All Chapters of LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส: Chapter 21 - Chapter 30

LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 20“เธอเลือกผู้ชายที่สมบรูณ์แบบมากกว่าผม เธอบอกว่าผมไม่สามารถให้ในสิ่งที่เธอต้องการได้...คุณรู้ไหมว่าเธอต้องการอะไร?”“อะไรคะ ?”“เงิน เธอบอกว่าผมยังมีไม่พอที่จะทำให้เธอสุขสบาย เธอบอกว่ามีผู้ชายคนหนึ่งที่สามารถทำให้เธอมีความสุขและสบายไปตลอดชีวิต” ภูวดลกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงดูแคลน เขานึกถึงความทรงจำที่ผ่านมาเนิ่นนาน ความเจ็บปวดที่ผ่านมาซึ่งเป็นบทเรียนอย่างดีให้กับเขา“เหรอคะ” ชาลิสาตอบแล้วก้มหน้าลง เขาคงจะพูดรวมถึงเธอด้วย ชาลิสาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วสบตาเขา“หลังจากนั้นคุณก็ไม่เชื่อในความรัก ?”“ครับ” ภูวดลตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ“คุณอยากจะฟังนิทานไหมคะ ?” ชาลิสาเปรยขึ้นแล้วแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าหลังจากที่เขานิ่งเงียบมานานพอสมควร“นิทาน ?”“ค่ะ” ชาลิสาตอบสั้น ๆ“เล่าสิครับ” ภูวดลมองใบหน้าสวยที่สายตายังคงจับจ้องท้องฟ้าที่มีแต่ดวงจันทร์ หากไร้หมู่ดาวที่ระยิบระยับ“มีเด็

LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 23กรกฎขับรถมาส่งแพรวาที่คอนโดหรูแห่งหนึ่งในใจกลางเมือง ตลอดทางเธอได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดจากับเขาเหมือนทุกครั้ง เขาชำเลืองมองเธออีกครั้งทันทีที่รถของเขาหยุดจอดลงหน้าคอนโดของเธอ เขารู้สึกอึดอัดความรู้สึกแบบนี้ เมื่อความเงียบครอบคลุมบรรยากาศภายในรถ“คุณโอเคใช่ไหม” กรกฎถามทำลายความเงียบ เขามองใบหน้าสวยของเธอที่เปรอะด้วยคราบน้ำตาที่ยังหลงเหลืออยู่“หน้าฉันบอกว่าโอเคไหมล่ะคะ เจ้านาย” แพรวาตอบย้อนเขาอย่างขุ่นเคือง ถ้าเขาไม่พาเธอไปงานนี้ เธอก็ไม่ต้องเจอกับเหตุการณ์แบบในวันนี้“ครั้งหน้าไม่มีอีกแล้วล่ะ” กรกฎกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเมื่อแพรวาเมื่อฟังแล้วเธอก็รู้สึกตกใจในความหมายที่เขาพูดออกมา“คุณไล่ฉันออก?”กรกฎยิ้มออกมา เขามองใบหน้าสวยที่ก้มต่ำลง กรกฎปลดสายนิรภัยแล้วโน้มตัวเข้าไปหาเธอพลางกระซิบที่ข้างหูของเธออย่างอ่อนโยน“ผมห่วงต่างหากล่ะ”ใบหน้าที่เปื้อนด้วยคราบน้ำตาแดงขึ้นมาอย่างทันตา“เจ้านายงี่เง่า” เธอค้อนเขาเบาๆกรกฎย

LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 25“ผมว่าเป็นคำชวนดีกว่านะ” กรกฎกล่าวแล้วเดินกลับไปนั่งโต๊ะทำงานตามเดิม ใจของเขารู้สึกเบิกบานขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็น นี่เขากำลังจีบเด็กอยู่หรือเปล่าเนี่ย !!“ค่ะ” แพรวาตอบรับเบา ๆ แล้วเดินออกไป ทั้งที่ใบหน้าของเธอแดงเพราะเขินอาย ขอคิดไปเองคนเดียวละกันว่าเจ้านายกำลังจีบเธอ ว่าแล้วเธอก็ก้มหน้าทำงานต่อ จะมีสมาธิไหมในเมื่อใจของเธอเฝ้ารอให้เวลาเดินเร็วขึ้นเพื่อถึงเวลาห้าโมงเย็นแต่ก็ไม่ใช่คนนอกห้องอย่างเดียวที่มัวแต่มองนาฬิกา คนในห้องก็เหมือนกัน เขาเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ เข็มสั้นจะหยุดตรงที่เลขห้าซะทีอีกเพียงไม่กี่นาทีก็ถึงเวลาห้าโมงเย็นแล้ว ภูวดลเริ่มมีสีหน้าเคร่งเครียดมากกว่าเดิมในช่วงบ่าย เพราะในวันนี้งานของเขาเยอะเป็นพิเศษ แต่เขาก็อยากจะรีบเคลียร์ให้เสร็จเพื่อที่จะไปทานข้าวกับภรรยาที่บ้านชาลิสาชำเลืองมองใบหน้าของผู้เป็นสามีที่มีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ เธอมองเขาอย่างเห็นใจ และเข้าใจแล้วว่าสาเหตุที่เขาต้องกลับบ้านดึกดื่นแทบทุกวันนั้นเป็นเพราะอะไร ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอหรือเปล่านะ

LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 27“ทำไมคะ คุณจะทำร้ายฉันแบบนี้ไม่ได้ ฉันรักคุณนะคะ”กรกฎแกะมือของเธอออกอย่างรำคาญ หันมาหาเธอ ใบหน้าสวยของพิมพ์ดาราที่เอ่อคลอด้วยน้ำตาแต่ไม่ได้ทำให้กรกฎรู้สึกเห็นใจหรือสงสารแม้แต่น้อย“ผมไม่เคยทำร้ายคุณ และผมก็ไม่เคยรักคุณ” เสียงเรียบนิ่งตอบกลับมา ทำเอาคนที่ฟังถึงกลับอึ้ง พิมพ์ดารามองกรกฎเดินจากไปอย่างไม่แยแส เธอแทบทรุดลงไปกับพื้น ทำไม...แววตาและน้ำเสียงที่เขาพูดกับเธอช่างต่างจากเขาพูดกับน้องสาวของหล่อน...ทำไม ?แพรวาเดินกระสับกระส่ายอยู่ในห้องเป็นห่วงทั้งเขาและพี่สาว ทันทีที่ตัดสินใจได้จึงเดินออกจากห้องนอนด้วยความร้อนรนใจเมื่อเดินออกจากห้องมาแล้วแพรวาพบกับสายตาของผู้เป็นพี่สาวจ้องมองด้วยความขุ่นเคืองพิมพ์ดาราเดินเข้ามาหาแพรวาโดยเร็ว เธอเกลียด !! ทั้งๆ ที่เธอให้แพรวาทุกอย่าง แต่ทำไมต้องแย่งกรกฎไปจากเธอ เป็นเพราะอะไร !!“ทำไม ทำไม !! เพราะแก แกแย่งกรกฎไปจากฉัน!!” พิมพ์ดาราบีบข้อมือของแพรวาอย่างแรงก่อนจะดันเธอร่วงไปกับพื้น แต่ความเจ็บปวดที่สะบั้นของเธอก็ยังน้อยกว่าความเจ

LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 29“ผมเสียใจ”คำนี้อีกแล้วที่เธอได้ยินเป็นครั้งที่สอง เธอคงไม่มีค่ามากไปกว่านี้แล้วจริง ๆ ใช่ไหม มีค่าแค่เพียงบำบัดเขาในยามที่เขาเบื่อเท่านั้น“เหรอคะ แค่นี้เหรอคะ”พิมพ์ดารามองกรกฎแล้วยิ้มให้กับความสมเพชของเธอ อีกครั้งที่ถูกปัดอย่างไร้เยื่อใย อีกครั้งที่ต้องกลายเป็นคนไร้ค่า คนอย่างเธอคงไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้วจริงๆ คนอย่างเธอคงไม่มีใครต้องการแล้วจริงๆ“ลูซี่...ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ” กรกฎพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด แต่คนที่รับฟังเงยหน้าขึ้นมาโดยไม่ปริปากพูด“พี่พิม...คือแพร” แพรวาเดินเข้ามาหาพิมพ์ดารา“ออกไปก่อน...พี่อยากอยู่คนเดียว” พิมพ์ดาราพูดกับแพรวาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า เหนื่อยทั้งกาย ทั้งใจ แต่ทำไมโกรธเกลียดน้องสาวไม่ลง“พี่พิม...”“ออกไป...” พิมพ์ดาราพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า เธอมองหน้าของน้องสาวด้วยความเจ็บปวดที่ทับถมเข้าร่างกาย“พี่...” แพรวาหยุดชะงัก เธอมองพี่สาวด้วยความรู้สึกผิด&ldq