All Chapters of Mr. President Secret Affair ( Bastarda Series-Three : Chapter 21 - Chapter 30

Szarina point of view "Ms. Magda. Tumawag si Mr. Lorenzo, maaari kana daw makalabas ngayong gabi dahil baka sa susunod na linggo pa daw siya makabalik dito sa Pilipinas. At pinapasabi din niya na pasensya na daw saiyo kung napag bintangan ka na kasabwat ng lalaking mandurukot na iyon." Sabi ni sir Dante sa akin, hindi talaga ako iniwan ng mga kaibigan ko dito at tinotoo nila na hindi sila uuwi hangga't hindi ako nakakalabas dito, pwera lang kay Aria na kailangan talaga nitong umuwi. "Ganun ganun lang yon sir Dante, pagkatapos niyang pagbintangan ang kaibigan namin at ipakulong dito ng halos tatlong araw ay hindi siya magpapakita ng masapak manlang namin ang pagmumukha ng Mr. Lorenzo na yon!" Galit na sabi ni Marian. "Ang kapal kapal ng pagmumukha ng matandang Samuel Lorenzo na iyon! Naku kapag nakasalubong ko lang talaga iyon sa daan, papatikimin ko iyon ng lumilipad na sapatos sa mukha ng makita niya!" Galit din na sabi ni Marian. Hindi ako makasingit ng aking sasabihin dahil sa

Szarina point of view Nagmamadali kaming pumunta sa isa pang kumpanya ni Jeran ang 'Jeran Eletronics company; nagkaroon daw ng kaunting problema doon kaya kailangan ako ngayon ni Jeran. Lumiban mona ako sa aming klase ngayon dahil maaga akong sinundo ni Kian at sa Probinsya pa ng Batangas ang pupuntahan namin dahil doon nakatayo ang kumpanya ng aming boss. Halos isang oras at kalahati ang nakunsyom naming oras sa byahe, mabuti nalang ay sa South Luzon expressway (SLEX) kami dumaan at sa Star Tollway ( autosweep) kami lumabas at eksakto mismo sa Jeran Business Park (JBP) patungo sa mga kumpanya dito sa Batangas. Ang gaganda ng mga kumpanya na nadadaanan namin, ang dami palang nakatayo na kumpanya dito sa pag-aari ni Jeran. Tumigil ang sasakyan sa tapat mismo ng gate. Tanaw na tanaw dito ang Mt. Makiling. Kinuha ko ang aking phone sa loob ng dala kong bag at kinuhanan ko ang napakagandang tanawin ng Mt. Makiling, pinaharap ko ang aking camera at sa sarili ko naman ito nakaharap.

Szarina Point of view. Lumipas ulit ang buwan, monday ng hapon ngayon sinundo ako ni Kian dahil kailangan ako ni Jeran sa Palasyo, katulad ni Jeran kapag pumupunta siya sa kanyang kumpanya ay nakasuot ito ng prosthetic face kaya hiniling ko kay Jeran na kung sa Palasyo ako kailangan ay dapat nakasuot din ako ng prosthetic face bilang personal assistant niya. Kapag ka ganito kaseng monday inaabot sila ng alas otso ng gabi kapag may pagpupulong sa senado kung minsan pa ay inaabot ng hating gabi bago matapos ang pagpupulong. Kailangan kong palitan ang personal assistant nito sa araw dahil medyo may edad na. Noong unang araw ko sa agency na mag training iba yong sinabe sa akin, nagbago ang lahat kaya ngayon ay personal assistant na lang niya ako. "Love, pakikuha nga ng necktie ko sa secret room!" Utos sa akin ni Jeran. Napairap nanaman ako ng aking mata sa kanya, napakatigas talaga ng ulo hindi natatakot na baka may makarinig sa kanya sa tuwing tinatawag niya akong love. Kung siya ay h

Jeran Point of view. Hindi ko akalain na magkakaroon ako ng paghanga sa isang kolohiyala, napaka cute nito sa kanyang height. Napaka taray nga lang nitong babae kahit maliit ito. Gusto ko ang pag-uugali nito, isa siyang babeng palaban. Ngayon lang ako na rejected ng isang babae sa tanan ng buhay ko, kaya nag-isip ako ng paraan kung paano mahuhulog ang damdamin nito sa akin. Umaayon ang panahon sa akin ng sundan ko ito ng hapong iyon. Hindi ko akalain na naghahanap ito ng trabaho, eksaktong sa pag-aari kong agency ito nakatingin, pinagmamasdan nito ang nakapaskil na tarpaulin sa labas ng pinto na hiring ako ng sekretarya. Agad kong tinawagan si Ruth na kausapin ang babaeng nasa tapat ng agency na paalis na dapat, kung ano ang kailangan nito. Tinanggap ko ito at pinagtraining ko ito ng isang buwan. Ang lahat ng trabaho niya sa akin ay kagagawan ko lamang para makasama ko lang siya, paiibigin ko siya at gusto kong subukan kong hanggan saan ang pinapakita niyang katarayan sa akin. K

Jeran Point of view "Ah, shit! Ang sakit ng ulo ko, siraulong alak yon." Reklamo ko ng bumangon ako. Sobrang sakit ng ulo ko ng magising ako kinaumagahan. Hindi naman ako nasobrahan ng inum kagabe. Pagkatapos kong maligo at ayusin ang sarili ko ay lumabas na ako ng aking silid.. Naupo ako sa sala at tinawang si Nanay Rita at pinagtimpla ko ng aking kape. Nagbabasa ako ng news sa diyaryo ng lumapit sa akin si Angelina. "Galit kapa rin ba sa akin, dahil isinapubliko ko ang kasal natin?" Malungkot na tanong nito sa akin. Wala ako sa mood makipag-usap sa kanya ngayon kaya minabuti ko na lang na sagotin ito para hindi na humaba pa ang usapan naming dalawa. Wala din naman na akong magagawa na malaman pa ng mga tao na kasal na kami ni Angelina. "Huwag mo ng intindihin yon, may magagawa pa ba ako na kalat na ang balita dito sa buong Pilipinas na kasal na tayo. Itahimik mo na lang ang bibig mo ngayon at sa mga susunod pang mga araw para wala tayong pag-aawayan pa kaya please lang Angeli