เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 32 หม่าม้า(ตัวจริง)ของอาหยู
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-06 11:15:02Chapter 32
ลฎาภานั่งรถมาลงที่ป้ายก่อนจะเดินต่อเข้าไปในซอย ของร้านอาหารริมทางอาหารตามสั่ง กึ่งร้านเหล้าที่นัดกันไว้ เอื้อมมือผลักประตูและก้าวเข้ามาด้านใน ทันทีที่กวาดสายตาหาก็เห็นมือโบกเรียกทักทาย จึงสาวเท้าเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว“โทษทีรถติดเลยมาช้า” หญิงสาวนั่งลงและวางกระเป๋าขณะที่กล่าว “รอนานไหม”“ไม่เท่าไหร่” ถลัชนันท์ตอบขณะยกมือเรียกขอเมนูเพื่อสั่งอาหาร“นัดออกมาเลี้ยงจอมแบบนี้ มีเรื่องอะไรเหรอ ?” ลฎาภาเอ่ยถามขึ้นขณะที่ขยับตัวเอื้อมมือหยิบน้ำแข็งใส่ลงในแก้ว “หรือว่าจะหย่าแล้ว”“จะบ้าหรือไง !” ถลัชนันท์พูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง“แล้ว...มีอะไรเหรอ”“ก็แค่เบื่อ”ลฎาภาส่งสายตามองพี่สาวด้วยความแปลกใจและสงสัย น้อยมากที่จะเป็นฝ่ายเสนอว่าเลี้ยงข้าวเอง ทั้งยังเป็นร้านอาหารที่เธอชอบมากินด้วย รองจากบุฟเฟต์ปิ้งย่างเลย“ว่าไง อยากจะระบายอะไรล่ะ” หลังจากที่มองสีหน้าของพี่สาวอยู่นานก็พอเดาออกว่ามีเรื่องอึดอัดใจที่อยากจะระบายออกมา ครั้งก่อนที่โทร.บทที่เกี่ยวข้อง
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 33 ผู้หญิงอันตราย
Chapter 33ช่วงเที่ยงของวันทำงานหลังจากที่อวิ่นเยว่รับประทานอาหารเสร็จแล้ว ยังพอมีเวลาเหลือที่จะนัดพบเจอหน้าหญิงสาวบ้างจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ส่งข้อความหาทันที ถึงแม้จะผ่านมาหลายวันแล้วตั้งแต่ที่พูดว่า ‘มาเป็นหม่าม้าของอาหยูได้ไหม ?’ แน่นอนว่ายังไม่ได้คำตอบในทันที และคราวนี้ไม่ได้ใจร้อนเร่งรัดเธอด้วย เพียงแต่พยายามเฝ้ารอและค่อย ๆ ขยับเข้าหาทีละน้อยลฎาภาเดินเข้ามาหาอวิ่นเยว่หลังจากที่ได้รับข้อความว่าให้ขึ้นมาคุยกันบนดาดฟ้า อันที่จริงเธอก็ลังเลอยู่ว่าควรจะมาพบดีไหม...“มีอะไรหรือเปล่าคะ ?” ลฎาภาเอ่ยถามขึ้นอวิ่นเยว่ยื่นกาแฟส่งให้ขณะหันหลังพิงกับระเบียงดาดฟ้าลฎาภามองก่อนเอื้อมมือรับ “ฉันต้องกลับไปทำงาน...”“ยังไม่หมดเวลาพักเที่ยง” อวิ่นเยว่ส่งสายตามอง นี่เป็นครั้งแรกที่เขานัดเธอออกมาพบในตอนเที่ยง เจอหน้ากันเพียงไม่กี่นาทีก็ยังดีกว่าไม่ได้เจอ พอเธอเข้าเวลางานแล้วคงไม่มีเวลามาคุยกับเขา อีกทั้งเย็นนี้ก็ไม่ได้เจอกัน“เย็นนี้ผมให้ป้าผ่องไปรับอาหยู” ชายหนุ่มเกริ่นขึ้น พลางถอนหายใจออกมาอย่างเสี
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 34 อาหยูติดเหาแล้ว
Chapter 34“คือ...ที่ฉันขอพบคุณก็อยากให้คุณช่วยค่ะ” อวี้หลันเข้าประเด็นทันที เธอวางช้อนส้อมมองลฎาภาด้วยสายตาอ้อนวอน “คือฉันอยากปรับความเข้าใจกับเขาค่ะ อยากให้คุณช่วยนัดอวิ่นเยว่มาพบฉันได้ไหมคะ”ลฎาภาอ้ำอึ้งด้วยความรู้สึกลำบาใจ ส่วนหนึ่งเพราะไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของอวิ่นเยว่ อีกส่วนไม่อยากให้เจอกัน เธอไม่รู้ว่าเรื่องผิดใจนั้นคือเรื่องอะไร แต่ความรู้สึกกลับบอกว่า...ผู้หญิงคนนี้อันตราย“ฉันก็อยากจะช่วยนะคะ แต่...” ลฎาภาพูดเว้นวรรคพลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ ส่งสายตามอง “เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวค่ะ ฉันไม่อยากเข้าไปยุ่ง”อวี้หลันมองด้วยสายตาไม่พอใจแต่ก็ฝืนแสร้งยิ้มให้อีกฝ่าย “คุณไม่สนิทกับอวิ่นเยว่เหรอคะ ? ฉันคิดว่าถ้าคุณพูดเขาอาจจะยอมมา”ผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรกันแน่ !ลฎาภาชักเริ่มไม่ไว้ใจอีกฝ่ายเพราะคำพูดที่สื่อออกมา“ฉันว่าคุณน่าจะพบเขาเองมากกว่ามาหาฉัน” ลฎาภาพูดก่อนหยิบเงินจำนวนหนึ่งวางไว้บนโต๊ะ แล้วหยิบกระเป๋าก่อนลุกขึ้น “ขอโทษนะคะ ฉันคงทำตามที่คุณขอไม่ได้ แล้วฉันกั
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 35 สระผมให้ป๊ะป๋า
Chapter 35ลฎาภาหลับตาปี๋และรีบผละออกพลางก้มหน้าหลบด้วยความเขินอายชายหนุ่มยืนอึ้งพลางยกมือขึ้นแตะริมฝีปากแล้วหัวเราะในลำคอ“นั่นคือคำตอบของคุณ ?”อวิ่นเยว่คลี่ยิ้มที่มุมปากพลางดึงเธอเข้ามากอด มือข้างหนึ่งล็อกไม่ให้ถอยหนี ก่อนโน้มใบหน้าลงจุมพิตประทับที่หน้าผากแผ่วเบา แก้มทั้งสองข้างของเธอแดงก่ำจนต้องยกมือขึ้นปิดเพราะเขินอายเกินกว่ารับไหว ทว่าเขาไม่ยอมให้ทำตามต้องการอวิ่นเยว่เชยคางบังคับลฎาภาขึ้นให้สบตาเธอกลอกตาไปมา พยายามบ่ายเบี่ยงหนี “อา...หยู กำลังระ…”ริมฝีปากของอวิ่นเยว่ประทับลงโดยไม่ให้อีกฝ่ายตั้งตัว หญิงสาวตกใจทว่าเสียงร้องข้างในใจก็ตัดสินให้ตอบรับความต้องการของตัวเองชายหนุ่มบดจูบคลอเคลียเป็นเวลานานจนเธอเริ่มรู้สึกว่ากำลงขาดอากาศหายใจ เพียงแค่เผยอปากรับอากาศเข้าไปกลับกลายเป็นเปิดโอกาสให้เขารุกล้ำเข้ามา ดวงตากลมเบิกกว้างตกใจเมื่อรู้สึกว่าลิ้นของเธอกับเขากำลังสัมผัสถึงกัน !ไม่นะ ! แบบนี้มัน...อวิ่นเยว่ถอนริมฝีปากออกด้วยความเสียดายเมื่อรู้สึกถึงแรงน้อย ๆ ที่พยายามผลักออก เขาจูบที่ขมับอีกครั้งขณะ
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 36 ป๊ะป๋าตกลงกับอาหยู
Chapter 36แสงแดดช่วงบ่ายสี่โมงส่องจ้าเข้ามาภายในตัวบ้านฝั่งห้องครัว มือสองข้างของหญิงสาวขะมักเขม้นกับการเตรียมอาหารมื้อเย็น สำหรับเธออาจจะกลายเป็นความเคยชินแล้วก็ได้ที่เข้าครัวทำอาหารให้เขาและเจ้าตัวกลม ทั้งก่อนหน้านี้ตอนอาศัยอยู่บ้านเช่ากับพี่สาว ก็ไม่ใช่คนที่ทำอาหารมื้อเย็นตรงเวลา หรือถ้าพี่สาวไม่กลับมากินด้วยก็บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสองห่อเป็นมื้อเย็นลฎาภาล้างผักเสร็จแล้วจึงหยิบกระทะและหม้อมาตั้งที่เตาเตรียมประกอบอาหารมื้อเย็น เธอหันตัวไปมาหยิบของบนโต๊ะจนกระทั่งรู้สึกว่ามีสายตาจ้องมองอยู่จึงเงยหน้าไปมองเจ้าตัวกลมชะเง้อคอออกมาจากทางหลังกำแพง ดวงตาแววเป็นประกาย ลฎาภาหันกลับไปปิดเตาแก๊สแล้วเดินมาหา โน้มตัวลงมา“หิวแล้วเหรอ”อาหยูส่ายหน้าเป็นคำตอบ “อาหยูอยากทำกับข้าวกับหม่าม้าด้วย”น้ำเสียงสดใสดูมีความหวังของเจ้าตัวกลมทำให้ลฎาภาลำบากใจที่จะตอบปฏิเสธไปไม่น้อย เพราะแววตาดูอ้อนเหลือเกิน“อาหยู” เสียงเข้มของอวิ่นเยว่เอ่ยขึ้นขณะเดินเข้ามาหา เจ้าตัวกลมเงยหน้ามองส่งสายตาด้วยคำถาม “ป๊ะป๋าจะช่วยหม่าม้าทำเอง ไปนั่งรอก่
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 37 ฮันนี่มูน
Chapter 37เสียงคลื่นกระทบเข้าชายฝั่งช่วงบ่ายสองของวันหยุด ถลัชนันท์ขยับตัวไปมากลิ้งนอนอยูในห้องพักตั้งแต่มาถึงช่วงสาย ฮันนีมูน…เมื่อได้ยินว่าต้องไปเพราะถูกแม่สามีในนามบังคับมาจึงขัดอะไรไม่ได้ดวงตากลมมองผ่านหน้าต่างจากในห้องไปยังชายหาดของจังหวัด M แสงอาทิตย์สะท้อนกับพื้นน้ำเห็นเป็นประกาย หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมแล้วเดินออกมานั่งตากลมที่ริมระเบียงบ้านพัก ครั้นหันไปมองบ้านพักหลังข้าง ๆ เห็นศรันภัทรกำลังนั่งจิบกาแฟอ่านหนังสือพิมพ์อย่างสบายใจฮันนี่มูน เหอะ ! นี่มันเหมือนมาเที่ยวคนเดียวมากกว่าถลัชนันท์มองชายหนุ่มด้วยสายตาขุ่นเคือง เพราะทันทีที่มาถึงที่พักเขาก็บอกว่าเปิดจองบ้านพักอีกหลังแยกไว้แล้ว เธอจ้องมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในบ้านพักทางด้านศรันภัทรเงยหน้าขึ้นพอดีมองเห็นหญิงสาวขึงตามองใส่ก่อนเดินกลับเข้าไปด้านใน เขาไหวไหล่เล็กน้อยแล้วเอื้อมมือหยิบแก้วกาแฟขึ้นจิบอย่างสบายใจไม่นานนักเสียงข้อความโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขาจึงละสายตาจากหนังสือพิมพ์ตรงหน้าเอื้อมมือหยิบขึ้นมาเปิดอ่านแววตาของชายหนุ่มเปลี่ยนไปเมื่อได้อ่านข้อ
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 38 แม่แท้ ๆ ของอาหยู
Chapter 38“งั้นพวกพี่ไปก่อนนะ”ลฎาภาพยักหน้าตอบรับก่อนที่ทุกคนจะเดินไป“มีอะไรคะ” น้ำเสียงของลฎาภาดูไม่เต็มใจที่จะถามเท่าไหร่ เพียงมองใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ในใจก็รู้สึกหวาดกลัวและสังหรณ์ไม่ค่อยดี“เราไปกินข้าวแล้วคุยไปไหมคะ”“ไม่ค่ะ” ลฎาภาปฏิเสธทันที “ไปที่ร้านกาแฟดีกว่าค่ะ”อวี้หลันฉีกยิ้มหวานให้ก่อนเดินนำไปทันที ส่วนลฎาภาเดินตามขณะที่ครุ่นคิดไปด้วย ไม่รู้ว่าคราวนี้จะมาขอร้องให้ช่วยอะไรอีกเธอจะดูเห็นแก่ตัวไปไหมนะ ? ถ้าปฏิเสธไปอีกครั้งลฎาภาผลักประตูเข้ามาในร้านกาแฟ มือของเธอจับไว้ให้อวี้หลันเดินตามเข้ามา ก่อนจะพากันไปนั่งในมุมที่เงียบหลังจากสั่งกาแฟมาดื่มแล้ว ในตอนนี้อีกฝ่ายยังไม่เปิดประเด็นพูดคุยทันที กลับเอาแต่นั่งนิ่งจิบกาแฟไปอย่างใจเย็น“มีอะไรหรือเปล่าคะ” ลฎาภาเอ่ยถามขึ้น“ฉันก็แค่...” อวี้หลันก้มหน้าต่ำลงพลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดต่อไปว่า “อยากขอให้คุณช่วยให้ฉันคืนดีกับอวิ่นเยว่ค่ะ”“ในฐานะเพื่อนเหรอคะ” ลฎาภาถ
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 39 วิญญาณ
Chapter 39เวลาผ่านไปจนกระทั่งหญิงสาวรับประทานอาหารจนเกือบหมดจานจึงวางช้อน—ส้อมลง เอื้อมมือดื่มน้ำก่อนจะใช้ผ้าเช็ดปากพลางขยับตัวลุกขึ้น“เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อนนะคะ”อวิ่นเยว่พยักหน้ารับรู้ขณะที่เธอเดินออกมาลฎาภาเดินตรงไปยังห้องน้ำที่อยู่อีกทางกระทั่งปิดประตูห้องน้ำลง เสียงถอนหายใจออกมาอย่างหนักก็ดังขึ้นเป็นระยะ เธอไม่ได้อยากทำธุระส่วนตัวหรอกเพียงแค่อยากใช้เวลาเงียบ ๆ สักพัก เพื่อเรียกและทวนสติของตัวเองกลับคืนมาคำพูดของอวี้หลันทำให้เธอตัดสินใจไม่ถูก แม้จะอยู่กับเขาแล้วมีความสุข ทว่าแวบหนึ่งของจิตใต้สำนึกก็รู้สึกผิดขึ้นมา คิดถึงเรื่องนี้อยู่ ๆ น้ำตาก็ไหล ความรู้สึกจุกอยู่ที่อกจนหายใจไม่ออก ความรู้สึกบางอย่างพรั่งพรูจนหญิงสาวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร...รู้เพียงว่าเจ็บปวด เศร้าและทรมานนิ้วปาดน้ำตาบนใบหน้า พลางกลั้นเสียงสะอื้นดังออกมาเป็นระยะ เป็นเวลานานเกือบสิบนาทีกว่าที่จะหยุดร้องและปรับสีหน้า ลฎาภาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เอื้อมมือหยิบกระเป๋าสะพายที่แขวนอยู่ตรงประตูก่อนจะเปิดประตูออกมา ดวงตากลมเบิกกว้างเล็กน้อยด้วยความตกใจที่มีผู้หญิง
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 40 พักที่ต่างจังหวัด
Chapter 40เธอมองเขาก่อนหลบสายตา “ไม่มีอะไรค่ะ”อวิ่นเยว่ไม่ได้ถามต่อแต่ก็จ้องมองเธอกระทั่งลฎาภาเงยหน้าขึ้นสบตา“ผมเป็นห่วงคุณ”ดวงตากลมมองชายหนุ่มด้วยความรู้สึกที่เอ่อล้นอย่างบอกไม่ถูก ความปรารถนาและเสียงเรียกร้องภายในใจผลักดันให้ก้าวเข้าไปหาชายหนุ่มเขย่งปลายเท้ายื่นใบหน้าไปประทับริมฝีปากที่ปากของชายหนุ่ม“ขอโทษค่ะ” เธอผละออกยกมือขึ้นสัมผัสที่ปากตัวเอง ไม่คิดว่าจะเผลอสติหลุดถึงขนาดนี้อวิ่นเยว่ยิ้มมุมปากเอื้อมมือคว้าแขนของหญิงสาวแล้วดึงเข้ามาประชิดที่ตัวเขา ลฎาภาเบิกตากว้างด้วยความตกใจพลางยกมือดันแผ่นอกแกร่งออกห่าง ทว่าชายหนุ่มกลับใช้มืออีกข้างรั้งตัวเธอเข้ามาแนบชิด ก่อนโน้มใบหน้าลงประทับจุมพิตที่ริมฝีปากอิ่มในทันทีมือเรียวเล็กที่ออกแรงดันเขาออกหยุดลงเมื่อริมฝีปากประทับลงจูบอย่างอ่อนโยน ลฎาภาหลับตาพริ้มรับสัมผัสและการเล้าโลมเพียงเล็กน้อย นั่นอาจเป็นเพราะความรู้สึกที่อยู่ในใจของเธอทำให้ไม่ต่อต้านหรือขัดขืนเลยสักนิด หากเพียงแต่เป็นความจริงและได้อยู่ในอ้อมกอดเขาแบบนี้นานอีกหน่อย...เนิ่นนานกว่าที่อวิ่นเยว่จะปล่อยเธ
บทล่าสุด
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 48 หม่าม้าคนนั้นถูกคูณปีศาจลงโทษไปแล้ว
Chapter 48“แล้วอาหยูเคยเจอหม่าม้าไหม ?”“เจอสิ เจอเกือบทุกวันเลย พอวันที่อาหยูไม่ไปโรงเรียน ป๊ะป๋าก็จะพาอาหยูกะหม่าม้าไปเที่ยวด้วยกัน ~” น้ำเสียงน่ารักของเจ้าตัวกลมเอ่ยออกมา พอพูดแล้วก็ยิ่งแสดงสีหน้ามีความสุข ตรงข้ามกับอวี้หลันที่แทบจะทนฟังต่อไปไม่ได้“หมายถึงหม่าม้าที่คลอดอาหยูออกมาน่ะ”เจ้าตัวกลมกะพริบตามองพลางเอียงคอ “หม่าม้าที่คลอดอาหยู ?”“หม่าม้าแท้ ๆ ของอาหยูไง คนที่คลอดอาหยูออกมา”เด็กชายทำท่าทางคิดหนักแล้วพยักหน้าอีกครั้ง “หม่าม้าคนนั้นนี่เอง ป๊ะป๋าบอกว่าหม่าม้าคนนั้นถูกคูณปีศาจลงโทษไปแล้ว”“หา ?”“เพราะว่าเป็นคนไม่ดี คูณปีศาจเลยลงโทษ”อวี้หลันอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก นี่คือคำตอบที่อวิ่นเยว่บอกลูกชายหรือไงกัน ?! เด็ก ๆ ก็ต้องการอยู่ใกล้แม่มากที่สุด ใช่ว่าจะไม่เคยถามเลย คงเป็นไปไม่ได้ แต่ทำไมถึงพูดอะไรที่ทำให้เข้าใจยากแบบนี้ออกไป“แล้วถ้าหม่าม้าคนนั้นโดนคูณปีศาจปล่อยตัวมาแล้ว อยากให้กลับมาไหม”“ไม่เอา” เจ้าต
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 47 คนแปลกหน้า
Chapter 47“ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวก่อนนะคะ” ลฎาภาพูดพร้อมหยิบกระเป๋าและลุกขึ้น ทว่าอวี้หลันลุกขึ้นและเข้ามานั่งเกาะขาไว้ทันที ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจกับการกระทำของอีกฝ่าย “คุณจะทำอะไร ?!”“ขอร้องนะคะ คืนสามีให้ฉันเถอะค่ะ !”แน่นอนว่าไม่ใช่คำพูดเบา ๆ เหมือนที่สนทนากันก่อนหน้านี้ อวี้หลันจงใจพูดเสียงดังให้พนักงานในร้านและคนที่นั่งอยู่ออกไปไม่ไกลได้ยินอย่างชัดเจนลฎาภาอึ้งและตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อได้สติก็รีบพยายามแกะมือของอีกฝ่ายออกจากขา“คืนครอบครัวของฉันมาเถอะค่ะ ได้โปรด...ฉันแค่อยากอยู่กับลูกและสามีก็เท่านั้น”คำพูดนี้ยิ่งทำให้ลฎาภารู้สึกอายเมื่อคนที่นั่งอยู่ในร้านต่างหันมามอง หล่อนจงใจอยู่แล้วสินะ จงใจให้คนในร้านเห็นราวกับสร้างเรื่องว่าเธอเป็นเมียน้อยที่แย่งสามีมา จนสุดท้ายก็เลิกที่จะยื้อแกะมือของอีกฝ่ายออก“ฉันไม่รู้เหตุผลที่คุณทำแบบนี้นะคะ แต่คุณก็ทิ้งลูกกับสามีไปไม่ใช่เหรอคะ ? ทิ้งให้เขาอยู่ลำพัง...” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่น “คุณไปอยู่ที่ไหนมาคะ ? ทำไมถึงต้องทิ้งลูกตัวเอ
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 46 แค่อยากได้ครอบครัวคืน
Chapter 46วันเวลาล่วงผ่านไปเกือบเดือนอวี้หลันไม่รู้เรื่องข่าวของบริษัทอวิ่นเยว่อีกเลย ทั้งที่พยายามถามแต่เขาไม่ค่อยจะบอก หน้าที่ตอนนี้เป็นเพียงสะใภ้ที่ต้องคอยดูลูกชายเท่านั้นหญิงสาวรู้สึกไม่ค่อยพอใจมากนักเพราะอวิ่นเยว่ดูเหมือนจะทำงานทั้งวันจนไม่มีเวลาให้ อีกทั้งเงินใช้จ่ายที่เคยได้ก็ลดลงไป“ป้าผ่อง คุณแม่ออกไปไหน”“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ เห็นว่าช่วงเย็น ๆ จะกลับมาค่ะ”หญิงสาวพยักหน้ารับก่อนจะพูดขึ้นต่อไปว่า “ป้าผ่องว่างอยู่ใช่ไหม ? ฉันอยากจะฝากอาหยูไว้สักสามชั่วโมง”“จะออกไปซื้อของใช้เหรอคะ ให้ป้าไปแทนดีกว่าไหม”อวี้หลันมีสีหน้าหงุดหงิด“ไม่ค่ะ ฉันอยากจะออกไปเอง”“ได้ค่ะ เดี๋ยวป้าจะดูแลอาหยูให้เอง” ป้าผ่องตอบรับก่อนที่จะเดินเข้าไปหาเด็กทารกที่นอนอยู่ในแปลของห้องนั่งเล่น ส่วนหญิงสาวมองด้วยสายตารำคาญและใส่รองเท้าเดินออกจากบ้านไปทันทีอวี้หลันเดินออกมาขึ้นรถแท็กซี่เพื่อไปห้างสรรพสินค้า ทั้งที่ก่อนหน้าตั้งใจจะอดทนอีกนิดเพื่อรั้งความสัมพันธ์นี้ไว้ให้ถึงที่สุด ทว่าอวิ่น
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 45 แม่ใจร้าย
Chapter 45“อวิ่นเยว่ !” อวี้หลันกำมือจิกแน่นด้วยความรู้สึกเจ็บใจ เพราะความเจ็บปวดและรักแทบจะไม่หลงเหลืออยู่ในใจ “ฉันรักคุณค่ะ”อวิ่นเยว่ทำเป็นไม่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย เขากุมมือของลฎาภาเดินกลับเข้าไปข้างในทันที“จะไม่คุยกับเธอหน่อยหรือคะ”หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานเขาอวิ่นเยว่คลายมือออกจากมือของเธอโดยที่ไม่หันกลับมา“ไม่มีความจำเป็น”น้ำเสียงเยือกเย็นทำให้ลฎาภารู้สึกตกใจเล็กน้อย ถึงแม้ว่าอยากจะเห็นแก่ตัวมากกว่านี้แต่ผู้หญิงคนนั้นคือแม่ผู้ให้กำเนิดเจ้าตัวกลมออกมาจึงทำใจไม่ลง “แต่เธอเป็นหม่าม้าของอาหยูนะคะ”ชายหนุ่มสะอึกก่อนจะหันมามองหญิงสาว “คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ?” พอรู้ตัวว่าอารมณ์กำลังขุ่นมัวอยู่ก็คิดได้ว่านั่นเป็นคำถามที่ไม่ควรเอ่ยเลย“สักพักแล้วค่ะ” ลฎาภาพูดต่อไป “เธอเคยมาหาฉัน...เรื่องของคุณ”อวิ่นเยว่มองด้วยสายตาเรียบนิ่ง ก่อนหันหน้าหนีเบือนไปทางอื่น“ผมขอโทษที่ไม่เคยบอกคุณ”นั่นไม่ใช่ประเด็น
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 44 อดีต
Chapter 44วันรุ่งขึ้นหลังจากที่รับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว ลฎาภาก็อยู่เป็นเพื่อนเจ้าตัวกลมเพราะบอกว่าอยากวาดภาพด้วยกันกับเธอ ทั้งยังทำเสียงอ้อนงอแงด้วย ส่วนอวิ่นเยว่นั้นกลับไปที่ห้องทำงานบอกว่ามีงานต้องสะสางให้เสร็จ จวบจนเวลาผ่านไปเกือบเที่ยงเธอจึงปล่อยให้อาหยูนั่งระบายสีอยู่ที่ห้องนั่งเล่นตามลำพังและเดินเข้ามาในครัว ช่วยป้าผ่องเตรียมโต๊ะเพื่อรับประทานอาหารมื้อกลางวัน“วันนี้มื้อเย็นป้าผ่องจะทำอะไรบ้างคะ”หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นด้วยความเคยชิน“ป้าทำเสร็จหมดแล้วละเพราะช่วงเย็นป้าไม่อยู่ ลูกสะใภ้ป้าไม่สบายไม่มีใครดูแลหลาน ๆ เลย”“ป้ากลับเลยก็ได้นะคะ เดี๋ยวตรงนี้จอมจัดการเองค่ะ” ลฎาภาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ทำให้ป้าผ่องมองหญิงสาวอย่างเอ็นดูและคิดว่าคุณเผิงคงเลือกผู้หญิงไม่ผิดแล้วจริง ๆ“เดี๋ยวป้าจัดการครัวและเก็บเสื้อผ้าก่อน ค่อยกลับจ้ะ”ลฎาภาพยักหน้ายิ้มรับขณะที่ยกกับข้าวออกไปวางที่โต๊ะอาหาร“หม่าม้า” อาหยูเดินจ้ำ ๆ เข้ามาหาพลางเอื้อมมือดึงชายเสื้อของเธอหญิงสาวหันไปหาเจ้าตัวกลม &l
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 43 คุณหมีแย่งเตียงอาหยู
Chapter 43เจ้าตัวกลมสะดุ้งและพยักหน้าหงึก ๆ เป็นการตกลงอย่างปฏิเสธไม่ได้ ในเมื่อสีหน้าของป๊ะป๋าน่ากลัวกว่าคุณปีศาจซะอีกอวิ่นเยว่ยิ้มอย่างพึงใจก่อนหันมาพูดกับหญิงสาว“คุณนั่งรออยู่แถวนี้ก่อนก็ได้”“คุณจะไปไหนคะ ?” ลฎาภาเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยชายหนุ่มยิ้มที่มุมปาก “ผมจะไปซื้อคุณหมีให้อาหยู”“ให้ฉันไปช่วยไหมคะ ?”อวิ่นเยว่ส่ายหน้า “ผมฝากคุณดูอาหยูสักพักแล้วจะรีบมา”“ได้ค่ะ” ลฎาภาตอบรับขณะเขาพยักหน้าและเดินกลับเข้าไปในย่านซื้อของฝากทันทีทางด้านอาหยูพอป๊ะป๋าตอบรับว่าจะซื้อให้ก็ไม่ได้ดีใจ ตรงข้ามกันกลับงอนแก้มป่องควันออกหูอีก ลฎาภาสังเกตเจ้าตัวกลมก้มนั่งนิ่งแล้วยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูเธอยกมือลูบศีรษะของเด็กน้อย ขณะที่เจ้าตัวกลมหันมองและก้มหน้าซบลงที่ตักเป็นเชิงอ้อน“หม่าม้ารักอาหยูไหม”ลฎาภาชะงักมองอาหยูที่เงยหน้าส่งสายตารอคำตอบ“รักสิ” เธอตอบพลางใช้มือขยี้เส้นผมของเจ้าตัวกลม“ก็อาหยูน่ารักนี่นา”เจ้าตั
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 42 หาเพื่อนให้คุณหมี
Chapter 42‘ได้โปรดให้ฉันได้พบเขานะคะ’‘คืนเขาให้ฉันนะคะ ได้โปรด...คืนครอบครัวให้ฉันนะคะ’หญิงสาวยกมือขึ้นปิดเสียงที่ดังขึ้นผ่านเข้ามาในหูจนไม่อาจทนรับได้อีกทั้งความเจ็บปวดที่ไม่เข้าใจตัวเอง ทั้งความเศร้าที่ไม่สามารถรับไหว แววตาสั่นระริกด้วยความหวาดกลัวและสับสน หยดน้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัว มือที่ปิดหูอยู่คลายออกเมื่อเสียงนั้นหายไป‘คุณยังรักเธอไหมคะ ?’เสียงของเธอ ไม่ผิดแน่ !แววตาลฎาภาสั่นระริกเมื่อได้ยินเสียงของตัวเองก้องในหู เธอหลับตาลง อยากหนีไปให้ไกล หากคำถามนี้เป็นคำถามที่ถามเขาเพื่อให้เลือกระหว่างเธอกับอวี้หลันแล้ว ไม่อยากรับรู้ ...หญิงสาวส่ายหน้าหนี ขยับตัวขึ้นจากบ่อน้ำพลางเอื้อมมือหยิบผ้าขนหนู แต่จู่ ๆ ทุกอย่างรอบกายกลับกลายเป็นสีดำมืดมิดไปหมด เธอก้มลงมองร่างกายที่สวมเสื้อผ้าชุดทำงานที่ใส่ประจำเต็มไปด้วยเลือดสีแดง !ลฎาภาไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ดวงตากลมสั่นระริกมองไปยังความมืดเป็นแค่ความฝันเท่านั้น ! นี่คงเป็นความฝันของเธอพื้นที่มืดมิดจนมองไม่เห็นแสง แม้สองเท้าจะพยายามก้าวเดินไปข
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 41 แช่น้ำร้อน
Chapter 41เพราะเหนื่อยจากการเดินทางในช่วงเช้าจึงไม่ได้ไปไหนนอกจากอยู่ที่พัก จนกระทั่งตะวันเริ่มลับขอบฟ้า เสียงร้องประท้วงถึงอาหารมื้อเย็นก็ดังขึ้นเป็นระยะ ๆ จากเจ้าตัวกลมที่เพิ่งนอนตื่นขยับตัวลุกขึ้นจากโซฟาเดินออกมาหาลฎาภาที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ริมระเบียงด้วยท่าทางงัวเงีย“หม่าม้า”ลฎาภาละสายตาจากหนังสือวางไว้บนตักก่อนจะหันมาหาเจ้าตัวกลม“อาหยูหิวแล้วใช่ไหม ?”อาหยูพยักหน้าพลางใช้มือลูบท้องน้อยหญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นและพาเจ้าตัวกลมเดินเข้ามาด้านใน “อาหยูรอตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวหม่าม้าจะไปเรียกป๊ะป๋าก่อน”เมื่อพูดจบลฎาภาก็เดินไปเปิดประตูห้องนอน ดวงตากลมมอง ชายหนุ่มนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะโซฟาตัวเล็ก ใบหน้าคมขรึมจดจ้องกับงานตรงหน้า เธอหันปิดประตูและเดินเข้าไปอย่างเงียบ ๆชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวเดินเข้ามาจึงละสายตาขึ้น “ขอโทษผมทำงานจนลืมเวลา”ลฎาภามองใบหน้าภายใต้กรอบแว่นสีดำเป็นครั้งแรก คงเป็นเพราะเขานั่งทำงานล้ามาทั้งวัน ทั้งยังต้องจ้องแสงไฟจากโทรศัพท์และจอโน้ตบุ๊กเป็นเวลานานอวิ่นเยว่ปิดหน้าจอโน้ต
SWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ บทที่ 40 พักที่ต่างจังหวัด
Chapter 40เธอมองเขาก่อนหลบสายตา “ไม่มีอะไรค่ะ”อวิ่นเยว่ไม่ได้ถามต่อแต่ก็จ้องมองเธอกระทั่งลฎาภาเงยหน้าขึ้นสบตา“ผมเป็นห่วงคุณ”ดวงตากลมมองชายหนุ่มด้วยความรู้สึกที่เอ่อล้นอย่างบอกไม่ถูก ความปรารถนาและเสียงเรียกร้องภายในใจผลักดันให้ก้าวเข้าไปหาชายหนุ่มเขย่งปลายเท้ายื่นใบหน้าไปประทับริมฝีปากที่ปากของชายหนุ่ม“ขอโทษค่ะ” เธอผละออกยกมือขึ้นสัมผัสที่ปากตัวเอง ไม่คิดว่าจะเผลอสติหลุดถึงขนาดนี้อวิ่นเยว่ยิ้มมุมปากเอื้อมมือคว้าแขนของหญิงสาวแล้วดึงเข้ามาประชิดที่ตัวเขา ลฎาภาเบิกตากว้างด้วยความตกใจพลางยกมือดันแผ่นอกแกร่งออกห่าง ทว่าชายหนุ่มกลับใช้มืออีกข้างรั้งตัวเธอเข้ามาแนบชิด ก่อนโน้มใบหน้าลงประทับจุมพิตที่ริมฝีปากอิ่มในทันทีมือเรียวเล็กที่ออกแรงดันเขาออกหยุดลงเมื่อริมฝีปากประทับลงจูบอย่างอ่อนโยน ลฎาภาหลับตาพริ้มรับสัมผัสและการเล้าโลมเพียงเล็กน้อย นั่นอาจเป็นเพราะความรู้สึกที่อยู่ในใจของเธอทำให้ไม่ต่อต้านหรือขัดขืนเลยสักนิด หากเพียงแต่เป็นความจริงและได้อยู่ในอ้อมกอดเขาแบบนี้นานอีกหน่อย...เนิ่นนานกว่าที่อวิ่นเยว่จะปล่อยเธ
