปกินอาหารเย็นกันเถอะเด็กๆ” แม่พายุพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้และลุกขึ้นยืนบอกกับหนุ่มสาวทั้งคู่ให้ไปกินอาหารเย็นกันได้แล้วเพราะตอนนี้แม่บ้านได้จัดโต๊ะเสร็จเป็นที่เรียบร้อย“แล้วคุณพ่อไม่อยู่เหรอครับ” เมื่อเดินมาถึงยังโต๊ะรับประทานอาหาร พายุเลือกที่จะนั่งฝั่งตรงข้ามกับลินดา เขาถามหาผู้เป็นพ่อไม่แน่ใจว่าอยู่ข้างบนห้องหรือออกไปข้างนอก“วันนี้คุณพ่อเขามีนัดกับเพื่อนเก่าน่ะลูกออกไปทานอาหารกันข้างนอก” แม่พายุตอบให้ลูกชายได้หายสงสัยว่าคุณพ่อของเขาไปไหนกันแน่ เธอหันไปบอกกับลินดาให้นั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆเธอ“นั่งเลยนะหนูลินดา”“ขอบคุณค่ะคุณแม่” ลินดายิ้มรับและค่อยๆลากเก้าอี้ออกมาเล็กน้อยและนั่งลงที่เก้าอี้อย่างเรียบร้อย“แม่ก็ลืมไปเลยว่าที่บ้านหนูผลิตไวน์ส่งออกทั้งในและต่างประเทศ” แม่พายุเริ่มชวนลินดาพูดคุยอีกครั้ง เพราะทั้งคู่ ทั้งลินดากับพายุต่างคนต่างเงียบกันเกินไป“ใช่ค่ะคุณแม่ว่าแต่คุณพายุชอบกินอะไรเหรอคะ” ลินดาเมื่อได้โอกาสทำความรู้จักก็เริ่มถามพายุให้มา

ทีแรกลินดาก็ดูเหมือนว่าจะไม่ยอมแต่พอได้เห็นแววตาของพายุเข้า หญิงสาวก็เริ่มตอบตกลงที่จะกลับไปก่อนในทันที“มีเรื่องอะไรเหรอลูก” พายุพาคุณแม่ของเขาขึ้นลิฟท์เดินขึ้นมายังห้องทำงานของเขา แม่เอ่ยถามลูกทันทีเมื่อเดินเข้ามาภายในห้องทำงาน“คุณแม่คงสงสัยใช่มั้ยครับว่าทำไมถึงได้เจอชะเอมที่บริษัทของเรา” ทั้งคู่เดินไปนั่งยังเก้าอี้รับแขกมุมห้อง พายุเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน เขาต้องการที่จะบอกเรื่องของเขากับชะเอมให้คุณแม่ได้รับรู้ เขาจะไม่ยอมเสียเธอไปโดยเด็ดขาด“ใช่ แม่สงสัยอยู่” แม่มองไปยังลูกชายคนโตเพื่อรอฟังคำตอบจากปากของพายุ“ผมจะบอกกับคุณแม่ครับ ผมกับชะเอม พวกเรารักกัน คบกันมาได้ตั้งแต่ตอนที่น้องยังอยู่ปี2 จน ตอนนี้เธอใกล้จะเรียนจบแล้ว”“จะ จริงเหรอ! ทำไมเราไม่เห็นจะบอกแม่เลย” ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำสารภาพจากปากของลูกชายคนโตเป็นอย่างที่เธอได้คิดเอาไว้นั่นแหละ นี่ลูกชายของเธอคบอยู่กับหนูชะเอมแล้วอย่างนั้นเหรอ เด็กพวกนี้เนี่ยนะแอบซุ่มเงียบไม่ยอมบอกเธอเลยนะ“ผมกลัวว่าคุณแม่จะเข้ามาวุ่นวายกับพวกเรายังไงละครับ แล้วอีกอย่างน้องก็ขอผมเอาไว้ว่าเรียนจบค่อยบอกทั้งสองฝ่าย เธออยากที่จะลองใช้ชีวิตศึกษาด

“หา! แฟนชะเอมเหรอคะ สวัสดีค่ะพี่พายุ” เชอรีนที่ไม่เคยพบกับพี่พายุมาก่อนก็ตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะยกมือขึ้นไหว้ไปยังชายหนุ่มที่ดูแล้วก็น่าจะเป็นรุ่นพี่ของเธออยู่“สวัสดีครับน้องเชอรีน” พายุทักทายไปยังพี่สาวของชะเอมด้วยความเป็นกันเอง“เชอรีน เธอเป็นลูกสาวคนกลางของพ่อ พ่อกับแม่มีแต่ลูกสาวทั้งนั้นเลย” เตวิชอธิบายเพิ่มเติมถึงครอบครัวของเขา เขานั้นมีแต่ลูกสาว แชมเปญเป็นคนโต เชอรีนเป็นคนกลางและชะเอมเป็นคนสุดท้อง“ส่วนบ้านผมมีแต่ผู้ชายครับ ผมเป็นพี่ชายคนโต สายฟ้าแฟนของอลิสเป็นน้องชายของผมเองครับ” พายุบอกกับคุณพ่อของชะเอมว่าที่บ้านของเขามีแต่ลูกชาย“ลูกสาวผมจะได้เป็นสะใภ้ใหญ่ส่วนอลิสเป็นสะใภ้เล็กอย่างนั้นเหรอลูก” เตวิชเอ่ยแซวชะเอมที่กำลังจะได้กลายเป็นสะใภ้ใหญ่ของบ้านพายุ“คุณพ่ออ่า~อย่าแซวกันแบบนี้สิคะ” ชะเอมก้มหน้าลงเล็กน้อยไม่กล้าสบตากับผู้เป็นพ่อเมื่อโดนแซวกันซึ่งๆหน้าแบบนี้เป็นใครบ้างที่จะไม่เขินและเมื่อได้พูดคุยกันให้เข้าใจแล้ว พายุก็ได้ขอตัวกลับก่อนเขายังมีงานที่ต้องทำอีกมากแต่ก่อนที่จะกลับพายุก็ขอใช้เวลาอยู่กับชะเอมตามลำพังสักครู่“หายงอนหรือยัง”