All Chapters of ปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม: Chapter 41 - Chapter 50

“คงงั้น เขาบอกให้รอ แต่ถ้านานเกินฉันจะนั่งแท็กซี่กลับแหละ ไม่ต้องห่วงนะกลับไปได้แล้ว” “ชะเอม..ไอ้พายุบอกว่ารอแปบ มันใกล้จะถึงแล้ว” สายฟ้าเปิดประตูลงจากรถ ชายหนุ่มเดินยืนด้านข้างอลิส เอ่ยปากบอกชะเอมถึงเรื่องของพี่ชายที่ใกล้จะถึงแล้ว“นั่นไงรถแกใช่มั้ยคันนั้น พี่พายุมาพอดี” อลิสหันหน้าไปเห็นรถของชะเอมเข้าพอดี เธอจำรถของเพื่อนสนิทได้ทันทีจึงชี้นิ้วไปที่รถเพื่อบอกชะเอม ชะเอมพยักหน้าว่าใช่ นั่นแหละรถเธอ“ไงมึง..เดี๋ยวนี้ไม่เคยเห็นหัว” พายุลงจากรถแล้วเดินมาทักทายน้องชายตัวดีของเขา สองพี่น้องต่างคนก็ต่างจ้องหน้าสบตากัน ยิ้มร้ายถูกส่งไปยังกันและกันอย่างคนที่รู้กัน“กูติดเมียก็คงจะเหมือนมึงนั่นแหละ กูกลับก่อนนะจะพาอลิสไปซื้อของเข้าห้องสักหน่อย” สายฟ้าพูดบอกพี่ชายแต่สายตากลับมองไปยังชะเอม“มึงมองเหี้ยไรเลิกมองได้แล้ว ขับรถดีๆ” พายุที่เห็นว่าน้องชายจ้องมองชะเอมผู้หญิงของเขา เขาจึงบอกให้น้องชายเลิกมองและไล่ให้ไปสักที รู้สึกหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้ ถึงจะรู้ว่าน้องชายแค่แกล้งมองเธอก็ตามเถอะสายฟ้าอดขำไปกับท่าทางหวงของของพี่ชายไม่ได้จึงได้ขำออกมาแล้วเดินจับมือของอลิสพากันเดินไปขึ้นรถของเขา สักพักก็ขับ

“ถ้างั้นให้ฉันไปขอเธอกับพ่อแม่ พี่สาวของเธอดีมั้ย จะได้ไปมาหาสู่กันได้อย่างสะดวก” ชายหนุ่มเสนอความคิดว่าจะเข้าไปขอชะเอมกับทางผู้ใหญ่เอาไว้ก่อนเลยดีมั้ย เขาอยากไปหาเธอได้อย่างเปิดเผย ไม่ชอบการที่ต้องหลบซ่อนแบบนี้ เขาโตแล้วโตพอที่จะดูแลรับผิดชอบใครได้แล้ว“เหอะ! พี่พายุนี่พี่บ้าไปแล้วแน่ๆเลย หนูก็บอกอยู่ว่ายังไม่คิดเรื่องความรักในตอนนี้” ชะเอมทำเป็นเมินพายุเธอหันหน้าหนีไปทางอื่นเอ่ยปากพูดบอกเขาไปว่ายังไม่อยากมีความรักในตอนนี้ เธอไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ใบหน้าของเธอเริ่มแดงระเรื่อขึ้นเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมต้องหน้าแดง เขินฉันเหรอ ถึงมีก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไร ถ้าเธอกลัวว่าจะส่งผลกระทบถึงเรื่องเรียน ให้ฉันช่วยติวให้เธอก็ได้นี่ ฉันน่ะจบบริหารมาด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1” พายุที่เห็นใบหน้าของชะเอมก็แกล้งแซวไปยังหญิงสาวทันควันแล้วพูดไปถึงเรื่องของการเรียนว่าไม่ต้องกลัว ถ้าเธอกลัวว่าจะส่งผลถึงการเรียน เขานี่แหละจะช่วยผลักดันเธอเอง เขาน่ะได้เกียรตินิยมอันดับ1เชียวนะ“จริงเหรอคะ อย่ามาโม้!” ชะเอมทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อในคำพูดของพายุ เธอเลิกคิ้วถามเขาทันที

“บอกให้ฉันมั่นใจหน่อย ฉันยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่” ลมหายใจร้อนเป่าลงข้างแก้มเนียนใส คนตัวสูงบอกให้เธอพูดให้เขาชื่นใจหน่อย แล้วมันต้องพูดยังไงกันนะ“บอกอะไรยังไงคะ?” ร่างบางหันหน้าถามเขาด้วยความสงสัย“บอกว่าเธอจะชอบแค่ฉันคนเดียว” พายุจ้องมองเข้าไปนัยน์ตาของหญิงสาวรุ่นน้องที่กำลังตกใจอยู่ไม่น้อย“ห๊ะ! อะไรนะใครชอบพี่” ใบหน้าสวยดูเลิ่กลั่กขึ้นมาทันที เมื่อชายหนุ่มได้บอกว่าเธอชอบเขา“ฉันมองสายตาของเธอออกเด็กน้อย..เธอชอบฉัน” ชายหนุ่มเน้นย้ำอีกครั้งว่าเธอน่ะชอบเขาอย่างแน่นอน“บ้า! พี่มั่วแล้ว แก่แล้วคงสายตาไม่ดีไปตัดแว่นเถอะนะคะ” ชะเอมที่เคอะเขินจนแก้มแดงระเรื่อก็พูดบ่นบอกให้เขาไปตัดแว่น“บอกก่อน เร็ว!” ร่างบางใจเต้นแรงมากขึ้นจนชายหนุ่มได้ยินเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงของเธอ เขาจึงออกคำสั่งให้เธอพูดมันออกมาเร็วๆ“อ่า ก็ได้ๆค่ะ หนูไม่ได้ชอบพี่ไบรอัน พี่ไว้ใจหนูได้ หนูไม่ได้มีสเปคชอบฝรั่งหรือลูกครึ่ง หนูชอบเอเชีย แบบนี้โอเคมั้ยคะ” คนตัวเล็กกลั้นใจพูดบอกเขากลับไปตามความรู้สึกนึกคิด พูดไปพลางจ้องมองหน้าเขาไปพลาง“แค่พูดว่าชอบฉันพูดยากนักหรือไง!” พายุเริ่มน้อยใจ เขาทำท่าจะเดินออกไปจนเธอต้องจับแขนของเข

“กูบอกแล้วว่าน้องเขาสำคัญกับไอ้พายุ” เจมส์หันไปพูดกับเพื่อนอีกสองคนที่เหลือโดยไม่สนใจพายุเลย“น้องชะเอมรู้ตัวมั้ยว่าน้องน่ะเป็นผู้หญิงคนแรกของไอ้พายุมันเลยนะ” เจมส์ยังคงหันมาพูดกับชะเอมต่อซึ่งตอนนี้ชะเอมกับพายุได้นั่งลงยังโซฟาแล้ว“เพื่อนของพี่คนนี้มันยังไม่เคยมีแฟนมาก่อน เรียน เรียน เรียน แล้วก็เรียน” ขุนพลรีบช่วยเพื่อนขยี้พายุต่อทันที“น้องชะเอมใช้อะไรมัดใจมันครับ บอกพี่ทีได้มั้ย พี่อยากรู้มากเลย” นีโอที่นิ่งเงียบอยู่ก็เริ่มพูดขึ้นมาบ้าง จดจ้องมองไปยังหญิงสาวตรงหน้า“เอ่อคือ...” ชะเอมได้แต่อ้ำอึ้งเมื่อโดนกลุ่มเพื่อนพายุรัวคำถามเข้าใส่ไม่ยั้ง“พวกมึงนี่นะรัวๆคำถามใส่เด็กกูไม่ยั้ง” พายุที่เห็นชะเอมนั่งนิ่งไม่รู้จะตอบคำถามเพื่อนๆของเขายังไงจึงได้แทรกพูดขึ้นแทนคนตัวเล็ก“อ้าว! ก็พวกกูอยากรู้นี่ครับไอ้คุณพายุ” ขุนพลจึงได้รีบตอบกลับไปยังพายุว่าพวกเขาอยากรู้ก็เลยต้องถาม ก็เพื่อนของเขาไม่เคยมีข่าวกับผู้หญิงมาก่อนเลยด้วยซ้ำ“ยอมรับออกมาแล้วสินะว่าน้องเขาเป็นเด็กมึง” นีโอลอบยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าพายุเริ่มแสดงอาการหวงเด็กออกมาอย่างเห็นได้ชัดพร้อมกับยกแก้วเหล้าในมือขึ้นมาดื่ม“ไม่ต้องไปตอบคำถามพ

ห้างสรรพสินค้าวันอาทิตย์ 13.00 น.พายุขับรถพาเธอมายังห้างสรรพสินค้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มเริ่มจากแผนกเสื้อผ้าผู้หญิงเป็นอันดับแรก"ชอบร้านไหนบอกฉันได้เลยนะ""ความจริงพี่พายุพาหนูไปซื้อเสื้อผ้าที่ตลาดนัดก็ได้นะคะ ในห้างมันแพง" ชะเอมออกความคิดเห็นเธอไม่อยากได้ของในห้างเพราะมันราคาค่อนข้างแพง"ฉันอยากซื้อให้ ขนหน้าแข้งฉันไม่ร่วงหรอก นานๆมาซื้อทีก็ได้""ก็ได้ค่ะ งั้นเข้าไปร้านนั้นกันค่ะ เสื้อผ้าเขาสวยดี" เมื่อปฏิเสธไม่ได้ เธอจึงได้ชี้ไปทางร้านร้านนึงที่เสื้อผ้าของเขาดูสวยและเท่ดูเหมาะกับเธอเป็นอย่างมาก"ตัวนี้สวยมั้ยคะพี่" คนตัวเล็กเดินเข้าไปหยิบชุดที่เธอชอบแล้วเอ่ยถามไปยังชายหนุ่มที่เดินตามหลังเธอมา"สวย""เสื้อหรือว่าหนูคะที่..สวย" ร่างบางออกปากแซวถามเขาว่าเสื้อหรือเธอกันที่สวย"เธอใส่ชุดไหนก็สวย คนสวยชุดก็สวย แต่จะสวยที่สุด..ตอนที่ไม่ใส่ชุดอะไรเลย" พายุยกยิ้มและตอบกลับคำถามของหญิงสาวรุ่นน้อง"พี่พายุ!" ชะเอมรีบตวาดเสียงดังใส่ชายหนุ่มอย่างเหลืออด คนบ้าหน้าไม่อายพูดออดมาได้ไม่อายคนอื่นบ้างเลยหรือไง"เลือกเลยนะ" เขาบอกให้เธอเลือกชุดได้อย่างเต็มที่ ส่วนเขาเดินไปนั่งรอยังโซฟาที่มีไว