ฉันยืนคิดอะไรเพลินๆเกี่ยวกับการกระทำของเขาเมื่อครู่ เขาคงไปแล้วและคงไม่กลับมาแล้วสินะ ในขณะที่ฉันกำลังจะหันหน้ากลับขึ้นไปบนห้องก็ได้เจอเข้ากับแขกที่ไม่ได้รับเชิญนั่นก็คือ
เชอรี่
" คะ คุณเข้ามาได้ยังไง "
" ไงจ๊ะสาวน้อย จับตัวมันมัดไว้ "
กรี๊ดดดดด
" อย่านะ ปล่อย จะทำอะไร "
" ได้ข่าวว่าแกท้องเหรอ ไม่น่าล่ะเวย์ถึงได้มาขลุกอยู่แต่กับแก คิดที่จะเอาลูกมายื้อเวย์ไว้งั้นเหรอฝันไปเถอะ แก่กับไอ้มารหัวขนนี่ไม่มีทางรอดไปได้ "
" อย่านะ อย่าทำอะไรลูกฉันนะ "
อีกด้าน
เซอร์เวย์
ผมขับรถออกมาจอดอยู่บริเวณชายทะเลไม่ไกลจากบ้านพักมากนัก อันที่จริงคำพูดที่เคสบอกว่าเบื่อขี้หน้าผม มันทำให้ผมโครตรู้สึกเสียใจ มันเจ็บแบบบอกไม่ถูก แต่ก็นั่นแหละ ผมรู้อยู่แล้วว่าอารมณ์คนท้องค่อนข้างที่จะแปรปรวน ทั้งๆที่บอกกับตัวเองว่าต้องอดทน แต่มันก็แอบน้อยใจไม่ได้อยู่
เป็นที่แน่นอนแล้วนะคะว่าทายาทเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังอย่าง DMY ของตระกูลอภิรักษ์ จะมีวิวาห์ฟ้าแลบกับลูกสาวเจ้าของบริษัทเพชรพลอยจิวเวลรี่ที่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่สุดในประเทศ ทางเราก็ขอแสดงความยินดีกับทั้งคู่ด้วยนะคะเหมาะสมกันมากเลยค่ะ 2 ตระกูลใหญ่จะได้ดองเป็นทองแผ่นเดียวกัน ค่ะแล้วสำหรับวันนี้ดิฉันก็ขอลา พบกับดิฉันได้ทุกวันหลังจบละครสวัสดีค่ะ " พ่อครับทำไมข่าวถึงออกไวแบบนี้ล่ะครับจะไม่ให้ผมเตรียมตัวเตรียมใจเลยหรือยังไงไม่คิดจะถามความสมัครใจของผมบ้างเลยหรอว่าผมอยากจะแต่งงานหรือเปล่า "เซอร์เวย์เอ่ยถามผู้เป็นพ่อหลังจากที่ได้ฟังข่าวสารจากทีวีเมื่อสักครู่" จะต้องถามแกทำไมยังไงซะแกก็จะต้องแต่งงานกับหนูเคสลูกสาวเพื่อนพ่ออยู่แล้ว "ปกรณ์เลยบอกผู้เป็นลูกชายเพียงคนเดียวและเป็นทายาทของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง เขาคิดว่าจะช้าจะเร็วยังไงซะลูกชายเขาก็ต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนสนิท" แต่ผมยังไม่เคยเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้เลยสักครั้งแล้วก็ไม่รู้นิสัยใจคอกันพ่อก็รู้ว่าผมไม่คิดที่จะมีครอบครัว ผมชอบชีวิตอิสระไม่ชอบมีพันธะผูกติดกับใครยังไงซะผมก็ไม่แต่ง "" แต่แกต้องแต่งนี่เป็นคำขาดจากฉัน"" ไม่ผมไม่แต่ง"
ตกดึก ผับ K ใจกลางกรุง ปัก..เสียงแก้วเหล้ากระทบกับพื้นดังลั่นห้อง" เป็นอะไรของมึงวะไอ้เวย์ "(คิม)คิมเพื่อนหนึ่งในสามของเซอร์เวย์เอ่ยถามในขณะที่เซอร์เวย์กำลังนั่งกระดกน้ำสีอำพันไม่หยุด วันนี้เซอร์เวย์หงุดหงิดมากที่ต้องมาได้รับข่าวว่าตัวเองจะต้องแต่งงานจึงทำให้เขาต้องออกมาที่ผับที่ตัวเองเป็นหุ้นส่วนร้านกับเพื่อนเขาอีก 2 คน เพื่อขับอารมณ์หงุดหงิดที่เป็นอยู่" มันจะเป็นอะไรก็หงุดหงิดที่พ่อมันบังคับให้แต่งงานอะดิ "(วอร์ม)" มึงรู้ได้ยังไงวะไอ้วอร์ม"(คิม)คิม เอ่ยถามวอร์มที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคเซอร์เวย์ คิม และวอร์ม ทั้ง 3 คน เป็นหุ้นส่วนของผับ K และยังเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยเรียน เนื่องจากต่างคนต่างเติบโตก็มีหน้าที่เป็นของตัวเองทั้งคิมและวอร์มก็ต้องรับผิดชอบในส่วนของธุรกิจที่บ้าน แต่ก็ยังมี ผับ K แห่งนี้ที่ทั้ง 3 คนลงทุนร่วมกันเปิดขึ้นมาและจะใช้สถานที่แห่งนี้ ในการพบปะสังสรรค์กันเป็นประจำ" นี่มึงไม่ได้ดูข่าวบ้างเลยหรือไงวะข่าวออกจะใหญ่โต(วอร์ม)" เฮ้ยจริงดิ แล้วมึงยอมหรอวะไอ้เวย์ ผู้ชายเจ้าชู้ควงสาวไปเรื่อยอย่างมึงเนี่ยนะจะแต่งงานไม่อยากจะเชื่อ "(คิม)คิมกล่าวเพราะรู้ดีว่าเพื่อ
#เซอร์เวย์หลังจากที่ผมได้ดูรูปผู้หญิงคนนั้นคนที่เป็นว่าที่ภรรยาของผมยอมรับว่าเธอสวย สวยมากๆจริงๆแต่ก็นั่นแหละครับมันก็เป็นเพียงแค่รูปภาพใครจะไปรู้ ตัวจริงอาจจะดูไม่ได้ โลกสมัยนี้มีแอพแต่งรูปเยอะแยะไป สวยแต่รูปจูบไม่หอม หน้าตาอาจจะดูสวยแต่ข้างในอาจจะเน่า จนพ่อแม่ต้องจับใส่ตะกร้าล้างน้ำนำมาเร่ขายให้พ่อกับแม่ของผม ไม่อย่างนั้นจะมาแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักกันทำไมเธอคงจะเป็นผู้หญิงก้านโลกผ่านผู้ชายมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็นะผมไม่คิดอะไรอยู่แล้วเพราะคนอย่างผมมันก็เป็นพวกที่ชอบใช้ผู้หญิงเหมือนผ้าเช็ดหน้า เช็ดแล้วก็ทิ้ง ก็แค่ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ต้องใช้ซ้ำบ่อยๆให้คุ้ม เท่านั้น อีกด้าน #เคส หลังจากเมื่อวานที่มีข่าวออกมาประกาศเรื่องการแต่งงานของฉันกับว่าที่สามีในอนาคตวันนี้จึงเป็นวันที่พวกเพื่อนๆของฉันนัดกันมาพบปะพูดคุยกันตามประสาสาวๆ ที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง " ไงคะเพื่อนสาวจะได้แต่งงาน มีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วนะยะ" (เมนี่)เสียงเพื่อนสนิทของฉันเองค่ะแมนหรือเมนี่ นางเป็นสาวสอง เพื่อนสนิท 1 ใน 3 ที่ฉันรักมากๆ ฉันมีเพื่อน 3 คนนั่นก็คือแมนหรือเมนี่ แก้วและจูน เราสี่คนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลั
ณ ร้านอาหารหรู แห่งหนึ่งวันนี้เป็นวันที่ครอบครัวของฉันและครอบครัวของว่าที่สามีในอนาคตได้นัดทานข้าวกันที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง และเป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้เห็นหน้าว่าที่สามีในอนาคตของฉัน " สวัสดีค่ะคุณปกรณ์ คุณญาดา "เสียงแม่ฉันเอยเรียกคุณน้าญาดาและคุณลุงปกรณ์ที่เป็นพ่อแม่ว่าที่สามีในอนาคตของฉันทั้งคู่สนิทกันจากการที่คุณพ่อของฉันและคุณลุงปกรณ์เป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่สมัยเรียนทั้งคู่ก็เลยสนิทกัน ส่วนคุณแม่ของฉันกับคุณป้าญาดาก็พลอยสนิทกันไปด้วย และทั้งคู่ก็มักจะชวนกันออกไปช็อปปิ้ง เข้าสมาคม ตามประสาสาวๆอยู่บ่อยครั้ง " สวัสดีค่ะคุณพิมล คุณประสิทธิ์ เชิญนั่งก่อนค่ะ"" ไงมึง ไอ้สิทธิ์สบายดีไหม "เสียงของคุณลุงปกรณ์เอ่ยทักทายพ่อของฉัน" กูสบายดีแล้วมึงล่ะ ได้ข่าวว่าจะวางมือหลังงานแต่งลูกชายมึงกับลูกสาวกู"" เออกูก็แก่ลงทุกวันอยากพักผ่อน หลังจากไอ้ลูกชายแต่งงาน กูก็จะได้เบาใจที่มันจะได้เมียที่ดีอย่างหนูเคสมาคอยดูแล "" ว่าแต่นี่ใช่ไหมหนูเคส สวย น่ารัก อ่อนหวาน เหมือนคุณพิมลไม่มีผิด "" มึงแซวเมียกูอย่างนี้เดี๋ยวก็ลอยกันพอดี ยิ่งหลงตัวเองอยู่ด้วย "" คุณค่ะ เดี๋ยวเถอะ"พอคุณพ่อฉันพูดจบคุณแม่
" เป็นไงบ้างคุณไอ้เจ้าลูกชายตัวดีของคุณมันอยู่ที่ไหนแล้ว "" กำลังมาค่ะ ติดธุระนิดหน่อยก็เลยมาช้า ต้องขอโทษคุณประสิทธิ์กับเธอด้วยนะพิมล "" ไม่เป็นไรหรอกจ้า ฉันกับคุณประสิทธิ์ไม่ว่าอะไรหรอกฉันเข้าใจ "ทั้งสองครอบครัวก็คุยกันไปด้วยเปื่อยจนเวลาล่วงเลยผ่านมาจนครบ 20 นาที ก็ปรากฏชายหนุ่มร่างสูงผิวขาว ทรงผมจับเซตดูดีในที่ติ จัดว่าเป็นคนที่หล่อเหลาเอาการเลยทีเดียว สาวๆที่อยู่ในละแวกนั้นต้องหันมามองเป็นตาเดียวกัน" นั่นไงตาเซอร์เวย์มาแล้ว เซอร์เวย์ลูกมานี่ แม่จะแนะนำให้รู้จัก นี่คุณน้าพิมล คุณอาประสิทธิ์แล้วนี่ก็หนูเคสว่าที่ภรรยาในอนาคตของลูกจ้ะ"" สวัสดีครับคุณน้าพิมล คุณอาประสิทธิ์ "เสียงผมเอ่ยบอกคุณน้าทั้งสองก่อนที่จะหันไปมองหน้าผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อเคส OK ครับในรูปที่บอกว่าสวย ตัวจริงก็คือสวยแหละ อาจจะเป็นเพราะไปศัลยกรรมมาหรือไม่ก็แต่งหน้าจัดจนเกินไป สวยแต่รูปจูบไม่หอม ก็คงจะเหมือนกับพวกสาวๆที่ผมควงนั่นแหละครับ ผมไม่ได้สนใจอะไรไม่ได้มีอะไรพิเศษ " สวัสดีจ้าเซอร์เวย์ มาๆนั่งลงกันก่อนจ๊ะทานข้าวกันดีกว่าทานไปคุยไปเนาะ จะได้ไม่เสียเวลา"ผมนั่งลงทานข้าวไปอย่างเงียบๆสายตาก็ชำเรืองมองไปที่ผู้ห
วันนี้ฉันมาลองชุดกับผู้ชายคนนั้นคนที่เป็นว่าที่เจ้าบ่าวของฉัน เขาขับรถมารับฉันที่หน้าบ้านเราสองคนขึ้นรถไปด้วยกันและภายในรถต่างฝ่ายต่าง ไม่มีใครพูดอะไรกันเลย ฉันก็ได้แต่นั่งเงียบ จนถึงร้านตัดชุดวิวาห์ บอกตรงๆว่าฉันก็อึดอัดเหมือนกันเป็นไปได้ฉันก็ไม่อยากแต่งหรอกทำหน้าไม่รับแขก คิดว่าหล่อตายแหละ ขี้เก๊ก สุดๆ" สวัสดีค่ะเชิญด้านในก่อนค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้ามีแบบในใจหรือยังคะ"เสียงพี่พนักงานเอ่ยเชิญเราทั้งสองเข้าไปในร้านและถามว่าฉันมีแบบในใจหรือยังบอกเลยว่าไม่มีในหัวเลยค่ะเพราะชีวิตนี้ฉันไม่ได้คิดว่าจะแต่งงานด้วยซ้ำ" รีบๆเลือกจะได้กลับ เสียเวลา ฉันไม่ได้มีเวลาให้เธอตลอดทั้งวันหรอกนะรู้ไว้ซะด้วย "เสียงว่าที่เจ้าบ่าวของฉันเอ่ยกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคน ดูเหมือนเขาจะไม่สบอารมณ์ หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเขาก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับฉันตั้งแต่แรก แล้วถามว่าฉันอยากแต่งงานกับเขาไหม ทำเหมือนตัวเองเสียเวลาเป็นอยู่คนเดียว ถ้าเสียเวลาเขาขนาดนั้นจะพาฉันมาทำไม จริงๆฉันมาคนเดียวก็ได้" ก็ฉันบอกแล้วไงคะว่าไม่ต้องพาฉันมา ฉันมาเองก็ได้ ฉันไม่ได้ง้อให้คุณพามาสักหน่อย"" นี่เธออย่ามาต่อปากต่อคำกับฉันให้มากรีบๆเลือก
วันนี้เป็นงานแต่งงานของฉันซึ่งเป็นวันที่ฉันควรจะดีใจครั้งหนึ่งในชีวิตได้สวมชุดเจ้าสาวซึ่งเป็นความฝันของผู้หญิงหลายๆคน แต่ไม่ใช่สำหรับฉันพิธีตอนเช้าจัดแบบเรียบง่ายเป็นวัฒนธรรมของไทยชั้นที่อยู่ในชุดไทยสีชมพูโรสโกลด์ กับเจ้าบ่าวที่อยู่ในชุดโจงกระเบนสีแบบเดียวกัน เราทั้งคู่ได้ทำพิธีสวมแหวนกันในช่วงเช้าเป็นที่เรียบร้อย และตอนนี้ฉันก็กำลังแต่งตัวสำหรับพิธีกินเลี้ยงในช่วงค่ำนี้" ไงแกตื่นเต้นไหมยัยเคส เจ้าบ่าวแกนี่หล่อมากหน้ากินสุดๆ "" จริงแกต้องทำบุญกี่ชาติค่ะเนี้ย ถึงจะได้ผู้หล่อขนาดนี้งานดีเวอร์ "" อิจฉาแกจัง เนอะๆ "เสียงเพื่อนของฉันทั้ง 3 คนเอ่ยบอกในขณะที่พวกเรากำลังแต่งตัวกันอยู่ " อิจฉาฉันทำไม ฉันไม่ได้อยากจะแต่งงานกับเขาสักหน่อยเห็นหน้าตาดีแบบนี้แต่นิสัยแย่มาก เขาไม่ได้อยากจะแต่งงานกับฉันสักหน่อย ดูจากสภาพแล้วก็คงไม่รักใครจริงๆ ผู้ชายเจ้าชู้ เสเพลไปวันๆ "พูดจบก็มีพี่เจ้าหน้าที่เดินมาตามฉัน ทางครอบครัวได้จ้างเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและควบคุมทุกอย่างในงาน เพื่อความสะดวกสบายของแขกที่มาร่วมงานและตัวฉันเอง ฉันจึงแยกย้ายกับเพื่อน เพื่อที่จะได้ออกไปรับแขก " คุณเคสคะได้เวลาแล้วค่ะ""
หลังจากงานเลี้ยงเสร็จสิ้นตอนนี้ผมก็อยู่ในห้องหอกับยัยนั่นแน่นอนว่าผมได้สังสรรค์กับเพื่อนๆพอเป็นพิธี ผมเป็นพวกที่กินเหล้าทุกวันอยู่แล้วของแค่นี้ไม่ทำให้ผมเมาได้ และที่สำคัญคืนนี้ผมมีหน้าที่จะต้องทำ คงไม่ต้องให้พูดถึงว่าวันเข้าหอเจ้าบ่าวเจ้าสาวเขาทำอะไรกันและเป็นที่แน่นอนว่าวันนี้ยัยนั่นไม่รอดผมแน่ ภายในห้องนอนหรู ตอนนี้มีแต่ความเงียบสงัด ทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวไม่มีการพูดคุยใดๆออกมามีแต่เสียงเครื่องปรับอากาศที่ค่อนข้างจะเย็นยะเยือก เคส ภัทรรินทร์ในชุดเจ้าสาวสีแดงนั่งอยู่ข้างๆเตียงในใจกะวนกะวานไม่รู้จะต้องทำอย่างไรดีเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้อยู่กับผู้ชายในห้องสองต่อสองจึงทำให้เธอรู้สึกเกร็งๆอยู่ไม่น้อย ไม่นานเสียงของชายร่างสูงก็เอ่ยขึ้นตัดบทความเงียบสงัดที่อยู่ภายในห้อง ขอนั่งจ้องหน้าเธอมาได้สักพักนึงแล้วแต่เนื่องจากไม่มีการพูดอะไรออกมาจากหญิงสาวเขาจึงเริ่มเปิดประเด็นพูดขึ้นก่อน " นี่เธอ จะเงียบอีกนานไหม ตกลงเธอจะอาบน้ำก่อนหรือให้ฉันอาบก่อน หรือเราจะอาบพร้อมกันดี "ผมถามว่าที่ภรรยาของผมออกไปอยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะตอบว่าอย่างไรอันที่จริงภาพในหัวที่ผมคิดไว้ก็คือหลังจากที่เข้ามาใ
ฉันยืนคิดอะไรเพลินๆเกี่ยวกับการกระทำของเขาเมื่อครู่ เขาคงไปแล้วและคงไม่กลับมาแล้วสินะ ในขณะที่ฉันกำลังจะหันหน้ากลับขึ้นไปบนห้องก็ได้เจอเข้ากับแขกที่ไม่ได้รับเชิญนั่นก็คือเชอรี่" คะ คุณเข้ามาได้ยังไง "" ไงจ๊ะสาวน้อย จับตัวมันมัดไว้ "กรี๊ดดดดด" อย่านะ ปล่อย จะทำอะไร "" ได้ข่าวว่าแกท้องเหรอ ไม่น่าล่ะเวย์ถึงได้มาขลุกอยู่แต่กับแก คิดที่จะเอาลูกมายื้อเวย์ไว้งั้นเหรอฝันไปเถอะ แก่กับไอ้มารหัวขนนี่ไม่มีทางรอดไปได้ "" อย่านะ อย่าทำอะไรลูกฉันนะ "อีกด้านเซอร์เวย์ผมขับรถออกมาจอดอยู่บริเวณชายทะเลไม่ไกลจากบ้านพักมากนัก อันที่จริงคำพูดที่เคสบอกว่าเบื่อขี้หน้าผม มันทำให้ผมโครตรู้สึกเสียใจ มันเจ็บแบบบอกไม่ถูก แต่ก็นั่นแหละ ผมรู้อยู่แล้วว่าอารมณ์คนท้องค่อนข้างที่จะแปรปรวน ทั้งๆที่บอกกับตัวเองว่าต้องอดทน แต่มันก็แอบน้อยใจไม่ได้อยู่
ตอนนี้ผมและเคสก็กำลังรอรับยาที่อาหมอสั่งแต่ไม่รู้ว่าเคสเป็นอะไร เพราะทันทีที่ออกมาจากห้องของอาหมอ เคสก็เอาแต่นั่งนิ่งอยู่ตลอดไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรหรือเปล่า" เคส เคส "" หะ จะเรียกอะไรนักหนา "" เป็นอะไรหรือเปล่า ก็ฉันเห็นเธอนั่งนิ่งมาตั้งแต่ออกจากห้องตรวจแล้ว ทำไมเธอจะต้องดุฉันด้วยละ "" มันเรื่องของฉันไม่ต้องมายุ่ง ว่าแต่ยาน่ะได้หรือยัง ฉันอยากกลับบ้านแล้ว "" ยังเลยรอแป๊บนึงกำลังจะถึงคิวแล้ว "ตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่กับเคสมา เธอก็มักจะมีอารมณ์แปรปรวนอยู่แบบนี้เป็นประจำ ผมเข้าใจอารมณ์ของคนท้อง แต่มันก็แอบน้อยใจอยู่ดี ไม่ว่าผมจะทำดีกับเธอสักแค่ไหน เธอก็ยังไม่ให้อภัยผมสักที" คุณภัทรรินทร์ อภิรักษ์ เชิญรับยาช่อง 2 ค่ะ "" เดี๋ยวฉันไปรับยาก่อนนะเธอนั่งรออยู่ตรงนี้ "" อืม "หลังจากที่ผมรับยาเสร็จ ก็พาเคสตรงดิ่งกลับมาบ้านทันที ตอนแรกผมกะว่าจะพาเธอไปซื้อของกิ
อีกด้าน# เซอร์เวย์หลังจากวันนั้น ผมก็ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังเดียวกับเคสตลอดระยะเวลา 3 สัปดาห์ ที่ผ่านมาจริงอยู่ที่ว่าเคสก็ยังทำเหมือนเดิม ส่วนผมก็ทำหน้าที่แบบเดิมถึงแม่ว่าเคสอาจจะมี เหวี่ยง วีน อารมณ์ร้อน ขี้หงุดหงิด แต่ผมก็ไม่ถือสา ขอเพียงแค่ได้อยู่กับเธอ แค่นี้ผมก็มีความสุขมากพอแล้ว วันนี้เป็นวันที่คุณหมอนัด เนื่องจากว่าครบกำหนดที่จะต้องไปหาหมอเป็นรายเดือน ผมจึงอาสาที่จะขับรถพาเธอไป แต่ก็ไม่รู้ว่าแม่ของลูกผมจะยอมหรือเปล่าตอนนี้เธอสวมใส่ชุดเดรสกระโปรงสั้นสีชมพูหวานแหวว ให้ตายเถอะมันช่างดูน่ารักน่าทะนุถนอมเหลือเกิน ผิวขาวๆตัดกับชุดสีหวานๆ หน้าตาน่ารัก จมูกนิด ปากหน่อย ดวงตากลมโต ทำไมเมียผมถึงได้น่ารักขนาดนี้วะ ผมยืนมองเธออยู่แบบนั้นก่อนจะได้สติสายตาเหลือบไปมองยังบริเวณหน้าท้องที่ตอนนี้มันขยายใหญ่มากขึ้นกว่าเดิม ผมก็รู้สึกแปลกใจตั้งแต่รอบที่แล้ว ทั้งๆที่เป็นท้องสาว แต่เธอมีขนาดหน้าท้องที่ใหญ่มาก ใหญ่อย่างกับคนท้องได้หกถึงเจ็ดเดือนเลย" มองอะไร "ในขณะที่ชายหนุ่มกำลัง
หลังจากที่เคสไล่ผมออกมาจากห้องผมก็เดินลงมาชั้นล่าง เพื่อที่จะมาหายาทาเนื่องจากตอนนี้ตามแขนของผมมีแต่รอยพุพองจากการโดนน้ำมันกระเด็นใส่เมื่อตอนช่วงเย็น บอกตามตรงเลยว่ามันแสบมากแสบมากจริงๆ ผมก็เพิ่งรู้นะว่า การเป็นแม่บ้านแม่เรือนมันช่างเหนื่อยแสนเหนื่อยซะเหลือเกิน ไหนจะต้องซักผ้า ล้างจานล้างห้องน้ำ กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าวอีกสารพัด โชคดีที่ผมเกิดมามีฐานะค่อนข้างรวยจึงทำให้ไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ เพราะมีแม่บ้านคอยทำให้ตลอด ไม่อยากจะคิดเลยว่าครอบครัวที่เขามีฐานะไม่ค่อยจะดี พวกเขาต้องทำกันเองล่ะ มันจะเหนื่อยมากแค่ไหนพูดแล้วผมก็นึกไปถึงตอนที่ผมแต่งงานอยู่กับเคสใหม่ๆ ช่วงนั้นป้าบัวกับพี่ก้อยยังไม่ได้เข้ามาอยู่ เธอต้องทำงานบ้านคนเดียวทุกอย่าง ไหนจะต้องออกไปทำงานที่บริษัทของเธออีก แล้วยังต้องมาคอยรับมือกับผู้ชายปากร้ายอย่างผม เฮ้อๆๆเธอคงจะเหนื่อยน่าดูเลยหลังจากที่ผมทายาเสร็จ ผมก็ได้ไปอาบน้ำเพื่อที่จะเข้านอน ผมเลือกห้องนอนที่อยู่ข้างล่างไม่ได้ขึ้นไปนอนห้องชั้นบน เนื่องจากว่าไม่อยากให้เคสต้องมาหงุดหงิดใจ ถึงแม้ว่าห้องข้างบนจะอยู่ติดกันแต่ก็นั่นแห
หลังจากที่พวกมันกลับไปผมก็จัดการเก็บข้าวของที่พวกมันซื้อมาให้เข้าที่เข้าทาง และตอนนี้ผมก็กำลังจะย่องเข้าไปหาเมีย โดยที่ตัวประกันนั้นก็คือพวกเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จตอนนี้ผมกำลังยืนมองแม่ของลูกนอนหลับอย่างสบายใจ เมียผมเวลานอนหลับโคตรจะน่ารักเลย ผมจัดการเดินอ้อมไปข้างๆเตียง ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ และทำการจุ๊บไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ กลิ่นกายหอมๆมันช่างยั่วยวนผมดีซะเหลือเกิน ให้ตายเถอะผมโคตรคิดถึงเธอเลย ในใจอยากจะกระโดดเข้าไปกอด หอม ฟัด ให้หายคิดถึง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้เอาล่ะได้แค่นี้ผมก็โคตรดีใจแล้ว ผมจัดการสาวเท้าลงมาจากบันได เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นมากๆแล้ว ผมต้องจัดการทำอาหารให้เคสกินก่อนที่เธอจะตื่น ป่านนี้ลูกของผมคงจะหิวแย่แล้วล่ะผมลงมือทำอาหารโดยเปิดวิธีการทำจากอินเตอร์เน็ตเมนูวันนี้ก็จะเป็นแกงจืดเต้าหู้หมูสับผัดบล็อกโคลี่และก็ปลาทอด ซึ่งเมนูพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นอาหารบำรุงครรภ์ทั้งสิ้น ผมจัดการต้มจืดก่อนเลยอย่างแรกและตามด้วยผัดบล็อคโคลี่ซึ่งสองอย่างนี้ มันก็ไม่ได้ยากอะไรเพราะผมเคยต้มมาม่า
ผมรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่อยู่ๆเคสก็ยอมให้ผมอยู่กับเธอง่ายๆแบบนี้ แต่ก็นั่นแหละถือว่าเป็นความโชคดีของผม ไม่แน่เคสอาจจะใจอ่อนให้ผมแล้วก็ได้" ไหนๆคุณก็จะอยู่ที่นี่แล้ว กรุณาช่วยทำงานบ้านด้วย "" แน่นอน ฉันบอกจะอยู่ดูแลเธอ นั่นหมายความว่าทุกๆอย่างฉันจะเป็นคนทำเอง "" ก็ดี เริ่มจาก กวาดบ้าน ถูบ้าน ดูดฝุ่น ล้างห้องน้ำ ล้างจาน ซักผ้า แค่นี้ก่อนฉันยังนึกไม่ออก ถ้านึกออกเมื่อไหร่แล้วจะบอก ""...."" ทำไม ทำไม่ได้หรอ ถ้าทำไม่ได้ก็กลับไป "" ทำได้ครับ ทำได้ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ "ผมว่าแล้วเชียวว่าทำไมถึงให้ผมอยู่ง่ายจัง ที่ไหนได้จะหลอกใช้ผมนี่เอง แต่ก็ไม่เป็นไรครับผมยินดีและเต็มใจให้หรอก ขนาดโง่กับคนอื่นยังโง่มาแล้วเลย นี่กับเมียสบายมาก เป็นขี้ข้ารองมือรองเท้าเมียก็ยอมว่าแล้วผมก็จัดการกวาดบ้าน ถูบ้านก่อนเลยอย่างแรกเกิดมาทั้งชีวิตยังไม่เคยมาทำอะไรแบบนี้เลย แต่ก็นั่นแหละครับ คำสั่งเมียถือเ
3 วันผ่านไปโรงพยาบาลตอนนี้ผมกำลังเตรียมตัวที่จะกลับรีสอร์ท เพราะอาการดีขึ้นมากแล้ว หลังจากที่ผมพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นระยะเวลา 3 วัน และตลอด 3 วันมานี้เคสไม่เคยมาหาผมเลย ก็อย่างที่บอกเธอก็คงไม่ได้สนใจอะไรผม ต่อให้ผมตายเธอก็ไม่สนใจอยู่ดี" ไหวไหมมึง "" เออกูดีขึ้นมากแล้ว "" ไปกลับ "" พากูไปหาเคสหน่อย "" มึงพึ่งจะหายไข้ กูว่ามึงกลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่าไหมวะ "" ไม่กูคิดถึงเคส กูอยากเจอหน้าเคส แค่แปปเดียวก็ยังดี "ผมพูดจริงๆครับตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมาเคสไม่ได้มาหาผมเลย ผมคิดถึงเธอ อยากกอด อยากหอม อยากคุยกับเธอและก็ลูก ขอแค่ได้เห็นหน้าก็ยังดี" มึงนี่นะ "บ้านพักตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หน้าบ้านพักของเคส และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่เลย เพราะบ้านมันช่างเงียบสะเหลือเกิน ผ
หลังจากที่ชายหนุ่มโดนหญิงสาวไล่ออกมา เขาจึงต้องหยุดยืนอยู่บริเวณหน้าบ้านพักและดูเหมือนว่าฟ้าก็ช่างเป็นใจดีซะเหลือเกินเพราะตอนนี้ฝนได้ตกลงมาอย่างหนัก นั่นจึงทำให้ชายหนุ่มเปียกซกไปทั้งตัว ตอนนี้เขาไม่ต่างอะไรไปจากหมาตัวนึงหญิงสาวเห็นอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้มีท่าทีสนใจเพราะเธอคิดว่าไม่ได้ใช้ให้เขามาตั้งแต่แรก คิดดูเถอะขนาดฟ้าฝนยังเป็นใจ ท่านยังลงโทษคนนิสัยไม่ดีอย่างเขาเลย นับประสาอะไรกับที่เธอทำแค่นี้มันยังน้อยไป" เคสเปิดประตูให้ฉันเถอะนะ ฉันหนาว ""......"" เธอไม่สงสารฉันหรอ ฉันเปียกฝนขนาดนี้อาจจะไม่สบายได้เลยนะ "" นั่นมันก็เรื่องของคุณ เปียกฝนจนหนาวตาย ไปได้เลยยิ่งดี "หญิงสาวพูดจบก็ได้ทำการสาวเท้าขึ้นไปบนห้องทันทีเพราะตอนนี้เธอได้รับประทานอาหารเช้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่อาหารที่เธอรับประทานนั้นไม่ใช่ของชายหนุ่มที่ซื้อมา เธอเข้าครัวที่จะทำอาหารของเธอกินเอง โดยไม่ได้แตะต้องอาหารของเขาเลยแม้แต่น้อย ส่วนชายหนุ่มนั้นเธอก็ไม่ไ
เช้าวันต่อมาวันนี้ผมให้ไอ้วอร์มขับรถมาส่งที่บ้านพักของเคสแต่เช้า ผมคิดถึงเธอมาก อยากอยู่ดูแลเธออยากคุย อยากกอด อยากหอม เนื่องจากเราไม่ได้เจอกันเลยตลอดเกือบสามสัปดาห์ ไม่รู้ว่าป่านนี้เธอกำลังจะทำอะไรอยู่ ผมจัดการแวะซื้อผัก ผลไม้และของมีประโยชน์ทั้งหลายเพื่อที่จะเอาไปให้ลูกกับเมียได้ทาน วันนี้บรรยากาศอึมครึมคล้ายๆเหมือนฝนจะตก ผมจึงรีบจัดการซื้อของให้เสร็จจะได้รีบกลับไปหาแม่ของลูกในตอนที่ผมมาถึงก็เจอเข้ากับคุณเมนี่เธอกำลังจะออกไปทำงานข้างนอกพอดี ผมจึงขออนุญาตเข้าไปในบ้าน เพื่อจัดการเตรียมอาหารเช้าให้กับเคสได้ทาน และก็จะขออนุญาตอยู่พักที่นี่กับเคสจนกว่าเราทั้งคู่จะคืนดีกัน ก็ไม่รู้ว่าคุณเมนี่จะตอบตกลงหรือเปล่า เพราะผมก็ทำกับเพื่อนของเธอไว้เยอะเหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไงผมก็จะสู้ สู้เพื่อลูกเพื่อเมียของผม" คุณเซอร์เวย์ "" สวัสดีครับ คุณเมนี่ผมขออนุญาตเข้าไปได้ไหมคะ "" อะ เอ่อ "" ผมรู้ครับว่าที่ผ่านมาผมทำผิดต่