All Chapters of SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 30“หม่าม้า !” เสียงใสของอาหยูดังขึ้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ้าตัวกลมเปลี่ยนคำเรียกเธอจาก ‘คุณป้า’ เป็น ‘หม่าม้า’ ทีแรกก็รู้สึกตกใจและสับสน เหมือนกัน แต่...‘เรียกแบบเดิม...คุณป้าน่าจะดีกว่านะ หม่าม้า คงไม่ดีเท่าไหร่...’‘ไม่ได้เหรอ ?’‘ก็ หม่าม้าเอาไว้เรียก เอ่อ...’ เธออ้ำอึ้งไปต่อไม่ถูก ‘คนที่ป๊ะป๋ารัก มาก ๆ ไง‘แต่ป๊ะป๋าก็รักคุณป้าเหมือนกัน อาหยูก็รักด้วย’พูดไม่ออก ตอบไม่ถูกเลย...ได้แต่ยิ้มเขินให้‘แต่ว่า...’อวิ่นเยว่พูดแทรกขึ้น ‘ผมชอบที่อาหยูเรียกคุณแบบนี้’ท้ายสุดแล้วก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร ทำให้อาหยูเรียกแบบนี้มาทุกวันจนถึงตอนนี้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความน่ารักของเจ้าตัวกลม หรือเป็นเพราะห้ามหัวใจตัวเองที่มีความรู้สึกต่อเขาไม่ได้“ขอโทษค่ะ คือฉัน...”เขาหันมองเจ้าตัวกลม ส่งสายตาเป็นเชิงบอกว่า ‘ขึ้นรถไปนั่งรอก่อน’อาหยูพยักหน้ารับและยอมทำตามแต่โดยดี“คือว่า ฉันต้องค้างที่บ้านคุณจริง ๆ เหรอคะ” ลฎาภาถาม ไม่ใช่เพราะไม่แน่ใจแต่รู้สึกแปลก ๆ ก็เท่านั้น ถึงแม้จะยอมรับและเปิดใจกับเขาก็ตาม แต่มันเร็วเกินไปที่จะไปนอนค้างบ้านเขาแบบนี้อวิ่นเยว่ทำหน้านิ่งแต่ก็แอบยิ้มที่มุมปาก ก่อนเดินเข้ามาร

Chapter 32ลฎาภานั่งรถมาลงที่ป้ายก่อนจะเดินต่อเข้าไปในซอย ของร้านอาหารริมทางอาหารตามสั่ง กึ่งร้านเหล้าที่นัดกันไว้ เอื้อมมือผลักประตูและก้าวเข้ามาด้านใน ทันทีที่กวาดสายตาหาก็เห็นมือโบกเรียกทักทาย จึงสาวเท้าเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว“โทษทีรถติดเลยมาช้า” หญิงสาวนั่งลงและวางกระเป๋าขณะที่กล่าว “รอนานไหม”“ไม่เท่าไหร่” ถลัชนันท์ตอบขณะยกมือเรียกขอเมนูเพื่อสั่งอาหาร“นัดออกมาเลี้ยงจอมแบบนี้ มีเรื่องอะไรเหรอ ?” ลฎาภาเอ่ยถามขึ้นขณะที่ขยับตัวเอื้อมมือหยิบน้ำแข็งใส่ลงในแก้ว “หรือว่าจะหย่าแล้ว”“จะบ้าหรือไง !” ถลัชนันท์พูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง“แล้ว...มีอะไรเหรอ”“ก็แค่เบื่อ”ลฎาภาส่งสายตามองพี่สาวด้วยความแปลกใจและสงสัย น้อยมากที่จะเป็นฝ่ายเสนอว่าเลี้ยงข้าวเอง ทั้งยังเป็นร้านอาหารที่เธอชอบมากินด้วย รองจากบุฟเฟต์ปิ้งย่างเลย“ว่าไง อยากจะระบายอะไรล่ะ” หลังจากที่มองสีหน้าของพี่สาวอยู่นานก็พอเดาออกว่ามีเรื่องอึดอัดใจที่อยากจะระบายออกมา ครั้งก่อนที่โทร.

Chapter 34“คือ...ที่ฉันขอพบคุณก็อยากให้คุณช่วยค่ะ” อวี้หลันเข้าประเด็นทันที เธอวางช้อนส้อมมองลฎาภาด้วยสายตาอ้อนวอน “คือฉันอยากปรับความเข้าใจกับเขาค่ะ อยากให้คุณช่วยนัดอวิ่นเยว่มาพบฉันได้ไหมคะ”ลฎาภาอ้ำอึ้งด้วยความรู้สึกลำบาใจ ส่วนหนึ่งเพราะไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของอวิ่นเยว่ อีกส่วนไม่อยากให้เจอกัน เธอไม่รู้ว่าเรื่องผิดใจนั้นคือเรื่องอะไร แต่ความรู้สึกกลับบอกว่า...ผู้หญิงคนนี้อันตราย“ฉันก็อยากจะช่วยนะคะ แต่...” ลฎาภาพูดเว้นวรรคพลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ ส่งสายตามอง “เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวค่ะ ฉันไม่อยากเข้าไปยุ่ง”อวี้หลันมองด้วยสายตาไม่พอใจแต่ก็ฝืนแสร้งยิ้มให้อีกฝ่าย “คุณไม่สนิทกับอวิ่นเยว่เหรอคะ ? ฉันคิดว่าถ้าคุณพูดเขาอาจจะยอมมา”ผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรกันแน่ !ลฎาภาชักเริ่มไม่ไว้ใจอีกฝ่ายเพราะคำพูดที่สื่อออกมา“ฉันว่าคุณน่าจะพบเขาเองมากกว่ามาหาฉัน” ลฎาภาพูดก่อนหยิบเงินจำนวนหนึ่งวางไว้บนโต๊ะ แล้วหยิบกระเป๋าก่อนลุกขึ้น “ขอโทษนะคะ ฉันคงทำตามที่คุณขอไม่ได้ แล้วฉันกั

Chapter 36แสงแดดช่วงบ่ายสี่โมงส่องจ้าเข้ามาภายในตัวบ้านฝั่งห้องครัว มือสองข้างของหญิงสาวขะมักเขม้นกับการเตรียมอาหารมื้อเย็น สำหรับเธออาจจะกลายเป็นความเคยชินแล้วก็ได้ที่เข้าครัวทำอาหารให้เขาและเจ้าตัวกลม ทั้งก่อนหน้านี้ตอนอาศัยอยู่บ้านเช่ากับพี่สาว ก็ไม่ใช่คนที่ทำอาหารมื้อเย็นตรงเวลา หรือถ้าพี่สาวไม่กลับมากินด้วยก็บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสองห่อเป็นมื้อเย็นลฎาภาล้างผักเสร็จแล้วจึงหยิบกระทะและหม้อมาตั้งที่เตาเตรียมประกอบอาหารมื้อเย็น เธอหันตัวไปมาหยิบของบนโต๊ะจนกระทั่งรู้สึกว่ามีสายตาจ้องมองอยู่จึงเงยหน้าไปมองเจ้าตัวกลมชะเง้อคอออกมาจากทางหลังกำแพง ดวงตาแววเป็นประกาย ลฎาภาหันกลับไปปิดเตาแก๊สแล้วเดินมาหา โน้มตัวลงมา“หิวแล้วเหรอ”อาหยูส่ายหน้าเป็นคำตอบ “อาหยูอยากทำกับข้าวกับหม่าม้าด้วย”น้ำเสียงสดใสดูมีความหวังของเจ้าตัวกลมทำให้ลฎาภาลำบากใจที่จะตอบปฏิเสธไปไม่น้อย เพราะแววตาดูอ้อนเหลือเกิน“อาหยู” เสียงเข้มของอวิ่นเยว่เอ่ยขึ้นขณะเดินเข้ามาหา เจ้าตัวกลมเงยหน้ามองส่งสายตาด้วยคำถาม “ป๊ะป๋าจะช่วยหม่าม้าทำเอง ไปนั่งรอก่

Chapter 38“งั้นพวกพี่ไปก่อนนะ”ลฎาภาพยักหน้าตอบรับก่อนที่ทุกคนจะเดินไป“มีอะไรคะ” น้ำเสียงของลฎาภาดูไม่เต็มใจที่จะถามเท่าไหร่ เพียงมองใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ในใจก็รู้สึกหวาดกลัวและสังหรณ์ไม่ค่อยดี“เราไปกินข้าวแล้วคุยไปไหมคะ”“ไม่ค่ะ” ลฎาภาปฏิเสธทันที “ไปที่ร้านกาแฟดีกว่าค่ะ”อวี้หลันฉีกยิ้มหวานให้ก่อนเดินนำไปทันที ส่วนลฎาภาเดินตามขณะที่ครุ่นคิดไปด้วย ไม่รู้ว่าคราวนี้จะมาขอร้องให้ช่วยอะไรอีกเธอจะดูเห็นแก่ตัวไปไหมนะ ? ถ้าปฏิเสธไปอีกครั้งลฎาภาผลักประตูเข้ามาในร้านกาแฟ มือของเธอจับไว้ให้อวี้หลันเดินตามเข้ามา ก่อนจะพากันไปนั่งในมุมที่เงียบหลังจากสั่งกาแฟมาดื่มแล้ว ในตอนนี้อีกฝ่ายยังไม่เปิดประเด็นพูดคุยทันที กลับเอาแต่นั่งนิ่งจิบกาแฟไปอย่างใจเย็น“มีอะไรหรือเปล่าคะ” ลฎาภาเอ่ยถามขึ้น“ฉันก็แค่...” อวี้หลันก้มหน้าต่ำลงพลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดต่อไปว่า “อยากขอให้คุณช่วยให้ฉันคืนดีกับอวิ่นเยว่ค่ะ”“ในฐานะเพื่อนเหรอคะ” ลฎาภาถ