3 วันผ่านไป
โรงพยาบาล
ตอนนี้ผมกำลังเตรียมตัวที่จะกลับรีสอร์ท เพราะอาการดีขึ้นมากแล้ว หลังจากที่ผมพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นระยะเวลา 3 วัน และตลอด 3 วันมานี้เคสไม่เคยมาหาผมเลย ก็อย่างที่บอกเธอก็คงไม่ได้สนใจอะไรผม ต่อให้ผมตายเธอก็ไม่สนใจอยู่ดี
" ไหวไหมมึง "
" เออกูดีขึ้นมากแล้ว "
" ไปกลับ "
" พากูไปหาเคสหน่อย "
" มึงพึ่งจะหายไข้ กูว่ามึงกลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่าไหมวะ "
" ไม่กูคิดถึงเคส กูอยากเจอหน้าเคส แค่แปป
เดียวก็ยังดี "
ผมพูดจริงๆครับตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมาเคสไม่ได้มาหาผมเลย ผมคิดถึงเธอ อยากกอด อยากหอม อยากคุยกับเธอและก็ลูก ขอแค่ได้เห็นหน้าก็ยังดี
" มึงนี่นะ "
บ้านพัก
ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หน้าบ้านพักของเคส และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่เลย เพราะบ้านมันช่างเงียบสะเหลือเกิน ผ
ผมรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่อยู่ๆเคสก็ยอมให้ผมอยู่กับเธอง่ายๆแบบนี้ แต่ก็นั่นแหละถือว่าเป็นความโชคดีของผม ไม่แน่เคสอาจจะใจอ่อนให้ผมแล้วก็ได้" ไหนๆคุณก็จะอยู่ที่นี่แล้ว กรุณาช่วยทำงานบ้านด้วย "" แน่นอน ฉันบอกจะอยู่ดูแลเธอ นั่นหมายความว่าทุกๆอย่างฉันจะเป็นคนทำเอง "" ก็ดี เริ่มจาก กวาดบ้าน ถูบ้าน ดูดฝุ่น ล้างห้องน้ำ ล้างจาน ซักผ้า แค่นี้ก่อนฉันยังนึกไม่ออก ถ้านึกออกเมื่อไหร่แล้วจะบอก ""...."" ทำไม ทำไม่ได้หรอ ถ้าทำไม่ได้ก็กลับไป "" ทำได้ครับ ทำได้ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ "ผมว่าแล้วเชียวว่าทำไมถึงให้ผมอยู่ง่ายจัง ที่ไหนได้จะหลอกใช้ผมนี่เอง แต่ก็ไม่เป็นไรครับผมยินดีและเต็มใจให้หรอก ขนาดโง่กับคนอื่นยังโง่มาแล้วเลย นี่กับเมียสบายมาก เป็นขี้ข้ารองมือรองเท้าเมียก็ยอมว่าแล้วผมก็จัดการกวาดบ้าน ถูบ้านก่อนเลยอย่างแรกเกิดมาทั้งชีวิตยังไม่เคยมาทำอะไรแบบนี้เลย แต่ก็นั่นแหละครับ คำสั่งเมียถือเ
หลังจากที่พวกมันกลับไปผมก็จัดการเก็บข้าวของที่พวกมันซื้อมาให้เข้าที่เข้าทาง และตอนนี้ผมก็กำลังจะย่องเข้าไปหาเมีย โดยที่ตัวประกันนั้นก็คือพวกเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จตอนนี้ผมกำลังยืนมองแม่ของลูกนอนหลับอย่างสบายใจ เมียผมเวลานอนหลับโคตรจะน่ารักเลย ผมจัดการเดินอ้อมไปข้างๆเตียง ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ และทำการจุ๊บไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ กลิ่นกายหอมๆมันช่างยั่วยวนผมดีซะเหลือเกิน ให้ตายเถอะผมโคตรคิดถึงเธอเลย ในใจอยากจะกระโดดเข้าไปกอด หอม ฟัด ให้หายคิดถึง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้เอาล่ะได้แค่นี้ผมก็โคตรดีใจแล้ว ผมจัดการสาวเท้าลงมาจากบันได เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นมากๆแล้ว ผมต้องจัดการทำอาหารให้เคสกินก่อนที่เธอจะตื่น ป่านนี้ลูกของผมคงจะหิวแย่แล้วล่ะผมลงมือทำอาหารโดยเปิดวิธีการทำจากอินเตอร์เน็ตเมนูวันนี้ก็จะเป็นแกงจืดเต้าหู้หมูสับผัดบล็อกโคลี่และก็ปลาทอด ซึ่งเมนูพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นอาหารบำรุงครรภ์ทั้งสิ้น ผมจัดการต้มจืดก่อนเลยอย่างแรกและตามด้วยผัดบล็อคโคลี่ซึ่งสองอย่างนี้ มันก็ไม่ได้ยากอะไรเพราะผมเคยต้มมาม่า
หลังจากที่เคสไล่ผมออกมาจากห้องผมก็เดินลงมาชั้นล่าง เพื่อที่จะมาหายาทาเนื่องจากตอนนี้ตามแขนของผมมีแต่รอยพุพองจากการโดนน้ำมันกระเด็นใส่เมื่อตอนช่วงเย็น บอกตามตรงเลยว่ามันแสบมากแสบมากจริงๆ ผมก็เพิ่งรู้นะว่า การเป็นแม่บ้านแม่เรือนมันช่างเหนื่อยแสนเหนื่อยซะเหลือเกิน ไหนจะต้องซักผ้า ล้างจานล้างห้องน้ำ กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าวอีกสารพัด โชคดีที่ผมเกิดมามีฐานะค่อนข้างรวยจึงทำให้ไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ เพราะมีแม่บ้านคอยทำให้ตลอด ไม่อยากจะคิดเลยว่าครอบครัวที่เขามีฐานะไม่ค่อยจะดี พวกเขาต้องทำกันเองล่ะ มันจะเหนื่อยมากแค่ไหนพูดแล้วผมก็นึกไปถึงตอนที่ผมแต่งงานอยู่กับเคสใหม่ๆ ช่วงนั้นป้าบัวกับพี่ก้อยยังไม่ได้เข้ามาอยู่ เธอต้องทำงานบ้านคนเดียวทุกอย่าง ไหนจะต้องออกไปทำงานที่บริษัทของเธออีก แล้วยังต้องมาคอยรับมือกับผู้ชายปากร้ายอย่างผม เฮ้อๆๆเธอคงจะเหนื่อยน่าดูเลยหลังจากที่ผมทายาเสร็จ ผมก็ได้ไปอาบน้ำเพื่อที่จะเข้านอน ผมเลือกห้องนอนที่อยู่ข้างล่างไม่ได้ขึ้นไปนอนห้องชั้นบน เนื่องจากว่าไม่อยากให้เคสต้องมาหงุดหงิดใจ ถึงแม้ว่าห้องข้างบนจะอยู่ติดกันแต่ก็นั่นแห
เป็นที่แน่นอนแล้วนะคะว่าทายาทเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังอย่าง DMY ของตระกูลอภิรักษ์ จะมีวิวาห์ฟ้าแลบกับลูกสาวเจ้าของบริษัทเพชรพลอยจิวเวลรี่ที่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่สุดในประเทศ ทางเราก็ขอแสดงความยินดีกับทั้งคู่ด้วยนะคะเหมาะสมกันมากเลยค่ะ 2 ตระกูลใหญ่จะได้ดองเป็นทองแผ่นเดียวกัน ค่ะแล้วสำหรับวันนี้ดิฉันก็ขอลา พบกับดิฉันได้ทุกวันหลังจบละครสวัสดีค่ะ " พ่อครับทำไมข่าวถึงออกไวแบบนี้ล่ะครับจะไม่ให้ผมเตรียมตัวเตรียมใจเลยหรือยังไงไม่คิดจะถามความสมัครใจของผมบ้างเลยหรอว่าผมอยากจะแต่งงานหรือเปล่า "เซอร์เวย์เอ่ยถามผู้เป็นพ่อหลังจากที่ได้ฟังข่าวสารจากทีวีเมื่อสักครู่" จะต้องถามแกทำไมยังไงซะแกก็จะต้องแต่งงานกับหนูเคสลูกสาวเพื่อนพ่ออยู่แล้ว "ปกรณ์เลยบอกผู้เป็นลูกชายเพียงคนเดียวและเป็นทายาทของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง เขาคิดว่าจะช้าจะเร็วยังไงซะลูกชายเขาก็ต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนสนิท" แต่ผมยังไม่เคยเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้เลยสักครั้งแล้วก็ไม่รู้นิสัยใจคอกันพ่อก็รู้ว่าผมไม่คิดที่จะมีครอบครัว ผมชอบชีวิตอิสระไม่ชอบมีพันธะผูกติดกับใครยังไงซะผมก็ไม่แต่ง "" แต่แกต้องแต่งนี่เป็นคำขาดจากฉัน"" ไม่ผมไม่แต่ง"
ตกดึก ผับ K ใจกลางกรุง ปัก..เสียงแก้วเหล้ากระทบกับพื้นดังลั่นห้อง" เป็นอะไรของมึงวะไอ้เวย์ "(คิม)คิมเพื่อนหนึ่งในสามของเซอร์เวย์เอ่ยถามในขณะที่เซอร์เวย์กำลังนั่งกระดกน้ำสีอำพันไม่หยุด วันนี้เซอร์เวย์หงุดหงิดมากที่ต้องมาได้รับข่าวว่าตัวเองจะต้องแต่งงานจึงทำให้เขาต้องออกมาที่ผับที่ตัวเองเป็นหุ้นส่วนร้านกับเพื่อนเขาอีก 2 คน เพื่อขับอารมณ์หงุดหงิดที่เป็นอยู่" มันจะเป็นอะไรก็หงุดหงิดที่พ่อมันบังคับให้แต่งงานอะดิ "(วอร์ม)" มึงรู้ได้ยังไงวะไอ้วอร์ม"(คิม)คิม เอ่ยถามวอร์มที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคเซอร์เวย์ คิม และวอร์ม ทั้ง 3 คน เป็นหุ้นส่วนของผับ K และยังเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยเรียน เนื่องจากต่างคนต่างเติบโตก็มีหน้าที่เป็นของตัวเองทั้งคิมและวอร์มก็ต้องรับผิดชอบในส่วนของธุรกิจที่บ้าน แต่ก็ยังมี ผับ K แห่งนี้ที่ทั้ง 3 คนลงทุนร่วมกันเปิดขึ้นมาและจะใช้สถานที่แห่งนี้ ในการพบปะสังสรรค์กันเป็นประจำ" นี่มึงไม่ได้ดูข่าวบ้างเลยหรือไงวะข่าวออกจะใหญ่โต(วอร์ม)" เฮ้ยจริงดิ แล้วมึงยอมหรอวะไอ้เวย์ ผู้ชายเจ้าชู้ควงสาวไปเรื่อยอย่างมึงเนี่ยนะจะแต่งงานไม่อยากจะเชื่อ "(คิม)คิมกล่าวเพราะรู้ดีว่าเพื่อ
#เซอร์เวย์หลังจากที่ผมได้ดูรูปผู้หญิงคนนั้นคนที่เป็นว่าที่ภรรยาของผมยอมรับว่าเธอสวย สวยมากๆจริงๆแต่ก็นั่นแหละครับมันก็เป็นเพียงแค่รูปภาพใครจะไปรู้ ตัวจริงอาจจะดูไม่ได้ โลกสมัยนี้มีแอพแต่งรูปเยอะแยะไป สวยแต่รูปจูบไม่หอม หน้าตาอาจจะดูสวยแต่ข้างในอาจจะเน่า จนพ่อแม่ต้องจับใส่ตะกร้าล้างน้ำนำมาเร่ขายให้พ่อกับแม่ของผม ไม่อย่างนั้นจะมาแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักกันทำไมเธอคงจะเป็นผู้หญิงก้านโลกผ่านผู้ชายมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็นะผมไม่คิดอะไรอยู่แล้วเพราะคนอย่างผมมันก็เป็นพวกที่ชอบใช้ผู้หญิงเหมือนผ้าเช็ดหน้า เช็ดแล้วก็ทิ้ง ก็แค่ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ต้องใช้ซ้ำบ่อยๆให้คุ้ม เท่านั้น อีกด้าน #เคส หลังจากเมื่อวานที่มีข่าวออกมาประกาศเรื่องการแต่งงานของฉันกับว่าที่สามีในอนาคตวันนี้จึงเป็นวันที่พวกเพื่อนๆของฉันนัดกันมาพบปะพูดคุยกันตามประสาสาวๆ ที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง " ไงคะเพื่อนสาวจะได้แต่งงาน มีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วนะยะ" (เมนี่)เสียงเพื่อนสนิทของฉันเองค่ะแมนหรือเมนี่ นางเป็นสาวสอง เพื่อนสนิท 1 ใน 3 ที่ฉันรักมากๆ ฉันมีเพื่อน 3 คนนั่นก็คือแมนหรือเมนี่ แก้วและจูน เราสี่คนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลั
ณ ร้านอาหารหรู แห่งหนึ่งวันนี้เป็นวันที่ครอบครัวของฉันและครอบครัวของว่าที่สามีในอนาคตได้นัดทานข้าวกันที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง และเป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้เห็นหน้าว่าที่สามีในอนาคตของฉัน " สวัสดีค่ะคุณปกรณ์ คุณญาดา "เสียงแม่ฉันเอยเรียกคุณน้าญาดาและคุณลุงปกรณ์ที่เป็นพ่อแม่ว่าที่สามีในอนาคตของฉันทั้งคู่สนิทกันจากการที่คุณพ่อของฉันและคุณลุงปกรณ์เป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่สมัยเรียนทั้งคู่ก็เลยสนิทกัน ส่วนคุณแม่ของฉันกับคุณป้าญาดาก็พลอยสนิทกันไปด้วย และทั้งคู่ก็มักจะชวนกันออกไปช็อปปิ้ง เข้าสมาคม ตามประสาสาวๆอยู่บ่อยครั้ง " สวัสดีค่ะคุณพิมล คุณประสิทธิ์ เชิญนั่งก่อนค่ะ"" ไงมึง ไอ้สิทธิ์สบายดีไหม "เสียงของคุณลุงปกรณ์เอ่ยทักทายพ่อของฉัน" กูสบายดีแล้วมึงล่ะ ได้ข่าวว่าจะวางมือหลังงานแต่งลูกชายมึงกับลูกสาวกู"" เออกูก็แก่ลงทุกวันอยากพักผ่อน หลังจากไอ้ลูกชายแต่งงาน กูก็จะได้เบาใจที่มันจะได้เมียที่ดีอย่างหนูเคสมาคอยดูแล "" ว่าแต่นี่ใช่ไหมหนูเคส สวย น่ารัก อ่อนหวาน เหมือนคุณพิมลไม่มีผิด "" มึงแซวเมียกูอย่างนี้เดี๋ยวก็ลอยกันพอดี ยิ่งหลงตัวเองอยู่ด้วย "" คุณค่ะ เดี๋ยวเถอะ"พอคุณพ่อฉันพูดจบคุณแม่
" เป็นไงบ้างคุณไอ้เจ้าลูกชายตัวดีของคุณมันอยู่ที่ไหนแล้ว "" กำลังมาค่ะ ติดธุระนิดหน่อยก็เลยมาช้า ต้องขอโทษคุณประสิทธิ์กับเธอด้วยนะพิมล "" ไม่เป็นไรหรอกจ้า ฉันกับคุณประสิทธิ์ไม่ว่าอะไรหรอกฉันเข้าใจ "ทั้งสองครอบครัวก็คุยกันไปด้วยเปื่อยจนเวลาล่วงเลยผ่านมาจนครบ 20 นาที ก็ปรากฏชายหนุ่มร่างสูงผิวขาว ทรงผมจับเซตดูดีในที่ติ จัดว่าเป็นคนที่หล่อเหลาเอาการเลยทีเดียว สาวๆที่อยู่ในละแวกนั้นต้องหันมามองเป็นตาเดียวกัน" นั่นไงตาเซอร์เวย์มาแล้ว เซอร์เวย์ลูกมานี่ แม่จะแนะนำให้รู้จัก นี่คุณน้าพิมล คุณอาประสิทธิ์แล้วนี่ก็หนูเคสว่าที่ภรรยาในอนาคตของลูกจ้ะ"" สวัสดีครับคุณน้าพิมล คุณอาประสิทธิ์ "เสียงผมเอ่ยบอกคุณน้าทั้งสองก่อนที่จะหันไปมองหน้าผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อเคส OK ครับในรูปที่บอกว่าสวย ตัวจริงก็คือสวยแหละ อาจจะเป็นเพราะไปศัลยกรรมมาหรือไม่ก็แต่งหน้าจัดจนเกินไป สวยแต่รูปจูบไม่หอม ก็คงจะเหมือนกับพวกสาวๆที่ผมควงนั่นแหละครับ ผมไม่ได้สนใจอะไรไม่ได้มีอะไรพิเศษ " สวัสดีจ้าเซอร์เวย์ มาๆนั่งลงกันก่อนจ๊ะทานข้าวกันดีกว่าทานไปคุยไปเนาะ จะได้ไม่เสียเวลา"ผมนั่งลงทานข้าวไปอย่างเงียบๆสายตาก็ชำเรืองมองไปที่ผู้ห
หลังจากที่เคสไล่ผมออกมาจากห้องผมก็เดินลงมาชั้นล่าง เพื่อที่จะมาหายาทาเนื่องจากตอนนี้ตามแขนของผมมีแต่รอยพุพองจากการโดนน้ำมันกระเด็นใส่เมื่อตอนช่วงเย็น บอกตามตรงเลยว่ามันแสบมากแสบมากจริงๆ ผมก็เพิ่งรู้นะว่า การเป็นแม่บ้านแม่เรือนมันช่างเหนื่อยแสนเหนื่อยซะเหลือเกิน ไหนจะต้องซักผ้า ล้างจานล้างห้องน้ำ กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าวอีกสารพัด โชคดีที่ผมเกิดมามีฐานะค่อนข้างรวยจึงทำให้ไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ เพราะมีแม่บ้านคอยทำให้ตลอด ไม่อยากจะคิดเลยว่าครอบครัวที่เขามีฐานะไม่ค่อยจะดี พวกเขาต้องทำกันเองล่ะ มันจะเหนื่อยมากแค่ไหนพูดแล้วผมก็นึกไปถึงตอนที่ผมแต่งงานอยู่กับเคสใหม่ๆ ช่วงนั้นป้าบัวกับพี่ก้อยยังไม่ได้เข้ามาอยู่ เธอต้องทำงานบ้านคนเดียวทุกอย่าง ไหนจะต้องออกไปทำงานที่บริษัทของเธออีก แล้วยังต้องมาคอยรับมือกับผู้ชายปากร้ายอย่างผม เฮ้อๆๆเธอคงจะเหนื่อยน่าดูเลยหลังจากที่ผมทายาเสร็จ ผมก็ได้ไปอาบน้ำเพื่อที่จะเข้านอน ผมเลือกห้องนอนที่อยู่ข้างล่างไม่ได้ขึ้นไปนอนห้องชั้นบน เนื่องจากว่าไม่อยากให้เคสต้องมาหงุดหงิดใจ ถึงแม้ว่าห้องข้างบนจะอยู่ติดกันแต่ก็นั่นแห
หลังจากที่พวกมันกลับไปผมก็จัดการเก็บข้าวของที่พวกมันซื้อมาให้เข้าที่เข้าทาง และตอนนี้ผมก็กำลังจะย่องเข้าไปหาเมีย โดยที่ตัวประกันนั้นก็คือพวกเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จตอนนี้ผมกำลังยืนมองแม่ของลูกนอนหลับอย่างสบายใจ เมียผมเวลานอนหลับโคตรจะน่ารักเลย ผมจัดการเดินอ้อมไปข้างๆเตียง ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ และทำการจุ๊บไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ กลิ่นกายหอมๆมันช่างยั่วยวนผมดีซะเหลือเกิน ให้ตายเถอะผมโคตรคิดถึงเธอเลย ในใจอยากจะกระโดดเข้าไปกอด หอม ฟัด ให้หายคิดถึง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้เอาล่ะได้แค่นี้ผมก็โคตรดีใจแล้ว ผมจัดการสาวเท้าลงมาจากบันได เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นมากๆแล้ว ผมต้องจัดการทำอาหารให้เคสกินก่อนที่เธอจะตื่น ป่านนี้ลูกของผมคงจะหิวแย่แล้วล่ะผมลงมือทำอาหารโดยเปิดวิธีการทำจากอินเตอร์เน็ตเมนูวันนี้ก็จะเป็นแกงจืดเต้าหู้หมูสับผัดบล็อกโคลี่และก็ปลาทอด ซึ่งเมนูพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นอาหารบำรุงครรภ์ทั้งสิ้น ผมจัดการต้มจืดก่อนเลยอย่างแรกและตามด้วยผัดบล็อคโคลี่ซึ่งสองอย่างนี้ มันก็ไม่ได้ยากอะไรเพราะผมเคยต้มมาม่า
ผมรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่อยู่ๆเคสก็ยอมให้ผมอยู่กับเธอง่ายๆแบบนี้ แต่ก็นั่นแหละถือว่าเป็นความโชคดีของผม ไม่แน่เคสอาจจะใจอ่อนให้ผมแล้วก็ได้" ไหนๆคุณก็จะอยู่ที่นี่แล้ว กรุณาช่วยทำงานบ้านด้วย "" แน่นอน ฉันบอกจะอยู่ดูแลเธอ นั่นหมายความว่าทุกๆอย่างฉันจะเป็นคนทำเอง "" ก็ดี เริ่มจาก กวาดบ้าน ถูบ้าน ดูดฝุ่น ล้างห้องน้ำ ล้างจาน ซักผ้า แค่นี้ก่อนฉันยังนึกไม่ออก ถ้านึกออกเมื่อไหร่แล้วจะบอก ""...."" ทำไม ทำไม่ได้หรอ ถ้าทำไม่ได้ก็กลับไป "" ทำได้ครับ ทำได้ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ "ผมว่าแล้วเชียวว่าทำไมถึงให้ผมอยู่ง่ายจัง ที่ไหนได้จะหลอกใช้ผมนี่เอง แต่ก็ไม่เป็นไรครับผมยินดีและเต็มใจให้หรอก ขนาดโง่กับคนอื่นยังโง่มาแล้วเลย นี่กับเมียสบายมาก เป็นขี้ข้ารองมือรองเท้าเมียก็ยอมว่าแล้วผมก็จัดการกวาดบ้าน ถูบ้านก่อนเลยอย่างแรกเกิดมาทั้งชีวิตยังไม่เคยมาทำอะไรแบบนี้เลย แต่ก็นั่นแหละครับ คำสั่งเมียถือเ
3 วันผ่านไปโรงพยาบาลตอนนี้ผมกำลังเตรียมตัวที่จะกลับรีสอร์ท เพราะอาการดีขึ้นมากแล้ว หลังจากที่ผมพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นระยะเวลา 3 วัน และตลอด 3 วันมานี้เคสไม่เคยมาหาผมเลย ก็อย่างที่บอกเธอก็คงไม่ได้สนใจอะไรผม ต่อให้ผมตายเธอก็ไม่สนใจอยู่ดี" ไหวไหมมึง "" เออกูดีขึ้นมากแล้ว "" ไปกลับ "" พากูไปหาเคสหน่อย "" มึงพึ่งจะหายไข้ กูว่ามึงกลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่าไหมวะ "" ไม่กูคิดถึงเคส กูอยากเจอหน้าเคส แค่แปปเดียวก็ยังดี "ผมพูดจริงๆครับตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมาเคสไม่ได้มาหาผมเลย ผมคิดถึงเธอ อยากกอด อยากหอม อยากคุยกับเธอและก็ลูก ขอแค่ได้เห็นหน้าก็ยังดี" มึงนี่นะ "บ้านพักตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หน้าบ้านพักของเคส และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่เลย เพราะบ้านมันช่างเงียบสะเหลือเกิน ผ
หลังจากที่ชายหนุ่มโดนหญิงสาวไล่ออกมา เขาจึงต้องหยุดยืนอยู่บริเวณหน้าบ้านพักและดูเหมือนว่าฟ้าก็ช่างเป็นใจดีซะเหลือเกินเพราะตอนนี้ฝนได้ตกลงมาอย่างหนัก นั่นจึงทำให้ชายหนุ่มเปียกซกไปทั้งตัว ตอนนี้เขาไม่ต่างอะไรไปจากหมาตัวนึงหญิงสาวเห็นอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้มีท่าทีสนใจเพราะเธอคิดว่าไม่ได้ใช้ให้เขามาตั้งแต่แรก คิดดูเถอะขนาดฟ้าฝนยังเป็นใจ ท่านยังลงโทษคนนิสัยไม่ดีอย่างเขาเลย นับประสาอะไรกับที่เธอทำแค่นี้มันยังน้อยไป" เคสเปิดประตูให้ฉันเถอะนะ ฉันหนาว ""......"" เธอไม่สงสารฉันหรอ ฉันเปียกฝนขนาดนี้อาจจะไม่สบายได้เลยนะ "" นั่นมันก็เรื่องของคุณ เปียกฝนจนหนาวตาย ไปได้เลยยิ่งดี "หญิงสาวพูดจบก็ได้ทำการสาวเท้าขึ้นไปบนห้องทันทีเพราะตอนนี้เธอได้รับประทานอาหารเช้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่อาหารที่เธอรับประทานนั้นไม่ใช่ของชายหนุ่มที่ซื้อมา เธอเข้าครัวที่จะทำอาหารของเธอกินเอง โดยไม่ได้แตะต้องอาหารของเขาเลยแม้แต่น้อย ส่วนชายหนุ่มนั้นเธอก็ไม่ไ
เช้าวันต่อมาวันนี้ผมให้ไอ้วอร์มขับรถมาส่งที่บ้านพักของเคสแต่เช้า ผมคิดถึงเธอมาก อยากอยู่ดูแลเธออยากคุย อยากกอด อยากหอม เนื่องจากเราไม่ได้เจอกันเลยตลอดเกือบสามสัปดาห์ ไม่รู้ว่าป่านนี้เธอกำลังจะทำอะไรอยู่ ผมจัดการแวะซื้อผัก ผลไม้และของมีประโยชน์ทั้งหลายเพื่อที่จะเอาไปให้ลูกกับเมียได้ทาน วันนี้บรรยากาศอึมครึมคล้ายๆเหมือนฝนจะตก ผมจึงรีบจัดการซื้อของให้เสร็จจะได้รีบกลับไปหาแม่ของลูกในตอนที่ผมมาถึงก็เจอเข้ากับคุณเมนี่เธอกำลังจะออกไปทำงานข้างนอกพอดี ผมจึงขออนุญาตเข้าไปในบ้าน เพื่อจัดการเตรียมอาหารเช้าให้กับเคสได้ทาน และก็จะขออนุญาตอยู่พักที่นี่กับเคสจนกว่าเราทั้งคู่จะคืนดีกัน ก็ไม่รู้ว่าคุณเมนี่จะตอบตกลงหรือเปล่า เพราะผมก็ทำกับเพื่อนของเธอไว้เยอะเหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไงผมก็จะสู้ สู้เพื่อลูกเพื่อเมียของผม" คุณเซอร์เวย์ "" สวัสดีครับ คุณเมนี่ผมขออนุญาตเข้าไปได้ไหมคะ "" อะ เอ่อ "" ผมรู้ครับว่าที่ผ่านมาผมทำผิดต่
" คุณเคสครับ "" อ้าวคุณภูมิ แล้วยัยเมนี่ล่ะคะ "ฉันเอ่ยถามคุณภูมิออกไปเพราะเห็นว่าคุณภูมิเดินเข้ามาที่บ้านเพียงคนเดียว ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่นี่คุณภูมิกับยัยเมนี่ก็ดูแลฉันดีมากๆ ก็นะในเมื่อทั้งคู่ก็รู้แล้วว่าฉันกำลังท้องอยู่ ยิ่งเป็นคุณภูมิยิ่งดูแลฉันดีมากๆเลย อันที่จริงเมื่ออาทิตย์ก่อนคุณภูมิได้มาสารภาพรักกับฉัน ฉันตกใจมาก ไม่คิดว่าเขาจะรู้สึกดีกับฉันแบบนี้ แต่ก็นั่นแหละฉันไม่สามารถที่จะรักเขาแบบชู้สาวได้ ฉันคิดกับเขาแค่เพื่อนคนนึงเท่านั้น ในใจของฉันตอนนี้ไม่สามารถที่จะรักใครได้อีกแล้ว" คุณเมนี่ต้องเคลียร์งานที่รีสอร์ทนะครับ ผมก็เลยมาก่อน กลัวว่าคุณเคสจะหิว เดี๋ยวไอ้ต้าวตัวน้อยในท้องจะงอแงคุณเคสจะลำบากเอาอีก "เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วคุณภูมิเขาดูแลฉันดีมากๆเลย เป็นห่วงเป็นใยลูกในท้องของฉันตลอด" ขอบคุณนะคะ แต่ช่วงนี้เคสไม่ค่อยแพ้ท้องเท่าไหร่แล้วค่ะ แต่ก็ยังคงมีอาการบ้าง ไม่ถึงกับหายไปเลย ว่าแต่วันนี้ซื้ออะไรมาเยอะแยะเลยคะเนี่ย มีแต่ของหน้าทานทั้งนั้นเลยค่ะ "&n
ดูเสียงเรียกเข้าของไอ้วอร์มมันดิครับ แม่งโคตรซ้ำเติมความรู้สึกของผมในตอนนี้เลย เสียงนั่นมันบ่งบอกว่ามันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด เพราะตอนมีเธออยู่ผมไม่คิดที่จะรักษา มาเห็นค่าตอนนี้มันก็สายไปแล้ว เธอไม่อยู่อีกต่อไป เธอหอบลูกหนีผมไปแล้ว" แล้วมึงจะเอายังไงต่อ "" กูจะไปตามหาลูกเมียกู "" แต่มึงหย่าแล้วนะ "" ยัง กูยังไม่ได้เซ็นมีแต่เคสคนเดียวที่เซ็น อีกอย่างกูก็ยังไม่ได้เอาไปทำให้มันถูกต้องตามกฎหมาย เพราะฉะนั้นกูกับเคสก็ยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ "" แต่มึงลืมอะไรไปหรือเปล่า "" อะไร "" มึงจำที่คุณเคสพูดไม่ได้หรอ "งั้นเราก็หย่ากันเถอะค่ะ ฉันคืนอิสระให้คุณ คุณจะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนที่คุณต้องการ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณกับฉันเราไม่เคยรู้จักกัน เราจะเหมือนคนแปลกหน้าคนนึงไม่ต้องมาเจอะเจอกันอีก แต่ถ้าบังเอิญเจอก็ไม่ต้องทัก เอาแหวนของคุณคืนไป แล้วก็ไม่ต้องฟ้องหย่าให้เสียเวลานะค่ะ เดี๋
" ทำไมเชอรี่ถึงเป็นคนแบบนี้ไปได้วะ "ผมพูดออกไปจริงๆนะ เมื่อก่อนเธอไม่ใช่คนแบบนี้" หึ บางทีเธออาจจะเป็นคนที่นิสัยแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้วด้วยซ้ำมึงแค่ไม่รู้ "" มึงหมายความว่าไง "ไอ้พวกนี้ชอบพูดกำกวมให้ผมอยากรู้อยู่ตลอดเวลา เรื่องเมื่อกี้ก็ทีนึงแล้ว ตกลงมันจะบอกผมได้เมื่อไหร่วะ" มึงพร้อมฟังยัง "" อืม "ผมตอบกับไปก่อนจะทำการพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าพร้อมแล้ว ก่อนที่มันจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดคลิปเสียงอะไรบางอย่างให้ผมฟังวันที่กูบอกว่ากูท้องเสีย กูก็เลยกลับมาที่บ้านแต่พอกูเปิดประตูเข้ามากูก็เห็นรองเท้าผู้ชายถอดวางอยู่บนชั้น ตอนแรกกูก็คิดว่าเป็นไอ้เวย์ แต่กูมาคิดได้ว่าเมื่อกี้มันก็อยู่ที่มหาลัย กูก็เลยค่อยๆเดินไปหยุดยืนอยู่หน้าห้องมัน แต่ประตูมันไม่ได้ปิด กูก็เลยเห็นเชอรี่กำลังมีอะไรกับพ่อเลี้ยงของเธออยู่ พ่อที่เป็นผัวแม่ พอกูหันหลังจะเดินหนีมันก็ไม่ทันแล้ว พวกแม่งหันมาเห็นกูสะก่