All Chapters of หนี้เสน่หานางบำเรอที่รัก: Chapter 41 - Chapter 50

อลินดากล่าวเสียงกระฟัดกระเฟียด เขย่งปลายเท้ามองหาคู่อริ แต่หล่อนกลับหายไปท่ามกลางกลุ่มคน“ขืนด่ามันต่อ มันหลุดปากออกมาว่าเราทำระยำกับมันไว้ เรามิซวยหรือไงลูก”ฉลวยเอ็ดเบาๆ นางมองซ้ายมองขวา ป้องปากกระซิบกับบุตรสาว “แม่เห็นกฎหมายใหม่คุ้มครองผู้หญิงที่ถูกกระทำ หากอีอลิสมันโวย เราได้กินข้าวแดงในคุกแน่ๆ”กฎหมายยังคงความศักดิ์สิทธิ์...คนส่วนใหญ่สนับสนุนให้ใช้โทษสูงสุด สำหรับการลงโทษ...ฉลวยไม่ได้กลัวกฎหมาย แต่ฉลวยกลัวความลำบาก...หากนางถูกลงโทษ นางขอตายดีกว่า การเดินเข้าไปอยู่ในกลุ่มนักโทษ รถเมล์สายเดิมวิ่งด้วยความเร็วคงที่ เมื่อการจราจรบนถนนยังคลาคล่ำไปด้วยยวดยาน...แสงไฟข้างทางเริ่มส่องสว่างเมื่อแสงสุริยาที่ให้ความสว่างบนพื้นโลก เริ่มลาลับจากขอบฟ้า อลิชาถอนลมหายใจแรงๆ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งจบลง ไม่คิดว่าโลกจะแคบขนาดนี้ ขนาดเธอระวังตัวอย่างดี ไม่เคยเฉียดเข้าไปใกล้ถิ่นที่อยู่ของครอบครัวฉัตรสุวรรณ แต่ไม่คิดว่าวันหนึ่ง หลังผ่านไปหลายปี คนคุ้นเคยกลับโคจรมาเจอกันได้ โดยที่สองคนนั้น... กลับไม่สำนึกในส

บทที่14.ตกบันได เสร็จโจร!! แมทธิวสะดุ้งตื่นขึ้นมาเกือบเที่ยง ชายหนุ่มเหลียวมองด้านข้าง ที่ตรงนั้นมีใครบางคนนอนหลับสนิทอยู่ ใบหน้าหล่อนจมหายลงไปในหมอนนุ่มเกือบครึ่ง แต่โครงหน้านั้น ทำยังไงก็ไม่มีวันลืม มุมปากสีเข้มมีรอยยิ้ม เขาลดสายตาลงต่ำมองสำรวจตัวเอง ก่อนจะกระตุกยิ้ม!!ด้านบนของลำตัวของเขาไร้อาภรณ์ติดกาย โชคดีอยู่หน่อย ต่ำกว่าสะดือยังมีบ็อกเซอร์ลายสก็อตติดสะโพกอยู่ชายหนุ่มวาดปลายเท้า ก้าวลงจากเตียงนอนหนา เขากึ่งเดิน กึ่งย่อง ตรงไปยังประตูหน้าห้อง ลองขยับลูกบิดประตูดูล็อก!แมทธิวถอยหลังกลับมานอนเหยียดยาวที่เดิม เขาพลิ้มเปลือกตาหลุบลง พร้อมกับประตูที่ถูกล็อก ถูกดันให้เปิดออกพอดี...“ว้าย! อะไรกันนี่ คุณไทคะ มาดูอะไรนี่เร็ว!”เสียงน้ำอิงร้องตะโกนลั่น!! หล่อนส่งเสียงวี๊ดว้ายเรียกหาสามี ชายหนุ่มปรือตามอง เขารีบตวัดอลิชาเข้ามาอยู่ในวงแขน ซุกใบหน้าแนบทรวงอกอิ่ม พร้อมกับอมยิ้มน้อยๆ เมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งกรูตรงมาทางทิศนี้“อะไร! เกิดอะไ

อลิชาไม่ได้ตอบในทันใด เธอเดินไปหย่อนบุตรชายไว้กลางเตียงนอน รณฤทธิ์ผวาเข้าหาตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ขนนุ่มฟู เขาหมดความสนใจมารดา เมื่อมีของเล่นถูกใจ“เรื่องมันยาวค่ะป้า ว่าแต่ป้าไม่ได้อยู่บ้านฉัตรสุวรรณแล้วเหรอคะ?”หญิงสาวจูงมืออดีตคนในบ้านฉัตรสุวรรณ เดินไปทิ้งตัวนั่งบนโซฟาปลายเตียง“ออกนานแล้วล่ะค่ะ...อีคุณนายมันไม่ยอมจ่ายค่าแรง...ค้างหลายเดือนจนทนไม่ไหว! ติ๋มต้องกินต้องใช้น่ะค่ะ เลยกระเสือกกระสนมาหางานทำ ได้มาทำงานที่นี่ก็เหมือนอยู่บนสวรรค์ คุณแมทเธอไม่จุกจิก...ทำงานตามหน้าที่ รับเงินเดือนเต็มร้อย...”“ลุงสบายดีมั้ยคะ?” อลิชาเลี่ยงที่จะถามถึงสมาชิกในบ้านฉัตรสุวรรณคนอื่น เมื่อความเจ็บปวดยังไม่จางหายไป“คุณภพเธอก็อยู่ตามอัตภาพ เธอไม่รู้หรอกว่าเมียกับลูก ทำระยำตำบอนยังไงบ้าง...พูดแล้วยังแค้นไม่หาย...ติ๋ม ลาออกมานี่ เงินซักแดงยังไม่ได้เลยค่ะ”อลิชานิ่วหน้า...ฐานะของฉลวยไม่ได้อัตคัดถึงขนาดเงินขาดมือ จนต้องค้างค่าแรงลูกจ้าง...เกิดอะไรกับสภาพคล่องทางการเงินของคนบ้านนั้น“เกิดอะไรขึ้นคะ?”

พอเอาเข้าจริงๆ อุตส่าห์ยกเลิกการประชุม ยกเลิกนัดกับลูกค้า ยกเลิกนัดกับสาวโสภาที่กำลังคั่ว! แมทธิวกลับไม่กล้ากลับไปที่คฤหาสน์ไบเล่ย์ เขาหาข้ออ้างให้ตัวเองไม่ได้ และกลัวว่าอลิชาจะวางตัวไม่ถูกชายหนุ่มมาหมกตัวอยู่ที่ผับชั้นสูงแห่งหนึ่ง เขาดื่มบรั่นดีย้อมใจ เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่กล้า...สามชั่วโมงที่ทนกระวนกระวาย จนแอลกอฮอลล์ เข้าไปแทนที่เลือดเกือบทุกพื้นที่ มันคงเต็มที่จนความกลัวหายไปจนหมด“เช็กบิลด้วยไอ้น้อง!” เสียงอ้อแอ้ร้องสั่งบริกรที่เดินผ่านไปมา บัตรเครดิตสีดำถูกยื่นส่งให้ ก่อนจะกระดกบรั่นดีแก้วสุดท้าย สาดหายไปในลำคอ ชายหนุ่มเดินโงนเงน คลำทางไปจนถึงรถยนต์คันหรู พาหนะยี่ห้อหรู และมีได้เฉพาะคนกระเป๋าหนักเท่านั้นชายหนุ่มถอยรถยนต์ ขับเคลื่อนออกจากที่ ด้วยสติที่ไม่เต็มร้อย ความมึนเมาทำให้เกิดอุบัติเหตุเล็กๆ ชายหนุ่มเสยกระจังหน้ากับเสาไฟฟ้าข้างทาง แต่ก็ยังพาพาหนะสุดหรู กลับมาถึงคฤหาสน์หลังงาม โดยที่คนขับไม่ถูกรถบรรทุกเสยเอาไปกินเสียก่อนแต่...กระถางต้นไม้ราคาแพง ที่ตั้งอยู่ตามสองข้างทางถูกเสยเรียบ...คนงานส่ายศีรษะ

แมทธิวกลั้นความต้องการอันมากล้นของตนเองไว้ในอก เขาแช่ตัวนิ่งๆ ขยับร่างกายทีละน้อยๆ ทั้งๆ ที่อยากถาโถมเข้าใส่แบบสุดแรงเกิดอลิชาสูดลมหายใจลึกๆ เธอผ่อนคลายความตึงเครียด พยายามไม่ใส่ใจสิ่งแปลกปลอมที่คืบคลานเข้ามาในร่างกาย เปลือกตาพลิ้มหลับลง กัดริมฝีปากล่างกลั้นเสียงสะอื้น ปล่อยใจไปกับกระแสธารที่เชี่ยวกราก ไม่พยายามฝืน เพราะนั่นจะทำให้เธอเจ็บมากกว่าเดิมริมฝีปากหนาอ้าครอบเม็ดทับทิมสีระเรื่อ เขาดูดดื่มทรวงงามแรงๆ จนหญิงสาวครางลั่น กลไกธรรมชาติปรับตัวแบบอัตโนมัติ น้ำหวานฉ่ำเยิ้มถูกกลั่นออกมาจากซอกลึกลับ หล่อชโลมแก่นกายขึงขังจนชุ่มโชก แมทธิวทดลองเคลื่อนกายช้าๆ ความคับแน่นไม่ใช่อุปสรรคอีกต่อไป เมื่อส่วนนั้นชุ่มโชกไปด้วยละอองปรารถนาชายหนุ่มเริ่มโถมเข้าใส่ มือแข็งแรงรั้งเอวคอดกิ่ว กระแทกอัดกับตัวตนแรงๆพรึ่บ! พรึ่บ!เสียงผิวกายเปียกเหงื่อกระแทกใส่กันดังก้องห้องนอนกว้าง เสียงครางคร่ำแผ่วพร่า ที่ระดับความดังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แมทธิวสูดปาก ครางเสียงแหบห้าว เขาเร่งความเร็วมากขึ้น พอๆ กับเพิ่มแรงโยกจนเรือนกายอวบอิ่มกระเพื่อมไหวทั้งลำตัว ชายหนุ่มโ