ตอนที่40“อืม หวาน.. ตัวก็ไม่ร้อนแล้วจริงๆ ด้วย” แมทธิวจำต้องถอนริมฝีปากออกจากความหอมหวานนั้น ดวงตาคมพราวระยับจ้องมองใบหน้าเล็กแดงปลั่ง ดวงตากลมโตหลับพริ้มริมฝีปากระเรื่อแดงก่ำจากฤทธิ์จุมพิตของเขาเผยออย่างอย่างลืมตัวยิ่งยั่วเย้าให้ตบะที่ชายหนุ่มพยายามจะมีแตกละเอียด...เขาอยากจะอุ้มร่างเล็กนี้เข้าไปในห้องแล้วสัมผัสทุกตารางนิ้วของร่างงามนี้ โจนจ้วงเข้าความอ่อนนุ่มฉ่ำละมุนของเธอ ครั้งแล้วครั้งเล่าให้สมกับความทรมานที่แก่นแกร่งซึ่งคอยแต่ตื่นเร้าเพียงแค่ได้กลิ่นเนื้อนางทั้งที่เขาไม่เคยมีอาการเช่นนี้กับหญิงสาวคนไหนมาก่อน แต่กับพราวแสงแข อาการนี้เริมหนักขึ้นทุกวันเริ่มทำให้เขาควบคุมตัวเองได้น้อยลงทุกทีๆ เมื่ออยู่ใกล้เธอ นี่เขาคงบ้ากามอย่างที่เธอว่าไปแล้วจริงๆ“ปละ ปล่อยเขานะคนบ้า”เมื่อหาเสียงของตนเจอพราวแสงแขก็พยายามจะดันร่างใหญ่โตนั้นออกไปให้ห่างร่างของตน แต่เหมือนเธอผลักกำแพงหินแกร่งเสียมากกว่านอกจากจะไม่หลุดจากวงแขนที่กระชับแน่นนั้นแล้วเขายิ่งรัดวงแขนแน่นเข้าไปอีกจนเธอหายใจติดขัดเพราะความขัดเขินสะเทิ้นอาย“ขืนปล่อยตอนนี้เธอก็ร่วงไปกองกับพื้นน่ะสิ”“ก็เพราะใครล่ะ...” หญิงสาวค้อนเขาประหลับป
Last Updated : 2024-11-29 Read more