บททั้งหมดของ ฤดีคีริน...เพียงรักนี้มีเรา: บทที่ 31 - บทที่ 40

47

บทที่ 8 ชลธร 70%

“อ้าว น้องภายังไม่ได้บอกคุณพ่อหรือครับ ว่าขายที่ดินแปลงเล็กให้ฤดีแล้ว ฤดีถึงได้มาอยู่ที่นี่ไงครับ เห็นเขาบอกว่าเขาจะโทร. บอกคุณพ่อนี่ครับ แย่จังครับ นี่ก็พาเพื่อนมาทิ้งไว้ในบ้านร้าง บอกว่าให้อยู่บ้านผมไปก่อน โดยไม่ได้โทร. บอกผมสักคำ โชคดีนะครับที่ผมกลับมา ไม่งั้นป่านนี้ไม่รู้จะอยู่ยังไง หลังคาก็รั่ว ดีไม่ดีหลังคาอาจจะพังมาทับหัวไปแล้วก็ได้”คีรินรีบตอบทันที โบ้ยเรื่องไปหาน้องสาวบ้าง เพราะอย่างน้อยเรื่องจะได้พ้นตัวเขาไปก่อน ไม่งั้นอาจจะโดนกัณเทศน์จากผู้เป็นบิดาไปอีกยาว ส่วนน้องสาวอยู่ไกลคงไม่ได้รับรู้อะไร“อ้าว มันขายที่รึ ขายได้ยังไง ใครอนุญาต ตอนแบ่งให้ก็บอกแล้วว่าห้ามเอาไปขาย” ผู้เป็นบิดาทำเสียงขึงขัง“โธ่ คุณพ่อครับ ที่ดินเรามีตั้งเยอะแยะ แค่สองไร่เราแบ่งขายให้คนที่ไม่มีบ้างก็ได้ครับ ฤดีเขาไม่มีที่ทำกินครับ เขาอยากย้ายออกจากกรุงเทพฯ มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ น้องภาคงสงสารเพื่อนน่ะครับ อย่าไปว่าน้องภาเลย เขาคงอยากมีเพื่อนมาอยู่ใกล้ ๆ กัน ถึงยอมขายให้ แถมฤดีก็เป็นเด็กดีนะครับคุณพ่อ ช่วยงานผมได้เยอะเลย” ชายหนุ่มรีบแก้ตัวแทนน้องสาว“เออ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8 ชลธร 50%

คีรินออกจากบ้านไปราวสามชั่วโมงได้แล้ว ส่วนเพียงฤดีก็ยังเพลิดเพลินอยู่กับการบรรจุดินใส่ถุงและปลูกพันธุ์ไม้ ในหัวก็คิดคำนวณไปด้วย ว่าจะขายต้นละเท่าไรดี ก่อนจะหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเพื่อเปิดดูว่าคนอื่นขายราคาเท่าไร แล้วยิ้มแป้นเมื่อเห็นราคา“กระถินเทพาต้นสูงสามสิบเซนติเมตร ต้นละสิบบาท ก็ยังดี ขายทีนึงเป็นสิบเป็นร้อยต้นก็ได้กำไรบ้างละ ต้นพะยอม ต้นยี่สิบเซ็นต้นละสิบบาท หูย แต่พอสูงห้าสิบถึงร้อยเซ็น ต้นนึงเป็นร้อยเลยก็มี” หญิงสาวเปิดดูราคาที่ขายในเว็บชอปปิงออนไลน์ซึ่งมีบริการส่งทางไปรษณีย์ด้วย เห็นแล้วดวงตาก็แพรวพราวขึ้นมาอีกครั้ง ราวกับเห็นเงินกองอยู่ตรงหน้าก่อนจะชะงักเมื่อได้ยินเสียงรถไม่คุ้นหู เธอเงยหน้าไปมองเห็นรถ SUV สีขาวขับเข้ามาจอดหน้าบ้านเพียงฤดีมองด้วยความประหลาดใจ ใจเธอสั่นเล็กน้อย เพราะคิดว่าบางทีอาจจะเป็นคนรักของคีรินที่มาหาที่นี่เพื่อเซอร์ไพรส์เขาก็เป็นได้ เพราะหากคีรินรู้ว่ามาคงจะไม่ออกไปข้างนอกเป็นแน่ แล้วเธอจะต้อนรับเขาแบบไหนทว่าสิ่งที่เธอเห็นก็คือชายหนุ่มคนหนึ่งที่ลงมาจากฝั่งคนขับรถ ก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารแล้วเห
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 จะไม่ใจร้าย 20%

๙จะไม่ใจร้าย           คีรินจอดรถหน้าบ้านหลังใหญ่ที่เด่นตระหง่านอยู่บนเนินเขา ซึ่งล้อมด้วยสวนทุเรียนกว้างใหญ่สุดหูสุดตา เพียงฤดีมองอย่างตื่นตะลึง เธอไม่คิดว่าบ้านของบิดาเขาจะใหญ่โตถึงขั้นนี้ แปลกใจว่าทำไมเขาถึงไม่กลับมาอยู่ที่นี่ ทำไมต้องไปทนอยู่บ้านที่ทิ้งร้างมานานจนหลังคารั่วผนังผุพังอยู่นานเป็นเดือนสองเดือน            ตอนแรกที่เขาชวนมา เธอก็ปฏิเสธที่จะมาด้วย เพราะเกรงว่าจะทำให้มารดาของเขาไม่พอใจ ที่เธอมาโดยที่ท่านไม่ได้เอ่ยชวน แต่เขาก็คะยั้นคะยอจนยอมมาด้วย เธอเห็นชลธรเปิดประตูออกมาดู แล้วยิ้มด้วยความดีใจเพียงฤดียกมือไหว้ เขารับไหว้แล้วยิ้มให้ แต่ยังไม่ทันได้ทักทายเธอ เสียงของคีรินก็ดังขึ้นเสียก่อน            “ว้าว บ้านเสร็จแล้วใหญ่โตเลยนะครับพี่ชล เห็นแต่ในรูปไม่คิดว่าของจริงจะหลังใหญ่ขนาดนี้” คีรินเอ่ยกับพี่ชายเมื่อเห็นชลธรเ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 จะไม่ใจร้าย 40%

สายชลนั่งห้อยขาอยู่บนแคร่ไม้ มือข้างหนึ่งก็ตำน้ำพริกที่อยู่ในครกหิน ซึ่งใช้ผ้าพับจนหนารองครกไว้ไม่ให้กระแทกเสียงดังนัก เป็นภาพจำที่เขาเห็นมาตั้งแต่เด็กเช่นกัน เขาไม่ได้กลับบ้านมาร่วมสามสี่ปีแล้ว ตั้งแต่ช่วงโควิดระบาดที่ผ่านมาก็ไม่ได้กลับมาอีกก่อนหน้านี้เขาพานิรามากราบท่าน แต่ตอนนั้นยังเป็นบ้านครึ่งตึกครึ่งไม้หลังเก่า ไม่ได้หลังใหญ่โตเช่นนี้ แต่ก็เป็นบ้านที่อาศัยอยู่ได้อย่างสบาย เพราะบิดาของตนก็ไม่ได้สร้างหลังเล็กนัก มีห้องพักส่วนตัวไว้ให้กับลูกทุกคนได้อยู่อย่างสะดวกสบายแต่เขาก็ไม่ได้นอนค้างที่บ้าน เพราะนิราอยากไปพักโรงแรมซึ่งมีความสะดวกสะบายมากกว่า เขาไม่อยากขัดใจให้ทะเลาะกัน จึงต้องพาเธอไปพักที่โรงแรมตามที่หญิงสาวต้องการคีรินเดินเข้าไปนั่งคุกเข่าข้างแคร่แล้วกอดเอวผู้เป็นมารดา“ทำอะไรอยู่ครับ คุณสายชล คิดถึงจัง”“อย่ามาอ้อร้อกับแม่ คิดถงคิดถึงอะไร กลับมาตั้งนานแล้วไม่ยอมมาหา” ผู้เป็นมารดาเอ่ยเสียงสะบัด มือก็ตำน้ำพริกทำเป็นไม่สนใจลูกชาย“โอ๊ย แม่อย่าโกรธเลยนะครับ ผมผิดไปแล้วจริง ๆ มัวแต่คิดว่าซ่อมบ้านให้เสร็จ เลยเร่งทำงานจนลืมวันลืมคืน แป๊
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 จะไม่ใจร้าย 60%

“เดี๋ยวฤดีช่วยค่ะ” เธอเดินไปยังโต๊ะที่วางหม้อไว้หลายใบ แล้วหยิบจานชามมาตักอาหารใส่“โอ้โห แม่ทำกับข้าวเป็นสิบอย่างเลย กินยังไงหมดครับแม่” คีรินเปิดหม้อแกงหลายใบกับอาหารที่ตักใส่จานไว้ก่อนแล้ว ผู้เป็นมารดามองค้อนก่อนว่า“ถ้าจะให้แม่หายโกรธก็ต้องกินให้หมดนั่นแหละ”“ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวังเลยครับ” คีรินกล่าวยิ้ม ๆ ก่อนจะช่วยตักแกงใส่ถาดจนเต็มแล้วบอกกับเพียงฤดีว่า“เราตักกับข้าวที่เหลือใส่ถ้วยไว้ให้ครบนะ เดี๋ยวพี่กลับมายก”“ค่ะ พี่คีริน แต่เดี๋ยวฤดียกไปเองก็ได้ค่ะ ถาดยังมีอีกใบ” หญิงสาวตอบ“ไม่เอา มันหนัก เดี๋ยวพี่กลับมายกเอง เราแค่ตักก็พอ” ว่าแล้วก็รีบยกถาดอาหารไปยังโต๊ะไม้กว้างใหญ่ริมระเบียงบ้าน ที่เขาเห็นก่อนจะเข้าไปในบ้านเมื่อสักครู่นี้ หยิบอาหารทั้งหมดออกจากถาดวางไว้บนโต๊ะขณะที่เห็นชลธรกับบิดากำลังยืนคุยกันอยู่ด้านนอก มือไม้ก็ชี้เข้าไปในสวนเหมือนวางแผนจะทำอะไรในสวนกันอยู่ ด้วยบ้านอยู่บนเนินสูงทำให้เห็นพื้นที่สวนโดยรอบทั้งหมดซึ่งเป็นพื้นที่ต่ำกว่า เขาจึงตะโกนเรียก“พ่อครับ พี่ชล กับข้าวเสร็จแล้วครับ” ทั้งสองเดินเข้ามา ส่วนเขาเด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 จะไม่ใจร้าย 80%

“กินน้ำจิ้มด้วยสิ แม่ทำอร่อยมาก” เขาตักน้ำจิ้มราดใส่ขาหมูให้“นายตักขาหมูให้เขากิน ไม่กลัวว่าฤดีจะกลัวอ้วนเหรอ” ชลธรถาม“ฤดีชอบกินขาหมู เขาทำงานหนักทุกวัน กลัวแต่จะผอมสิไม่ว่า นี่ก็ดูผอมซูบลงตั้งเยอะ เอาแต่ทำงานกินข้าวเป็นแมวดมทุกวัน” คนเป็นน้องชายว่า“งั้นฤดีกินเยอะ ๆ นะ ฝีมือแม่พี่อร่อยทุกอย่าง ถ้าอยากกินอีกเมื่อไร ก็โทร. มาบอกได้เลย พี่จะไปรับมากินข้าวที่นี่” ชลธรว่า“ผมพามาเองก็ได้ พี่ชลไม่ต้องลำบากหรอก” คนเป็นน้องชายโพล่งออกมาอย่างลืมตัว“เอ่อ ผมหมายถึง ยังไงผมก็ต้องมากินข้าวกับแม่บ่อย ๆ อยู่แล้ว” คีรินรีบแก้ตัวเมื่อรู้ว่าเผลอพูดกันท่าพี่ชายออกไป“อ้อ งั้นเหรอ ก็ดีนะ ฤดีจะได้คุ้นเคยกับที่นี่เร็ว ๆ” ชลธรว่า“หนูฤดีนี่แกงจืดหน่อไม้หวานกับกระดูกหมูอ่อน แม่ตุ๋นมาตั้งแต่เช้าแล้ว นิ่มเชียว ลองกินสิจ๊ะ” สายชลเห็นบุตรชายแย่งกันเอาใจหญิงสาวแล้วก็กลัวว่าสาวน้อยจะอึดอัด เลยดึงตัวมาดูแลเสียเอง เพราะดูท่าแล้ว ลูกชายสองคนของเธอน่าจะถูกใจเพื่อนน้องสาว จนแทบจะแย่งกันเองอยู่แล้ว“ค่ะแม่ หน่อไม้หวานจริง ๆ ด้วยค่ะ น้ำซุปก็หอมหวาน กลมกล่อมมาก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10 อยากรวยเอง 30%

๑๐อยากรวยเอง           คีรินเงยหน้ามองบ้านชั้นบนที่เขารีโนเวทเสร็จแล้ว โดยใช้ไม้ที่มีในสวนเป็นส่วนใหญ่ในการปรับปรุงครั้งนี้ ตอนนี้มันดูสวยงามแปลกตาและทันสมัยขึ้นมาก แม้จะอยู่ภายใต้โครงสร้างเดิม แต่เขาต่อเติมส่วนที่จำเป็นต้องใช้งานไปอีกหลายจุด            อย่างเช่นระเบียงด้านหน้าที่ต่อเติมออกมาอย่างกว้างขวางด้วยไม้พะยอม ซึ่งผ่านการอบและใช้น้ำยากันมอดกันปลวกอย่างดี ทำให้ทนทานต่อการใช้งานไปอีกนานหลายปี ด้านบนระเบียงมีชุดโซฟาและโต๊ะเก้าอี้สำหรับนั่งเล่นรับลม และชมวิวทิวเขารอบบริเวณนี้ ไหนจะชั้นล่างที่ทุบผนังปูนขยายพื้นที่ไปด้านข้างเพื่อเพิ่มพื้นที่ใช้สอยให้มากขึ้นแล้วติดกระจก            ส่วนด้านในชั้นบนเขาก็ตกแต่งห้องภายในโดยการใช้กระถินเทพาบุผนังให้มีความสวยงามขึ้น ไม่ได้โชว์โครงไม้จนดูไม่สบายตาเหมือนเมื่อก่อน ไม่ว่าจะเป็นห้องนอนของบิดามารด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 จะไม่ใจร้าย 100%

ขณะที่คีรินซึ่งกำลังขับรถกลับบ้าน เขาหันไปมองหญิงสาวที่นั่งเหม่อมองออกไปนอกรถมาครู่ใหญ่แล้ว จึงอดที่จะถามไม่ได้“เป็นอะไรหรือเราน่ะ หืม นั่งเงียบเชียว”“เอ่อ เปล่าค่ะ แค่อิจฉาพี่คีรินน่ะค่ะ ที่มีพ่อแม่ใจดี มีครอบครัวอบอุ่น เพราะมีครอบครัวแบบนี้สินะคะ พี่คีรินถึงได้เป็นคนใจดี” หญิงสาวตอบเสียงเบา น้ำเสียงเรียบ ๆ แต่ปนความรู้สึกเงียบเหงาอยู่ในถ้อยคำ“เป็นคนใจดีมากมันก็ไม่ดีเท่าไรหรอกนะ มันถูกเอาเปรียบง่าย ยิ่งใจดีไม่ถูกคน เขาก็คิดว่าเราอ่อนแอ จ้องแต่จะเอาเปรียบเรา ไม่เกรงใจเรา ไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำเพื่อเขา” พูดแล้วเขาก็อดนึกถึงตัวเองไม่ได้ ที่ใจดีและให้ความรักกับนิราไปอย่างมากมาย ให้ทุกอย่างกับเธอ ให้จนตัวเองไม่เหลืออะไรอาจจะเป็นเพราะบิดาของเขาให้ความรักความเอาใจใส่มารดาของเขามาตลอด ให้มารดาดูแลทุกอย่างที่เป็นทรัพย์สินของท่าน ไม่ว่าจะเป็นเงินทองของมีค่าใด ท่านก็มอบให้อยู่ในการดูแลของมารดาท่านบอกว่าเงินทองให้เมียดูแลปลอดภัยกว่าเก็บไว้เอง ใครหยิบยืมก็อ้างได้ว่าอยู่กับเมีย และท่านทั้งสองก็รักกันดี ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน มารดาของเขา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10 อยากรวยเอง 50%

เพียงฤดียืนมองครัวนอกบ้านแสนน่ารักที่เพิ่งทำเสร็จ แล้วยิ้มอย่างมีความสุข เธอแอบดูแล้วว่าคีรินสร้างมันอย่างไร ถึงได้ออกมาสวยงามน่ารัก น่าใช้งาน มันไม่ยากเท่าไร เขาแค่ทำพื้นที่ให้เรียบ แล้วใช้อิฐแดงก่อขึ้นเป็นเคาน์เตอร์ เอาแผ่นโฟมมาทำแบบเพื่อหล่อเป็นช่องสำหรับทำเป็นเตาอบได้ด้วยแถมยังทำช่องเป็นเตาถ่านสำหรับปิ้งย่าง มีพื้นที่วางเตาไฟฟ้าได้ มีอ่างล้างจาน เขาฉาบเรียบแล้วปูแผ่นกระเบื้องแกรนิตโต้สีดำ มีหลังคากันฝน ถ้าเธอมีแบบนี้ที่บ้านหลังน้อยบ้าง นภดลน้องชายของเธอต้องชอบมากแน่ ๆ เพราะขานั้นชอบกินของปิ้งย่าง คิดแล้วเธอก็อยากให้น้องชายมาอยู่ด้วยเร็ว ๆ เสียแล้วสิ เสียแต่ว่าตอนนี้ยังเรียนมหาวิทยาลัยเทอมสุดท้ายอยู่ แต่เชื่อว่าถ้าเรียนจบ นภดลน่าจะอยากมาอยู่กับเธอมากกว่าอยู่กับพี่ชายแค่คิดถึงน้องชายเสียงสมาร์ตโฟนก็ดังขึ้นและเป็นน้องชายของเธอที่โทร. เข้ามาพอดี วันนี้เธอลืมปิดสมาร์ตโฟน นภดลถึงได้ติดต่อมาได้“พี่ฤดีเหรอ โอ๊ย ได้ยินเสียงสักที ติดต่อพี่ยากจัง” นภดลโอดครวญมา“ทำไมแม็กซ์ ตังค์ที่โอนให้หมดอีกแล้วหรือไง”“แหม นั่นก็ด้วยแหละ แต่คิดถึงไม
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10 อยากรวยเอง 70%

เพียงฤดีคุยกับน้องชายเสร็จก็เดินไปยังที่ดินสองไร่กว่า ๆ ของตัวเอง เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับมันดี คำนวณรายรับรายจ่ายแล้วก็ยังไม่สามารถจะเริ่มต้นซื้ออุปกรณ์ก่อสร้างใด ๆ มาเริ่มทำบ้านในสวนของตัวเองได้เลยส่วนเดือนนี้ยอดขายนิยายก็ลดลงกว่าเดือนก่อน เพราะหากไม่มีเล่มใหม่วางขาย ยอดขายเล่มเก่าก็จะลดลงเรื่อย ๆหากช่วงปิดเทอมน้องชายทนอยู่บ้านเดียวกับแฟนพี่ชายไม่ไหว และต้องการมาหาเธอที่นี่ เธอจะเอาบ้านที่ไหนให้เขาพัก แถมบอกน้องชายไปแล้วด้วยว่าช่วงปิดเทอมจะสร้างบ้านเสร็จ เธอจะให้น้องอยู่บ้านเพื่อนตลอดช่วงปิดเทอมก็เกรงใจผู้ปกครองของเพื่อนที่ต้องไปรบกวนเขาหรือถ้าหากว่าคนรักของคีรินมาหาเขา เธอจะไปพักที่ไหนกัน ขืนเธออยู่ที่บ้านเขาต่อไป คนรักของเขาต้องไม่สบายใจแน่ ๆ เพราะทั้งชลธร และบิดามารดาของเขา ก็ถามย้ำเรื่องการแต่งงานระหว่างเขากับคนรักอยู่บ่อยครั้ง เธอจะอยู่บ้านเขาต่อไปก็น่าเกลียด อาจจะเป็นที่ครหาของคนอื่นก็ได้ เพราะคีรินไม่ใช่ผู้ชายโสด และเธอก็เป็นผู้หญิง ไม่ได้เป็นญาติกับเขาด้วยซ้ำหญิงสาวหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมา แล้วเปิดแอปพลิเคชันสำหรับจดบันทึก เธอเ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
12345
DMCA.com Protection Status