All Chapters of MAKE YOU MINE : Possesive Boys Series 1: Chapter 61 - Chapter 70

“Hey, huwag mo muna ilakad masyado ‘yang paa mo,” sabi niya at dali-dali niya akong inalalayan papunta ng sala. Kumuha agad siya ng hot compress at nilagyan ang ankle ko habang nakaupo ako sa sofa. Kaharap ko siya na nakaluhod, nakikita ko ang mukha niya sa malapitan.Di ko tuloy maiwasang matitigan siya. Napaka-swerte naman ng magiging girlfriend ng taong ‘to. Napaka-green flag niya. Gagawin ka niyang prinsesa.“Masakit pa ba?” tanong niya habang nag-aalala pa rin ang mga mata niya na baka nasasaktan ako. Dahan-dahan niyang idinadampi sa anke ko ang hawak niyang hot compress. Hindi ko tuloy maiwasang mapatitig sa mukha nya. Yung puso ko pinipilit ko na namang pakalmahin.“Hindi naman na,” sabi ko, “Siya nga pala, dahil sa pagbubuhat mo sa akin, yung 5 dare ko sa’yo babawasan ko na ng 3. So 2 nalang ang dare ko sa’yo,” ang sabi ko kaya napangiti siya. Yung mga ngiti niya parang nakakawala ng pagod.“Tsk, sige ayos lang. Kahit utusan mo ako ng limang beses,” sabi naman niya kaya napang

“Bakit mo ginagawa ito, Ava?” Tanong ni Miguel.“Dahil gusto kitang makasama. Lagi ka nalang daw kasi sa school na iyon”Sagot naman ni Ava.Parang gusto kong sumigaw. Parang gusto kong umiyak.“May inaasikaso kasi ako sa school kaya ganun. Anyway, bahala ka kung gusto mo mag-work dun pero please lang Ava, wag mo akong kukulitin dun, okay?”“Okay, okay. But I’m serious, Miguel.”Napabuntong-hininga si Miguel.“Ava, please. Let’s just talk about it another time, okay? I need to rest. I have class tomorrow.”“Okay, okay, okay,” sabi ni Ava. “I’ll see you tomorrow then.Narinig kong lumabas na si Ava sa pinto.Napapikit ako ng mariin.Parang gusto kong sumigaw.Nang marinig ko ang pagsara ng pinto ay naupo ako sa kama ko habang hawak-hawak ang pinggan at baso ko. Nakaramdaman ako ng lungkot sa puso ko.Maya-maya ay bumukas ang pinto ng kwarto ko at bumungad si Miguel.“Pwede ka ng lumabas, wala na siya,” ang sabi niya kaya tahimik ko lang siyang sinunod.Naupo na ulit kami sa lamesa. Ayok

“Ang harsh mo naman sa kaniya,” sabi ko nalang.“Gusto mo bang maging sweet ako sa kaniya?” Wika niya. Natahimik naman ako kasi syempre ayoko naman ng ganun.“Galit ka pa ba?” Tanong niya uli. Kinuha ko nalang yung burger na bigay niya at kinain sabay iling.“Bakit ang sungit mo sa kaniya? Di ba close friend mo siya?” Usisa ko.“I don’t want to confuse you. Nung sinabi ko na sa iyo lang ako ganito, totoo yun,” Hindi ko alam kung anong iisipin sa sinasabi niyang ‘to. Gusto niya rin ba ako? O iba ang ibig niyang sabihin.“I mean, I don’t want you to think na may something sa amin ni Ava. I’m just being honest with you. I’m not into her. “ dagdag pa niya. Hindi ko alam kung ano ang nasa isip ni Miguel ngayon pero nalilito na ako sa kaniya. Bakit pakiramdam ko may feelings din siya sa akin, o baka naman nag-aassume lang ako. Natapos ang araw na punong puno ng tanong ang isip ko.Miguel’s POV“Pare, sa wakas nagpakita ka rin,” bulalas ni Nagi habang may hawak na beer. Nasa private bar ka

Miguel’s POVNang matapos na kaming magready, nag-decide kaming magkwentuhan muna sa may terrace. Gusto naming sulitin ngayong gabi dahil bukas ay babalik na siya =sa unit niya. Nakaramdam ako ng lungkot, kung pwede lang dito nalang sana siya.“Teka, naubos na yung pagkain natin, gagawa langa ko saglit atsaka kumuha ka na rin ng beer kasi naubos na pala natin yung ilang can ng beer,” sabi ko kaya nagtungo muna ako sa kusina para magprepare ng snacks at sinundan naman niya ako para kumuha ng beer. Naupo siya sa highchair at pinanood akong habang naghihintay sa kaniya. Hindi ko maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan niya akong magluto. Medyo nakainom narin ata siya dahil namumula na ang mukha niya.“Mukhang mamimiss ko ang luto mo,” sabi niya habang nakapangalumbaba na nakatingin sa akin kaya naman napatingin rin ako sa akin. Parang nag-init ata ang pisngi ko, nakakahiya naman.“Pwede naman kitang ipagluto pa rin kahit na hindi ka na dito nag-stay,” sabi ko habang nag-preprepare ng p

“Is it okay if bilhan ko siya saglit?” tanong ni Miguel habang nakatingin sa akin kaya nagtaka ako kung bakit siya nag papaalam sa akin.“Ha? Oo naman.. bakit ka nagpapaalam sa akin. Of course you can,” aniko.“Okay, then aalis muna ako,” saad nya kaya tumayo na siya umalis at naiwan kaming dalawa ni Ms Ava at nagsimula siyang magtanong.“So, how’s Miguel? I mean your professor?” Usisa nya.“Okay naman po, mabait po si sir, lagi po niya akong tinutulungan,” tugon ko naman habang tinutusok-tusok ang steak na nasa plato ko.“Yeah, mabait talaga yan si Miguel. Kaya nga madalas namimisinterpret ng iba yung ginagawa niyang kabutihan. Akala nila special na sila for Miguel, but ang totoo ganun lang talaga siya.. minsan pinagsasabihan ko nga yan baka naman na-fall na sa kanya ang mga students niya.” Napakuyom ako sa sinabi niya. Parang gusto kong i-counter ang sinabi niya pero hindi ko alam kung pano ko sisimulan.“Ah oo nga po super bait ni sir,” tiim bagang sabi ko pero pinilit kong i-compos