บททั้งหมดของ เมียเด็ก Honey (I hate you) Nc20+: บทที่ 41 - บทที่ 50

วันต่อมา....เมื่อวานพี่สิงห์ฉีดยานั่นให้ฉันไม่รู้กี่รอบ ตอนนี้ฉันรู้สึกต้องการ ต้องการยาบ้าฉันที่พี่สิงห์ฉีดให้ ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องคนเดียวอาการฉันเริ่มอยู่ไม่นิ่ง ใจฉันสั่นรัว มือไม้ปัดป่ายไปทั่ว พยายามลื้อของหายาที่พี่สิงห์เอาฉีดฉัน“ยะ..ยา ยาอยู่ไหน..!!” ฉันมองไปรอบๆ ห้องหายใจเข้าออกถี่ๆแรงๆ ราวกับคนเป็นโรคหอบแกร๊ก! เสียงประตูห้องเปิดเข้ามา...ฉันรีบหันขวับไปทางประตูห้องทันที พอเห็นว่าคนที่เข้ามาคือพี่สิงห์ฉันก็รีบวิ่งไปหาพี่สิงห์ทันที“พะ..พี่ พี่สิงห์ ขะ..ขอ..”“ว่าไงขออะไรหื้ม”“ขะ..ขอยา..หนู..ขะ..ขอยาหน่อย” ฉันแบมือตรงหน้าพี่สิงห์ไม่ไหวแล้วตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนคนที่กำลังใจจะขาดถ้าฉันไม่ได้ยาฉันต้องบ้าตายแน่ๆ“ฮ่าๆๆ ได้สิ สำหรับเธอฉันให้ได้อยู่แล้วคะนิ้ง”ฉันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ พี่สิงห์หันไปสั่งลูกน้องพี่เฝ้าอยู่หน้าประตูห้องให้ไปเอายามาให้ฉัน จากนั้นไม่นานลูกน้องพี่สิงห์ก็เอายามาให้พี่สิงห์ พี่สิงห์จัดการฉีดเข้าไปในร่างกายฉัน จากที่ฉันร้อนรนกระวนกระวาย ตอนนี้สงบลงแล้วตอนนี้ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงสายตาจ้องไปที่เพดาห้อง สายตาเหม่อลอย แต่กลับรู้สึกมีความสุขแบบบอกไม่ถูก“ไง มี

สามวันเต็มๆ ที่ผมอยู่ในห้องกับคะนิ้ง ผมสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้ามาในห้อง จะเข้ามาได้ก็ตอนที่เอาอาหารมาให้ สามวันที่เราร่วมรักกันจนแทบไม่มีเวลาพักเลย ผมดูหื่นไปใช่ไหม ใช่ครับผมหื่น ทุกครั้งที่คะนิ้งร้องหายา ผมก็จะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอทุกรอบ คิดเอาแล้วกันครับว่าบ่อยแค่ไหน วันนี้คะนิ้งเธอตื่นสายมากกว่าทุกวัน อาการเธอเริ่มดีขึ้นมาก ถึงแม้ว่าสามวันที่ผ่านมาเธอไม่คุยอะไรกับผมเลย แต่วันนี้เธอลุกขึ้นมานั่งเม่อมองอะไรไม่รู้ตรงหน้าต่าง ผมแปลกใจนิดหน่อย แต่เห็นแบบนี้ผมค่อยสบายใจขึ้นมาบ้างผมเดินเข้าไปใกล้ๆ คะนิ้งแล้วก็นั่งลงข้างๆ เธอ “มองอะไรอยู่หื้ม” คะนิ้งเงียบไม่ตอบอะไรผม “เป็นไงบ้าง ดีขึ้นไหมวันนี้ฉันจะฉีดสารให้เธอนะ จะได้ไม่รู้สึกต้องการยานั่นอีก”คะนิ้งพยักหน้าตอบ เหมือนเธอเบลอๆ มองอะไรก็ไม่รู้ เห้อ ถึงจะดีใจที่วันนี้เธอลุกขึ้นมานั่งได้ไม่นอนดิ้นทุรนทุราย แต่เธอก็ยังเงียบอยู่ดี คงจะต้องจับกดสินะถึงจะได้ยินเสียง“เกลียด!”“หื้ม ว่าไงนะ!!” ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆ เพราะเมื่อกี้มันฟังไม่ค่อยถนัด “เกลียด กะ เกลียดสิงห์ ครั้งนี้ผมได้ยินชัดเจนว่าคะนิ้งเธอพูดว่าอะไร คะนิ้งพูดออกมาเบาๆ สายตายังคงเหม

พี่คริสดูจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลยจริงๆ พรึบ! ฉันลุกขึ้นจากที่นอนเตรียมจะเดินออกจากห้อง แต่พี่คริสนี่สิ รีบลุกพรวดขึ้นมาดักหน้าฉันสะก่อน “จะไปไหน ?”“มันเรื่องของหนู หลีกไป !!” ฉันบอกเสียงแข็ง พร้อมกับจ้องหน้าพี่คริสตาเขม็ง“เฮ้อ มันดึกแล้วคะนิ้ง นอนเถอะ !!” พี่คริสถอนหายใจออกมายาวๆ “พี่ก็ออกไปนอนที่อื่นสิ หนูจะนอนคนเดียว !!”“จะอะไรหนักหนาวะคะนิ้ง ฉันเป็นผัวเธอ นอนด้วยกันมันจะเป็นอะไร !!”“เลิกยุ่งกับหนูสักที” ฉันพูดสีหน้าจริงจัง ยิ่งพี่คริสทำแบบนี้มันยิ่งทำเหมือนตัวฉันไม่มีค่าอะไรเลย คิดอยากจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แบบนี้หรอ เดี๋ยวพอฉันใจอ่อนก็ทิ้งฉันเหมือนหมูเหมือนหมาพรึ่บ! พี่คริสดึงฉันเข้าไปกอดแน่น“พี่คริส! ปล่อยนะ” ฉันพยายามดิ้นๆ ไม่ยอมยืนนิ่งให้เขากอด ถึงจะดิ้นไม่หลุดก็เถอะ มันก็ยังดีกว่ายืนอยู่เฉยๆ “ไม่!!”“หน้าด้าน!!” ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออด“เธอเพิ่งรู้หรือไงว่าฉันหน้าด้าน”ฉันเงียบไม่ตอบอะไร แล้วก็เลิกดิ้น ดิ้นไปก็เหนื่อยเปล่า ฉันละอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ จริงๆ เลย “ขอได้ไหม คืนนี้” พี่คริสมองหน้าฉันแววตาเป็นประกาย “นะ คะนิ้ง ฉันไม่ได้เอาเธอใจฉันจะขาดอยู่แล้วเนี้ย !!”ฉันชั่

เดินมายังไม่ทันจะพ้นประตูบ้านก็ถูกพี่คริสดึงแขนไว้ซะก่อน “หนูจะกลับบ้าน ยายอยู่คนเดียว !!”“งั้นฉันไปนอนด้วย”“ไม่คะ !!” ฉันพูดเสียงแข็ง “อ้าวคะนิ้ง มาตั้งแต่เมื่อไหร่” พี่คลาสเรียกชื่อฉัน แล้วก็ยิ้มหวานให้ฉัน ฉันก็ยิ้มหวานตอบ “อะไรวะ ทำไมยิ้มให้ไอ้คลาสแต่ไม่เคยยิ้มให้ฉันเลย” พี่คริสทำหน้าบึ้งใส่ฉัน“ไร้สาระ”“หน้าตาฉันสองคนก็เหมือนกันไหมวะ ฉันเป็นผัวเธอเธอต้องยิ้มให้ฉันดิ ห้ามยิ้มให้มัน” พี่คริสนี่นับวันยิ่งทำตัวปัญญาอ่อน“งอแงเหมือนเด็กอะเธอไอ้คริส !!”“เธอจะไปไหนก็ไปไอ้เหี้ย!!”พี่คลาสยิ้มหวานให้ฉันก่อนเดินออกจากบ้าน “กรุณาไปส่งหนูที่บ้านด้วยคะ” ฉันจ้องหน้าพี่คริส “จ้า เมียจ๋า”ภายในรถ...“คะนิ้ง อีกสองวันฉันแข่งรถ เธอไป...”“ไม่ไป !!”หลังจบคำพูดของฉัน จู่ๆพี่คริสก็ตีไฟเลี้ยวจอดข้างทาง“จอดรถทำไม!!”“เธอรักฉันไหม ?” พี่คริสมองหน้าฉันสีหน้าจริงจัง “ไม่!!”“ไม่เชื่อ”“แค่เคยรักค่ะ ตอนนี้ไม่รักแล้ว พี่มันเหี้ย”“ขอโทษ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีกแล้ว”“ไม่ให้อภัย”พี่คริสถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะออกรถ พี่คริสขับรถเร็วมากตอนนี้ แต่ฉันไม่ได้ร้องห้ามหรืออะไรนะ อยากจะขับเร็วก็ข

ยังไม่ทันที่ฉันจะคิดอะไรต่อพี่คริสก็โน้มใบหน้าลงมาจูบฉัน “อื้อ” ฉันร้องท้วงในลำคอเพราะตอนนี้ฉันเริ่มจะขาดอากาศหายใจ พี่คริสจูบฉันอย่างกับกำลังหิวโหยจูบมาก “ให้อภัยฉันนะคะนิ้ง” พี่คริสถอนจูบออกแล้วมองหน้าฉันแบบมีความหวัง “พี่เลิกชอบพี่เค้กหรือยัง ?”“ฉันรักเธอแค่คนเดียว หัวใจมีแค่เธอคนเดียว” พี่คริสพูดเสียงหวาน “ถ้าเจอพี่เค้ก จะไม่ทำให้พี่หวั่นไหวใช่ไหม ?”“พี่เธอเป็นเมียไอ้คลาส”“หื้อ? ปะ เป็นเมียพี่คลาส” ฉันถามย้ำอีกครั้ง พี่เค้กกับพี่คลาส สองคนนั้น พี่เค้กไปเป็นเมียพี่คลาสตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย “อย่าไปสนใจเรื่องของสองคนนั้นเลย มาสนใจเรื่องของเราดีกว่า ให้อภัยฉันนะ สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก”"...."“ที่ผ่านมาฉันไม่มีคำพูดแก้ตัว เพราะฉันเหี้ย เหี้ยมากจริง"...." “ฉันขอโอกาส โอกาสที่ฉันจะได้ดูแลเธอได้ไหม”ตึก ตึก ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเลยจริงๆ ตอนนี้ “เสียงหัวใจเต้นแรงขนาดนี้ ยังจะปฏิเสธฉันได้ลงคออีกหรอคะนิ้ง”“พี่จะไม่ทำให้หนูเสียใจจริงๆ ใช่ไหมพี่คริส” ฉันถามอย่างลังเลเพราะฉันกลัว ฉันกลัวว่าเค้าจะทำให้ฉันเจ็บอีกจริงๆ “มันจะไม่มีวันนั้น วันที่เธอต้องร้องไห้เพราะฉ