All Chapters of พิศวาสร้อนประติมากรยอดรัก: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่11ห้องๆ นี้เชื่อมติดกับห้องนอนใหญ่ของบ้าน ซึ่งก็คือห้องของชายหนุ่ม ถัดไปนั้นจะเป็นห้องของน้องสาวของชาคริตที่เธอยังไม่เคยเห็นหน้า แต่รู้ว่าเธอชื่อ ชาครียา อายุ 19 ปี ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ต่างประเทศ ทั้งห้องมีเพียงเสียงเพลงไทยเดิมบรรเลงโดยเครื่องดนตรีไทยพลิ้วไหวไพเราะจนรติมาแทบจะเคลิบเคลิ้มหลับไป ถ้าเสียงดังทรงอำนาจของชาคริตไม่ดังขึ้นเสียก่อน“ฉันจะนอนแล้ว..” เขาพูดเรียบๆ แต่คนฟังนี่สิหัวใจเต้นกระหน่ำแทบทะลุออกมานอกอก แต่ก็พยายามใจแข็งจับมือหนานั้นให้เดินกลับไปยังห้องนอนและเขาก็เดินตามเธอไปโดยดี“ความจริงแล้วฉันเดินกลับห้องเองได้”“น้องมดรู้ค่ะ แต่ว่าให้น้องมดพาไปดีกว่านะคะ”เธอกล่าวเบาๆ เมื่อพาเขาเดินมาล้างมือและทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ หญิงสาวบีบยาสีผันใส่หลอดให้เขาและยื่นแก้วน้ำให้เขาบ้วนปาก จากนั้นก็เช็ดหน้าเช็ดปากให้เขาอย่างอ่อนโยน จึงพาเขามานอนแล้วก็ห่มผ้าให้เป็นอันสิ้นสุดกระบวนการดูแลประติมากรหนุ่ม“ฉันไม่ชอบห่มผ้านอน มันอัดอัด” เขาพูดเสียงห้วนๆ เหมือนเด็กเด็กเกเร แล้วรั้งผ้าห่มออกจากตัวและทำท่าว่าจะถอดกางเกงที่ตนสวมใส่อยู่“เดี๋ยวๆ ค่ะ คุณชาคริตจะทำอะไรคะ”“อ้าว ก็ฉันบอกแล้ว

ตอนที่13.เธอเอ่ยกับเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเผลอเรียกเขาด้วยชื่อเล่นอย่างลืมตัวและพยายามจะช่วยเขาด้วยความบริสุทธิ์ใจ“ไม่ต้องมาเสแสร้ง ฉันรู้ว่าเธอกำลังหัวเราะเยาะฉัน”“เปล่านะคะ น้องมดไม่ได้หัวเราะเยาะคุณและไม่คิดจะสงสารสมเพชคุณคริสด้วย อย่าคิดว่าใครๆ ใจร้ายกับคุณไปเสียหมดสิคะ คนที่เขาเฝ้ามองคุณคริสด้วยความรัก และจริงใจก็ยังมีนะคะ”“อย่ามาทำเป็นรู้ดีเลยรติมา และอย่ามาคิดแทนฉันว่าอะไรหรือใครเป็นอย่างไร ฉันรู้ดีว่าอะไรหรือใครเป็นอย่างไร เธอเพิ่งจะมาถึงที่นี่ยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงดีด้วยซ้ำจะไปรู้อะไร” เขาตวาดอย่างไม่พอใจที่เธอทำเหมือนรู้ทันความคิดของเขา และพยายามจะลุกโดยไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากเธอ แต่สุดท้ายเธอก็ชนะ เมื่อพาเขามายังอ่างล้างหน้าได้สำเร็จท่ามกลางอาการขัดขืนของคนตัวโตที่ไม่ยอมรับความหวังดีนั้นนัก“ค่อยๆ แปรงนะคะ ไม่ต้องรีบเดี๋ยวน้องมดจะแปรงฟันเป็นเพื่อน อุ้ย มีแปรงสีฟันสองอันพอดีเลยค่ะ อ่ะนี่ค่ะของคุณคริสนะคะ”รติมาทำเป็นไม่สนใจท่าทีฮึดฮัดของเขาแล้วยังแปรงฟันหน้าตาเฉยหน้ากระจกบานใหญ่ ซึ่งสะท้อนภาพชายหนุ่มหน้าตาบึ้งตึงที่แปรงฟันอย่างกระแทกกระทั้น จนเธอกลั้นยิ้มแทบไม่อยู่และ

ตอนที่15“ปากดีไปเถอะพวกมึง คอยดูพอถึงทีของกูบ้างพวกมึงเตรียมตัวกระเด็นออกไปจากที่นี่ได้เลย”“นี่แกยังไม่สำนึกอีกเหรอวะนังกุ๊บกิ๊บ ทำไมแกไม่ไปอยู่บ้านนั้นเลยวะ มาอยู่เห่าๆ หอนๆ ทำไมที่นี่” คราวนี้เสียงของเดชาดังขึ้น พร้อมกับประคองแม่จิตมานั่งที่โต๊ะด้วยท่าทางอ่อนโยนผิดกับรูปลักษณ์ซึ่งดูแข็งกระด้าง“กูก็ไม่อยากอยู่ให้พวกมึงรังแกหรอกโว้ย แต่กูอยู่ก็เพราะกูรักคุณน้องญา“อ้วกกกก” ทั้งเดชา ติ๋มและต้อยต่างก็ทำท่าอาเจียนใส่หน้ากุ๊บกิ๊บที่ยืนหน้าดำหน้าแดงอยู่“เออ จำไว้เลยพวกมึง แกด้วยนังคุณหนูตกยาก” กุ๊บกิ๊บชี้หน้าทีละคนอย่างเคืองแค้น แล้วสะบัดหน้าเดินตึงๆ จากไปอย่างฉุนเฉียวเมื่อดูเหมือนใครๆ ต่างก็พากันรุมว่าเธอ“เป็นไงบ้างคะแม่จิตหมอว่าไงบ้าง” เมื่อกุ๊บกิ๊บเดินจากไปรติมาก็รีบถามอาการของแม่จิตทันที“ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะคุณหนู เจ้าพวกนี้ก็กังวลกันเกินไป” แม่จิตลูบเรือนผมสลวยอย่างรักใคร่ ยิ้มละไมอย่างสดชื่นเหมือนว่าก่อนหน้านี้นางไม่ได้เป็นลมจนต้องหามกันไปหาหมอ“แล้วนี่หน้าตาไปโดนอะไรมาคะ” นางถามทันทีเมื่อเจอสิ่งผิดปรกติบนใบหน้าสวย“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อุบัติเหตุนิดหน่อย น้องมดซุ่มซ่ามเองค่ะ”“ค

ตอนที่17.“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน เธอจะไปไหนก็ไป”“แต่ว่า...”“ไม่ต้องพล่ามอะไรทั้งนั้น ฉันบอกให้ไปให้พ้น หากฉันไม่เรียกก็ไม่ต้องเสนอหน้ามา”คราวนี้น้ำเสียงนั้นฟังดูหงุดหงิดและกราดเกรี้ยว ซึ่งรติมาเองก็ได้แต่ยืนอึ้งกำขวดขี้ผึ้งไว้แน่น ดวงตากลมโตมองคนที่อารมณ์แปรปรวนอย่างนึกน้อยใจ เธอน้อยใจอะไรเล่าเขาจะรู้สึกอย่างไร หรือร้ายกาจกับเธอแค่ไหนมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขานอกจากเมียในนามซึ่งมีสถานะเป็นเพียงลูกจ้าง เธอมีสิทธิ์อะไรจะมาน้อยใจล่ะ หญิงสาวกลืนก้อนสะอื้นที่วิ่งมาจุกลำคอลงอย่างยากลำบาก“ถ้าอย่างนั้น น้องมดจะวางขี้ผึ้งไว้ตรงนี้นะคะ อย่าลืมทายานะคะ แล้วสักครู่น้องมดจะมารับกลับ”เธอพยายามพูดกับเขาดีๆ เพราะคิดว่า สาเหตุที่เขาเปลี่ยนมาเป็นคนอารมณ์ร้ายเหมือนครั้งแรกเจอกันเมื่อวานนี้ก็เพราะเธอเสียงฝีเท้าแผ่วเบาที่เหยียบย่ำบนผืนหญ้าค่อยๆ ดังห่างออกไป ชาคริตก็ได้แต่ฟาดงวงฟาดงาอยู่กับลมกับแล้งอย่างคนที่อารมณ์พลุ่งพล่าน มือหนาทุบลงกับพื้นม้านั่งแรงๆ จนเจ็บร้าวไปทั้งแขนและแรงทุบนั้นก็ทำให้ขวดแก้วอย่างดีซึ่งบรรจุขี้ผึ้งนั้นกลิ้งมากระทบมือหนาเบาๆ ซึ่งมันทำให้เขาได้สติมือหนาบวมแดงเ

ตอนที่19.“คุ คุณคริสคะ น้อ...”เสียงหวานสั่นพร่าที่เอื้อนเอ่ยออกมาเพราะความขัดเขินจากความแนบชิดนั้นถูกปิดกั้นสรรพเสียงด้วยริมฝีปากเย็นชืดทันที และเพียงวินาทีที่ริมฝีปากนุ่มถูกประทับด้วยริมฝีปากหยักนั้น โลกทั้งโลกของรติมาก็เหมือนถล่มทลายสั่นสะเทือนจนหัวหมุน ความหวิวไหวไม่รู้มาจากมุมไหนของโลกก็โถมซัดเข้าสู่กายบางอย่างไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัวเรียวปากสาวที่เผยออกอย่างตระหนกนั้นเปิดโอกาสให้เรียวลิ้นร้อนผ่าวได้ฉกรัดดูดดื่มความหอมหวานจากโพรงปากสาวอย่างเร่าร้อน ความต้องการที่พลุ่งพล่านของชาคริตเองก็ตื่นเพริดจากหลับใหลมาตลอดเกือบปีได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง และครั้งนี้เขาเองก็ไม่อาจจะหักห้ามใจต่อความเย้ายวนโดยธรรมชาติของเธอได้และเขาก็ไม่คิดจะหยุดมันด้วยตอนนี้เขาต้องการเธอ...ริมฝีปากเย็นชืดในตอนแรกนั้นเปลี่ยนเป็นร้อนรุ่มมือหนาร้อนผ่าวเคล้นคลึงสะโพกมนเหนี่ยวรั้งให้แนบชิดกายแกร่งซึ่งตื่นจากหลับใหล จุมพิตแผดเผาเร่าร้อนอย่างที่หญิงสาวด้อยประสบการณ์ไม่เคยได้รู้จักกำลังหลอมละลายให้เธอเป็นเพียงขี้ผึ้งอ่อนๆ ที่เขาสามารถปั้นแต่งเป็นรูปอะไรก็ได้ตามใจ ลำแขนเสลาเลื่อนขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งเพื่อพยุงกายเมื่อรู้ส