ตอนที่16.“ฉันอยากไปเดินเล่นในสวน” เขาบอกหลังจากที่เธอจัดการเก็บถ้วยชามเรียบร้อยแล้ว“ค่ะ คุณคริสจะไปตรงไหนก่อนคะน้องมดก็ไม่ค่อยรู้”“ไปที่ซุ้มแย้มปีนังริมรั้วด้านทิศตะวันออกก่อน ฉันอยากรู้ว่ามันออกดอกรึยัง”“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเดินตามน้องมดมานะคะ” หญิงสาวกุมมือหนาแล้วค่อยๆ จูงมือเขาไปตามทางปูอิฐตัวหนอนมุ่งไปยังทิศทางที่เขาบอกทันทีที่มือบางกุมมือหนามั่นนั้นความอุ่นซ่านซึ่งแผ่ผ่านจากมือบางนั้นไหลบ่าเข้าสู่ใจแกร่งจนเขารู้สึกเหมือนหัวใจเต้นแรงเกินไป อยากจะสะบัดมือออกจากมือนุ่มแต่อีกใจก็อยากให้มีมือน้อยๆ นี้จับจูงเขาไป ชายหนุ่มว้าวุ่นอยู่ในใจคนเดียว ในขณะที่หญิงสาวนั้นมัวแต่มองสวนสวยอย่างเพลิดเพลินความรู้สึกปรอดโปร่งและสวนสวยที่จัดตกแต่งได้งดงามเหมือนภาพในนิตยสารที่เธอเคยอ่าน ทำให้รติมารู้สึกผ่อนคลาย หลายๆ ครั้งที่เธอนึกถึงสวนที่บ้านของเธอ ซึ่งคุณพริ้งจัดการรื้อทิ้งโดยให้เหตุผลว่ามันต้องใช้เงินจำนวนมากในการตกแต่งดูแลสวน และการรดน้ำต้นไม้ก็ทำให้สิ้นเปลือง นางจึงจัดการรื้อสวนสวยของมารดาที่รติมาจำได้ว่ามันงดงามเพียงใดทิ้งเสีย กลายเป็นที่โล่งๆ แล้วปลูกหญ้าแทน ซ้ำนางก็ยังนำศาลาไม้ทรงไทยมาแทนที่
ตอนที่17.“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน เธอจะไปไหนก็ไป”“แต่ว่า...”“ไม่ต้องพล่ามอะไรทั้งนั้น ฉันบอกให้ไปให้พ้น หากฉันไม่เรียกก็ไม่ต้องเสนอหน้ามา”คราวนี้น้ำเสียงนั้นฟังดูหงุดหงิดและกราดเกรี้ยว ซึ่งรติมาเองก็ได้แต่ยืนอึ้งกำขวดขี้ผึ้งไว้แน่น ดวงตากลมโตมองคนที่อารมณ์แปรปรวนอย่างนึกน้อยใจ เธอน้อยใจอะไรเล่าเขาจะรู้สึกอย่างไร หรือร้ายกาจกับเธอแค่ไหนมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขานอกจากเมียในนามซึ่งมีสถานะเป็นเพียงลูกจ้าง เธอมีสิทธิ์อะไรจะมาน้อยใจล่ะ หญิงสาวกลืนก้อนสะอื้นที่วิ่งมาจุกลำคอลงอย่างยากลำบาก“ถ้าอย่างนั้น น้องมดจะวางขี้ผึ้งไว้ตรงนี้นะคะ อย่าลืมทายานะคะ แล้วสักครู่น้องมดจะมารับกลับ”เธอพยายามพูดกับเขาดีๆ เพราะคิดว่า สาเหตุที่เขาเปลี่ยนมาเป็นคนอารมณ์ร้ายเหมือนครั้งแรกเจอกันเมื่อวานนี้ก็เพราะเธอเสียงฝีเท้าแผ่วเบาที่เหยียบย่ำบนผืนหญ้าค่อยๆ ดังห่างออกไป ชาคริตก็ได้แต่ฟาดงวงฟาดงาอยู่กับลมกับแล้งอย่างคนที่อารมณ์พลุ่งพล่าน มือหนาทุบลงกับพื้นม้านั่งแรงๆ จนเจ็บร้าวไปทั้งแขนและแรงทุบนั้นก็ทำให้ขวดแก้วอย่างดีซึ่งบรรจุขี้ผึ้งนั้นกลิ้งมากระทบมือหนาเบาๆ ซึ่งมันทำให้เขาได้สติมือหนาบวมแดงเ
ตอนที่18.“นั่งลงแล้วบอกมาสิว่าทำไมพี่ชายฉันถึงได้เป็นแบบนี้”เสียงชาครียานั้นบ่งบอกถึงความไม่พอใจและกราดเกรี้ยวเต็มที่ เมื่อร่างบอบบางอรชรของรติมาเยื้องกายเข้ามา“เอ่อ คือ คุณคริส...”“เอาล่ะน้องญา ไม่ต้องให้เรื่องมันวุ่นวาย พี่เดินไม่ดูเองเลยชนป้ายแขวนเสาโคมไฟในสวน อย่าทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่เลย พี่อยากคุยธุระกับไอ้รุจหน่อยน้องญาออกไปรอข้างนอกก่อนนะ”“แต่พี่คริสคะ...”“ไม่มีแต่ น้องญา พี่คริสจะคุยธุระสำคัญ ซึ่งรติมาจะต้องอยู่ด้วย” ชาคริตบอกน้องสาวเสียงเข้มแล้วสาวน้อยก็หน้างอง้ำเดินกระแทกเท้าออกไปพร้อมกับกุ๊บกิ๊บ ที่พยายามอยู่เกาะติดสถานการณ์อย่างอยากรู้อยากเห็นเพื่อเก็บข้อมูลข่าวสารไปรายงานไอรดา“คุณน้องญาคะ กุ๊บกิ๊บว่าคุณวีรุจน่ะต้องชอบนังมดนั่นแน่ๆ กุ๊บกิ๊บเห็นนะคะว่าคุณรุจน่ะมองมันตาค้างเลย แววตางี้หวานเชื่อมเชียวค่ะ” กุ๊บกิ๊บรีบฉอเลาะเอาใจนายทันที และพูดในสิ่งที่ตนเห็นซึ่งทำให้คนฟังแทบทนไม่ได้“ใครถามความคิดแกฮะ ไปให้พ้นเลย ออกไป๊..”ชาครียาตวาดกุ๊บกิ๊บเสียงดังพร้อมทั้งทุ่มหมอนใบเล็กตามหลังท้วมๆ นั้นไปอย่างฉุนเฉียว ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้างสีหวานของตน มือน้อยก็ทุบที่
ตอนที่19.“คุ คุณคริสคะ น้อ...”เสียงหวานสั่นพร่าที่เอื้อนเอ่ยออกมาเพราะความขัดเขินจากความแนบชิดนั้นถูกปิดกั้นสรรพเสียงด้วยริมฝีปากเย็นชืดทันที และเพียงวินาทีที่ริมฝีปากนุ่มถูกประทับด้วยริมฝีปากหยักนั้น โลกทั้งโลกของรติมาก็เหมือนถล่มทลายสั่นสะเทือนจนหัวหมุน ความหวิวไหวไม่รู้มาจากมุมไหนของโลกก็โถมซัดเข้าสู่กายบางอย่างไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัวเรียวปากสาวที่เผยออกอย่างตระหนกนั้นเปิดโอกาสให้เรียวลิ้นร้อนผ่าวได้ฉกรัดดูดดื่มความหอมหวานจากโพรงปากสาวอย่างเร่าร้อน ความต้องการที่พลุ่งพล่านของชาคริตเองก็ตื่นเพริดจากหลับใหลมาตลอดเกือบปีได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง และครั้งนี้เขาเองก็ไม่อาจจะหักห้ามใจต่อความเย้ายวนโดยธรรมชาติของเธอได้และเขาก็ไม่คิดจะหยุดมันด้วยตอนนี้เขาต้องการเธอ...ริมฝีปากเย็นชืดในตอนแรกนั้นเปลี่ยนเป็นร้อนรุ่มมือหนาร้อนผ่าวเคล้นคลึงสะโพกมนเหนี่ยวรั้งให้แนบชิดกายแกร่งซึ่งตื่นจากหลับใหล จุมพิตแผดเผาเร่าร้อนอย่างที่หญิงสาวด้อยประสบการณ์ไม่เคยได้รู้จักกำลังหลอมละลายให้เธอเป็นเพียงขี้ผึ้งอ่อนๆ ที่เขาสามารถปั้นแต่งเป็นรูปอะไรก็ได้ตามใจ ลำแขนเสลาเลื่อนขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งเพื่อพยุงกายเมื่อรู้ส
ตอนที่20.“ฟังดูเหมือนนิทานเลยนะคะ”“ก็คงประมาณนั้น” ชายหนุ่มกล่าว ในขณะที่หญิงสาวพาเขามานั่งหน้าแท่นปั้นที่เขา ขึ้นรูป ทำโกลนโครงร่างไว้ คร่าวๆ รติมานำอุปกรณ์ต่างๆ ซึ่งเขาบอกให้เธอได้รู้มาเตรียมไว้ให้พร้อมสรรพแล้วมองดูผลงานของเขาอย่างชื่นชม(งานขึ้นรูป คือ การก่อตัวด้วยดิน ขึ้นเป็นรูปทรงเลาๆ อย่างที่เรียกว่า รูปโกลน ลักษณะเป็นรูปหยาบๆ ทำพอเป็นเค้ารูปทรงโดยรวมของสิ่งที่จะเพิ่มเติมส่วนละเอียดให้ชัดเจนต่อไป)“ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของคุณคริสหรือคะ”“ไม่ทั้งหมด ส่วนหนึ่งก็เป็นผลงานของน้องญา” เขากล่าวเรื่อยๆ เมื่อหญิงสาวชวนเขาคุย มือหนาค่อยๆ คลึงเนื้อดินอย่างชำนาญ“เธอก็เก่งนะคะ แม้จะดูเป็นเด็กเอาแต่ใจไปสักหน่อย”“อย่าถือสาเธอเลย น้องญายังเด็ก และฉันก็มีส่วนที่ทำให้เธอเสียเด็ก คงเปลี่ยนยาก”“ค่ะ...” รติมาเอ่ยรับเสียงอ่อยๆ และยิ้มบางๆ แล้วขบขันตนเองเพราะในที่สุดก็ยอมคนเหล่านี้ทุกทีเมื่อพูดถึงชาครียา รติมาก็นึกหวั่นๆ จากการพบกันทุกครั้งเธอก็มักจะได้คำพูดที่ถากถางและไร้ไมตรีจากสาวน้อยคนสวยเสมอๆ และครั้งล่าสุดก่อนจะมาที่นี่เธอก็ถูกชาครียากับไอรดาแกล้ง โดยการหลอกให้เธอเข้าไปเอาของในห้องเก็บของ แ
ตอนที่ 21..“ฉันจะใช้ร่างกายเธอเป็นแบบ และเธอจะต้องเป็นแบบไปจนกว่างานของฉันจะเสร็จด้วย” เธอจะต้องเป็นนางแบบให้เขา... แล้วงานมันจะเสร็จตอนไหนกันล่ะ รติมาสะบัดศีรษะแรงๆ หน้าแดงจัดเมื่อนึกการเป็นนางแบบให้เขา นั่นหมายถึงนางแบบเช่นเธอจะต้องเปลือยท่อนบนให้เขาจับต้องลูบไล้เพื่อคาดคะเนสัดส่วนในการปั้นทรวงอัปสรา“เธอคิดมากหรือเรื่องเป็นนางแบบให้ฉัน”เสียงของเขาดังขึ้นทำให้เธอสะดุ้ง หันไปมองคนตัวโตที่ยืนค้ำหัวอยู่แล้วรีบปูที่นอนให้เสร็จ“ฉันถามเธอ เธอยังไม่ตอบ”“เอ่อ คือน้องมด... แค่น้องมดรู้สึกเกร็งๆ ก็เท่านั้นไม่ได้คิดมาก” หญิงสาวตอบเสียงอ่อย“หึ ไม่คิดมาก แต่เธอถอนหายใจเป็นร้อยๆ รอบแล้วนี่นะ”“ก็ น้องมดแค่กังวล”“หรือเธอจะเปลี่ยนใจก็ได้นะ แล้วฉันจะยกเลิกสัญญาทั้งหมดเอง รวมถึงหย่าให้เธอด้วยก็ได้ แต่นั่นหมายความว่าเธอจะต้องพาพริมรตามาแทนเธอ และหาเงินมาใช้หนี้ฉันในส่วนที่ฉันเอาไปไถ่ถอนบ้านของเธอมาด้วย รวมถึงเงินค่าเสียหายและค่ารักษาพยาบาลของฉันที่ทางป้าของเธอจะต้องเป็นคนจ่าย เบ็ดเสร็จแล้วก็แค่เกือบห้าสิบล้าน”ชายหนุ่มบอกเธอด้วยน้ำเสียงเรียบๆ หากแต่คนฟังถึงกับหน้าถอดสีกับจำนวนเงินที่เขาบอกมา“น
ตอนที่ 22ชาคริตใช้เวลาระหว่างรอหญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยการนวดดินไปพลางๆ ในใจของชายหนุ่มก็นั้นนึกครึ้มอกครึ้มใจและรื่นรมย์อย่างบอกไม่ถูก ร่างนวลเนียนละมุนมือที่เขาได้สัมผัสในวันนั้นก็หลอกหลอน ให้เขาใคร่คะนึงถึงอยู่มิสร่างราวหนุ่มน้อยเพิ่งได้แตะต้องร่างสาวจนน่าโมโห แต่เขาก็ไม่อาจจะทานทนเสน่ห์แสนเย้ายวนของเธอได้ ขนาดว่าเขามองไม่เห็นเธอแต่เขากับหลงใหลและต้องการเธอได้ถึงเพียงนี้ รติมาไม่ใช่น้องมดหรือมดตัวเล็กๆ เสียแล้ว หากแต่เธอเป็น แม่มด ต่างหาก เธอเป็นแม่มดที่ร่ายมนต์เสน่หาใส่เขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวและไม่อาจจะทัดทานได้ ซึ่งเขาก็จะต้องได้ในสิ่งที่ต้องการด้วย เขาต้องการเธอ นั่นคือสิ่งที่เขารู้สึกแต่งานสำคัญต้องมาก่อนอย่างไรเสียรติมาก็ต้องเป็นของเขา...แน่นอนในขณะเดียวกันนั้นคนตัวบางก็เดินไปเดินมาเป็นหนูติดจั่นอยู่ในห้องน้ำแสนสวย ในห้องห้องปั้นซึ่งออกแบบให้เป็นห้องน้ำกึ่งสวนเปิดโปร่ง สามารถมองเห็นภาพทิวทัศน์อันงดงามด้านนอกได้โดยไม่ต้องกลัวว่าคนข้างนอกจะมองเห็นผู้ที่อยู่ข้างใน“สู้ๆ น้องมด เธอต
ตอนที่23เขาพูดจบก็ละมือจากผิวกายเนียนนุ่มไปทันที พร้อมกับเดินช้าๆ กลับยังแท่นปั้นด้วยไม้เท้าขาวซึ่งเขาสามารถใช้มันได้อย่างคล่องแคล่ว หญิงสาวมองตามร่างสูงด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ความร้อนผ่าวจากมือหนายังตราตรึงอยู่บนผิวนวล เธอยังคงรู้สึกว่าลมหายใจหอมสะอาดของเขามันวนเวียนอยู่รอบๆ กาย และเธอรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำให้เขาอารมณ์เสียนี่เธอเป็นอะไรไปนะ ทำไมต้องแคร์เขามากขนาดนั้นด้วย...รติมาคิดขณะเดินหงอยๆ ออกไปเมื่อหญิงสาวออกไปแล้วชายหนุ่มก็กำมือแน่นแล้วชกลงบนพื้นหนักๆ ด้วยความโมโห... โมโหตนเอง“บ้าเอ๊ย ก็แค่ผู้หญิงคนเดียว..”ชาคริตพยายามระงับความรู้สึกที่เดือดพล่านอย่างไม่น่าเชื่อของตนให้สงบดังเดิมได้ยากลำบาก เพียงแค่ได้สัมผัสนวลเนื้อเนียนนุ่มหอมละมุนด้วยสาบสาว กลิ่นเนื้อสาวแท้ๆ ยังติดตรึงอยู่ที่ปลายจมูก ผิวเนียนนุ่มนั้นยังทำให้เขารู้สึกถึงมันอยู่ที่ปลายนิ้ว รติมาก็ทำให้เขาเกิดความรู้สึกร้อนรุ่มด้วยความปรารถนาถึงเพียงนี้เชียวหรือ กรามแกร่งขบกันแน่นด้วยความไม่พอใจร่างกายปวดร้าวอย
ตอนที่84. บทส่งท้าย อวสาน รติมายิ้มกับโปสการ์ดที่ได้รับจากพริมรตา เธออ่านลายมือที่เขียนอย่างบรรจงของพี่สาวซ้ำไปซ้ำมาอย่างเป็นสุขจนสามีที่นอนรอภรรยามานอนแนบข้าง อดทนรอไม่ไหวเดินมารวบร่างอวบไปนอนเคียงข้างเสียเอง“อื้อ พี่คริสทำอะไรระวังหน่อยสิคะ แล้วนี่ดูลูกดีรึยังคะ น้องภูมิ หลับสบายรึเปล่า” หญิงสาวเอ็ดสามีเบาๆ แล้วถามถึงน้องภูมิหรือ เด็กชาย รติภูมิ บุตรชายที่เพิ่งกินนมแล้วหลับไปเมื่อสักครู่ ชาคริตหน้างอเมื่อคิดว่าตอนนี้ตนเริ่มหมดความสำคัญกับภรรยา แล้วยังอิจฉาเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ได้ดื่มกินนมมารดาอย่างอิ่มหนำซ้ำเจ้าตัวแสบก็มักจะร้องแผดจ้าทุกครั้ง ยามที่เขาอยากจะชิดใกล้แล้วทำอะไรๆ อย่างที่ใจปรารถนากับคุณแม่คนสวย จนตอนนี้เขาอยากจะหึงหวงรติมากับลูกชายนัก“หลับแล้ว น้องมดไม่ต้องห่วงหรอก พี่คริสน่ะเป็นยิ่งกว่าทาสน้องภูมิอีก” ชายหนุ่มพูดงอนๆ พลางซุกหน้าลงกับอกอิ่มอย่างแสนจะคิดถึง อยู่ใกล้กันทุกวันแต่เหมือนห่างไกลเพราะรติมาทุ่มเทดูแลบุตรชายวัยเจ็ดเดือนด้วยตนเองจนไม่มีเวลาได้คลอเคลียกันเหมือนก่อน“อิจฉาลูกหรือคะ”“ก็มันน่าอิจฉาไหมล่ะ น้องมดดูแลสนใจแต่น้องภูมิปล่อยให้พี่คริสเหี่ยวเฉาเพราะ...”“
ตอนที่83.ชาครียามองหน้าคนที่เธอเคยตั้งแง่รังเกียจอย่างรักและชื่นชม และรู้สึกละอายนักที่ครั้งหนึ่งเคยทำร้ายหญิงสาวคนนี้ เพราะทิฐิและความหูเบาโง่เขลาของตนเอง“พอกันล่ะค่ะ พี่มด พี่รุจก็ชอบแหย่พี่คริส... พี่มดคะ น้องญายังไม่มีโอกาสขอโทษพี่มดตรงๆ เลยสักครั้ง... น้องญาขอโทษกับทุกๆ เรื่องที่ผ่านมานะคะ”“โธ่... น้องญา พี่มดไม่เคยโกรธน้องญาเลยนะคะ กลับกันก็ยังรู้สึกละอายใจด้วยซ้ำ พี่เองก็ต้องขอโทษน้องญาเหมือนกัน หากพี่เคยทำอะไรให้น้องญาไม่สบายใจ” สองสาวยิ้มให้กันอย่างเป็นสุขด้วยความรักและเข้าใจ รติมาเอื้มมือไปกุมมือของชาครียาไว้ด้วยความรัก เธอไม่เคยโกรธหรือเกลียดชาครียาเลยสักครั้ง และดีใจเหลือเกินที่วันนี้ทุกคนเข้าใจกันรักและห่วงหาอาทรกัน ครอบครัวของเธอสมบูรณ์แบบแล้ว...“คุยอะไรกันจ๊ะสาวๆ” เสียงสองหนุ่มดังแข่งกันมายังห้องนั่งเล่นซึ่งสองว่าที่คุณแม่กำลังนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับแม่และเด็กอยู่“นี่เลยครับ พวกเรามาพร้อมลูกตาลลอยแก้ว อร่อยเย็นชื่นใจ”“โอ้โห อย่าบอกนะคะว่าพี่คริสกับพี่รุจช่วยกันทำ”“ใช่แล้วจ้ะน้องรัก”“มันกินได้แน่นะคะ งั้น... น้องญาขอชิมก่อน” ชาครียามองลูกตาลลอยแก้วตรงหน้าอย่างสน
ตอนที่82.“เป็นสาวเป็นนาง ห้ามบอกรักผู้ชายก่อนรู้ไหม น้องมดมาบอกรักพี่คริสก่อนได้อย่างไร น้องมดต้องให้พี่พูดว่า พี่ คริสรักน้องมดก่อน ตัวเองค่อยมาบอกรักตอบพี่ เล่นบอกรักพี่คริสก่อนแบบนี้พี่ก็เสียเชิงชายแย่สิ” “พี่คริส...” รติมาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหู ชาคริตบอกว่ารักเธอใช่ไหม พี่คริสรักน้องมด...“มาทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ในวัดได้อย่างไรกัน มันบาปรู้ไหม”“คนบ้า คนเขาทำหน้าน่ารักมันบาปตรงไหนกัน” เมื่อความเข้าอกเข้าใจเริ่มแทรกซึมเข้าสู่ใจสองดวงหญิงสาวก็กล้าที่จะหยอกเย้ากับเขาบ้าง มือบางทุบเบาๆ กับอกแกร่งแล้วผละออกห่างร่างหนาอย่างขัดเขินใบหน้านวลแดงจัดจรดใบหูบาง ชาคริตมองภาพหญิงสาวที่รักด้วยหัวใจที่สุขล้น เรื่องร้ายๆ ผ่านไปแล้ว...“บาปสิ บาปที่ทำให้พี่คริสนึกอยากจูบน้องมด แต่ทำไม่ได้”“พี่คริส ไม่เสียใจแล้วใช่ไหมคะ ที่คุณอ้อมเธอจากไป” หญิงสาวถามเขาเมื่อนึกถึงว่าตนเองอยู่ที่ใด“เสียใจมั้ยที่อ้อมเสียไป พี่ก็เสียใจนะ แต่พี่เสียใจเพราะพี่ยังไม่ได้ตอบแทนน้ำใจของอ้อมเลยต่างหาก น้องมดเข้าใจใช่ไหม” เขาถามเธอเมื่อทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นเขาได้บอกเล่าให้เธอรับรู้ หญิงสาวพยักหน้าอย่างเข
ตอนที่ 81.ส่วนพริมรตาก็ถอนหายใจแรงๆ อย่างโล่งอกเมื่อสามารถจัดการไอรดาได้ แล้วเมื่อคิดว่าเธอช่างบ้าบิ่นวิ่งเข้าหาคนที่มีปืนอยู่ในมืออย่างไม่กลัวเกรงแล้วก็ต้องนึกทึ่งและขันตนเองไปพร้อมๆ กัน เพราะก่อนหน้านั้นเธอกำลังปฐมพยาบาลรติมาอยู่ เมื่อรติมาฟื้นได้สติแล้วรู้ว่าชาคริตกำลังเผชิญหน้ากับไอรดาตามลำพังรติมาก็ลุกพรวดพราดเข้ามาทำให้เธอต้องวิ่งตามมาด้วยและเมื่อเห็นว่าไอรดากำลังจะยิงชาคริตรติมาก็วิ่งเข้าไปเพื่อจะกันร่างชาคริตไว้โดยไม่คิดชีวิต ส่วนตัวเธอเองก็ห่วงน้องสาวและหลานจะเป็นอันตรายก็เลือกที่จะเข้าหาไอรดาโดยวิ่งพุ่งชนร่างไอรดาอย่างแรงจนวิถีกระสุนเบี่ยงเบนไป แล้วใช้สันมือฟาดลงบนมือของไอรดาอย่างแรงจนปืนในมือของไอรดากระเด็นไปไกล พอได้ทีก็จัดการกับไอรดาอย่างที่ทุกคนเห็น พริมรตาหอบหายใจเบาๆ มองไอรดาอย่างที่ยังไม่นึกไว้ใจ“กรี๊ดดด อีบ้า มึง กูจะฆ่ามึง...กรี๊ดดด ปล่อยกูนะ” ไอรดากรีดร้องอย่างเจ็บปวดใจที่ทำพลาดวันนี้เธอพลาด คนพวกนั้นกำลังมีความสุข ชาคริตกับรติมารักกันหวานชื่น ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น สาวน้อยกรีดร้องโหยหวนอีกครั้งก่อนจะถูกตำรวจจับร่างเล็กเข้าไปในรถเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นท
ตอนที่80.“พี่รัก...”“รักใครคะ..” ไอรดาตื่นเต้น เมื่อชายหนุ่มที่ตนแอบหลงรักมานานกำลังจะเอ่ยความในใจกับเธอ สาวน้อยคิดเข้าข้างตัวเองอย่างช่วยไม่ได้“ปล่อยรติมาก่อนสิน้องไอ พี่คริสสัญญาว่าจะบอกน้องไอคนเดียว” ชายหนุ่มต่อรองไอรดามองเขาที มองรติมาทีอย่างชั่งใจ และค่อนข้างสะใจที่เห็นรติมาน้ำตานองหน้า“หึ ในที่สุดพี่คริสก็ไม่รักแกนังแม่มด..” ไอรดาผลักรติมาอย่างแรงด้วยความสะใจ รติมาเซถลาแล้วล้มกองที่พื้นอย่างอ่อนแรง แต่ความจริงเธอหมดแรงกับคำพูดของชาคริตต่างหาก ชาคริตปรายตามองและส่งสัญญาณให้พริมรตาที่แอบเข้ามาให้เข้ามาช่วยรติมาออกไป พริมรตาอ้อมไปทางด้านหลังห้องนั่งเล่นแล้วปีนหน้าต่างเข้ามาด้วยความช่วยเหลือจากพี่จอยและพี่จุ๊บแจง ส่วนพี่แสงก็อ้อมไปอีกด้าน ในขณะที่แม่จิตรอเปิดประตูให้ตำรวจที่หน้าบ้าน“มานี่สิน้องไอ” ชาคริตเรียกเธออีกครั้งแล้วยื่นมือไปข้างหน้า สาวน้อยยิ้มกว้างดีใจจนลืมหญิงสาวที่เธอปองร้าย รีบยื่นมือมาจับมือหนาทันที แต่แล้วสายตาของเธอก็พลันเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ตรงหน้าต่าง ไอรดาปัดมือชายหนุ่มออกห่างแล้วหันกลับไปหารติมาอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวของเธอเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อ แล้
ตอนที่79.“รตาเห็นน้องมดบ้างไหม”“ไม่เห็นค่ะ นั่งอยู่ในออฟฟิศรึเปล่าคะ”“ไม่อยู่นะหรือว่าน้องมดเข้าบ้านไปแล้ว”“เอ ไม่แน่ใจนะคะวันนี้ลูกค้าเยอะด้วยรตาเองก็ไม่ได้สังเกตว่าน้องมดอยู่ในห้องรึเปล่า มีอะไรรึเปล่าคะ”“ตอนนี้รติมาไม่ปลอดภัย เราทุกๆ คนด้วยเอาเป็นว่ารีบปิดร้าน ผมจะไปตามหาน้องมดแล้วผมจะเล่าให้ฟัง”กรี๊ดดด...! เสียงกรีดร้องของรติมาดังมาจากบ้านหลังงาม ชาคริตกับพริมรตาหันไปยังทิศทางของบ้านด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรีบวิ่งไปยังประตูที่เชื่อมระหว่างบ้านกับร้านอย่างรวดเร็ว หากแต่คีย์การ์ดที่เคยใช้กลับไม่สามารถเปิดประตูได้ ชายหนุ่มพยายามรูดบัตรอยู่หลายครั้งก็พบความผิดปรกติ ระบบการทำงานของเครื่องรูดบัตรเสียหายเนื่องจากมีคนทำอะไรสักอย่างกับมัน ชายหนุ่มหน้าซีดด้วยความเป็นห่วงคนที่อยู่ในบ้าน ร่างสูงมองรั้วสูงตรงหน้าด้วยความหวัง ส่วนพริมรตารีบไปบอกทุกคนให้รีบปิดร้านแล้วรีบโทรศัพท์แจ้งตำรวจก่อนจะวิ่งตามชาคริตไปในขณะเดียวกันรติมากำลังเผชิญหน้ากับสาวน้อยที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นบุคคลอันตรายและร้ายกาจ ร่างอวบอิ่มเพราะอายุครรภ์มากขึ้นถอยหลังช้าๆ เมื่อร่างบอบบางทว่าดูแกร่งกระด้างของไอรดาเดินยังเธอพร้อมม
ตอนที่78.ร้านอาหาร อบอุ่น อิ่มอร่อย กำลังเป็นที่รู้จักของเหล่าคนทำงานและคนละแวกใกล้เคียง ด้วยบรรยากาศของร้านที่ตกแต่งเหมือนห้องอาหารในบ้าน และร่มรื่นด้วยแมกไม้อีกทั้งยังแบ่งบริเวณสวนสวยหน้าบ้านให้ผู้ที่มารับประทานอาหารได้นั่งเล่นชมสวนสวย มีสนามเด็กเล่นให้เด็กๆ ที่มากับคุณพ่อคุณแม่ได้วิ่งเล่นอีกทั้งความงดงามและการตกแต่งสวนที่สวยงามทำให้ที่นี่กลายเป็นสถานที่ที่ถ่ายรูปของบรรดาผู้มารับประทานอาหารเลยทีเดียว โดยทำรั้วกั้นแน่นหนาระหว่างร้านและสวน มีประตูเปิดปิดเข้าออกบริเวณบ้านด้วยประตูที่ใช้ระบบคีย์การ์ด หากใครมาที่นี่แล้วไม่ได้ถ่ายรูปในบริเวณร้านก็เหมือนกับว่ามาไม่ถึงร้าน อบอุ่นอิ่มอร่อย“อย่าคิดว่าพี่จะยอมแพ้นะน้องมด..” ชาคริตรำพึงกับตัวเองหนักแน่น เขาเคยทำให้เธอเป็นของเขาได้แล้วครั้งหนึ่ง แล้วทำไมจะทำให้เธอยอมคืนดีและมาเป็นภรรยาของเขาอีกไม่ได้ หากไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกลล่ะนะคราวนี้...“นี่คุณ จะเข้ามาวุ่นวายในครัวทำไมออกไปนะ ดูสิออเดอร์ลูกค้าเยอะแยะ” รติมาเอ็ดคนตัวโตที่เข้ามายืนใกล้ๆ เธอ แล้วมองค้อนเขาอย่างขัดเคือง ในที่สุดชาคริตก็กินนอนอยู่ในบ้านเธออย่างมีความสุข ซ้ำพวกพี่ๆ ทั้ง
ตอนที่77.“น้องมดว่าเราควรอโหสิให้เขานะคะ เราจะได้ไม่ติดค้างกัน”“จ้ะ ขอบใจนะน้องสาวของพี่ อ้าวนั่นคุณคริสมาแล้ว พี่ขอตัวไปช่วยแม่จิตดูความเรียบร้อยในร้านดีกว่า วันนี้ท่าทางลูกค้าเราจะเยอะนะ บอกแต่พี่ให้อภัยคนอื่น แล้วตัวเองก็อย่าลืมให้อภัยเขาด้วยล่ะ” พริมรตาที่วันนี้ดูสดใสและอ่อนโยนขึ้นกว่าเดิมมากกล่าวยิ้มๆ เมื่อเห็นร่างสูงของชาคริตเดินมาแต่ไกลตอนนี้เธอมีความสุขเหลือเกินหญิงสาวบอกตัวเอง คำว่าเลือดย่อมข้นกว่าน้ำนั้น เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้งก็วันนี้เอง...“จะไปไหนฮึ เห็นหน้าผัวก็เอาแต่เดินหนี” ชาคริตพูดดังๆ และรีบคว้าแขนเรียวไว้เมื่อรติมาทำท่าจะเดินหนีเขา“ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่เมียใคร แล้วกรุณาออกไปจากบ้านฉันด้วย”“อะไรกันนี่น้องมดยังคิดจะไล่พี่คริสอีกเหรอทั้งๆ ที่รู้ว่าไล่ก็ไม่ไปแล้วอยากให้พี่คริสทบทวนมั้ยว่าเราเป็นผัวเมียกันจริงรึเปล่าและที่สำคัญทะเบียนสมรสก็ยังยืนยันว่านางรติมา ประติมาไพบูลย์ เป็นภรรยาของนายชาคริต ประติมาไพบูลย์อย่างถูกต้องตามกฎหมาย”“แต่มันเป็นทะเบียนปลอมไม่ใช่หรือ อย่ามาพูดมั่วๆ นะ แล้วฉันก็ไม่ใช่เมียของใครจำไว้ซะด้วย”“ตอนนั้นพี่คริสก็แค่พูดไปอย่างนั้นเอง จริงๆ แล้วมัน
ตอนที่76.“กลับบ้านกันก่อนเถอะนะน้องมด พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริส น้องมดดูเพลียมากเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งไปจะแย่”“เราจะกลับกันแค่สองคนใช่ไหมคะ” รติมาพูดกันท่าชายหนุ่ม“ไม่ครับที่รัก เราจะกลับด้วยกัน” ชาคริตชิงพูดแทนพริมรตาหน้าตายพร้อมทั้งโอบร่างบางไว้แนบกายต่อหน้าพริมรตาที่มองเขายิ้มๆ อย่างเข้าใจ“พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริสนะน้องมด ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันเถอะ”“นี่คุณปล่อยฉันนะ อย่ามายุ่งกับฉัน”รติมาหยิกแขนแกร่งที่โอบเอวเธอแรงๆ เมื่อพริมรตาเดินนำหน้าไปก่อน แต่พ่อคุณก็หนังหนาเหลือเกินไม่สะทกสะท้านซ้ำยังโอบร่างเธอให้ชิดมากขึ้นอีก“หากไม่อยากถูกจูบในวัดก็เงียบๆ แล้วก็เดินไปดีๆ จ้ะน้องมด พี่ไม่ได้พูดเล่นนะ”“นี่คุณขู่ฉันเหรอ”“ไม่ได้ขู่ แต่น้องมดพูดไม่เพราะเลยนะ แทนตัวเองว่าน้องมดแล้วก็เรียกพี่ว่าพี่คริสเดี๋ยวนี้” ชาคริตพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับหยุดเดินหันมาจ้องริมฝีปากระเรื่อแม้จะดูซีดเซียวไปบ้างอย่างเสน่หาจนหญิงสาวรู้สึกหวิวไหว สะบัดหน้าหนีสายตาคมนั้นอย่างไม่อาจจะทานทนได้ ก็แววตาเขาช่างร้อนแรงแทบจะแผดเผาเธอให้ละลายเป็นขี้ผึ้งโดนไฟขนาดนั้นใครจะทนมองไหว รติมาหน้าแดงขึ้นมาทันที ซึ่งมันทำให้ชา