All Chapters of เด็กดีของนลิน: Chapter 21 - Chapter 30

 พยัคฆ์จับตามองนลินหลังจากเขาบอกเล่าแผนการที่ได้ปรึกษากับนับสิบมาก่อนแล้ว ซึ่งเขาไม่อยากให้นลินมารู้ทีหลังแล้วเข้าใจเขาผิดๆ คนที่ฟังแผนการทั้งหมดของเขายังคงนั่งนิ่งจนพยัคฆ์หายใจไม่ทั่วท้อง หากนลินไม่ชอบใจแผนการนี้ เขาคงต้องหาวิธีใหม่คนอื่นอาจสงสัยว่าทำไมเขาต้องยอมนลินขนาดนี้ ทำไมเขาต้องเกรงใจนลินทั้งที่เขาและนลินไม่ใช่คนรักกัน นั่นก็เพราะเขาคาดหวัง...คาดหวังให้ความสัมพันธ์นี้ได้พัฒนา ได้เปลี่ยนความสัมพันธ์จากคู่นอนเป็นคู่ชีวิต“พี่พยัคฆ์มั่นใจแผนนี้จริงๆ ใช่มั้ยครับว่าได้ผล”“มันเป็นแค่แผนจริงๆ เพราะพี่ไม่มีวันสนใจเพชรอันดา”“นลินรู้ว่าพี่พยัคฆ์ไม่สนใจเขา เพราะพี่พยัคฆ์สนใจกลิ่นลาเวนเดอร์ของนลิน ไม่สนใจกลิ่นบรั่นดีชวนอ้วกแบบนั้นหรอก”พยัคฆ์คลี่ยิ้มทันทีที่เห็นรอยยิ้มมั่นอกมั่นใจของนลิน ชายหนุ่มจึงสอดมือผ่านเส้นผมสีดำชาร์โคลประบ่าเพื่อจับต้นคอของอีกฝ่าย“นลินอนุญาตไหมครับ”นลินจ้องหน้าคนถามนิ่ง “ทำไมพี่พยัคฆ์ต้องขออนุญาตนลินด้วยล่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย”

 พยัคฆ์หยุดเท้าเมื่อพี่เลี้ยงสูงวัยของเขาวิ่งมาดักหน้าเสียก่อน ชายหนุ่มหยุดเท้าก่อนจะชนเข้ากับอีกฝ่าย เขาคลี่ยิ้มก่อนจะสวมกอดร่างอวบอย่างออดอ้อน แล้วหอมแก้มนิ่มที่หย่อนตามวัยทั้งสองข้าง“ป้าเปลว...อือ...แก้มหอมจังเลยครับ”“ไม่ต้องมาอ้อนป้าเลยนะคะคุณพยัคฆ์ ไปสร้างเรื่องอะไรมาคะเนี่ย”“สร้างเรื่องอะไรครับ พยัคฆ์ของป้าเปลวไม่เคยสร้างเรื่องอะไรเลยนะครับ”“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลยค่ะ ป้าไม่หลงเชื่อหรอกนะคะรอบนี้น่ะ”“ป้ามุกมาเหรอครับ พยัคฆ์เห็นรถจอดอยู่” พยัคฆ์แกล้งเปลี่ยนเรื่องพลางชะเง้อ“ใช่ค่ะ พาคุณเพชรมาด้วย บอกว่าคุณพยัคฆ์ไปรังแกลูกชายเธอ”“ใช่ที่พยัคฆ์ผลักล้มที่ริทซ์รึเปล่า ถ้าเป็นอันนั้นพยัคฆ์ยอมรับ ก็เพชรมายุ่งกับคนของพยัคฆ์ก่อน”“หือ? คุณพยัคฆ์มีคู่แล้วเหรอคะ”“ครับ คนนี้น่ะตัวจริงนะ พยัคฆ์ว่าจะพามาหาคุณปู่อยู่”“อุ๊ย! พูดถึงคุณปู่ของคุณพยัคฆ์ ระวังหน่อยนะคะ คุณท่านโกรธน่าดูเลยค่ะกับเร

 พระลพกึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นบันไดแล้วเปิดประตูห้องนอนของลาภิณทันที คนที่นั่งพิงกับหัวเตียงหันมองด้วยความตื่นตระหนก ก่อนจะเลิกคิ้วเมื่อเห็นรอยยิ้มกว้างของพระลพ“มีอะไรพระลพวิ่งเข้ามาไม่เคาะประตูแบบนี้น่ะ”“เรื่องที่คุณท่านให้ผมสืบน่ะครับ เรื่องคุณหนูนลิน”“ว่ายังไงบ้าง”“ใช่แน่ๆ ครับ ต้องใช่คุณหนูนลินแน่ๆ ครับ คุณภัคพูดความจริงครับ”“จริงเหรอพระลพ”“ครับ นี่ครับคุณท่าน นักสืบที่ผมจ้างให้ช่วยสืบ”ลาภิณรับรูปถ่ายจากพระลพด้วยมือสั่นเทา ภาพแอบถ่ายที่ซูมให้เห็นคนในรูปถ่าย ทั้งสีผม...สีตา...โครงหน้าแบบนี้ เขาจำได้ดี ลาภิณลูบนิ้วบนรูปถ่ายอย่างแสนคิดถึง“นลิน...นลินลูกพ่อ...นลินของพ่อจริงๆ”“คุณหนูนลินละม้ายคุณตฤนมากจริงๆ ครับคุณท่าน”“แล้วตอนนี้อยู่ไหน”“ก่อนนี้อยู่ที่บ้านกิตติวรกานต์ครับ แต่เมื่อวานย้ายออกไปอยู่เพ้นต์เฮ้าส์ของคุณพยัคฆ์”“พยัคฆ์? พยัคฆ์ไหน”&ld

 พระลพที่คอยจับตามองคนรอบงานสนใจเสียงฮือฮาหน้างานเช่นกัน เมื่อรู้ว่าเป้าสายตาของทุกคนคือพยัคฆ์และนลินก็ให้นึกเป็นห่วงคุณหนูของเขา ภัคพลที่ยืนอยู่ข้างๆ จึงหมายจะออกตัวไปช่วย ทว่าพระลพรีบห้ามไว้ก่อน ด้วยไม่อยากให้เรื่องของนลินได้รับความสนใจไปมากกว่านี้ โดยเฉพาะครอบครัวของพราวรุ้ง“อย่าเลยครับคุณภัค งานนี้คุณภัคน่าจะทำตัวเป็นไม่รู้จักคุณหนูนลินจะดีกว่านะครับ”“ก็จริงครับ ผมคิดน้อยเกินไปเพราะเป็นห่วงพี่นลิน”“คุณภัคคอยไปอยู่กับคุณพราวรุ้งและคุณลุงคุณน้าของคุณภัคน่าจะดีกว่านะครับ เดี๋ยวผมจะพาคุณหนูนลินไปหาคุณท่าน”“ได้ครับ ผมจะจับตาดูพวกคุณแม่ให้เอง”“ขอบคุณนะครับคุณภัค” พระลพเอ่ยก่อนจะรีบเดินข้ามห้องไป“พระลพไปไหนน่ะตาภัค”“ไปดูคุณพ่อมั้งครับ”“ว่าแต่พ่อเราไปไหนน่ะ ป่านนี้แล้วยังไม่ออกมาเลย”“ช่วงนี้คุณพ่อไม่ค่อยสบายน่ะครับ งานหนักไปหน่อย ภัคก็เป็นห่วงว่าคุณพ่อจะทรุด”“ไม่เป็นไรหรอกตาภัค ถ้าพ่

 หลังจากวันที่พยัคฆ์ได้ครอบครองนลินทั้งร่างกายและจิตใจ ได้เป็นเจ้าของนลินอย่างแท้จริง ทั้งยังทิ้งร่องรอยพันธะไว้ พยัคฆ์ก็มักจะเผลอสูดกลิ่นฟีโรโมนของนลินที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะได้กลิ่น ซึ่งนลินเองก็ดูเหมือนจะชื่นชอบเวลาที่อีกฝ่ายซุกใบหน้ากับต้นคอของเขา“อือ...นลินของพี่หอมที่สุดเลย“พี่พยัคฆ์พูดเป็นล้านครั้งแล้วนะ”“ก็พี่พยัคฆ์หัวใจนลินนี่ครับ”“นลินก็หัวใจพี่พยัคฆ์ครับ”นับสิบที่ยืนร่วมลิฟต์ได้แต่กลอกตามองบน ด้วยไม่เคยเห็นไอ้เพื่อนรักตัวร้ายนี่จะหวานขนาดนี้มาก่อน ยิ่งไอ้คำพูดเลี่ยนๆ ที่แทนคำว่ารักด้วยคำว่าหัวใจอย่างเมื่อครู่ซึ่งไม่เคยได้ยินมาก่อนก็ยิ่งชวนให้ขนลุก หากอยู่ตามลำพังเขาคงเอ่ยปากแซวไปแล้ว แต่เพราะมีนลินอยู่ด้วยเขาจึงต้องแกล้งทำหูหนวกตาบอดโชคดีนักที่พยัคฆ์ทำพันธะกับนลินไปแล้ว กลิ่นฟีโรโมนจากตัวพยัคฆ์จึงไม่รุนแรงนัก ไม่เช่นนั้นเขาคงต้องได้กลิ่นดอกโบตั๋นหอมหวานจนชวนให้นึกอยากวิ่งหนีไปไกลๆ“กูไปรอที่รถนะพยัคฆ์ เห็นมึงเลี่ยนขนาดนี้แล้วขนลุก”พยัคฆ์พยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจนัก ขณะที่ยังคงโอบเอวและนัวเนียกับร่า