ตอนที่ 22ชาคริตใช้เวลาระหว่างรอหญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยการนวดดินไปพลางๆ ในใจของชายหนุ่มก็นั้นนึกครึ้มอกครึ้มใจและรื่นรมย์อย่างบอกไม่ถูก ร่างนวลเนียนละมุนมือที่เขาได้สัมผัสในวันนั้นก็หลอกหลอน ให้เขาใคร่คะนึงถึงอยู่มิสร่างราวหนุ่มน้อยเพิ่งได้แตะต้องร่างสาวจนน่าโมโห แต่เขาก็ไม่อาจจะทานทนเสน่ห์แสนเย้ายวนของเธอได้ ขนาดว่าเขามองไม่เห็นเธอแต่เขากับหลงใหลและต้องการเธอได้ถึงเพียงนี้ รติมาไม่ใช่น้องมดหรือมดตัวเล็กๆ เสียแล้ว หากแต่เธอเป็น แม่มด ต่างหาก เธอเป็นแม่มดที่ร่ายมนต์เสน่หาใส่เขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวและไม่อาจจะทัดทานได้ ซึ่งเขาก็จะต้องได้ในสิ่งที่ต้องการด้วย เขาต้องการเธอ นั่นคือสิ่งที่เขารู้สึกแต่งานสำคัญต้องมาก่อนอย่างไรเสียรติมาก็ต้องเป็นของเขา...แน่นอนในขณะเดียวกันนั้นคนตัวบางก็เดินไปเดินมาเป็นหนูติดจั่นอยู่ในห้องน้ำแสนสวย ในห้องห้องปั้นซึ่งออกแบบให้เป็นห้องน้ำกึ่งสวนเปิดโปร่ง สามารถมองเห็นภาพทิวทัศน์อันงดงามด้านนอกได้โดยไม่ต้องกลัวว่าคนข้างนอกจะมองเห็นผู้ที่อยู่ข้างใน“สู้ๆ น้องมด เธอต
ตอนที่23เขาพูดจบก็ละมือจากผิวกายเนียนนุ่มไปทันที พร้อมกับเดินช้าๆ กลับยังแท่นปั้นด้วยไม้เท้าขาวซึ่งเขาสามารถใช้มันได้อย่างคล่องแคล่ว หญิงสาวมองตามร่างสูงด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ความร้อนผ่าวจากมือหนายังตราตรึงอยู่บนผิวนวล เธอยังคงรู้สึกว่าลมหายใจหอมสะอาดของเขามันวนเวียนอยู่รอบๆ กาย และเธอรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำให้เขาอารมณ์เสียนี่เธอเป็นอะไรไปนะ ทำไมต้องแคร์เขามากขนาดนั้นด้วย...รติมาคิดขณะเดินหงอยๆ ออกไปเมื่อหญิงสาวออกไปแล้วชายหนุ่มก็กำมือแน่นแล้วชกลงบนพื้นหนักๆ ด้วยความโมโห... โมโหตนเอง“บ้าเอ๊ย ก็แค่ผู้หญิงคนเดียว..”ชาคริตพยายามระงับความรู้สึกที่เดือดพล่านอย่างไม่น่าเชื่อของตนให้สงบดังเดิมได้ยากลำบาก เพียงแค่ได้สัมผัสนวลเนื้อเนียนนุ่มหอมละมุนด้วยสาบสาว กลิ่นเนื้อสาวแท้ๆ ยังติดตรึงอยู่ที่ปลายจมูก ผิวเนียนนุ่มนั้นยังทำให้เขารู้สึกถึงมันอยู่ที่ปลายนิ้ว รติมาก็ทำให้เขาเกิดความรู้สึกร้อนรุ่มด้วยความปรารถนาถึงเพียงนี้เชียวหรือ กรามแกร่งขบกันแน่นด้วยความไม่พอใจร่างกายปวดร้าวอย
ตอนที่24“ไม่ออกไปดูแลคุณๆ เขาล่ะน้องมด” ป้าสมใจ แม่บ้านวัยสี่สิบพูดกับหญิงสาวอย่างอาทร และนางเองก็รู้สึกชอบพออัธยาศัยของรติมาอยู่ไม่น้อยและแอบหวังลึกๆ ว่ารติมาจะทำให้ชาคริตกลับมาเป็นเจ้านายที่น่ารักใจดีมีเหตุผลเหมือนเดิม“ไม่ดีกว่าค่ะ ดูๆ พวกคุณๆ ก็สนุกสนานกันดีน้องมดออกไปจะเสียบรรยากาศเปล่าๆ”“อืม นั่นสินะ น้องมดไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะไปเดี๋ยวป้าดูแลความเรียบร้อยตรงนี้ให้ก่อน”“ขอบคุณค่ะป้าสมใจ งั้นเดี๋ยวน้องมดขอเวลาห้านาทีนะคะรับรองไม่ขาดไม่เกิน”“โถแม่คุณห้านาทีอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกัน”ป้าสมใจเอ่ยตามแผ่นหลังบางยิ้มๆ อย่างเอ็นดูแต่รติมาก็ทำให้นางทึ่งเมื่อรติมาออกมาหน้าใสผ่องด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่ในเวลาห้านาทีจริงๆ แล้วเธอก็มานั่งรับประทานอาหารในห้องครัวกับป้าสมใจเงียบๆ หากแต่ไม่นานเสียงทรงอำนาจก็ดังขึ้นด้วยความเกรี้ยวกราด“รติมา รติมา อยู่ไหนมานี่สิ”เสียงห้าวๆ ของชาคริตเรียกเธอลั่นบ้าน รติมาจำต้อ
ตอนที่25.“ไม่เรียก ใครจะทำไม พี่รุจมีสิทธิ์อะไรมาสั่งให้น้องญาเรียกมันว่าพี่”สาวน้อยระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างไม่พอใจกับน้ำเสียงติเตียนของชายหนุ่ม“พี่ไม่คุยกับน้องญาแล้ว ไปช่วยน้องมดทำอาหารเช้าดีกว่าเบื่อเด็กเกเร..”วีรุจถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายกับนิสัยเอาแต่ใจของชาครียา แล้วผละจากสาวน้อยคนสวยทันที แต่นั่นยิ่งทำให้ชาครียาเพิ่มดีกรีความเกลียดชังรติมามากขึ้น สาวน้อยกรีดร้องตามหลังชายหนุ่มที่เธอแอบรักมาตั้งแต่แตกเนื้อสาวอย่างขัดใจและเจ็บใจที่เห็นคนอื่นดีกว่าเธอ“พี่รุจ! คอยดูนะพี่รุจจะเสียใจที่ทำกับน้องญาแบบนี้”ในขณะที่ชาครียาหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่นั้น ไอรดาเพื่อนรักก็กำลังเดินด้วยฝีเท้าแผ่วเบาเข้าไปในห้องนอนของชาคริต สาวน้อยวัยใสกวาดตามองรอบๆ ห้องนอนกว้างโทนสีอบอุ่นอย่างชื่นชม และต้องเปลี่ยนมาเป็นแข็งกระด้างเมื่อนึกได้ว่านอกจากชาคริตแล้ว ยังมีหญิงสาวอีกคนที่นอนร่วมห้องกับเขา เท่านั้นเองความริษยาร้อนรนก็วิ่งเข้าแผดเผาใจไอรดานั้นแอบรักชาคริตมานานแล้วตั้งแต่เห็
ตอนที่ 26.“พี่ว่าน้องญาน่าจะกลับกรุงเทพฯ ได้แล้วนะ มาอยู่นี่หลายวันแล้วพี่คริสไม่มีสมาธิทำงาน..”ชาคริตพูดขึ้นในเช้าวันหนึ่งเมื่อทั้งวีรุจ ชาครียาและไอรดายังไม่มีทีท่าว่าจะกลับกันเสียที แล้วยิ่งอยู่คนเหล่านี้ก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดโดยไม่รู้สาเหตุ โดยเฉพาะวีรุจ“แต่น้องญายังไม่อยากกลับนี่คะ ยังเที่ยวไม่หนำใจยังไม่ได้ไปเที่ยวน้ำตกด้วย พี่รุจน่ะก็ใจร้ายไม่พาน้องญาไป”“แต่พี่ว่าน้องญาจะไม่ได้แค่เที่ยวอย่างเดียวนะ น้องญายังทำให้คนของพี่วุ่นวายไปกับเรื่องไร้สาระของน้องญาด้วย”ชายหนุ่มเอ็ดน้องสาว เขารู้ดีว่าตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ชาครียาอยู่ที่นี่นั้น สาวน้อยคนสวยนั้นกลั่นแกล้งรติมาต่างๆ นานา ทั้งใช้ให้เธอทำความสะอาดห้องนอนให้ทุกเช้า ทั้งทำอาหารต่างๆ มากมาย ทั้งที่เธอเองก็ไม่ชอบจะรับประทานพอไม่ถูกปากก็ไล่ให้รติมาไปทำมาให้ใหม่ แล้วสุดท้ายก็ไม่กินซึ่งอาหารแต่ละอย่างก็ล้วนแล้วแต่หาส่วนผสมมาปรุงยุ่งยากและใช้เวลาในการทำ พอไม่ได้ดังใจ แม่คุณก็พากันโวยวายแล้วยังให้รติมาซักผ้าที่เธอกับเพื่อนใส่แล้วเปลี
ตอนที่ 27ปลายประโยคสุดท้ายเธอพูดเสียงแผ่วจนชายหนุ่มนึกขัน เขาคิดว่าตอนนี้เธออาจกำลังหน้าแดงก่ำอยู่เป็นแน่ความรู้สึกขัดเคืองก่อนหน้านี้ที่เธอมาช้าก็พลอยเลือนๆ ไปยิ่งเธอเริ่มรู้จักพูดคุยกับเขามากขึ้น ตอบโต้เขาบ้างนอกจากจะพูดแต่เพียงคำว่า ค่ะๆ ลนลานทำงานเหมือนหวาดกลัวเขาเช่นช่วงแรกๆ ที่เธอมา เพราะมันทำให้เขายิ่งรู้สึกหงุดหงิดเมื่อใครๆ ต่างก็ต้องทำตามใจเขาด้วยความหวาดกลัวลนลาน และทำแค่พอผ่านๆ แต่สำหรับรติมาเขารับรู้ได้ว่าเธอมีความตั้งใจในการดูแลเขาและเธอก็ดูแลเขาอย่างดีทุกๆ วัน ทุกอย่างที่เธอทำนั้นบ่งบอกถึงความตั้งใจ แม้เขามองไม่เห็นก็สามารถรู้ได้และที่เขารู้อีกอย่างเกี่ยวกับตัวเธอคือ รติมาเป็นผู้หญิงที่มีความอดทนสูงมาก แม้ช่วงแรกๆ ที่เขาทำร้ายกาจกับเธอ โยนข้าวของที่เธอทำให้ทิ้ง ขว้างปาจนแตกกระจาย รติมาก็ไม่ปริปากบ่น แต่จัดการเก็บข้าวของต่างๆ ด้วยความความสงบเรียบร้อยเวลาที่เขาเดินบนพื้นจะไม่รู้สึกเลยว่ามีอะไรมาทำให้รู้สึกรำคาญ หรือต้องคอยระวังว่าจะเหยียบอะไรให้เกิดอันตราย แม้แต่ตอนที่เขาปาแก้วน้ำผลไม้ทิ้งจนแก้วแตกกระจาย แต่แค่ประเดี๋
ตอนที่28.ความร้อนผ่าวมวนหมุนอยู่ใจกลางร่าง ทำให้หญิงสาวหลับตาลงอย่างซ่านเสียว ความชื้นฉ่ำอยู่บริเวณใจกลางร่างสาวทำให้หญิงสาวมึนเมาและสับสนในอารมณ์ ทั้งตื่นเต้นอยากลิ้มลองความรู้สึกแปลกใหม่ซึ่งกำลังก่อตัวขึ้นมาเป็นริ้วๆ แต่ความขลาดกลัวตื่นตระหนกต่อความรู้สึกดังกล่าวก็ทำให้เธอฝืนร่างออกจากการกอดเกี่ยวของเขาแต่การกระทำของเธอกลับเป็นการยั่วยุให้อารมณ์หนุ่มตื่นเร้ามากขึ้นชาคริตเคล้นคลึงอกอบอย่างเมามัน แล้วค่อยๆ เลื่อนใบหน้าหล่อเหลาลงมาตามลาดโค้งเอวบาง เขาจูบไซร้เรือนกายสาวอย่างหลงใหล ลิ้นหนาหยอกเอินแอ่งสะดือสาวอย่างยั่วเย้าจนหญิงสาวรูสึกเสียวซ่านไปทั้งกายและเมื่อเขาทำท่าว่าจะเลื่อนใบหน้าต่ำลงไปเธอยิ่งรู้สึกตื่นเต้นและหวั่นหวาด“หยะ อย่าค่ะคุณคริส อา...พี่คริสอย่า...” เธอร้องเสียงหลงทั้งสับสนและหวั่นไหว เมื่อมือหนาแยกเรียวขาที่อ่อนแรงของเธอออกจากกันกว้างและทำท่าจะโน้มใบหน้าลงมาใจกลางร่างสาวและเรียกเขาอย่างหลงลืมตน“น้องมดจ๋า...หอมหวานที่สุดเลย” ชาคริตหลงเพริดไปกับความหวานละมุนและกลิ่นสาบสาว แ
ตอนที่29.“พี่คริสคะ ตื่นสิคะ พี่คริสๆ ฟื้นสิคะพี่คริสเป็นอะไรคะ”หญิงสาวพยายามปลุกเขาให้ฟื้นขึ้นมาหากแต่เขาก็ยังนอนนิ่งสนิทจนเธอใจเสีย หญิงสาวเงยหน้ามองฟ้ามืดมิดผ่านม่านสายฝนกระหน่ำแบบไม่ลืมหูลืมตา แล้วกัดฟันพยุงร่างหนาขึ้นมาแล้วค่อยๆ พาเขาเดินเข้าบ้านพักด้วยความยากลำบาก วันนี้ทั้งป้าสมใจกับลุงมิ่งต่างก็ขอลาไปงานศพญาติที่ต่างจังหวัด วันนี้เธอจึงอยู่กับเขาเพียงสองคน“พี่คริสคะ พี่คริส” รติมาพยายามปฐมพยาบาลให้เขาฟื้นหลังจากที่เธอพาเขาเข้าบ้านได้สำเร็จแล้ว จัดแจงทำความสะอาดร่างหนาอย่างรวดเร็วและตรวจดูว่าร่างกายเขาอย่างละเอียดอีกครั้ง ว่าได้รับบาดเจ็บหรือโดนสัตว์หรือแมลงกัดต่อยหรือไม่ ก่อนจะโทรศัพท์เรียกแพทย์ประจำตัวของเขา เมื่อยังเห็นว่าเขายังนอนนิ่งรติมาก็เริ่มใจเสียเมื่อเวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ แล้วหมอก็ยังไม่มาสักที อีกทั้งพายุฝนก็โหมกระหน่ำอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแล้วเวลาที่เธอรอคอยก็มาถึงเมื่อเสียงรถยนต์แล่นมาจอดหน้าบ้านพัก สักครู่ร่างของแพทย์ประจำตัวของชาคริตซึ่งเธอเองก็รู้จักดีกางร่มเดินลงมาจา
ตอนที่84. บทส่งท้าย อวสาน รติมายิ้มกับโปสการ์ดที่ได้รับจากพริมรตา เธออ่านลายมือที่เขียนอย่างบรรจงของพี่สาวซ้ำไปซ้ำมาอย่างเป็นสุขจนสามีที่นอนรอภรรยามานอนแนบข้าง อดทนรอไม่ไหวเดินมารวบร่างอวบไปนอนเคียงข้างเสียเอง“อื้อ พี่คริสทำอะไรระวังหน่อยสิคะ แล้วนี่ดูลูกดีรึยังคะ น้องภูมิ หลับสบายรึเปล่า” หญิงสาวเอ็ดสามีเบาๆ แล้วถามถึงน้องภูมิหรือ เด็กชาย รติภูมิ บุตรชายที่เพิ่งกินนมแล้วหลับไปเมื่อสักครู่ ชาคริตหน้างอเมื่อคิดว่าตอนนี้ตนเริ่มหมดความสำคัญกับภรรยา แล้วยังอิจฉาเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ได้ดื่มกินนมมารดาอย่างอิ่มหนำซ้ำเจ้าตัวแสบก็มักจะร้องแผดจ้าทุกครั้ง ยามที่เขาอยากจะชิดใกล้แล้วทำอะไรๆ อย่างที่ใจปรารถนากับคุณแม่คนสวย จนตอนนี้เขาอยากจะหึงหวงรติมากับลูกชายนัก“หลับแล้ว น้องมดไม่ต้องห่วงหรอก พี่คริสน่ะเป็นยิ่งกว่าทาสน้องภูมิอีก” ชายหนุ่มพูดงอนๆ พลางซุกหน้าลงกับอกอิ่มอย่างแสนจะคิดถึง อยู่ใกล้กันทุกวันแต่เหมือนห่างไกลเพราะรติมาทุ่มเทดูแลบุตรชายวัยเจ็ดเดือนด้วยตนเองจนไม่มีเวลาได้คลอเคลียกันเหมือนก่อน“อิจฉาลูกหรือคะ”“ก็มันน่าอิจฉาไหมล่ะ น้องมดดูแลสนใจแต่น้องภูมิปล่อยให้พี่คริสเหี่ยวเฉาเพราะ...”“
ตอนที่83.ชาครียามองหน้าคนที่เธอเคยตั้งแง่รังเกียจอย่างรักและชื่นชม และรู้สึกละอายนักที่ครั้งหนึ่งเคยทำร้ายหญิงสาวคนนี้ เพราะทิฐิและความหูเบาโง่เขลาของตนเอง“พอกันล่ะค่ะ พี่มด พี่รุจก็ชอบแหย่พี่คริส... พี่มดคะ น้องญายังไม่มีโอกาสขอโทษพี่มดตรงๆ เลยสักครั้ง... น้องญาขอโทษกับทุกๆ เรื่องที่ผ่านมานะคะ”“โธ่... น้องญา พี่มดไม่เคยโกรธน้องญาเลยนะคะ กลับกันก็ยังรู้สึกละอายใจด้วยซ้ำ พี่เองก็ต้องขอโทษน้องญาเหมือนกัน หากพี่เคยทำอะไรให้น้องญาไม่สบายใจ” สองสาวยิ้มให้กันอย่างเป็นสุขด้วยความรักและเข้าใจ รติมาเอื้มมือไปกุมมือของชาครียาไว้ด้วยความรัก เธอไม่เคยโกรธหรือเกลียดชาครียาเลยสักครั้ง และดีใจเหลือเกินที่วันนี้ทุกคนเข้าใจกันรักและห่วงหาอาทรกัน ครอบครัวของเธอสมบูรณ์แบบแล้ว...“คุยอะไรกันจ๊ะสาวๆ” เสียงสองหนุ่มดังแข่งกันมายังห้องนั่งเล่นซึ่งสองว่าที่คุณแม่กำลังนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับแม่และเด็กอยู่“นี่เลยครับ พวกเรามาพร้อมลูกตาลลอยแก้ว อร่อยเย็นชื่นใจ”“โอ้โห อย่าบอกนะคะว่าพี่คริสกับพี่รุจช่วยกันทำ”“ใช่แล้วจ้ะน้องรัก”“มันกินได้แน่นะคะ งั้น... น้องญาขอชิมก่อน” ชาครียามองลูกตาลลอยแก้วตรงหน้าอย่างสน
ตอนที่82.“เป็นสาวเป็นนาง ห้ามบอกรักผู้ชายก่อนรู้ไหม น้องมดมาบอกรักพี่คริสก่อนได้อย่างไร น้องมดต้องให้พี่พูดว่า พี่ คริสรักน้องมดก่อน ตัวเองค่อยมาบอกรักตอบพี่ เล่นบอกรักพี่คริสก่อนแบบนี้พี่ก็เสียเชิงชายแย่สิ” “พี่คริส...” รติมาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหู ชาคริตบอกว่ารักเธอใช่ไหม พี่คริสรักน้องมด...“มาทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ในวัดได้อย่างไรกัน มันบาปรู้ไหม”“คนบ้า คนเขาทำหน้าน่ารักมันบาปตรงไหนกัน” เมื่อความเข้าอกเข้าใจเริ่มแทรกซึมเข้าสู่ใจสองดวงหญิงสาวก็กล้าที่จะหยอกเย้ากับเขาบ้าง มือบางทุบเบาๆ กับอกแกร่งแล้วผละออกห่างร่างหนาอย่างขัดเขินใบหน้านวลแดงจัดจรดใบหูบาง ชาคริตมองภาพหญิงสาวที่รักด้วยหัวใจที่สุขล้น เรื่องร้ายๆ ผ่านไปแล้ว...“บาปสิ บาปที่ทำให้พี่คริสนึกอยากจูบน้องมด แต่ทำไม่ได้”“พี่คริส ไม่เสียใจแล้วใช่ไหมคะ ที่คุณอ้อมเธอจากไป” หญิงสาวถามเขาเมื่อนึกถึงว่าตนเองอยู่ที่ใด“เสียใจมั้ยที่อ้อมเสียไป พี่ก็เสียใจนะ แต่พี่เสียใจเพราะพี่ยังไม่ได้ตอบแทนน้ำใจของอ้อมเลยต่างหาก น้องมดเข้าใจใช่ไหม” เขาถามเธอเมื่อทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นเขาได้บอกเล่าให้เธอรับรู้ หญิงสาวพยักหน้าอย่างเข
ตอนที่ 81.ส่วนพริมรตาก็ถอนหายใจแรงๆ อย่างโล่งอกเมื่อสามารถจัดการไอรดาได้ แล้วเมื่อคิดว่าเธอช่างบ้าบิ่นวิ่งเข้าหาคนที่มีปืนอยู่ในมืออย่างไม่กลัวเกรงแล้วก็ต้องนึกทึ่งและขันตนเองไปพร้อมๆ กัน เพราะก่อนหน้านั้นเธอกำลังปฐมพยาบาลรติมาอยู่ เมื่อรติมาฟื้นได้สติแล้วรู้ว่าชาคริตกำลังเผชิญหน้ากับไอรดาตามลำพังรติมาก็ลุกพรวดพราดเข้ามาทำให้เธอต้องวิ่งตามมาด้วยและเมื่อเห็นว่าไอรดากำลังจะยิงชาคริตรติมาก็วิ่งเข้าไปเพื่อจะกันร่างชาคริตไว้โดยไม่คิดชีวิต ส่วนตัวเธอเองก็ห่วงน้องสาวและหลานจะเป็นอันตรายก็เลือกที่จะเข้าหาไอรดาโดยวิ่งพุ่งชนร่างไอรดาอย่างแรงจนวิถีกระสุนเบี่ยงเบนไป แล้วใช้สันมือฟาดลงบนมือของไอรดาอย่างแรงจนปืนในมือของไอรดากระเด็นไปไกล พอได้ทีก็จัดการกับไอรดาอย่างที่ทุกคนเห็น พริมรตาหอบหายใจเบาๆ มองไอรดาอย่างที่ยังไม่นึกไว้ใจ“กรี๊ดดด อีบ้า มึง กูจะฆ่ามึง...กรี๊ดดด ปล่อยกูนะ” ไอรดากรีดร้องอย่างเจ็บปวดใจที่ทำพลาดวันนี้เธอพลาด คนพวกนั้นกำลังมีความสุข ชาคริตกับรติมารักกันหวานชื่น ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น สาวน้อยกรีดร้องโหยหวนอีกครั้งก่อนจะถูกตำรวจจับร่างเล็กเข้าไปในรถเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นท
ตอนที่80.“พี่รัก...”“รักใครคะ..” ไอรดาตื่นเต้น เมื่อชายหนุ่มที่ตนแอบหลงรักมานานกำลังจะเอ่ยความในใจกับเธอ สาวน้อยคิดเข้าข้างตัวเองอย่างช่วยไม่ได้“ปล่อยรติมาก่อนสิน้องไอ พี่คริสสัญญาว่าจะบอกน้องไอคนเดียว” ชายหนุ่มต่อรองไอรดามองเขาที มองรติมาทีอย่างชั่งใจ และค่อนข้างสะใจที่เห็นรติมาน้ำตานองหน้า“หึ ในที่สุดพี่คริสก็ไม่รักแกนังแม่มด..” ไอรดาผลักรติมาอย่างแรงด้วยความสะใจ รติมาเซถลาแล้วล้มกองที่พื้นอย่างอ่อนแรง แต่ความจริงเธอหมดแรงกับคำพูดของชาคริตต่างหาก ชาคริตปรายตามองและส่งสัญญาณให้พริมรตาที่แอบเข้ามาให้เข้ามาช่วยรติมาออกไป พริมรตาอ้อมไปทางด้านหลังห้องนั่งเล่นแล้วปีนหน้าต่างเข้ามาด้วยความช่วยเหลือจากพี่จอยและพี่จุ๊บแจง ส่วนพี่แสงก็อ้อมไปอีกด้าน ในขณะที่แม่จิตรอเปิดประตูให้ตำรวจที่หน้าบ้าน“มานี่สิน้องไอ” ชาคริตเรียกเธออีกครั้งแล้วยื่นมือไปข้างหน้า สาวน้อยยิ้มกว้างดีใจจนลืมหญิงสาวที่เธอปองร้าย รีบยื่นมือมาจับมือหนาทันที แต่แล้วสายตาของเธอก็พลันเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ตรงหน้าต่าง ไอรดาปัดมือชายหนุ่มออกห่างแล้วหันกลับไปหารติมาอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวของเธอเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อ แล้
ตอนที่79.“รตาเห็นน้องมดบ้างไหม”“ไม่เห็นค่ะ นั่งอยู่ในออฟฟิศรึเปล่าคะ”“ไม่อยู่นะหรือว่าน้องมดเข้าบ้านไปแล้ว”“เอ ไม่แน่ใจนะคะวันนี้ลูกค้าเยอะด้วยรตาเองก็ไม่ได้สังเกตว่าน้องมดอยู่ในห้องรึเปล่า มีอะไรรึเปล่าคะ”“ตอนนี้รติมาไม่ปลอดภัย เราทุกๆ คนด้วยเอาเป็นว่ารีบปิดร้าน ผมจะไปตามหาน้องมดแล้วผมจะเล่าให้ฟัง”กรี๊ดดด...! เสียงกรีดร้องของรติมาดังมาจากบ้านหลังงาม ชาคริตกับพริมรตาหันไปยังทิศทางของบ้านด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรีบวิ่งไปยังประตูที่เชื่อมระหว่างบ้านกับร้านอย่างรวดเร็ว หากแต่คีย์การ์ดที่เคยใช้กลับไม่สามารถเปิดประตูได้ ชายหนุ่มพยายามรูดบัตรอยู่หลายครั้งก็พบความผิดปรกติ ระบบการทำงานของเครื่องรูดบัตรเสียหายเนื่องจากมีคนทำอะไรสักอย่างกับมัน ชายหนุ่มหน้าซีดด้วยความเป็นห่วงคนที่อยู่ในบ้าน ร่างสูงมองรั้วสูงตรงหน้าด้วยความหวัง ส่วนพริมรตารีบไปบอกทุกคนให้รีบปิดร้านแล้วรีบโทรศัพท์แจ้งตำรวจก่อนจะวิ่งตามชาคริตไปในขณะเดียวกันรติมากำลังเผชิญหน้ากับสาวน้อยที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นบุคคลอันตรายและร้ายกาจ ร่างอวบอิ่มเพราะอายุครรภ์มากขึ้นถอยหลังช้าๆ เมื่อร่างบอบบางทว่าดูแกร่งกระด้างของไอรดาเดินยังเธอพร้อมม
ตอนที่78.ร้านอาหาร อบอุ่น อิ่มอร่อย กำลังเป็นที่รู้จักของเหล่าคนทำงานและคนละแวกใกล้เคียง ด้วยบรรยากาศของร้านที่ตกแต่งเหมือนห้องอาหารในบ้าน และร่มรื่นด้วยแมกไม้อีกทั้งยังแบ่งบริเวณสวนสวยหน้าบ้านให้ผู้ที่มารับประทานอาหารได้นั่งเล่นชมสวนสวย มีสนามเด็กเล่นให้เด็กๆ ที่มากับคุณพ่อคุณแม่ได้วิ่งเล่นอีกทั้งความงดงามและการตกแต่งสวนที่สวยงามทำให้ที่นี่กลายเป็นสถานที่ที่ถ่ายรูปของบรรดาผู้มารับประทานอาหารเลยทีเดียว โดยทำรั้วกั้นแน่นหนาระหว่างร้านและสวน มีประตูเปิดปิดเข้าออกบริเวณบ้านด้วยประตูที่ใช้ระบบคีย์การ์ด หากใครมาที่นี่แล้วไม่ได้ถ่ายรูปในบริเวณร้านก็เหมือนกับว่ามาไม่ถึงร้าน อบอุ่นอิ่มอร่อย“อย่าคิดว่าพี่จะยอมแพ้นะน้องมด..” ชาคริตรำพึงกับตัวเองหนักแน่น เขาเคยทำให้เธอเป็นของเขาได้แล้วครั้งหนึ่ง แล้วทำไมจะทำให้เธอยอมคืนดีและมาเป็นภรรยาของเขาอีกไม่ได้ หากไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกลล่ะนะคราวนี้...“นี่คุณ จะเข้ามาวุ่นวายในครัวทำไมออกไปนะ ดูสิออเดอร์ลูกค้าเยอะแยะ” รติมาเอ็ดคนตัวโตที่เข้ามายืนใกล้ๆ เธอ แล้วมองค้อนเขาอย่างขัดเคือง ในที่สุดชาคริตก็กินนอนอยู่ในบ้านเธออย่างมีความสุข ซ้ำพวกพี่ๆ ทั้ง
ตอนที่77.“น้องมดว่าเราควรอโหสิให้เขานะคะ เราจะได้ไม่ติดค้างกัน”“จ้ะ ขอบใจนะน้องสาวของพี่ อ้าวนั่นคุณคริสมาแล้ว พี่ขอตัวไปช่วยแม่จิตดูความเรียบร้อยในร้านดีกว่า วันนี้ท่าทางลูกค้าเราจะเยอะนะ บอกแต่พี่ให้อภัยคนอื่น แล้วตัวเองก็อย่าลืมให้อภัยเขาด้วยล่ะ” พริมรตาที่วันนี้ดูสดใสและอ่อนโยนขึ้นกว่าเดิมมากกล่าวยิ้มๆ เมื่อเห็นร่างสูงของชาคริตเดินมาแต่ไกลตอนนี้เธอมีความสุขเหลือเกินหญิงสาวบอกตัวเอง คำว่าเลือดย่อมข้นกว่าน้ำนั้น เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้งก็วันนี้เอง...“จะไปไหนฮึ เห็นหน้าผัวก็เอาแต่เดินหนี” ชาคริตพูดดังๆ และรีบคว้าแขนเรียวไว้เมื่อรติมาทำท่าจะเดินหนีเขา“ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่เมียใคร แล้วกรุณาออกไปจากบ้านฉันด้วย”“อะไรกันนี่น้องมดยังคิดจะไล่พี่คริสอีกเหรอทั้งๆ ที่รู้ว่าไล่ก็ไม่ไปแล้วอยากให้พี่คริสทบทวนมั้ยว่าเราเป็นผัวเมียกันจริงรึเปล่าและที่สำคัญทะเบียนสมรสก็ยังยืนยันว่านางรติมา ประติมาไพบูลย์ เป็นภรรยาของนายชาคริต ประติมาไพบูลย์อย่างถูกต้องตามกฎหมาย”“แต่มันเป็นทะเบียนปลอมไม่ใช่หรือ อย่ามาพูดมั่วๆ นะ แล้วฉันก็ไม่ใช่เมียของใครจำไว้ซะด้วย”“ตอนนั้นพี่คริสก็แค่พูดไปอย่างนั้นเอง จริงๆ แล้วมัน
ตอนที่76.“กลับบ้านกันก่อนเถอะนะน้องมด พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริส น้องมดดูเพลียมากเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งไปจะแย่”“เราจะกลับกันแค่สองคนใช่ไหมคะ” รติมาพูดกันท่าชายหนุ่ม“ไม่ครับที่รัก เราจะกลับด้วยกัน” ชาคริตชิงพูดแทนพริมรตาหน้าตายพร้อมทั้งโอบร่างบางไว้แนบกายต่อหน้าพริมรตาที่มองเขายิ้มๆ อย่างเข้าใจ“พี่ก็เห็นด้วยกับคุณคริสนะน้องมด ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันเถอะ”“นี่คุณปล่อยฉันนะ อย่ามายุ่งกับฉัน”รติมาหยิกแขนแกร่งที่โอบเอวเธอแรงๆ เมื่อพริมรตาเดินนำหน้าไปก่อน แต่พ่อคุณก็หนังหนาเหลือเกินไม่สะทกสะท้านซ้ำยังโอบร่างเธอให้ชิดมากขึ้นอีก“หากไม่อยากถูกจูบในวัดก็เงียบๆ แล้วก็เดินไปดีๆ จ้ะน้องมด พี่ไม่ได้พูดเล่นนะ”“นี่คุณขู่ฉันเหรอ”“ไม่ได้ขู่ แต่น้องมดพูดไม่เพราะเลยนะ แทนตัวเองว่าน้องมดแล้วก็เรียกพี่ว่าพี่คริสเดี๋ยวนี้” ชาคริตพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับหยุดเดินหันมาจ้องริมฝีปากระเรื่อแม้จะดูซีดเซียวไปบ้างอย่างเสน่หาจนหญิงสาวรู้สึกหวิวไหว สะบัดหน้าหนีสายตาคมนั้นอย่างไม่อาจจะทานทนได้ ก็แววตาเขาช่างร้อนแรงแทบจะแผดเผาเธอให้ละลายเป็นขี้ผึ้งโดนไฟขนาดนั้นใครจะทนมองไหว รติมาหน้าแดงขึ้นมาทันที ซึ่งมันทำให้ชา