All Chapters of Mr. President Secret Affair ( Bastarda Series-Three : Chapter 31 - Chapter 40

Szarina Point of view. Apat na araw nang nakaburol si nanay dito sa labas ng bahay namin. Mabuti na lamang ay mababait ang mga kapitbahay namin, pinahiram nila kami ng panghabong at mga upuan. Malaking bagay na ito sa amin. Nakaupo si tatay habang hinahaplos ang salamin ng kabaong na pinalalagyan ng katawan ni nanay. Ako naman ay nakaupo lang katabi ang dalawa kong kuya. Ayaw kong ipakita sa kanila na mahina ako, kahit gusto kong umiyak ay pinipigilan ko lamang. Ang dami ko pang dapat asikasohin para sa araw ng libing ni nanay. Hinihintay ko pa ang perang padala ng asawa ni ate Marie, kahit papaano ay pinahiram kami nito. Wala na din kase kaming malalapitan pang iba at wala na din kaming maibebentang kambing at kalabaw,said na said kami ngayon. Barya na limang piso na lang ang laman ng wallet ko. Kahit gusto kong bigyan ng magandang lamay si nanay ay hindi ko magawa. Gusto kong lumapit sa mga kaibigan ko kaso nahihiya akong magsabi, padjama party sana namin ngayon pero hindi ako n

Szarina Point of view. 𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐀𝐓𝐈𝐎𝐍_ Pagkatpos nila kaming awatin ni tiya Beth ay pilit nilang pinapaalis si Tiya Beth kahit na nagwawala pa ito. Naandito kami ngayon sa maliit na sala namin, at sinsesrmunan ako ng dalawa kong kuya. "Szarina, pwede ba tayong dalawa mag-usap?" Tawag sa akin ni Jeran sa seryusong mukha nitong nakatingin sa akin. Ano naman kaya ang pag-uusapan namin nito, dahil ba ito sa hindi niya ako kayang awatin sa pagsabunot ko kay tiya Beth o dahil sa paglaban ko sa bruhang iyon. Napabuntong hininga ako at tumango sa kanya. "Oo naman, mukhang importante yata yang pag-uusapan natin." Sabi ko naman. "Labas po mona kami tay, kuya" paalam ko naman sa kanila at tumango naman sila sa akin. Naandito kami ngayon sa loob ng kanyang sasakyan. Si Kian ay naiwan kasama nila tatay at kuya, mabuti na lang ay hindi inataki si tatay. Binuksan ni Jeran ang aircon ng sasakyan, pagkatapos ay seryusong humarap sa akin. "Babayaran ko ang lahat ng pagkaka-utang ni

“Pumayag ka lang sa gusto ko Szarina, ang lupang nakasanla saiyong tiyahin ay mababawi n'yo na. Hindi kana mag-iisip pa kung paano mababawi ang lupa ng mga magulang mo. Isang buwan lang ang binigay na palugit ng iyong tiyahin sa iyong ina, hindi mo mababayaran iyon sa loob lang ng isang buwan na sweldo mo bilang isang sekretarya ko. Mag-isip isip ka Szarina.” Wika ni Jeran habang kausap ko ito sa kanyang opisina. Peste talaga ang matandang Bethsay na yun, kaya pala inatake sa puso si nanay dahil binigyan niya ito ng isang buwan na palugit nuon. Ng hindi nakapag bayad sa kanya sa loob ng isang buwan ay pinahiya niya ito sa Palengke. Ang kapal din ng pagmumukha niya na pinagmamalaki pa niya kay Jeran ang kasamaan ng pag-uugali niya. Napapakuyom ako ng aking kamao dahil akala ko ang dahilan lang ng pag atake ng puso ni nanay ay pagkapahiya nito sa palengke. Meron pa palang iba, dahil sa palugit na isang buwan na binigay niya ay lumala ang sakit ni nanay. Ang masakit pa ay hindi ito alam

Jeran Point of view.. Hindi ko na sinama pa si Kian sa naganap na pagpupulong sa malacañang kanina dahil alam kong napuyat ito dahil sa paghatid niya kay Szarina sa Probinsya. Ang laki ng aking pagkakangiti habang pinagmamasdan ko ang pirmadong papel na naglalaman ng kasunduan naming dalawa ni Szarina. Sa wakas matitikman ko na din ang katawan ng dwende ko, wala ka ng kawala sa akin Szarina... Hinding-hindi na siya makakatanggi pa sa akin dahil dito sa kasunduan namin.. Binilhan ko siya ng condo unit sa isa ko pang pag-aari na Luxury Conduminium sa JZU. Si Angielina ay sa Palasyo ko muna pinatira pansamantala habang nakaupo pa ako ngayon bilang Presidente ng bansa. Dahil hindi ako sanay sa Palasyo ay umuuwi parin ako sa mansion ko, dito ako natutulog. Tinabi ko na ang papel na kasunduan namin ni Szarina sa drawer, sinusian ko ito para walang makakaalam kung sakaling may maligaw na maligno dito este si Angielina o si mommy dito sa mansion ko.. Tumungo na ako sa banyo para mag

Szarina Point of view. Tinabi ko sa aking drawer ang mga papeles na nagpapatunay na wala na talaga kaming utang sa tiyahin kong impakta.. Ang sarap sa pakiramdam na wala na kaming utang, kahit na ang kapalit ng lahat ng ito ay ang sarili ko... Makakatulog na sa wakas si tatay at sina kuya Franco at kuya Paulo ng mahimbing na wala ng iisipin pa na utang. Subukan lang ng Betchay na iyon na guluhin pa kami para singilin ulit kahit na bayad na kami sa kanya, ay isasampal ko naman talaga sa pagmumukha niya ang papel na katibayan na wala na kaming atraso sa kanya hanggang sa matauhan siya.... Ngayon ang labas ni tatay sa hospital, kaya naggagayak ako ng maaga dahil balak ko itong dalhin sa pansamantalang apartment na nirentahan ko. Pinapagawa kona kase ang bahay namin habang maaga pa. Nagtataka naman ang mga kapitbahay namin kung saan ako kumuha ng pera, sinabi ko na lang sa kanila ng pabiro na may jowa akong mayaman na afam, pinahiram ako ng pera kaya nakaluwag luwag ako ngayon...