All Chapters of นายใหญ่ล่ามเด็ก [Set Mafia allergan]: Chapter 1 - Chapter 4

คริสโตเฟอร์อุ้มหญิงสาวเข้าไปในรถ โดยที่เธอไม่ได้สมยอมแต่อย่างใด ขณะที่เขาพยายามจับเธอยัดเข้าไปในรถ เธอเองก็ร้องโวยวายออกมาขอความช่วยเหลือจากคนข้างนอก แต่ทว่าตอนนี้ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย คิดว่าน่าจะบังเอิญผ่านมาทั้งสองคน แต่ว่าเด็กคนนั้นน่าจะเดินออกไปไหนสักที่หนึ่ง และคนเป็นพ่อคงถูกใครสักคนฆ่าตาย เมื่อพวกเขาผ่านมาทางนี้ก็ไม่เห็นใครยืนอยู่แล้ว"กรี๊ดดดด ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยหนูที คนนิสัยไม่ดีจะจับตัวหนูไปค่ะ""ฉันบอกว่าหนวกหูไง เด็กน่ารำคาญพูดมากอยู่นั่นแหละ ฉันไม่ชอบ"ชายหนุ่มสบถออกมา ก่อนจะเอามือปิดปากหญิงสาวเพื่อให้เธอหยุดส่งเสียงดัง เสียงร้องอู้อี้ของเธอยังคงน่ารำคาญสำหรับเขา แต่ถ้าไม่เอามือปิดไว้แบบนี้เธอก็จะร้องโวยวายไม่เลิก และเสียงของผู้หญิงมันน่ารำคาญสำหรับเขาจะตาย ทั้งแหลมทั้งแสบแก้วหูน่าหงุดหงิดเป็นที่สุด"อ๋อยอู๋อะ"หญิงสาวพยายามสั่งให้เขาปล่อยมือออกจากริมฝีปากของเธอ ในตอนนี้เธอนั่งอยู่เคียงข้างเขาโดยที่ชายหนุ่มเอามือปิดปากเธอไม่ยอมปล่อย และยิ่งส่งเสียงดังมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งบีบรัดให้แน่นขึ้นไปอีก"ถ้าเธอหยุดโวยวายเมื่อไหร่ฉันจะปล่อย"หญิงสาวเริ่มนิ่งเพราะว่าอยากจะ

ชายหนุ่มขยับตัวเข้าไปใกล้หญิงสาวอย่างเชื่องช้า ทิวาจ้องมองใบหน้าของเขาอย่างระแวง กระโดดลงจากเตียงไปอีกฝั่งก่อนจะหยิบหมอน และปาใส่เขาด้วยความรุนแรง แต่มีหรือที่ชายหนุ่มจะกลัว ปล่อยให้เธอปาหมอนทุกอย่างใส่จนหมดก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเดินเข้ามาหาเธอ"อย่าเข้ามานะ""เธอยังไม่รู้สินะ ว่าการทำให้ฉันได้รับบาดเจ็บมันผู้นั้นจะต้องโดนอะไรบ้าง แต่สำหรับผู้หญิงที่สวยอย่างเธอ ฉันไม่ลงโทษโดยการใช้ความรุนแรงให้เสียมือหรอก ทำอย่างอื่นดีกว่า จริงไหม..."ทิวาสายหน้าเล็กน้อย ใบหน้าในตอนนี้ตื่นตระหนกเริ่มกลัวเขาเอามากๆ และก่อนหน้านี้เธอก็ใช้กำลังกับเขาไปเยอะ คิดว่าจะหยุดแต่ไม่เลยยิ่งเป็นการไปยั่วโมโหเขาให้โกรธมากยิ่งขึ้น หญิงสาวรีบส่ายหน้าทันทีก่อนจะวิ่งหนีเขาด้วยความทุรนทุราย"อย่าเข้ามานะคะหนูขอร้อง หนูทำแผลให้คุณดีไหมคะ หรือจะลงโทษหนูยังไงก็ได้ ให้ไปล้างจานทำความสะอาด ถูพื้น ทำสวน หนูทำได้หมดเลยค่ะ บอกว่าอย่าทำแบบนี้เลยนะคะหนูกลัว"หญิงสาวยกมือไหว้เขาเพื่ออ้อนวอนขอความเห็นใจ แต่ทว่าชายหนุ่มไม่มีความคิดที่จะเอ็นดูเธอเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่ที่เจอกันเธอก็เออออพูดอยู่คนเดียว หาว่าเขาฆ่าพ่อของเธอบ้าง และคิดจ