All Chapters of The Other Woman of the CEO: Chapter 131 - Chapter 140

Habang ang mga bata ay patuloy sa kanilang kaligayahan, ang mga paa ni Neil ay naglalakad sa isang landas na puno ng pag-aalinlangan at pag-asa. Hindi madali ang lahat ng mga desisyon na kanyang ginawa, at sa bawat hakbang na tinatahak, ramdam niya ang bigat ng mga pagkakamali at mga pagsubok. Ngunit sa kabila ng lahat, may isang bagay na mas malinaw sa kanyang puso: ang pagmamahal na handa niyang ipadama at ipaglaban, kahit pa gaano kahirap.Habang iniisip ang mga salita ni Aling Gina, naramdaman ni Neil ang isang bagong lakas na muling sumik mula sa kanyang kalooban. "Sana... sana isang araw," muling binanggit niya sa sarili, ang mga mata ay nakatago sa dilim ng gabi, "makita ni Alona na handa akong maghintay at magbago para sa kanya. Sana makita niyang totoo ako."Ang hangin sa paligid ay tila nakipag-ugnayan sa kanyang mga damdamin, nagsisilbing isang pahiwatig na may mga pagkakataon pa para sa pagmamahal na minsang nasayang. Ang landas na tinatahak ni Neil ay tila mahaba, puno ng

Samantala, sa opisina ng Penelope Fashion Brand, si Neil ay nakaupo, nag-iisip ng malalim. Ilang araw na niyang hindi nakita si Alona, at sa kabila ng lahat ng kanyang ginawang pagpunta sa opisina, tila lumalayo ito sa kanya. Nagtataka siya kung bakit tila nagtatago si Alona, kung anong nangyayari sa buhay nito, at bakit parang may bumabalot na lihim na hindi niya maintindihan.Biglang nag-ring ang telepono niya. Nang makita ang pangalan ni Alona sa screen, agad niya itong sinagot, ngunit ang kanyang tono ay nag-aalangan.“Alona?” tanong niya, pilit itinatago ang kaba at pag-aalala.“Neil… may kailangan akong sabihin sa’yo,” simula ni Alona, pilit pinapalakas ang loob.“Ano iyon? Saan ka ba? Ilang araw na akong pumupunta sa opisina niyo, pero hindi kita makita. Ano ba ang nangyayari?” tanong ni Neil, halatang nag-aalala. Ramdam ni Alona ang pagbabago ng tono nito, at sa kabila ng lahat, tila naroon pa rin ang damdamin niya para kay Neil.Huminga nang malalim si Alona. “Neil, nasa ospi

Hindi alam ni Alona kung paano pa siya makakabalik mula sa matinding sakit na nararamdaman niya ngayon. Ang puso niya’y parang binibiyak, habang ang bigat ng nakaraan ay tila mga kadena na hindi niya matakasan. Alam niyang hindi magiging madali ang lahat, pero kailangang harapin ang galit ni Neil, ang galit na siya mismo ay hindi matanggap.Samantalang si Neil, na nakatayo sa harap niya, ay tila isang bulkan na handa nang sumabog. Ang kanyang mga mata ay puno ng galit, habang pilit na nilalabanan ang kirot ng pagtuklas ng lihim na itinago sa kanya nang napakahabang panahon.“Neil…” simula ni Alona, nanginginig ang boses. Subalit hindi pa man siya tuluyang nakakapagsalita ay bigla siyang pinutol ni Neil.“Tumigil ka, Alona!” sigaw nito, at tumama ang mga salita niya tulad ng isang hampas ng latigo. “Huwag mo akong tawagin na para bang wala kang ginawang masama! Paano mo nagawa ‘to sa akin? Sa akin, Alona! Sa mga anak ko!”Napapaatras si Alona sa tindi ng sigaw ni Neil. Ang init ng gali

Sa bawat ulap na dumaraan, naramdaman niya ang bigat ng mga nakaraang pagkakamali at pagkukulang. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, may liwanag na unti-unting umusbong sa kanyang puso—isang pag-asa na matagal nang nawala.Tahimik niyang binigkas ang isang pangako, halos parang panalangin. “Hindi ko man mabura ang sakit at pagkukulang ng nakaraan, pero simula ngayon, ako ang magiging ama na karapat-dapat sa kanila.”Isang matamis na ngiti ang sumilay sa kanyang labi, hindi dahil masaya siya, kundi dahil may resolusyon na siyang buuin ang kanyang nasirang buhay. Ito ang unang hakbang sa isang mas magandang hinaharap, hindi lamang para sa kanya kundi para sa kambal—ang dalawang munting kaluluwa na magdadala ng bagong kulay at kahulugan sa kanyang mundo.Bawat hakbang niya palayo sa ospital ay puno ng determinasyon. Ang bigat ng galit at hinanakit na kanyang naramdaman kay Alona ay hindi tuluyang nawala, ngunit ito’y unti-unting napalitan ng mas malalim na layunin—ang maging haligi para s

Nagtaglay ng maraming emosyon ang mga salitang iyon ni Gina. Habang tinitingnan ni Neil ang mga mata ng mga bata, damang-dama niya ang bigat ng responsibilidad na ibabalik sa kanya. Nasa harap siya ng isang bagong simula, ngunit ang sakit ng nakaraan ay patuloy pa ring nagbabalik.Si Gina, na nakapansin ng katahimikan ni Neil, ay nagbigay ng isang malalim na buntong-hininga at nagsimulang magsalita muli. "Neil, alam ko mahirap tanggapin lahat ng ito, lalo na ang mga pagkakamali sa nakaraan. Pero kung talagang mahal mo ang mga bata, hindi mo na dapat hayaang ang galit at sama ng loob ang magtakda ng inyong mga hakbang."Hindi nakasagot si Neil agad. Ang mga salitang iyon ni Gina ay dumating sa kanya tulad ng isang malamig na agos na nagpatigil sa lahat ng galit at hinagpis na tinatago niya. Ngunit ang puso ni Neil ay naguguluhan pa rin. Hindi niya kayang ipaliwanag ang sakit na nararamdaman. Ang mga taon na nawala, ang mga pangarap na hindi natupad, at ang takot na baka ang mga pagkuku