บททั้งหมดของ รักร้อน ออนไลน์: บทที่ 161 - บทที่ 170

ขณะที่เบียร์นั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ในห้องควบคุม เขาพิมพ์คำสั่งอย่างคล่องแคล่ว จนพบกับแผนผังลับของคฤหาสน์ รวมถึงระบบป้องกันฉุกเฉินที่แฝงอยู่ในอาคารแห่งนี้ ดวงตาของเขาจับจ้องกับภาพสัญลักษณ์เตือนสีแดงบนจอ — เป็นภาพแผนการติดตั้งระเบิดที่พร้อมจะทำลายคฤหาสน์ทั้งหลัง“พวกมันเตรียมระเบิดไว้ทั่วคฤหาสน์…แสดงว่าเราสามารถใช้ระบบนี้เพื่อปิดเส้นทางหนีของศัตรูได้” เขาพึมพำอย่างได้ไอเดียใหม่ ก่อนจะเชื่อมต่อหูฟังของเขาเข้ากับสัญญาณทีมทั้งหมด“ฉันเจอแผนผังทางลับและระเบิดที่ติดตั้งรอบคฤหาสน์นี้ไว้เต็มไปหมด ฟังตามแผนที่ฉันจะบอก เราจะใช้ระเบิดเพื่อทำลายเส้นทางของพวกมันไปพร้อมกัน” เบียร์รายงานผ่านหูฟังด้วยเสียงมั่นคง ทุกคนในทีมตั้งใจฟังอย่างเงียบๆ ขณะที่เบียร์อธิบาย“ฉันจะจุดระเบิดทีละจุดตามทางเดินหลักเพื่อปิดเส้นทางหลังจากที่เราผ่านไป พวกมันจะติดตามเราไม่ได้ ส่วนพวกนายให้เคลื่อนตัวตามเส้นทางในแผนที่ที่ฉันส่งให้ — มีทางลับไปยังชั้นใต้ดินที่จะนำเราออกไปข้างนอกได้”เสียงเคนตอบกลับด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด“เข้าใจแล้ว ทำตามแผนเลย”เบียร์เตรียมตัวเริ่มแผน จุดระเบิดในจุดต่างๆ เพื่อปิดเส้นทาง แต่ทันใดนั้น เสียงประตูห้

ด้านเอมิพาเนและแพรเดินลัดเลาะออกจากโกดัง ท่ามกลางความมืดสลัว เธอนำทางผ่านซอยซับซ้อนในย่านสุขุมวิท จนมาหยุดที่ประตูเหล็กบานหนึ่ง ดูเผินๆ เหมือนประตูเก่าทั่วไป แต่เมื่อเอมิเคาะเป็นจังหวะเฉพาะ ประตูเปิดออกเผยให้เห็นทางเดินเล็กๆ ลึกเข้าไปในตรอก“ตามมา” เอมิกล่าวเสียงเรียบ ก่อนจะพาทั้งคู่ผ่านประตูและลงบันไดเล็กๆ ที่ทอดลึกลงไปด้านล่าง กลิ่นเหล้าหอมอ่อนๆ และเสียงเพลงแจ๊สเบาๆ ลอยมาแตะจมูก แสงไฟสลัวจากโคมที่แขวนบนเพดานสร้างบรรยากาศอบอุ่นปนลึกลับเมื่อเข้าไปถึงในร้าน ก็พบว่าภายในเต็มไปด้วยบรรยากาศของการเฉลิมฉลอง สมาชิกในทีมของเอมิทั้ง 10 คนกำลังนั่งกระจายอยู่ตามโต๊ะไม้ยาวในมุมต่างๆ ของร้าน แก้วเหล้าและขวดเบียร์เรียงรายเต็มโต๊ะ หัวเราะและพูดคุยกันอย่างครึกครื้น พวกเขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นเอมิ เน และแพรเดินเข้ามา“ลูกพี่มาช้านะครับ!” หนึ่งในทีมสมาชิกพูดขึ้น พลางยกแก้วเหล้าในมือขึ้นทักทายเอมิยิ้มมุมปากเล็กน้อย“ไม่ช้าหรอก แต่พวกนายคงเริ่มกันไปก่อนแล้วสินะ”เนที่กำลังถูกแพรพยุงอยู่นั้น หันไปสบตาเอมิก่อนจะพึมพำเบาๆ“พามาที่นี่นี่คิดถึงความปลอดภัยใช่ไหม?”“ก็ใช่สิ” เอมิตอบพลางดันแก้วเหล้าใส่มื

เช้าวันถัดมา แสงแดดอ่อนๆ ลอดผ่านหน้าต่างห้องพักฟื้น เบียร์ที่ยังรู้สึกเจ็บบริเวณบาดแผลเล็กน้อยค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นหลังจากการพักฟื้นทั้งคืน เขาเหลือบเห็นเนยที่รีบเดินเข้ามาดูด้วยใบหน้าเป็นห่วงทันที“เป็นไงบ้าง?” เนยถามเสียงอ่อน ขณะที่เบียร์ยิ้มบางๆ“เห็นหน้าเธอก็หายเจ็บแล้ว” เขาพึมพำเบาๆ พลางดึงเธอเข้ามาใกล้ ก่อนจะจูบเบาๆ อย่างอ่อนโยนเนยยิ้ม ยกคิ้วพลางหยอกล้อ “ลามกแต่เช้าเลยนะ”ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น มิสเตอร์พีและเคนเดินเข้ามา ท่าทางสบายใจและผ่อนคลาย หลังจากภารกิจสำเร็จเรียบร้อย“สวีทกันแต่เช้าเชียว” มิสเตอร์พีเอ่ยทักด้วยรอยยิ้มรู้ทัน เมื่อเห็นเนยนั่งอยู่ข้างเตียงเบียร์ ขณะที่เคนยกมือขึ้นส่งสัญญาณทักทายอย่างยิ้มๆเบียร์ถอนหายใจแผ่ว“ถ้าไม่มีพวกคุณเข้ามาขัดก็ดีหรอก” เขาพูดติดตลก พลางเอนหลังลงกับเตียงที่เนยช่วยปรับให้อย่างสบาย“เกาะดวงจันทร์…เป็นไงบ้าง?” เบียร์ถามขึ้น ขณะที่เคนเดินไปนั่งที่โซฟาด้วยท่าทางสบาย“ดูเหมือนจะเป็นแหล่งหลบซ่อนใหญ่ที่สุดของกลุ่มพวกเรดสเคล ที่นั่นเต็มไปด้วยเอกสารการเงิน มีทองคำที่น่าจะมาจากการฟอกเงิน และสมบัติอื่นๆ เต็มไปหมด”เบียร์ฟังอย่างตั้งใจ ขณะที่

“เร็วๆ สิ เน!” แพรหันมาเร่งชายหนุ่มที่เดินตามเธอมาด้วยท่าทีสบายๆ ไม่ได้รีบร้อนตามเธอเลยสักนิด“พี่อยากไปเยี่ยมมันมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เนถามเสียงเรียบ เขามองเธอด้วยสายตาคมกริบแฝงแววไม่พอใจอยู่ในนั้น“เอ๊ะ! เพื่อนนายถูกยิง ไม่ห่วงรึไง!” แพรเอ็ดกลับ พลางท้าวสะเอวขมวดคิ้วมองเขาที่เดินช้าๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเนหยุดเดิน ยืนตรงหน้าเธอ จับแขนแพรไว้แน่น จ้องเธอด้วยสายตาคมราวกับจะอ่านความรู้สึกทุกอย่างของเธอ“พี่ห่วงมันเหรอ?”“เพื่อนกัน ก็ต้องเป็นห่วงสิ” แพรทำหน้ามุ่ยใส่เขาที่ทำตัวเหมือนเด็กขี้หวงไม่มีผิดเนยกคิ้ว หรี่ตาลงเล็กน้อย“พี่เนยห่วงมันก็พอแล้ว พี่ควรห่วงผมสิ”“นี่นาย! ทำตัวเป็นเด็กไปได้” แพรพูดพร้อมสะบัดแขนออก ก่อนจะเอื้อมมือขึ้นไปหยิกแก้มเขาเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้“แล้วไหนๆ ก็มาถึงโรงพยาบาลแล้ว นายควรให้หมอดูแผลที่เอวซะด้วย” เธอพูดพร้อมกับใช้มือลูบแผลที่ข้างเอวเขาเบาๆ สายตาฉายแววห่วงใยเนยิ้มมุมปาก รู้สึกดีขึ้นทันที“พี่ห่วงผมมากกว่ามันใช่มั้ยล่ะ?” เนถามด้วยรอยยิ้มอารมณ์ดี เมื่อเห็นแววห่วงใยในสายตาของแพร“มันแน่อยู่แล้วสิ” แพรทำหน้ามุ่ย เงยหน้ามองเขาแบบดุๆเนยิ้มกว้างทันที“น่ารัก

การล่มสลายของแก๊งเรดสเคลที่ถูกเก็บกวาดจนเรียบวุธส่งผลกระทบหนักหนาสาหัสต่อแก๊งแบล็ควอล์คอย่างไม่คาดฝัน ภายในฐานบัญชาการลับของแบล็ควอล์คที่ตั้งอยู่ในย่านธุรกิจอันเงียบสงบในมอสโก สมาชิกระดับสูงต่างพากันประชุมกันอย่างตึงเครียดไมเคิล เวสท์ หัวหน้าแก๊งแบล็ควอล์ค นั่งขบกรามแน่น ขณะมองรายงานตรงหน้า รายละเอียดการกวาดล้างเรดสเคลถูกตีพิมพ์ผ่านสื่อและปากของผู้คนไปทั่ว เงินหมุนเวียนที่เคยได้จากเรดสเคลหายไปอย่างรวดเร็ว รวมถึงช่องทางเครือข่ายลำเลียงสินค้าผิดกฎหมายที่เคยใช้ร่วมกันต้องสะดุดหยุดลงทันทีหลายพื้นที่ที่เคยเป็นแหล่งกบดานและจุดกระจายสินค้าเริ่มถูกเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิด สินค้าล็อตใหญ่ที่เตรียมส่งออกยังติดค้างอยู่ในโกดัง ส่วนช่องทางฟอกเงินผ่านเครือข่ายของเรดสเคลที่เคยแนบเนียน กลับถูกอายัดและตรวจสอบจากเจ้าหน้าที่อย่างเข้มงวด“บ้าเอ๊ย! พวกมันเล่นงานเรดสเคลจนราบคาบ และตอนนี้พวกเราก็ตกเป็นเป้าหมายแทน” ไมเคิลกัดฟันกรอด มองลูกน้องที่นั่งอยู่รอบโต๊ะประชุมด้วยสีหน้าดุดัน“ลูกค้ารายใหญ่เริ่มถอยห่าง พวกมันไม่กล้าเข้ามาติดต่อสินค้ากับเราเหมือนเดิม” หนึ่งในสมาชิกระดับสูงรายงานอย่างเคร่งเครียด“เราเสียการ