บททั้งหมดของ ยั่วรักจอมทมิฬ: บทที่ 31 - บทที่ 40

 ตอนที่32.  สิงหาเปิดดูประวัติการรักษาและการรับยาของบิดา รวมไปถึงยาของเพียงดาราด้วยนั้นอย่างพิจารณา ก็พบความผิดปกติของยาที่เพียงดารามารับที่โรงพยาบาลทุกวัน กับยาที่พบในห้องของเธอ และเศษยาในปากของเพียงดาราในวันที่เขานำตัวเธอส่งโรงพยาบาล โดยที่เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ อาจจะเป็นเพราะคุณโฉมซึ่งเป็นผู้จัดการงานศพของเพียงดารานั้นตั้งสวดศพเพียงสามวัน และรีบจัดการเผาศพของเพียงดาราและคัดค้านไม่ให้ชันสูตรศพของเพียงดารา อ้างว่าเป็นการตายทั้งกลมไม่อยากให้เรื่องยุ่งยาก เพราะสะใภ้ของตนตายไปแล้วพร้อมหลานในท้อง แค่นี้นางก็เสียใจแล้วซึ่งตอนนั้นเขาเองก็ไม่อาจจะทำใจได้จึงปล่อยให้คุณโฉมจัดการเรื่องงานศพไป แต่ลึกๆ เขาสงสัยว่าไม่ใช่การฆ่าตัวตาย จึงแอบให้เพื่อนที่เป็นหมอนำชิ้นส่วนยาไปตรวจและปรากฏว่ามันเป็นคนละอย่างกับยาที่เพียงดาราต้องกินประจำ“ยานี่มันคนละตัวกับที่น้องดาวกินประจำนี่หว่าไอ้แสง และยานี่มันเป็นยาอันตรายทำให้ตกเลือดและยานอนหลับพวกนี้มันก็มีฤทธิ์รุนแรงมาก ฉันคิดว่าน้องดาวไม่ได้กินยาฆ่าตัวตายเอง แต่ถูกวางยาหรือแอบเอาให้กินโดยใส่ในอาหารห

 ตอนที่34.  “ว้า.. หลับเสียแล้ว ไม่ได้จูบราตรีสวัสดิ์กันเลยเรา..”สิงหาแกล้งเปรยเบาๆ แล้วจับสังเกตสีหน้าของคนที่หลับอยู่ก็ไม่พบพิรุธใดๆ ชายหนุ่มยิ้มๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่ออาบน้ำให้ร่างกายที่รุ่มร้อนได้ผ่อนคลาย และเพื่อให้แม่กวางสาวที่แกล้งหลับอยู่ทำใจ...เมื่อเสียงประตูห้องน้ำปิดลงลลนาก็ค่อยๆ ลืมตาและผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆ ใบหน้านวลแดงก่ำ ใจสาวเต้นระส่ำหวามไหว...“บ้าจัง.. จะรอดไหมนี่เรายายนุ่ม..” จนป่านนี้ลลนาก็ยังตื่นเต้นไม่หาย และพยายามไม่ให้เหตุการณ์เหมือนคืนก่อนเกิดขึ้น แม้ในใจจะไม่ได้นึกรังเกียจหรือโทษสิงหา เพราะเธอเองก็ร่วมมือไปกับเขา ลลนาเป็นคนมีเหตุผลและไม่ใช่คนที่เอาแต่โวยวายโทษคนอื่น เธอเป็นผู้ใหญ่พอที่จะเข้าใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนเอง รวมไปถึงความสัมพันธ์ของเธอกับสิงหาที่เกินเลยมากกว่าที่ตกลงกันไว้ แต่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลย ที่เป็นของเขากลับรู้สึกภูมิใจเสียด้วยซ้ำที่ได้มอบสิ่งมีค่าที่สุดให้กับเขา ผู้ชายที่เธอรัก...เอ๊ะ นี่เธอรักสิงหาหรือ แล้วเธอรักเขาตอ

 ตอนที่36.  สิงหาครางกระเส่าสั่งการเมียรักเสียงแหบแห้งทั้งเอ่ยปากชื่นชมเมื่อลลนาส่ายร่อนสะโพกมนรับแรงกระแทกหนักๆ จากเขาอย่างไม่เหนียมอาย ลลนาทั้งส่าย ทั้งหมุนวนสะโพกระรัวอย่างความเมามันในอารมณ์รักที่คุโชนร้อนระอุมากขึ้นๆ“อ๊ะๆ อ๊า...พี่สิงห์ขา...อ้ายยยย...”เสียงหวานครางพลิ้วหวีดร้องออกมาอย่างสุขสม สิงหาเองก็ไม่อาจจะทานทนกับแรงติดรัดตุบๆ ที่แก่นกายได้ ชายหนุ่มลุกขึ้นโย้ตัวขึ้นสูงผลักร่างบางให้นอนลงบนที่นอนลงช้าๆ ท่อนขาแกร่งคร่อมร่างบางไว้โดยที่ไม่ถอดถอนกายออกจากร่างสาวแล้วขยับสะโพกอย่างหนักหน่วงตอกตรึงแก่นกายลงบนเนินสาวที่อันฉ่ำเยิ้มอย่างร้อนแรง ลลนาครางกระเส่าเสียวซ่านไปทั้งกายสาวเลือดในกายร้อนระอุจนเหมือนว่าจะแตกระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ แต่ร่างของเธอก็ยังไม่แตกระเบิดอย่างที่คิด แต่ความเสียวซ่านมันเสียดแทงจนเธอต้องครางออกมาเพื่อระบายความร้อนระอุในกาย เสียงครางกระเส่าของหนุ่มสาวดังประสานกันกับเสียงร่างกายกระทบกันดังก้องไปทั้งห้องนอนกว้าง ยิ่งเธอร้องครางดังเท่าไหร่เขาก็กระแทกกระทั้นแก่นกายชายให้ลึกและหนักหน่วงด้

 ตอนที่38. “เอาไว้พี่จะคิดดูอีกที..”“นุ่มคนอื่นแท้ๆ ยังเห็นใจเขานะคะ คุณเมฆเองก็ไม่ได้มีความผิดอะไรกับสิ่งที่แม่เขาทำ อีกอย่างก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะกลับมาเป็นปกติหรือเปล่า และเราจะต้องบำบัดเขาอีกนานแค่ไหน.. เราอย่าทำร้ายจิตใจเขามากกว่านี้เลยนะคะ นิ่มเองก็คงไม่อยากให้คนรักของตัวเองทนทุกข์ทรมานกับความรู้สึกแบบนี้แน่ๆ นิ่มเคยบอกว่าคุณเมฆเองก็อึดอัดกับการที่ต้องอยู่ในโอวาทของคุณโฉม และหลายครั้งที่พยายามจะออกมาอยู่ลำพัง แต่เพราะไม่เคยใช้ชีวิตที่ขาดแม่ ขาดเงิน คุณเมฆก็เลยเป็นอย่างที่เห็น เขาก็น่าสงสารอยู่นะคะ”สิงหาหันมามองหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียของตนอย่างชื่นชม ลลนาใช่จะสวยแค่ภายนอก แต่ลลนาสวยทั้งจิตใจอะไรหลายๆ อย่างในตัวเธอทำให้สิงหารักเธอโดยไม่มีข้อแม้...“ถ้านุ่มเห็นว่าดี พี่ก็ว่าดีจ้ะ เอาเป็นว่าเสร็จเรื่องน้าโฉมแล้วเราจะมาคิดจัดการเรื่องของเมฆาอีกทีก็แล้วกัน”“ขอบคุณค่ะที่พี่สิงห์เห็นด้วย สามีใครนะน่ารักจัง..” ลลนายิ้มหวานให้เขา“แล้วรักไหมล่ะ” สิงหามอ

 ตอนที่40.  สิ้นคำสั่งของคุณโฉมลูกน้องของนายมิ่งก็เดินมายืนข้างๆ นางทำท่าเหมือนจะยิงมงคล แต่เขากลับเอื้อมมือมาจับข้อมือของนางแล้วบิดไพล่หลังใส่กุญแจมือทันที โดยนายมิ่งยืนมองการกระทำของลูกน้องตนเองนิ่ง...“นี่มันอะไรกันไอ้มิ่ง แกปล่อยฉันนะไอ้บ้าแกจะทำอะไร..” คุณโฉมโวยวายพยายามดิ้นรนออกจากพันธนาการ“ผมขอแสดงตัวจับกุมน้าโฉมครับ..”แล้วเดชากับสิงหาเดินออกมา คุณโฉมหน้าซีดตัวสั่นแล้วหันไปมองมิ่งที่ยังคงยืนนิ่งอยู่เช่นเดิม“ไอ้มิ่ง มึงหักหลังกู.. ไอ้สารเลว ไอ้คนชั่วไอ้หมาขี้เรื้อนเลี้ยงไม่เชื่อง..”คุณโฉมดิ้นรนโวยวายมองมิ่งอย่างแค้นเคือง ยิ่งเห็นมงคลค่อยๆ ลุกขึ้นพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายนายออกมาแสดงตัว คุณโฉมจึงได้รู้ว่าตนถูกซ้อนแผน...“ผมขอโทษด้วยนะคุณโฉม ผมต้องทำแบบนี้ เพราะคุณทำร้ายลูกของเรา ผมรู้ความจริงหมดแล้วว่าคุณทำอะไรกับเมฆาบ้าง และคุณยังคิดจะฆ่าผมปิดปาก หากว่าผมช่วยทำงานให้คุณสำเร็จ คุณคิดจะทำร้าย คิดจะกำจัดทุกคน แม้แต่ลูกของตัวเอง..”&ldquo