All Chapters of รักร้อน ออนไลน์: Chapter 181 - Chapter 190

เนยที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยยืนสำรวจตัวเองหน้ากระจก สักพักเบียร์ก็เดินเข้ามาด้านหลังโอบกอดเธอไว้ พร้อมใช้จมูกซุกไซ้เบาๆ ที่ลำคอขาวของเธอ“ฮื้อ...นายนี่...อย่าลามกสิ...” เนยต่อว่าไม่จริงจังนัก และไม่ได้ขัดขืน แถมยังหันกลับมาโอบรอบคอเขาไว้ ดวงตาพราวระยับ ริมฝีปากเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“แต่งตัวแบบนี้ ไม่อยากให้เธอไปไหนเลย” เบียร์ยิ้มมุมปาก ดวงตาคมจับจ้องเธออย่างหลงใหล“คืนนี้ก็อดทนหน่อยนะ มันเป็นงานนี่นา” เนยยิ้มเย้ายวน ก่อนจรดริมฝีปากบางที่ปากของเขา“...จะพยายาม” เบียร์กระซิบเสียงพร่า ก่อนจูบตอบเธออย่างเร่าร้อน สอดแทรกลิ้นสัมผัสความหวานจากเธอ จูบลึกจนเนยหายใจสะดุด“ใจเย็น...จบงานก่อนสิ” เนยพูดเสียงพร่า พลางดันอกเขาออกเบาๆ หลังจากเบียร์ยอมถอนจูบอย่างอิดออด“จบเรื่องแล้ว ไปมัลดีฟกันนะ” เบียร์กระซิบที่ข้างหู“หืม? เอางั้นเหรอ?” เนยมองเขาด้วยแววตาวิบวับ“อื้ม...เดี๋ยวรางวัลมัลดีฟจะหมดอายุซะก่อน” เบียร์ยิ้มเจ้าเล่ห์“ยังไม่ครบปีเลย จะหมดได้ไง” เนยหัวเราะ แต่เบียร์ดึงตัวเธอเข้ามาจูบอีกครั้งกว่าที่ทั้งคู่จะถอนจูบออกจากกันได้ ก็ผ่านไปหลายนาที ในที่สุดเบียร์ก็ยอมปล่อยตัวเธอและพากันออกจากห้อง เพื่อไ

อเล็กซ์ยืนสูบบุหรี่อยู่ริมระเบียงของโรงแรม มองออกไปในความมืดพลางครุ่นคิดถึงเป้าหมายทั้งห้าคนที่ดูเป็นเพียงพนักงานบริษัทธรรมดา ๆ แต่กลับเหมือนมีบางอย่างที่เขารู้สึกได้ และท่ามกลางความสงสัยนั้น มีเพียงคนเดียวที่ดึงความคิดของเขากลับมาซ้ำ ๆ — อมลวัทน์เขายิ้มมุมปากพลางพ่นควันบุหรี่ออกมา แววตาฉายแววท้าทายตัวเอง ไม่รู้แน่ชัดนักว่าทำไมเธอถึงทำให้ใจเขาเต้นแรงได้อย่างไม่เคยมีใครทำมาก่อน เป็นเพราะความฉลาดที่ทันคน ความน่าค้นหาที่เธอเผยเพียงครึ่งเดียว หรือเสน่ห์ที่ดูลึกลับอย่างเหลือเกินกันแน่?“หึ...ฉันคนนี้เนี่ยนะ? หลงเสน่ห์ผู้หญิงคนนั้น?” เขาพึมพำกับตัวเอง พลางอัดบุหรี่เข้าปอดและยิ้มเล็กน้อย ยิ่งนึกถึงความเจ้าเล่ห์ที่ซ่อนในแววตาของเธอ อเล็กซ์ก็ยิ่งรู้สึกอยากค้นหามากขึ้น“นายคิดถึงใครอยู่?” เสียงหวานดังขึ้นด้านหลัง อเล็กซ์เหลือบตามองเพียงแวบเดียว เมื่อวาเลนไทน์ในชุดนอนบางเบาก้าวมายืนเคียงข้าง พลางทอดสายตามองวิวเมืองยามค่ำคืน“คุณอมลวัทน์รึ?” เธอถามอย่างรู้ทัน อเล็กซ์ไม่ได้ตอบ แต่ยังคงมองไปไกลด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง“ถ้าเธอเป็นคนที่เราตามหา…ก็หมายความว่าเธอจะต้องเป็นของไมเคิล นายยังคิดจะยุ่งกับเธออยู

หลังจากเสร็จสิ้นการประชุมกับลูกค้าในช่วงบ่าย วินซ์ก็พาเนยขึ้นรถกลับบริษัท แต่จู่ ๆ เขาก็เอ่ยขึ้นกับคนขับ“เดี๋ยวพาฉันกับคุณอมลวัทน์ไปที่โรงแรมเซนทรัลพาเลซหน่อย”เนยเหลือบมองเขาด้วยความสงสัยและอดถามไม่ได้“มีอะไรที่โรงแรมหรือคะ?”“ผมมีประชุมทางไกลกับบริษัทแม่ที่มอสโกตอนหนึ่งทุ่ม” วินซ์หันมายิ้มแบบมีเลศนัย ก่อนจะพูดต่อ“ผมอยากให้คุณเข้าร่วมด้วย ความเข้าใจในตลาดและข้อมูลจากคุณน่าจะช่วยให้การประชุมนี้มีประสิทธิภาพขึ้น”เนยนิ่งไปชั่วครู่ ดวงตาจ้องมองเขาอย่างรู้ทัน เธอยิ้มบาง ๆ พลางพยักหน้า“ได้ค่ะ ถ้าเป็นการช่วยบริษัท”เมื่อไปถึงโรงแรมเซนทรัลพาเลซ ห้องสวีทของวินซ์ตั้งอยู่บนชั้นสูงสุดของโรงแรม การตกแต่งภายในหรูหราด้วยสไตล์โมเดิร์นคลาสสิก ตัดด้วยสีทองและสีเอิร์ธโทนที่เรียบหรู โคมไฟระย้าส่องแสงอบอุ่น แสงธรรมชาติจากหน้าต่างกระจกใสที่มองเห็นวิวเมืองยามเย็นวินซ์เชิญเนยไปนั่งที่โต๊ะประชุมเล็ก ๆ ซึ่งจัดไว้ในห้องพัก แล้วกดเปิดโน้ตบุ๊กเพื่อเตรียมการประชุม เขาหันไปส่งยิ้มให้เนย ขณะที่เธอนั่งลงบนเก้าอี้ มีแฟ้มเอกสารเรียงอยู่ตรงหน้า“ข้อมูลทั้งหมดอยู่ในแฟ้มแล้วครับ ต้องขอแรงคุณจริงๆ” วินซ์กล่าวพร้อมรอ

ในยามค่ำคืนที่ผับ อีคลิปส์ ลักซ์ เล้าจน์ ซึ่งครึกครื้นด้วยแสงสีและเสียงดนตรี วาเลนไทน์ก้าวเข้ามาพร้อมท่าทีเยือกเย็น แต่ภายในใจกลับร้อนรุ่มไปด้วยความเจ็บปวดและแค้นเคือง เธอสั่งวิสกี้แก้วแล้วแก้วเล่า บรรจงดื่มมันอย่างเงียบงัน พลางจ้องมองเครื่องดื่มในแก้วแกว่งวนอย่างไร้จุดหมาย“หึ...” เธอแค่นยิ้มกับตัวเอง“ผู้ชายที่ฉันอยู่ข้างกาย...ในหัวใจเขาไม่เคยมีฉันเลย” ความขมขื่นผุดขึ้นในใจจนเธอต้องกระดกวิสกี้เข้าปากเพื่อดับความเสียใจ แม้จะเคยบอกตัวเองว่าความสัมพันธ์นี้เป็นเพียงแค่ผลประโยชน์และความต้องการ แต่เธอกลับไม่อาจหลอกตัวเองได้อีก“หืม? นั่นมัน...” เคนมองเห็นหญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งนั่งดื่มวิสกี้อยู่ลำพังในโซนบาร์จากห้องวีไอพี สีหน้าเขาครุ่นคิด ก่อนจะหันไปบอกฮิโร่ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“ฮิโร่ รอบนี้ตานาย”ฮิโร่เลิกคิ้ว พลางมองตามสายตาเคนลงไปด้านล่าง ก็พบหญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาคมและท่าทางที่ดูสุขุม นั่งอยู่เพียงลำพัง“ทำไม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแฝงความสงสัย“นั่น วาเลนไทน์ ริคคาร์ดี้ มือสังหารของไมเคิล เวสท์” เคนตอบเสียงเรียบ สายตายังไม่ละจากด้านล่าง“ตัวจริง?” ฮิโร่ถามน้ำเสียงเยือกเย็น ขณะที่เค

ภายในห้องวีไอพีของผับอีคลิปส์ เอมิเปิดประตูเข้ามาแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอยกมือเรียกบริกรเข้ามา ก่อนจะสั่งเครื่องดื่ม“ขอเวสเปอร์ มาร์ตินี่” เธอเอ่ยพร้อมรอยยิ้มบางๆ ค็อกเทลแก้วโปรดของเธอ ส่วนผสมของวอดก้า จิน และลิเบร์ บลังก์ ให้รสขมละมุนที่แฝงความหวานเล็กๆ ให้ความรู้สึกสดชื่นแต่ก็หนักแน่นในที“มาแบบนี้ มีเรื่องไร?” เคนที่นั่งจิบบรั่นดีอยู่เอ่ยถามด้วยสายตารู้ทันบริกรนำค็อกเทลมาเสิร์ฟ เอมิรับแก้วมาแล้วจิบเบาๆ พลางขมวดคิ้ว“ฉันติดต่อฮิโร่ไม่ได้” เธอบ่นอย่างหงุดหงิดเคนหัวเราะเบา ๆ“ฮิโร่ติดงาน คืนนี้คงไม่โผล่มานี่หรอก” เขาพูดพร้อมส่งยิ้มมีเลศนัย“กับใคร?” เอมิหรี่ตามองอย่างสงสัย“วาเลนไทน์ ริคคาร์ดี้” เคนตอบเสียงเรียบ“มือสังหารของไมเคิล เวสท์เหรอ?” เอมิเบิกตากว้าง ก่อนจะยิ้มร้าย“ฉันอยากเจอเธอเหมือนกัน”“เฮ้ๆ เจอฮิโร่กับเจอเธอ ไม่เหมือนกันนะ” เคนปรามเสียงจริงจัง เขารู้ดีว่าความบ้าดีเดือดของเอมิทำให้เธออยากลองประมือกับวาเลนไทน์มานานเพื่อทดสอบฝีมือเอมิเพียงยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย ยกแก้วเวสเปอร์ มาร์ตินี่ขึ้นจิบตาเป็นประกาย“แล้วฮิโร่ต้องทำไรอะ?” เอมิเลิกคิ้วถามต่อ