All Chapters of ปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม: Chapter 21 - Chapter 30

ปลายลิ้นสากร้อนเลียวนรอบปานสีชมพูระเรื่อ หัวนมของเธอแข็งชูชันเป็นเม็ดน่าดูดเป็นอย่างมาก เขาค่อยๆใช้ลิ้นกดลงบนยอดอกแบบเน้นๆ ส่วนนิ้วมือก็เริ่มขยับเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบช้าแต่เน้นๆ หญิงสาวบนตักเริ่มร้องส่งเสียงร้องครางเสียงแหบพร่าออกมาอีกครั้งเมื่อโดนจู่โจมทั้งข้างบนและข้างล่าง“คนหล่อขา ชะเอมไม่ไหว”“เงียบและปล่อยน้ำของเธอออกมา!” ชายหนุ่มออกคำสั่งเสียงแข็งบอกคนเมาอีกครั้งแล้วก้มหน้าก้มตามุดไปที่เต้านมอวบๆของเธอต่อไปจ๊วบๆ!เป็นเสียงเขาดูดนมจากเต้าของเธอ ทำราวกับลูกชายที่กำลังหิวกระหายนมของคนเป็นแม่ นิ้วมือหนาเริ่มกดกระแทกเข้าออกให้เร็วและรัวขึ้น อยากที่จะส่งยัยเด็กนี่ให้ถึงสวรรค์ แล้วเขาจะได้รีบพาเธอกลับคอนโดเพื่อทำเรื่องอย่างว่าต่อ“อ๊ะ! ส..เสียว” ร่างบางที่กำลังเมาได้ที่เธอเริ่มบดควงสะโพกหมุนวนเป็นวงกลมไปกับความเสียวที่ได้รับ โดยที่มีนิ้มมือของพายุคอยกดกระแทกขยับเข้าออกตามไปด้วยเธอออกแรงดึงเส้นผมสีดำของพายุ แหงนใบหน้ามองเพดานรถ ความเสียวแล่นเข้ามาให้วูบวาบแทบทั้งตัว ทั้งร้อนทั้งเย็น อะไรก็ไม่รู้แจ๊ะๆตอนนี้ภายในร่องเริ่มมีน้ำหวานสีใสไหลซึมออกมา เธอแอ่นอกเข้าหาชายหนุ่มให้เขาปรนเปร

“ฉันจะทำเบาๆ อดทนหน่อย” เมื่อเห็นน้ำตาของเธอ พายุก็ดูจะใจอ่อนลงยวบ เขาบอกไปยังหญิงสาวใต้ร่างพร้อมกับปาดหยดน้ำตาให้กับเธอ แล้วเริ่มขยับช่วงล่างที่ตอนนี้ได้ผสมผสานไปกับร่างกายของเธอเป็นที่เรียบร้อย“ซี๊ด~ แน่นโคตร” ร่างหนาครางเสียงต่ำออกมา ความรู้สึกที่ได้สดกับหญิงสาว เนื้อแนบเนื้อมันดีแบบนี้นี่เอง แล้วทำไมเขาถึงไม่เคยมีความรู้สึกที่อยากจะเอากับผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อนเลยนะเขาจับขาเรียวของเธอพาดขึ้นบนไหล่แกร่งของเขา มองไปที่จุดเชื่อมต่อเห็นหยาดเลือดของเธอที่ติดอยู่บนท่อนเอ็นของเขาแล้วรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เขาเป็นคนแรกของเธอ ส่วนเธอก็เป็นคนแรกของเขาเช่นกันเอวสอบขยับเข้าออกโดยที่ยังไม่ลงแรงมากนักเพราะกลัวว่ายัยเด็กนี่จะรับแรงกระแทกของเขาไม่ไหว มองดูเรือนร่างสุดเย้ายวนของยัยนี่แม่งโคตรเร้าอารมณ์สุดๆไปเลย หน้าอกนั่นกระเพื่อมสั่นไหวไปมาตามแรงที่เขากดกระแทกกระทั้น“อื้อ~ เบาหน่อยได้มั้ยคะ” ชะเอมร้องขอไปยังชายหนุ่มอีกครั้ง ไม่ว่ายังไงก็เหมือนว่าเขายังคงทำแรงกับเธออยู่ดี พายุจึงคิดว่าจะไม่สนใจไปกับคำพูดของเธออีกต่อไป เขารีบเร่งจังหวะขยับเข้าออกให้เร็วขึ้น“อ๊ะ! แบบนี้มันเจ็บนะ..อื้อ~” ร่าง

“นี่เธอ เป็นอะไร ฉันถามทำไมไม่ตอบ!” ชายหนุ่มเดินเข้ามาทางด้านหลังของหญิงสาวที่กำลังสั่นไปด้วยความกลัวไปทั้งตัว เขามองเธอแล้วก็อดที่จะขำไม่ได้ ไม่เห็นจะเหมือนกับยัยเด็กแก่แดดคนเมื่อคืนนี้เลย พายุจับเข้าที่ต้นแขนของชะเอมแล้วดึงหันให้เธอโผล่เข้ามาหาตัวเขา“อ๊ะ! นะ..นี่ พี่พายุ!” ชะเอมซบเข้าที่อกแกร่งของพายุเข้าอย่างจัง เงยหน้าขึ้นมองก็ต้องตกใจอ้าปากค้างอึ้งไปทันทีเพราะผู้ชายคนนี้ก็คือพี่พายุนั่นเอง อย่าบอกนะว่า..“ทะ.ทะ.ทำไมชะเอมถึงมาอยู่กับพี่พายุได้เหรอคะ” ร่างเล็กเอ่ยปากถามขึ้นอย่างตะกุกตะกักสงสัยเป็นอย่างมากว่าทำไมถึงมาอยู่กับเขาได้แล้วไหนจะแบบว่าตื่นมาไม่มีเสื้อผ้าด้วยนี่สิ“อยากให้ฉันเล่า?” ใบหน้าคมคายพูดถามไปยังเธอพร้อมกับใช้นิ้วมือเขี่ยผมที่บดบังใบหน้าขาวเนียนของชะเอม“เอ่อ..ไม่ต้องแล้วก็ได้ค่ะ คือว่าขอยืมเสื้อคลุมสักตัวได้มั้ยคะ ชะเอมอยากกลับบ้าน ว่าแต่พี่สาวของชะเอมละคะ เมื่อคืนพี่พายุเห็นเธอบ้างไหม” ใบหน้าหญิงสาวร้อนผ่าวเมื่อได้ใกล้ชิดกับผู้ชาย ชะเอมจึงรีบถอยหลังออกมาจากอกแกร่งของชายหนุ่ม ใจเต้นแรงถึงแรงที่สุด พยายามทำใจร่มๆแล้วเอ่ยปากขอยืมเสื้อคลุมและไม่ลืมที่จะถามไถ่ไปถึงพี่

“ไอ้พายุ แล้วมึงจะไปดุน้องเขาทำไม นั่งเป็นเพื่อนพวกพี่หน่อยนะครับ น้องชะเอม” นีโอที่เห็นว่าชะเอมทำใบหน้าบูดบึ้งก็หันไปตวาดเพื่อนสนิททันทีและชวนให้เธอนั่งเป็นเพื่อนพวกเขาก่อน“เอางั้นก็ได้ค่ะ” เธอหันไปยิ้มแห้งให้กับเพื่อนของพายุ ยังไงก็คงทำอะไรไม่ได้ นั่งต่ออีกสักพักค่อยกลับก็คงได้แหละ“ดื่มอะไรหน่อยมั้ยครับ น้องชะเอม” ขุนพลเอ่ยถามไปยังรุ่นน้องสาวที่ตอนนี้หยิบยกโทรศัพท์มือถือเอาขึ้นมากดเล่น“ไม่เอาดีกว่าค่ะ ชะเอมไม่อยากดื่ม วันนี้ขับรถมาค่ะ” เธอเงยหน้ามองไปเพื่อนสนิทพายุแล้วปฏิเสธ เธอไม่อยากที่จะดื่มแอลกอฮอล์อีกแล้ว ดื่มทีไรมีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นทุกที“ดื่มได้ เดี๋ยวฉันไปส่ง” เสียงทุ้มของพายุดังขึ้นข้างกายเธอ เขาบอกให้เธอดื่มได้เพราะว่าเขาจะเป็นคนไปส่งเธอ“แต่ว่า..ชะเอมตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่ดื่มอีกแล้วค่ะ” ชะเอมรีบกระซิบบอกพายุให้ได้ยินกันแค่เพียงสองคน“หึ! ทำไม กลัวเป็นแบบคืนนั้น?” ชายหนุ่มรับรู้ได้ทันทีว่าที่เธอไม่อยากดื่มเป็นเพราะอะไร คงเป็นเพราะเรื่องคืนนั้น คืนที่พวกเขามีอะไรกันอย่างลึกซึ้ง“พี่พายุอย่าพูดถึงเรื่องคืนนั้นอีกนะคะ” ชะเอมรีบป้องปากดุพายุทันที บอกแล้วไงว่าอย่าพูดไปถึงเ

ซู๊ด~เสียงชายหนุ่มดูดกลืนของเหลวสีใสเข้าในลำคอหนา เขาดูดจนเกลี้ยงแล้วจึงผละใบหน้าออกจากกลางกายสาว เขาไล่จูบไปตามขาอ่อนด้านใน ทั้งจูบทั้งขบเม้มสร้างร่องรอยเอาไว้“สบายตัวแล้วสินะ ถึงตาฉันบ้างแล้ว” พูดเสร็จก็ขยับกายลุกขึ้นนั่งเอ่ยปากพูดบอกเธอ มือหนาเช็ดมุมปากของตัวเองที่ยังมีคาบน้ำหวานเปื้อนติดอยู่ เขาบังคับจับร่างของหญิงสาวให้นอนคว่ำลงไปกับเตียง“ไม่เอานะ! พี่ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ!” ชะเอมพยายามขัดขืนทั้งๆที่ไม่มีแรง หันหน้าไปมองสบตาพูดตอบโต้ไอ้คนนัยน์ตาดุ“ปล่อยอยู่แล้วไม่ต้องห่วง!” พายุอดขำไม่ได้ แมวน้อยตัวนี้ขู่ได้เก่งดีมาก ขู่กันฟ่อๆเลย“อ๊ะ!”“ก้มลงไป!” พายุดันแผ่นหลังหญิงสาวรุ่นน้องให้ก้มลงไปพร้อมกับจับยกสะโพกอวบยกขึ้นมาเล็กน้อย“นี่ไอ้บ้า! ไม่เอาแบบนี้นะ ชะเอมจะบอกแม่ของพี่นะ อย่าทำนะ!” ชะเอมพยายามร้องห้ามการกระทำของคนตัวโต เธอขู่เขาว่าจะฟ้องคุณแม่ของเขา อยากให้เขากลัวจะได้เลิกทำแบบนี้กับเธอสักที“อยากให้บอกอยู่แล้ว รีบๆไปบอกเลยนะ หรือจะโทรไปบอกตอนนี้ดี” เสียงทุ้มแหบพร่าพูดกับหลุดยิ้มร้าย ชายหนุ่มลุคมาเฟียเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าสะพายของเธอ เอาขึ้นมาเปิด แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือของชะเ