บททั้งหมดของ เมียตีทะเบียน : บทที่ 41 - บทที่ 50

2 สัปดาห์ผ่านไป  หลังจากวันนั้นผมก็ใช้ชีวิตแบบเดิม อยู่ในบ้านหลังเดิม ไปทำงาน ไปดื่ม กลับบ้านนอน เป็นแบบนี้อยู่ 2 สัปดาห์ทุกอย่างเหมือนเดิม แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมนั่นก็คือไม่มีเธออยู่ข้างกายอีกต่อไป หลังจากวันนั้น เธอก็หายไปเลย ไปหาที่บ้านพ่อแม่ของเธอก็บอกว่าเธอไปพักผ่อน แต่ไม่รู้ว่าไปที่ไหน แน่นอนครับเหตุการณ์ทั้งหมดผมโดนพ่อกับแม่ตัวเองดุด่าเป็นชุดใหญ่ อีกทั้งตอนนี้ผมก็ไม่กล้าสู้หน้าพ่อประสิทธิ์ กับแม่พิมล เพราะผมทำให้ลูกสาวเขาต้องเสียใจ แต่ถึงอย่างนั้นพวกท่านก็ไม่ได้คิดที่จะโกรธผม แต่ผมก็รู้สึกผิดอยู่ดี และเมื่อสัปดาห์ก่อนเธอก็ส่งเอกสารสำคัญการหย่ามาให้ เธอทำจริงๆตามที่พูด พร้อมทั้งยังเซ็นชื่อเรียบร้อยแล้ว  ตอนนี้ผมได้ครบหมดทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่ง ชื่อเสียง หรือแม้แต่กระทั่งใบหย่า ผมเป็นอิสระแล้ว ไม่ต้องมีพันธะผูกพันกับใครใช้ชีวิตเหมือนเดิม เหมือนที่ผ่านๆมา ก่อนที่จะมีเธอ ผมควรที่จะดีใจไม่ใช่หรอวะ แต่ทำไมตอนนี้ความรู้สึกแม่งโคตรห่อเหี่ยว ภายในบ้านที่เงียบสงบ ภายในห้องที่เมื่อก่อนจะมีเสียงเจื้อยแจ้วของผู้หญิงคนนึง รอยยิ้มสดใ

ดูเสียงเรียกเข้าของไอ้วอร์มมันดิครับ แม่งโคตรซ้ำเติมความรู้สึกของผมในตอนนี้เลย เสียงนั่นมันบ่งบอกว่ามันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด เพราะตอนมีเธออยู่ผมไม่คิดที่จะรักษา มาเห็นค่าตอนนี้มันก็สายไปแล้ว เธอไม่อยู่อีกต่อไป เธอหอบลูกหนีผมไปแล้ว  " แล้วมึงจะเอายังไงต่อ "  " กูจะไปตามหาลูกเมียกู "  " แต่มึงหย่าแล้วนะ "  " ยัง กูยังไม่ได้เซ็นมีแต่เคสคนเดียวที่เซ็น อีกอย่างกูก็ยังไม่ได้เอาไปทำให้มันถูกต้องตามกฎหมาย เพราะฉะนั้นกูกับเคสก็ยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ " " แต่มึงลืมอะไรไปหรือเปล่า "  " อะไร " " มึงจำที่คุณเคสพูดไม่ได้หรอ "  งั้นเราก็หย่ากันเถอะค่ะ ฉันคืนอิสระให้คุณ คุณจะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนที่คุณต้องการ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณกับฉันเราไม่เคยรู้จักกัน เราจะเหมือนคนแปลกหน้าคนนึงไม่ต้องมาเจอะเจอกันอีก แต่ถ้าบังเอิญเจอก็ไม่ต้องทัก เอาแหวนของคุณคืนไป แล้วก็ไม่ต้องฟ้องหย่าให้เสียเวลานะค่ะ เดี๋

เช้าวันต่อมา  วันนี้ผมให้ไอ้วอร์มขับรถมาส่งที่บ้านพักของเคสแต่เช้า ผมคิดถึงเธอมาก อยากอยู่ดูแลเธออยากคุย อยากกอด อยากหอม เนื่องจากเราไม่ได้เจอกันเลยตลอดเกือบสามสัปดาห์ ไม่รู้ว่าป่านนี้เธอกำลังจะทำอะไรอยู่ ผมจัดการแวะซื้อผัก ผลไม้และของมีประโยชน์ทั้งหลายเพื่อที่จะเอาไปให้ลูกกับเมียได้ทาน วันนี้บรรยากาศอึมครึมคล้ายๆเหมือนฝนจะตก ผมจึงรีบจัดการซื้อของให้เสร็จจะได้รีบกลับไปหาแม่ของลูก  ในตอนที่ผมมาถึงก็เจอเข้ากับคุณเมนี่เธอกำลังจะออกไปทำงานข้างนอกพอดี ผมจึงขออนุญาตเข้าไปในบ้าน เพื่อจัดการเตรียมอาหารเช้าให้กับเคสได้ทาน และก็จะขออนุญาตอยู่พักที่นี่กับเคสจนกว่าเราทั้งคู่จะคืนดีกัน ก็ไม่รู้ว่าคุณเมนี่จะตอบตกลงหรือเปล่า เพราะผมก็ทำกับเพื่อนของเธอไว้เยอะเหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไงผมก็จะสู้ สู้เพื่อลูกเพื่อเมียของผม  " คุณเซอร์เวย์ "  " สวัสดีครับ คุณเมนี่ผมขออนุญาตเข้าไปได้ไหมคะ "  " อะ เอ่อ "  " ผมรู้ครับว่าที่ผ่านมาผมทำผิดต่

3 วันผ่านไป โรงพยาบาล ตอนนี้ผมกำลังเตรียมตัวที่จะกลับรีสอร์ท เพราะอาการดีขึ้นมากแล้ว หลังจากที่ผมพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นระยะเวลา 3 วัน และตลอด 3 วันมานี้เคสไม่เคยมาหาผมเลย ก็อย่างที่บอกเธอก็คงไม่ได้สนใจอะไรผม ต่อให้ผมตายเธอก็ไม่สนใจอยู่ดี  " ไหวไหมมึง "  " เออกูดีขึ้นมากแล้ว "  " ไปกลับ "  " พากูไปหาเคสหน่อย "  " มึงพึ่งจะหายไข้ กูว่ามึงกลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่าไหมวะ "  " ไม่กูคิดถึงเคส กูอยากเจอหน้าเคส แค่แปปเดียวก็ยังดี "  ผมพูดจริงๆครับตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมาเคสไม่ได้มาหาผมเลย ผมคิดถึงเธอ อยากกอด อยากหอม อยากคุยกับเธอและก็ลูก ขอแค่ได้เห็นหน้าก็ยังดี  " มึงนี่นะ "  บ้านพัก ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หน้าบ้านพักของเคส และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่เลย เพราะบ้านมันช่างเงียบสะเหลือเกิน ผ

หลังจากที่พวกมันกลับไปผมก็จัดการเก็บข้าวของที่พวกมันซื้อมาให้เข้าที่เข้าทาง และตอนนี้ผมก็กำลังจะย่องเข้าไปหาเมีย โดยที่ตัวประกันนั้นก็คือพวกเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จ  ตอนนี้ผมกำลังยืนมองแม่ของลูกนอนหลับอย่างสบายใจ เมียผมเวลานอนหลับโคตรจะน่ารักเลย ผมจัดการเดินอ้อมไปข้างๆเตียง ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ และทำการจุ๊บไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ กลิ่นกายหอมๆมันช่างยั่วยวนผมดีซะเหลือเกิน ให้ตายเถอะผมโคตรคิดถึงเธอเลย ในใจอยากจะกระโดดเข้าไปกอด หอม ฟัด ให้หายคิดถึง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้  เอาล่ะได้แค่นี้ผมก็โคตรดีใจแล้ว ผมจัดการสาวเท้าลงมาจากบันได เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นมากๆแล้ว ผมต้องจัดการทำอาหารให้เคสกินก่อนที่เธอจะตื่น ป่านนี้ลูกของผมคงจะหิวแย่แล้วล่ะ  ผมลงมือทำอาหารโดยเปิดวิธีการทำจากอินเตอร์เน็ตเมนูวันนี้ก็จะเป็นแกงจืดเต้าหู้หมูสับผัดบล็อกโคลี่และก็ปลาทอด ซึ่งเมนูพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นอาหารบำรุงครรภ์ทั้งสิ้น ผมจัดการต้มจืดก่อนเลยอย่างแรกและตามด้วยผัดบล็อคโคลี่ซึ่งสองอย่างนี้ มันก็ไม่ได้ยากอะไรเพราะผมเคยต้มมาม่า