Lahat ng Kabanata ng Trapped With The Crippled Billionaire: Kabanata 81 - Kabanata 90

Pagkapasok ni Angela sa study ng lolo ni Mateo, agad niyang naamoy ang amoy ng insenso at ng mga antigong kasangkapan na punong-puno ng kasaysayan. Para siyang napadpad sa isang ibang panahon—ang mga dingding ng kwarto ay puno ng alikabok ng nakaraan, at ang mga alituntunin ng pook ay tila nag-uutos ng respeto at paggalang. Si Don Alacoste ay nakaupo sa likod ng kanyang malapad na mesa, suot ang isang tradisyunal na kasuotan, at ang mga matang matalim na tinitigan siya mula sa kanyang pagpasok. Hindi siya nakaligtas sa mabagsik na mga mata ng matanda, kaya't hindi maiwasan ni Angela na mag-alala. Dahan-dahan siyang lumapit sa mesa at nagbigay galang. "Magandang gabi, Lolo." "Anong tawag mo sa akin?" tanong ni DonAlacoste, ang boses niya'y may kalakasan at autoridad. Nagulat si Angela, hindi alam kung ano ang isasagot. "Huwag mo akong tawaging ganyan. Pagkasal mo kay Mateo, dapat tawagin mo akong Lolo," dagdag pa ng matanda na medyo may inis sa tono, ngunit nakita rin ni Angela ang

Si Angela ay nakatulala sa gulat."Anong ibig sabihin ng 'matapos n'yo dapat ang trabaho ngayong gabi?'" tanong niya sa sarili.Bago pa siya makarecover mula sa pagkabigla, biglang sumigaw si Don Alacoste mula sa kabilang dulo ng silid."Karl!"Mabilis na bumukas ang pinto, at pumasok si Karl, ang matandang butler na tila laging nasa tabi ng Don."Karl, dalhin mo na si Angela at si Mateo sa silid! Iyong espesyal na kwarto na ipinahanda ko!" Tumatawang wika ng Don na tila may binabalak.Espesyal na kwarto?Hindi pa tuluyang nauunawaan ni Angela ang sinasabi ng matanda nang marahas na hinila siya ni Rex palabas ng opisina. Sa likuran, rinig pa niya ang malutong na tawa ng Don.Pagdating sa ikatlong palapag, tumigil sila sa harap ng isang pintuan. Tinitigan muna ito ni Karl bago maingat na sinabi, "Angela, ang buong palapag na ito ay para sa inyo lang ni Mateo. Kaya’t ano man ang mangyari, walang makakarinig o manggugulo sa inyo."Parang binuhusan ng malamig na tubig si Angela. Hindi pa

Ang Bangungot ni Angela.Ang nangyari dalawang taon na ang nakalipas ay isa sa pinakamasakit na alaala sa buhay ni Angela Lopez.Hindi lang dahil nawala ang pinakamahalagang bagay sa kanya nang gabing iyon, kundi dahil dinurog nito ang kanyang dignidad.Mula noon, naging mahirap para kay Angela ang makalapit sa sinumang lalaki. Kahit ang simpleng pakikipagkamay ay nagdudulot sa kanya ng takot.Sa paglipas ng panahon, unti-unti siyang bumangon mula sa trauma. Pinaniwalaan niyang kaya na niyang tanggapin si Mateo Alacoste. Ngunit ngayong nasa bingit na siya ng pagsuko sa kanya, biglang tumutol ang kanyang katawan.Napansin ni Angela ang malamig na pagtingin ni Mateo habang unti-unting bumabalik ang pagiging seryoso nito. Labis ang kanyang pagkahiya at pag-aalala."Siguradong iniisip ni Mateo na niloloko ko siya," naisip niya. Mag-asawa sila, at malinaw na pumayag siya. Ngunit sa huling sandali, tinanggihan niya ito.Walang lalaki ang matutuwa sa ganitong sitwasyon, at alam iyon ni Angel

Sa halip na katahimikan sa kwarto ni Angela, isang tensyonadong pangyayari ang nagaganap sa ibang bahagi ng mansyon ng pamilya Alacoste.Pumasok si George sa kwarto na halatang iritado. Si Lindsay, na naka-pajama na, agad na sumalubong sa kanya at yumakap sa braso nito."George, saan ka nanggaling? Kanina pa kita hinihintay matapos kong maligo," lambing ni Lindsay habang pilit na pinapasok ang ulo niya sa balikat ng binata.Naka-suot siya ng silk lace na pajama, na lalong nagpatingkad sa kanyang alindog sa ilalim ng malambot na ilaw. Hinahayaan niyang dumikit ang kanyang katawan kay George, na parang umaasa sa kahit konting lambing mula rito.Pero kahit nasa harapan niya ang napakaganda niyang kasintahan, nanatiling malamig si George. Tinitigan niya si Lindsay nang madiin, at sa mabigat na boses, sinabi, “Lindsay, may gusto ka bang ipaliwanag sa akin?”Biglang tumigil si Lindsay, tila nahihintakutan sa tono ng binata. “Anong ipapaliwanag, George? Ano bang nangyayari sa’yo?”“Yung mga

Kung si Angela ay kasing-mahal ang sarili gaya ng pagmamahal ni Lindsay sa sarili niya, at kaya niyang gawin ang lahat para sa sarili niya, napaka-ganda sana...Sandaling natulala si George, ngunit kalaunan ay napailing siya. "Sige na, palalampasin ko na ito ngayon, pero sa susunod, huwag ka nang gumawa ng desisyon nang hindi mo ako kinukunsulta. Naiintindihan mo ba?"Napasikdo si Lindsay sa sinabi ni George. Biglang sumilay ang munting ngiti sa kanyang mukha, ngunit pilit niya itong tinago. Niyakap niya ito nang mahigpit, "Siyempre, hindi ko na gagawin 'yun. Ah, George, ang bait mo talaga sa akin."Habang nakatingin si Lindsay kay George, kumikislap ang kanyang mga mata, tila may iniisip na bago. Tumuwid siya ng upo, may kakaibang init sa kanyang tingin at isang mapang-akit na boses, "George, simula nang bumalik tayo sa Manila, parang ang tagal na nating hindi... gumagawa ng gano’n."Sandaling natigilan si George sa narinig.Tanging ang ilaw ng bedside lamp ang nagbigay-liwanag sa ma