All Chapters of Daddy, I Got You the Coldest Wife: Chapter 41 - Chapter 48

Third POV"Mommy, I am scared....." ito ang saad ng batang paslit na si Mirabella habang yakap yakap ang ina sa loob ng isang madilim na silid. Agad hinaplos ni Tamara ang buhok ng anak habang pinupunasan niya ang luhang naglandas na sa sariling mukha. Hindi niya alam kung bakit napunta sila ng kanyang anak dito sa lugar na ito. Isang taon ang lumipas mula ng bumalik sila dito sa Pilipinas mula Switzerland kung saan naiwan ang isa pang anak niya at asawa sa kadahilanang hindi nila pagkakaintindihan. Nasa airport palang silang mag ina ng limang tao na ang sumundo sa kanila na nagpakilalang mga tauhan ng kanyang ama. Buong buhay ni Tamara, hindi niya nakilala ang ama dahil laging sinasabi noon ng kanyang ina na hindi na niya kailangang makilala ito dahil hindi siya nito kikilalanin, na magiging magulo lang ang buhay nila. Dahil doon, hindi na niya ipinilit ang kagustuhang kilala ang kanyang amang si Senior Fausto Castillo. Hindi dahil nawalan na siya ng pakialam dito, bagkus mas marami

Mirabella's POV"Miguel, stay with me please, please..don't leave me please" halos hindi ko na alam kung nasaan ako sa mga oras na ito dahil nasa kay Miguel ang atensiyon mula pa kaninang binaril siya ni daddy hanggang sa dumating ang rescue, hindi ko alam kung sino ang tumawag. Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan kanina, natulos ako, hindi dahil sa nakagapos ako kundi ng makita kong natumba ito at mas lalo akong napaiyak ng tumingin siya sa akin na parang may nais itong sabihin. My world shattered and slowed down, and all sound faded away as I saw him stumble, eyes wide with shock, and then—fall. In that moment, my heart seemed to shatter into a million pieces, each one echoing the sound of his body hitting the cold, unforgiving floor. A crimson stain began to spread across his shirt, dark and terrifyingly vivid, each second stretching out like an eternity as I watched. My breath hitched, paralyzed in disbelief, but my legs couldn't move before I could think. I tried to straggl

Miguel's POV“Dad---when will you go home?” mukha ni Samantha na malungkot ang bumungad sa akin ng sagutin ko ang kanyang tawag via videocall. It’s been a week ng makarating ako dito sa Switzerland dahil sa pag aayos sa business ni Gayle na iniwan nito at ang expansion ng kompanya namin dito. Napatitig ako sa aking anak, two years ago, nagsimula na naman nitong i isolate ang kanyang sarili sa mga taong malapit dito, kahit sa mga kaibigan niya. Nang magising ako sa halos tatlong buwan na pagka comatose ko, she was on my side, hindi niya ako iniwan. Iyak ito ng iyak, she kept on saying sorry dahil sa nagawa niya kay Mirabella. Mag isang lingo na noon na nagising ako pero walang Mirabella na aking nakita whom I was expecting to be at my side. We were ok before na mangyari ang trahedyang iyon ngunit bigla na naman itong naglaho—bigla na namang malabo ang lahat sa amin and it really hurt me knowing na bumitaw na naman at tuluyan na akong iniwan.“I’ll be home after three days sweetheart. W

Miguel's POVHabang pinagmamasadan ko ang kanyang maamong mukha sa aking bisig, I can't help but smile. Para akong nabunutan ng mabigat na semento na nakakabit sa aking dibdib habang nakayakap ako kay Mirabella. She's peacefully sleeping in my arms. Hindi ko na ito pinakawalan pa mula pa kagabi ng mag usap kami. I don't want to lose her again at gusto kong masiguro na malinaw sa amin ang lahat bago ko iuwi sa Pilipinas. I won't go back unless hindi siya kasama. Isa na lang ang problema ko, it's Mr. Schmid and that billion-dollar contract with him. Nang tumawag ito, he insisted that I will meet his daughter. I know those tricks from businessmen, it's the first step towards arranged marriage. Napailing ako, I can't afford to lose Mirabella again, at ayaw ko na siyang masaktan pa, she had gone through a lot and that idea of meeting Mr. Schmid's daughter will hurt her. But hell no! I won't give in to Mr. Schmid even if he pulls out all his shares again and terminate the contract. I am rea