All Chapters of My Real Husband: Chapter 91 - Chapter 100

Mabigat ang kasagutan na binigay n’ya, ngunit wala nang mas bibigat pa kung hindi n’ya pagbibigyan ang nararamdaman.Hinanda n’ya ang mga gamit ng bata para sa unang araw na kay Shaun muna ang mga ito kagaya nang napagkasunduan nila.“Please, update me,” bilin n’ya kay Shaun na malaki ang ngiting sinalubong sila.Naghihintay ito sa labas ng bahay nila. Hindi niya na pinapasok dahil hindi pa nakakaalis ang mga kapatid n’ya.“Mommy, please come with us.”“Please.”Pinagdaop pa ng kambal ang mga palad nila upang hikayatin siya. Simula pa iyon kaninang umaga ngunit gusto niya pa din sundin ang limitasyon n’ya.Umupo siya upang magpantay sa kambal. Ginawaran n’ya ito ng halik sa pisngi.“This will be our set-up. There will be days that you’ll going to be with your dad, and days that I’ll be with you.” Hindi siya magaling magpaliwanag sa mga bata tungkol sa mga komplikadong bagay kagaya ng sitwasyon nila.Bakas sa mukha ng dalawang bata na naguguluhan sa sinabi niya kaya mahina siyang nataw

Abala si Shaun na basahin at pirmahan bawat papeles na pinapasok ng kan’yang sekretarya sa opisina. Gayunpaman, pakiramdam n’ya ay mabagal pa din ang oras. Sabik na s’yang bisitahin ang mga anak at si Cianne.Napangiti siya nang mapagtantong pumabor pa sa kan’ya ang desisyon ni Cianne, na ihinto n’ya muna ang paghiram sa kambal. Paano’y malaya na s’yang nakakadalaw sa bahay nito, araw-araw at kahit anong oras. Wala na din ito’ng nagawa, kun’di pagbuksan s’ya ng pintuan.Perpekto na sana ang lahat kung hindi lang s’ya nagdesisyon na pakasalan si Heria noon.Palagi pa din silang nagkikita sa opisina dahil palagi din nitong kasama ang kan’yang madrasta. Walang epekto ang pag-iwas n’ya dito.“Hi babe!” Kagaya nang mga nagdaang araw, sa opisina niya pumupunta si Heria kapag tapos na itong samahan ang kan’yang madrasta.Lumapit ito sa desk n’ya at akmang hahalik nang umatras s’ya.Pagak itong natawa sa kilos n’ya.“My gosh! Don’t you dare do that to me in public,” naiiling nitong sabi na um

Magaan at masaya. Ganito pala ilalarawan ni Shaun ang bawat araw n’ya kung puso ang kan’yang susundin at hindi papansinin ang mga pagbabanta ni Heria.Araw-araw, walang palya at pag-aalinlangan, ang pagdalaw niya sa kambal pati kay Cianne sa trabaho nito. Dahil sa kan’yang mga nalaman ay tila naging balewala na ang banta ni Heria na ipapaalam sa kan’yang lolo ang pagkakaroon ng kambal na anak sa kinamumuhian nitong si Cianne. Legalidad at kalayaan na lang mula sa mapait na nakaraan ang kailangan, at wala na siyang hihilingin pa.“Dito ka ba ulit matutulog?” tanong ni Cianne nang makitang nakapangbihis na siya ng pambahay nang lumabas sa banyo.Hindi niya alam kung nagtataka lang ba ito na halos mag-iisang linggo na siyang nakikitulog doon o ayaw nitong doon siya nagpapalipas ng gabi. Ayaw pa din sa kan’ya ng mga kapatid nito, ngunit malaking bagay na sa kan’ya na hindi na siya sinusungitan ng mga ito. Civil na lang, ika nga.“Bakit? Gusto mo ba tabi tayo sa guestroom?” May mapaglarong

Paulit-ulit ang pagtingin ni Shaun sa relo. Higit kinse minutos na siyang naghihintay sa western restaurant na sinabi ni Heria. Wala pa ito. Naiinip na s’ya.“I’m sorry, I’m late,” saad nito pagkarating. Lumapit ito sa kan’ya para humalik nang umiwas siya.Nakasimangot tuloy itong umupo sa harapan n’ya.“I said, don’t do that to me in public,” nayayamot nitong sabi sa ikinikilos n’ya.“Then, don’t do that to me also. We’re not into any romantic relationship, Heria,” paglilinaw niya kahit paulit-ulit niya nang sinabi dito noon.Hindi niya maunawaan si Heria. Noon pa man ay marami na ito’ng manliligaw na kagaya niya ay nanggaling din sa kilalang angkan sa pagnenegosyo at pulitika. Kahit ngayon ay mayroon pa rin pumuporma dito, subalit mas pinili nito’ng ipagpilitan ang sarili sa kan’ya.“We’re married.”Pinanghahawakan talaga nito ang kapirasong papel na iyon.“Anyway, finally you ask me on a date. Wala na ba iyong kabit mo? Natakot na ba?” buong kompyansa nitong tanong.“This is not a

Alas-otso na nang gabi. Sa oras na iyon dapat ay nasa bahay niya na si Shaun at nakikipagkulitan sa mga bata. Wala siyang natanggap na mensahe mula nang umalis ito kanina. Wala din ito sa sariling bahay nang tawagan niya.Tiningnan n’ya ang dalawang maleta na naglalaman ng mga gamit nila ng kambal. Hinanda niya iyon kanina nang isang desisyon ang nabuo sa isipan niya. Hinihintay niya na lang si Shaun para maisakaturapan iyon.Lumabas siya ng kwarto upang magpahangin sa labas. Narinig niya ang dalawang sunod na busina kaya agad siyang lumingon sa gate. Bumagsak ang kan’yang balikat nang mapagtantong hindi iyon kotse ni Shaun, bagkus ay sa kan’yang ate Cindy.Hindi n’ya na sinalubong ito nang tumunog ang kan’yang cellphone. Tawag mula kay Shaun, na kanina n’ya pa hinihintay.“Cianne.” Walang lambing ang pagtawag nito sa kan’ya, at kahit isang salita lang iyon ay damang-dama niya ang lungkot doon.Marahil ay hindi ito naging tagumpay sa pakikipag-usap kay Heria tungkol sa pagkalat ng lar