ตอนที่14.เขาเอ่ยถาม น้องญา หรือ ชาครียา ประติมาไพบูลย์ ผู้เป็นน้องสาวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ และสะบัดตัวออกจากมือบางของสาวน้อยอีกคนด้วยท่าทางไม่ค่อยพอใจนัก เขารู้สึกเหมือนถูกรบกวนและก้าวล่วงความเป็นส่วนตัวซึ่ง ไอรดา เองก็แอบมองค้อนเขาอย่างน้อยใจ“ก็น้องญาอยากให้พี่คริสตื่นเต้นนี่คะ น้องญากับไอก็เลยว่าจะมาเซอร์ไพรส์ แต่ที่ไหนได้พี่คริสกลับกำลังรื่นเริงกกผู้หญิงข้างถนนที่ไหนก็ไม่รู้”ชาครียารีบเข้ามากอดพี่ชาย เธอรู้ว่าพี่คริสของตนกำลังโกรธ แต่เธอเองก็ห่วงและหวงพี่ชายเกินกว่าจะให้ผู้หญิงคนอื่นเข้าใกล้ หากเธอไม่ชอบคนๆ นั้นก็อย่าหวังว่าผู้หญิงหน้าไหนจะเข้าใกล้พี่ชายของเธอได้ชาคริตนิ่งเงียบไม่พูดอะไร หากในห้องนี้มีเพียงเขากับชาครียาเขาเองก็รู้สึกปรกติเพราะเขากับน้องสาวคลุกคลีและสนิทสนมกันมาก แต่เขารับรู้ว่าตอนนี้มีคนอื่นอยู่ด้วยซึ่งก็คือไอรดาเพื่อนรักของชาครียาซึ่งเป็นน้องสาวของ อารยา อดีตคู่หมั้นเขานั่นเอง“เธอชื่อ รติมา เป็นคนที่จะมาดูแลพี่แล้วเมื่อกี้ก็เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย พี่รู้ว่าน้องญาทำร้ายเธอ และน้องญาก็พูดจาไม่น่ารักเหมือนน้องญาคนเก่าของพี่คริส”“ก็น้องญา...เอ่อ...” สาวน้อยวัยสิบเก้
ตอนที่15“ปากดีไปเถอะพวกมึง คอยดูพอถึงทีของกูบ้างพวกมึงเตรียมตัวกระเด็นออกไปจากที่นี่ได้เลย”“นี่แกยังไม่สำนึกอีกเหรอวะนังกุ๊บกิ๊บ ทำไมแกไม่ไปอยู่บ้านนั้นเลยวะ มาอยู่เห่าๆ หอนๆ ทำไมที่นี่” คราวนี้เสียงของเดชาดังขึ้น พร้อมกับประคองแม่จิตมานั่งที่โต๊ะด้วยท่าทางอ่อนโยนผิดกับรูปลักษณ์ซึ่งดูแข็งกระด้าง“กูก็ไม่อยากอยู่ให้พวกมึงรังแกหรอกโว้ย แต่กูอยู่ก็เพราะกูรักคุณน้องญา“อ้วกกกก” ทั้งเดชา ติ๋มและต้อยต่างก็ทำท่าอาเจียนใส่หน้ากุ๊บกิ๊บที่ยืนหน้าดำหน้าแดงอยู่“เออ จำไว้เลยพวกมึง แกด้วยนังคุณหนูตกยาก” กุ๊บกิ๊บชี้หน้าทีละคนอย่างเคืองแค้น แล้วสะบัดหน้าเดินตึงๆ จากไปอย่างฉุนเฉียวเมื่อดูเหมือนใครๆ ต่างก็พากันรุมว่าเธอ“เป็นไงบ้างคะแม่จิตหมอว่าไงบ้าง” เมื่อกุ๊บกิ๊บเดินจากไปรติมาก็รีบถามอาการของแม่จิตทันที“ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะคุณหนู เจ้าพวกนี้ก็กังวลกันเกินไป” แม่จิตลูบเรือนผมสลวยอย่างรักใคร่ ยิ้มละไมอย่างสดชื่นเหมือนว่าก่อนหน้านี้นางไม่ได้เป็นลมจนต้องหามกันไปหาหมอ“แล้วนี่หน้าตาไปโดนอะไรมาคะ” นางถามทันทีเมื่อเจอสิ่งผิดปรกติบนใบหน้าสวย“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อุบัติเหตุนิดหน่อย น้องมดซุ่มซ่ามเองค่ะ”“ค
ตอนที่16.“ฉันอยากไปเดินเล่นในสวน” เขาบอกหลังจากที่เธอจัดการเก็บถ้วยชามเรียบร้อยแล้ว“ค่ะ คุณคริสจะไปตรงไหนก่อนคะน้องมดก็ไม่ค่อยรู้”“ไปที่ซุ้มแย้มปีนังริมรั้วด้านทิศตะวันออกก่อน ฉันอยากรู้ว่ามันออกดอกรึยัง”“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเดินตามน้องมดมานะคะ” หญิงสาวกุมมือหนาแล้วค่อยๆ จูงมือเขาไปตามทางปูอิฐตัวหนอนมุ่งไปยังทิศทางที่เขาบอกทันทีที่มือบางกุมมือหนามั่นนั้นความอุ่นซ่านซึ่งแผ่ผ่านจากมือบางนั้นไหลบ่าเข้าสู่ใจแกร่งจนเขารู้สึกเหมือนหัวใจเต้นแรงเกินไป อยากจะสะบัดมือออกจากมือนุ่มแต่อีกใจก็อยากให้มีมือน้อยๆ นี้จับจูงเขาไป ชายหนุ่มว้าวุ่นอยู่ในใจคนเดียว ในขณะที่หญิงสาวนั้นมัวแต่มองสวนสวยอย่างเพลิดเพลินความรู้สึกปรอดโปร่งและสวนสวยที่จัดตกแต่งได้งดงามเหมือนภาพในนิตยสารที่เธอเคยอ่าน ทำให้รติมารู้สึกผ่อนคลาย หลายๆ ครั้งที่เธอนึกถึงสวนที่บ้านของเธอ ซึ่งคุณพริ้งจัดการรื้อทิ้งโดยให้เหตุผลว่ามันต้องใช้เงินจำนวนมากในการตกแต่งดูแลสวน และการรดน้ำต้นไม้ก็ทำให้สิ้นเปลือง นางจึงจัดการรื้อสวนสวยของมารดาที่รติมาจำได้ว่ามันงดงามเพียงใดทิ้งเสีย กลายเป็นที่โล่งๆ แล้วปลูกหญ้าแทน ซ้ำนางก็ยังนำศาลาไม้ทรงไทยมาแทนที่
ตอนที่17.“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน เธอจะไปไหนก็ไป”“แต่ว่า...”“ไม่ต้องพล่ามอะไรทั้งนั้น ฉันบอกให้ไปให้พ้น หากฉันไม่เรียกก็ไม่ต้องเสนอหน้ามา”คราวนี้น้ำเสียงนั้นฟังดูหงุดหงิดและกราดเกรี้ยว ซึ่งรติมาเองก็ได้แต่ยืนอึ้งกำขวดขี้ผึ้งไว้แน่น ดวงตากลมโตมองคนที่อารมณ์แปรปรวนอย่างนึกน้อยใจ เธอน้อยใจอะไรเล่าเขาจะรู้สึกอย่างไร หรือร้ายกาจกับเธอแค่ไหนมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขานอกจากเมียในนามซึ่งมีสถานะเป็นเพียงลูกจ้าง เธอมีสิทธิ์อะไรจะมาน้อยใจล่ะ หญิงสาวกลืนก้อนสะอื้นที่วิ่งมาจุกลำคอลงอย่างยากลำบาก“ถ้าอย่างนั้น น้องมดจะวางขี้ผึ้งไว้ตรงนี้นะคะ อย่าลืมทายานะคะ แล้วสักครู่น้องมดจะมารับกลับ”เธอพยายามพูดกับเขาดีๆ เพราะคิดว่า สาเหตุที่เขาเปลี่ยนมาเป็นคนอารมณ์ร้ายเหมือนครั้งแรกเจอกันเมื่อวานนี้ก็เพราะเธอเสียงฝีเท้าแผ่วเบาที่เหยียบย่ำบนผืนหญ้าค่อยๆ ดังห่างออกไป ชาคริตก็ได้แต่ฟาดงวงฟาดงาอยู่กับลมกับแล้งอย่างคนที่อารมณ์พลุ่งพล่าน มือหนาทุบลงกับพื้นม้านั่งแรงๆ จนเจ็บร้าวไปทั้งแขนและแรงทุบนั้นก็ทำให้ขวดแก้วอย่างดีซึ่งบรรจุขี้ผึ้งนั้นกลิ้งมากระทบมือหนาเบาๆ ซึ่งมันทำให้เขาได้สติมือหนาบวมแดงเ
ตอนที่18.“นั่งลงแล้วบอกมาสิว่าทำไมพี่ชายฉันถึงได้เป็นแบบนี้”เสียงชาครียานั้นบ่งบอกถึงความไม่พอใจและกราดเกรี้ยวเต็มที่ เมื่อร่างบอบบางอรชรของรติมาเยื้องกายเข้ามา“เอ่อ คือ คุณคริส...”“เอาล่ะน้องญา ไม่ต้องให้เรื่องมันวุ่นวาย พี่เดินไม่ดูเองเลยชนป้ายแขวนเสาโคมไฟในสวน อย่าทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่เลย พี่อยากคุยธุระกับไอ้รุจหน่อยน้องญาออกไปรอข้างนอกก่อนนะ”“แต่พี่คริสคะ...”“ไม่มีแต่ น้องญา พี่คริสจะคุยธุระสำคัญ ซึ่งรติมาจะต้องอยู่ด้วย” ชาคริตบอกน้องสาวเสียงเข้มแล้วสาวน้อยก็หน้างอง้ำเดินกระแทกเท้าออกไปพร้อมกับกุ๊บกิ๊บ ที่พยายามอยู่เกาะติดสถานการณ์อย่างอยากรู้อยากเห็นเพื่อเก็บข้อมูลข่าวสารไปรายงานไอรดา“คุณน้องญาคะ กุ๊บกิ๊บว่าคุณวีรุจน่ะต้องชอบนังมดนั่นแน่ๆ กุ๊บกิ๊บเห็นนะคะว่าคุณรุจน่ะมองมันตาค้างเลย แววตางี้หวานเชื่อมเชียวค่ะ” กุ๊บกิ๊บรีบฉอเลาะเอาใจนายทันที และพูดในสิ่งที่ตนเห็นซึ่งทำให้คนฟังแทบทนไม่ได้“ใครถามความคิดแกฮะ ไปให้พ้นเลย ออกไป๊..”ชาครียาตวาดกุ๊บกิ๊บเสียงดังพร้อมทั้งทุ่มหมอนใบเล็กตามหลังท้วมๆ นั้นไปอย่างฉุนเฉียว ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้างสีหวานของตน มือน้อยก็ทุบที่
ตอนที่19.“คุ คุณคริสคะ น้อ...”เสียงหวานสั่นพร่าที่เอื้อนเอ่ยออกมาเพราะความขัดเขินจากความแนบชิดนั้นถูกปิดกั้นสรรพเสียงด้วยริมฝีปากเย็นชืดทันที และเพียงวินาทีที่ริมฝีปากนุ่มถูกประทับด้วยริมฝีปากหยักนั้น โลกทั้งโลกของรติมาก็เหมือนถล่มทลายสั่นสะเทือนจนหัวหมุน ความหวิวไหวไม่รู้มาจากมุมไหนของโลกก็โถมซัดเข้าสู่กายบางอย่างไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัวเรียวปากสาวที่เผยออกอย่างตระหนกนั้นเปิดโอกาสให้เรียวลิ้นร้อนผ่าวได้ฉกรัดดูดดื่มความหอมหวานจากโพรงปากสาวอย่างเร่าร้อน ความต้องการที่พลุ่งพล่านของชาคริตเองก็ตื่นเพริดจากหลับใหลมาตลอดเกือบปีได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง และครั้งนี้เขาเองก็ไม่อาจจะหักห้ามใจต่อความเย้ายวนโดยธรรมชาติของเธอได้และเขาก็ไม่คิดจะหยุดมันด้วยตอนนี้เขาต้องการเธอ...ริมฝีปากเย็นชืดในตอนแรกนั้นเปลี่ยนเป็นร้อนรุ่มมือหนาร้อนผ่าวเคล้นคลึงสะโพกมนเหนี่ยวรั้งให้แนบชิดกายแกร่งซึ่งตื่นจากหลับใหล จุมพิตแผดเผาเร่าร้อนอย่างที่หญิงสาวด้อยประสบการณ์ไม่เคยได้รู้จักกำลังหลอมละลายให้เธอเป็นเพียงขี้ผึ้งอ่อนๆ ที่เขาสามารถปั้นแต่งเป็นรูปอะไรก็ได้ตามใจ ลำแขนเสลาเลื่อนขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งเพื่อพยุงกายเมื่อรู้ส
ตอนที่20.“ฟังดูเหมือนนิทานเลยนะคะ”“ก็คงประมาณนั้น” ชายหนุ่มกล่าว ในขณะที่หญิงสาวพาเขามานั่งหน้าแท่นปั้นที่เขา ขึ้นรูป ทำโกลนโครงร่างไว้ คร่าวๆ รติมานำอุปกรณ์ต่างๆ ซึ่งเขาบอกให้เธอได้รู้มาเตรียมไว้ให้พร้อมสรรพแล้วมองดูผลงานของเขาอย่างชื่นชม(งานขึ้นรูป คือ การก่อตัวด้วยดิน ขึ้นเป็นรูปทรงเลาๆ อย่างที่เรียกว่า รูปโกลน ลักษณะเป็นรูปหยาบๆ ทำพอเป็นเค้ารูปทรงโดยรวมของสิ่งที่จะเพิ่มเติมส่วนละเอียดให้ชัดเจนต่อไป)“ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของคุณคริสหรือคะ”“ไม่ทั้งหมด ส่วนหนึ่งก็เป็นผลงานของน้องญา” เขากล่าวเรื่อยๆ เมื่อหญิงสาวชวนเขาคุย มือหนาค่อยๆ คลึงเนื้อดินอย่างชำนาญ“เธอก็เก่งนะคะ แม้จะดูเป็นเด็กเอาแต่ใจไปสักหน่อย”“อย่าถือสาเธอเลย น้องญายังเด็ก และฉันก็มีส่วนที่ทำให้เธอเสียเด็ก คงเปลี่ยนยาก”“ค่ะ...” รติมาเอ่ยรับเสียงอ่อยๆ และยิ้มบางๆ แล้วขบขันตนเองเพราะในที่สุดก็ยอมคนเหล่านี้ทุกทีเมื่อพูดถึงชาครียา รติมาก็นึกหวั่นๆ จากการพบกันทุกครั้งเธอก็มักจะได้คำพูดที่ถากถางและไร้ไมตรีจากสาวน้อยคนสวยเสมอๆ และครั้งล่าสุดก่อนจะมาที่นี่เธอก็ถูกชาครียากับไอรดาแกล้ง โดยการหลอกให้เธอเข้าไปเอาของในห้องเก็บของ แ
ตอนที่ 21..“ฉันจะใช้ร่างกายเธอเป็นแบบ และเธอจะต้องเป็นแบบไปจนกว่างานของฉันจะเสร็จด้วย” เธอจะต้องเป็นนางแบบให้เขา... แล้วงานมันจะเสร็จตอนไหนกันล่ะ รติมาสะบัดศีรษะแรงๆ หน้าแดงจัดเมื่อนึกการเป็นนางแบบให้เขา นั่นหมายถึงนางแบบเช่นเธอจะต้องเปลือยท่อนบนให้เขาจับต้องลูบไล้เพื่อคาดคะเนสัดส่วนในการปั้นทรวงอัปสรา“เธอคิดมากหรือเรื่องเป็นนางแบบให้ฉัน”เสียงของเขาดังขึ้นทำให้เธอสะดุ้ง หันไปมองคนตัวโตที่ยืนค้ำหัวอยู่แล้วรีบปูที่นอนให้เสร็จ“ฉันถามเธอ เธอยังไม่ตอบ”“เอ่อ คือน้องมด... แค่น้องมดรู้สึกเกร็งๆ ก็เท่านั้นไม่ได้คิดมาก” หญิงสาวตอบเสียงอ่อย“หึ ไม่คิดมาก แต่เธอถอนหายใจเป็นร้อยๆ รอบแล้วนี่นะ”“ก็ น้องมดแค่กังวล”“หรือเธอจะเปลี่ยนใจก็ได้นะ แล้วฉันจะยกเลิกสัญญาทั้งหมดเอง รวมถึงหย่าให้เธอด้วยก็ได้ แต่นั่นหมายความว่าเธอจะต้องพาพริมรตามาแทนเธอ และหาเงินมาใช้หนี้ฉันในส่วนที่ฉันเอาไปไถ่ถอนบ้านของเธอมาด้วย รวมถึงเงินค่าเสียหายและค่ารักษาพยาบาลของฉันที่ทางป้าของเธอจะต้องเป็นคนจ่าย เบ็ดเสร็จแล้วก็แค่เกือบห้าสิบล้าน”ชายหนุ่มบอกเธอด้วยน้ำเสียงเรียบๆ หากแต่คนฟังถึงกับหน้าถอดสีกับจำนวนเงินที่เขาบอกมา“น
ตอนที่ 30.“หึหึ ช่างกล้านักรติมา”ชาคริตพูดเบาๆ กับตนเอง ภาพลิ้นสีชมพูเล็กๆ ที่ไล้เรียวปากอิ่มยามขัดเขินของเธอนั้นตรึงใจเขานัก...มดตัวเล็กๆ ตัวนี้ จะต้องเป็นของเขา ... ชาคริตหมายมั่นในใจแล้วบ่ายวันนั้นรติมาก็ได้มาเที่ยวน้ำตกอย่างที่ใฝ่ฝันไว้จริงๆ หากแต่ก็มีชาคริตมาด้วย แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ขัดข้องเมื่อความอยากเที่ยวน้ำตกมีมากกว่าและเธอคิดว่าสามารถดูแลเขาได้ โดยป้าสมใจแม่บ้านคนขยัน ให้ลูกชายซึ่งกำลังอยู่วัยเรียนชั้น ม.ปลายเป็นคนนำทางไปน้ำตก ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านพักนัก และให้สามีของนางเป็นคนขับรถไปด้วยอีกคน“ว้าว น้ำตกสวยที่สุดเลยค่ะป้าสม มิ่งดูสิ พี่มดไม่เคยเห็นน้ำตกที่ไหนสวยขนาดนี้มาก่อนเลย”รติมาผละจากชาคริตอย่างลืมตัวเมื่อเห็นน้ำตกสายเล็กๆ ที่ทอดตัวลงมาจากหน้าผาเตี้ยๆ แต่ลดหลั่นกันมาเป็นชั้นงดงาม อีกทั้งความร่มรื่นและความเขียวขจีอุดมสมบูรณ์ของผืนป่าบริเวณนี้ ก็ช่วยให้คนที่เดินทางมาถึงน้ำตกสดชื่นลืมความเหนื่อยล้าไปสิ้นรติมาชี้ชวนให้
ตอนที่29.“พี่คริสคะ ตื่นสิคะ พี่คริสๆ ฟื้นสิคะพี่คริสเป็นอะไรคะ”หญิงสาวพยายามปลุกเขาให้ฟื้นขึ้นมาหากแต่เขาก็ยังนอนนิ่งสนิทจนเธอใจเสีย หญิงสาวเงยหน้ามองฟ้ามืดมิดผ่านม่านสายฝนกระหน่ำแบบไม่ลืมหูลืมตา แล้วกัดฟันพยุงร่างหนาขึ้นมาแล้วค่อยๆ พาเขาเดินเข้าบ้านพักด้วยความยากลำบาก วันนี้ทั้งป้าสมใจกับลุงมิ่งต่างก็ขอลาไปงานศพญาติที่ต่างจังหวัด วันนี้เธอจึงอยู่กับเขาเพียงสองคน“พี่คริสคะ พี่คริส” รติมาพยายามปฐมพยาบาลให้เขาฟื้นหลังจากที่เธอพาเขาเข้าบ้านได้สำเร็จแล้ว จัดแจงทำความสะอาดร่างหนาอย่างรวดเร็วและตรวจดูว่าร่างกายเขาอย่างละเอียดอีกครั้ง ว่าได้รับบาดเจ็บหรือโดนสัตว์หรือแมลงกัดต่อยหรือไม่ ก่อนจะโทรศัพท์เรียกแพทย์ประจำตัวของเขา เมื่อยังเห็นว่าเขายังนอนนิ่งรติมาก็เริ่มใจเสียเมื่อเวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ แล้วหมอก็ยังไม่มาสักที อีกทั้งพายุฝนก็โหมกระหน่ำอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแล้วเวลาที่เธอรอคอยก็มาถึงเมื่อเสียงรถยนต์แล่นมาจอดหน้าบ้านพัก สักครู่ร่างของแพทย์ประจำตัวของชาคริตซึ่งเธอเองก็รู้จักดีกางร่มเดินลงมาจา
ตอนที่28.ความร้อนผ่าวมวนหมุนอยู่ใจกลางร่าง ทำให้หญิงสาวหลับตาลงอย่างซ่านเสียว ความชื้นฉ่ำอยู่บริเวณใจกลางร่างสาวทำให้หญิงสาวมึนเมาและสับสนในอารมณ์ ทั้งตื่นเต้นอยากลิ้มลองความรู้สึกแปลกใหม่ซึ่งกำลังก่อตัวขึ้นมาเป็นริ้วๆ แต่ความขลาดกลัวตื่นตระหนกต่อความรู้สึกดังกล่าวก็ทำให้เธอฝืนร่างออกจากการกอดเกี่ยวของเขาแต่การกระทำของเธอกลับเป็นการยั่วยุให้อารมณ์หนุ่มตื่นเร้ามากขึ้นชาคริตเคล้นคลึงอกอบอย่างเมามัน แล้วค่อยๆ เลื่อนใบหน้าหล่อเหลาลงมาตามลาดโค้งเอวบาง เขาจูบไซร้เรือนกายสาวอย่างหลงใหล ลิ้นหนาหยอกเอินแอ่งสะดือสาวอย่างยั่วเย้าจนหญิงสาวรูสึกเสียวซ่านไปทั้งกายและเมื่อเขาทำท่าว่าจะเลื่อนใบหน้าต่ำลงไปเธอยิ่งรู้สึกตื่นเต้นและหวั่นหวาด“หยะ อย่าค่ะคุณคริส อา...พี่คริสอย่า...” เธอร้องเสียงหลงทั้งสับสนและหวั่นไหว เมื่อมือหนาแยกเรียวขาที่อ่อนแรงของเธอออกจากกันกว้างและทำท่าจะโน้มใบหน้าลงมาใจกลางร่างสาวและเรียกเขาอย่างหลงลืมตน“น้องมดจ๋า...หอมหวานที่สุดเลย” ชาคริตหลงเพริดไปกับความหวานละมุนและกลิ่นสาบสาว แ
ตอนที่ 27ปลายประโยคสุดท้ายเธอพูดเสียงแผ่วจนชายหนุ่มนึกขัน เขาคิดว่าตอนนี้เธออาจกำลังหน้าแดงก่ำอยู่เป็นแน่ความรู้สึกขัดเคืองก่อนหน้านี้ที่เธอมาช้าก็พลอยเลือนๆ ไปยิ่งเธอเริ่มรู้จักพูดคุยกับเขามากขึ้น ตอบโต้เขาบ้างนอกจากจะพูดแต่เพียงคำว่า ค่ะๆ ลนลานทำงานเหมือนหวาดกลัวเขาเช่นช่วงแรกๆ ที่เธอมา เพราะมันทำให้เขายิ่งรู้สึกหงุดหงิดเมื่อใครๆ ต่างก็ต้องทำตามใจเขาด้วยความหวาดกลัวลนลาน และทำแค่พอผ่านๆ แต่สำหรับรติมาเขารับรู้ได้ว่าเธอมีความตั้งใจในการดูแลเขาและเธอก็ดูแลเขาอย่างดีทุกๆ วัน ทุกอย่างที่เธอทำนั้นบ่งบอกถึงความตั้งใจ แม้เขามองไม่เห็นก็สามารถรู้ได้และที่เขารู้อีกอย่างเกี่ยวกับตัวเธอคือ รติมาเป็นผู้หญิงที่มีความอดทนสูงมาก แม้ช่วงแรกๆ ที่เขาทำร้ายกาจกับเธอ โยนข้าวของที่เธอทำให้ทิ้ง ขว้างปาจนแตกกระจาย รติมาก็ไม่ปริปากบ่น แต่จัดการเก็บข้าวของต่างๆ ด้วยความความสงบเรียบร้อยเวลาที่เขาเดินบนพื้นจะไม่รู้สึกเลยว่ามีอะไรมาทำให้รู้สึกรำคาญ หรือต้องคอยระวังว่าจะเหยียบอะไรให้เกิดอันตราย แม้แต่ตอนที่เขาปาแก้วน้ำผลไม้ทิ้งจนแก้วแตกกระจาย แต่แค่ประเดี๋
ตอนที่ 26.“พี่ว่าน้องญาน่าจะกลับกรุงเทพฯ ได้แล้วนะ มาอยู่นี่หลายวันแล้วพี่คริสไม่มีสมาธิทำงาน..”ชาคริตพูดขึ้นในเช้าวันหนึ่งเมื่อทั้งวีรุจ ชาครียาและไอรดายังไม่มีทีท่าว่าจะกลับกันเสียที แล้วยิ่งอยู่คนเหล่านี้ก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดโดยไม่รู้สาเหตุ โดยเฉพาะวีรุจ“แต่น้องญายังไม่อยากกลับนี่คะ ยังเที่ยวไม่หนำใจยังไม่ได้ไปเที่ยวน้ำตกด้วย พี่รุจน่ะก็ใจร้ายไม่พาน้องญาไป”“แต่พี่ว่าน้องญาจะไม่ได้แค่เที่ยวอย่างเดียวนะ น้องญายังทำให้คนของพี่วุ่นวายไปกับเรื่องไร้สาระของน้องญาด้วย”ชายหนุ่มเอ็ดน้องสาว เขารู้ดีว่าตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ชาครียาอยู่ที่นี่นั้น สาวน้อยคนสวยนั้นกลั่นแกล้งรติมาต่างๆ นานา ทั้งใช้ให้เธอทำความสะอาดห้องนอนให้ทุกเช้า ทั้งทำอาหารต่างๆ มากมาย ทั้งที่เธอเองก็ไม่ชอบจะรับประทานพอไม่ถูกปากก็ไล่ให้รติมาไปทำมาให้ใหม่ แล้วสุดท้ายก็ไม่กินซึ่งอาหารแต่ละอย่างก็ล้วนแล้วแต่หาส่วนผสมมาปรุงยุ่งยากและใช้เวลาในการทำ พอไม่ได้ดังใจ แม่คุณก็พากันโวยวายแล้วยังให้รติมาซักผ้าที่เธอกับเพื่อนใส่แล้วเปลี
ตอนที่25.“ไม่เรียก ใครจะทำไม พี่รุจมีสิทธิ์อะไรมาสั่งให้น้องญาเรียกมันว่าพี่”สาวน้อยระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างไม่พอใจกับน้ำเสียงติเตียนของชายหนุ่ม“พี่ไม่คุยกับน้องญาแล้ว ไปช่วยน้องมดทำอาหารเช้าดีกว่าเบื่อเด็กเกเร..”วีรุจถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายกับนิสัยเอาแต่ใจของชาครียา แล้วผละจากสาวน้อยคนสวยทันที แต่นั่นยิ่งทำให้ชาครียาเพิ่มดีกรีความเกลียดชังรติมามากขึ้น สาวน้อยกรีดร้องตามหลังชายหนุ่มที่เธอแอบรักมาตั้งแต่แตกเนื้อสาวอย่างขัดใจและเจ็บใจที่เห็นคนอื่นดีกว่าเธอ“พี่รุจ! คอยดูนะพี่รุจจะเสียใจที่ทำกับน้องญาแบบนี้”ในขณะที่ชาครียาหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่นั้น ไอรดาเพื่อนรักก็กำลังเดินด้วยฝีเท้าแผ่วเบาเข้าไปในห้องนอนของชาคริต สาวน้อยวัยใสกวาดตามองรอบๆ ห้องนอนกว้างโทนสีอบอุ่นอย่างชื่นชม และต้องเปลี่ยนมาเป็นแข็งกระด้างเมื่อนึกได้ว่านอกจากชาคริตแล้ว ยังมีหญิงสาวอีกคนที่นอนร่วมห้องกับเขา เท่านั้นเองความริษยาร้อนรนก็วิ่งเข้าแผดเผาใจไอรดานั้นแอบรักชาคริตมานานแล้วตั้งแต่เห็
ตอนที่24“ไม่ออกไปดูแลคุณๆ เขาล่ะน้องมด” ป้าสมใจ แม่บ้านวัยสี่สิบพูดกับหญิงสาวอย่างอาทร และนางเองก็รู้สึกชอบพออัธยาศัยของรติมาอยู่ไม่น้อยและแอบหวังลึกๆ ว่ารติมาจะทำให้ชาคริตกลับมาเป็นเจ้านายที่น่ารักใจดีมีเหตุผลเหมือนเดิม“ไม่ดีกว่าค่ะ ดูๆ พวกคุณๆ ก็สนุกสนานกันดีน้องมดออกไปจะเสียบรรยากาศเปล่าๆ”“อืม นั่นสินะ น้องมดไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะไปเดี๋ยวป้าดูแลความเรียบร้อยตรงนี้ให้ก่อน”“ขอบคุณค่ะป้าสมใจ งั้นเดี๋ยวน้องมดขอเวลาห้านาทีนะคะรับรองไม่ขาดไม่เกิน”“โถแม่คุณห้านาทีอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกัน”ป้าสมใจเอ่ยตามแผ่นหลังบางยิ้มๆ อย่างเอ็นดูแต่รติมาก็ทำให้นางทึ่งเมื่อรติมาออกมาหน้าใสผ่องด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่ในเวลาห้านาทีจริงๆ แล้วเธอก็มานั่งรับประทานอาหารในห้องครัวกับป้าสมใจเงียบๆ หากแต่ไม่นานเสียงทรงอำนาจก็ดังขึ้นด้วยความเกรี้ยวกราด“รติมา รติมา อยู่ไหนมานี่สิ”เสียงห้าวๆ ของชาคริตเรียกเธอลั่นบ้าน รติมาจำต้อ
ตอนที่23เขาพูดจบก็ละมือจากผิวกายเนียนนุ่มไปทันที พร้อมกับเดินช้าๆ กลับยังแท่นปั้นด้วยไม้เท้าขาวซึ่งเขาสามารถใช้มันได้อย่างคล่องแคล่ว หญิงสาวมองตามร่างสูงด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ความร้อนผ่าวจากมือหนายังตราตรึงอยู่บนผิวนวล เธอยังคงรู้สึกว่าลมหายใจหอมสะอาดของเขามันวนเวียนอยู่รอบๆ กาย และเธอรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำให้เขาอารมณ์เสียนี่เธอเป็นอะไรไปนะ ทำไมต้องแคร์เขามากขนาดนั้นด้วย...รติมาคิดขณะเดินหงอยๆ ออกไปเมื่อหญิงสาวออกไปแล้วชายหนุ่มก็กำมือแน่นแล้วชกลงบนพื้นหนักๆ ด้วยความโมโห... โมโหตนเอง“บ้าเอ๊ย ก็แค่ผู้หญิงคนเดียว..”ชาคริตพยายามระงับความรู้สึกที่เดือดพล่านอย่างไม่น่าเชื่อของตนให้สงบดังเดิมได้ยากลำบาก เพียงแค่ได้สัมผัสนวลเนื้อเนียนนุ่มหอมละมุนด้วยสาบสาว กลิ่นเนื้อสาวแท้ๆ ยังติดตรึงอยู่ที่ปลายจมูก ผิวเนียนนุ่มนั้นยังทำให้เขารู้สึกถึงมันอยู่ที่ปลายนิ้ว รติมาก็ทำให้เขาเกิดความรู้สึกร้อนรุ่มด้วยความปรารถนาถึงเพียงนี้เชียวหรือ กรามแกร่งขบกันแน่นด้วยความไม่พอใจร่างกายปวดร้าวอย
ตอนที่ 22ชาคริตใช้เวลาระหว่างรอหญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยการนวดดินไปพลางๆ ในใจของชายหนุ่มก็นั้นนึกครึ้มอกครึ้มใจและรื่นรมย์อย่างบอกไม่ถูก ร่างนวลเนียนละมุนมือที่เขาได้สัมผัสในวันนั้นก็หลอกหลอน ให้เขาใคร่คะนึงถึงอยู่มิสร่างราวหนุ่มน้อยเพิ่งได้แตะต้องร่างสาวจนน่าโมโห แต่เขาก็ไม่อาจจะทานทนเสน่ห์แสนเย้ายวนของเธอได้ ขนาดว่าเขามองไม่เห็นเธอแต่เขากับหลงใหลและต้องการเธอได้ถึงเพียงนี้ รติมาไม่ใช่น้องมดหรือมดตัวเล็กๆ เสียแล้ว หากแต่เธอเป็น แม่มด ต่างหาก เธอเป็นแม่มดที่ร่ายมนต์เสน่หาใส่เขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวและไม่อาจจะทัดทานได้ ซึ่งเขาก็จะต้องได้ในสิ่งที่ต้องการด้วย เขาต้องการเธอ นั่นคือสิ่งที่เขารู้สึกแต่งานสำคัญต้องมาก่อนอย่างไรเสียรติมาก็ต้องเป็นของเขา...แน่นอนในขณะเดียวกันนั้นคนตัวบางก็เดินไปเดินมาเป็นหนูติดจั่นอยู่ในห้องน้ำแสนสวย ในห้องห้องปั้นซึ่งออกแบบให้เป็นห้องน้ำกึ่งสวนเปิดโปร่ง สามารถมองเห็นภาพทิวทัศน์อันงดงามด้านนอกได้โดยไม่ต้องกลัวว่าคนข้างนอกจะมองเห็นผู้ที่อยู่ข้างใน“สู้ๆ น้องมด เธอต