All Chapters of My Billionaire Enemy Is My Lover: Chapter 271 - Chapter 280

Pagdating ko sa bahay, tapos nang kumain sina mama. Kaya mag-isa akong kumain. Kaunti lang ang nakain ko dahil bigla akong nawalan ng gana. Pagdating ko sa kwarto ko, dapat ay mabilis akong makakatulog dahil hinang-hina ako at medyo hindi maganda ang pakiramdam ko pero hindi! Matapos kong mag-ayos at maghanda para matulog, nahiga ako sa kama ko. Ilang oras akong nakapikit. Akala ko ay makakatulog din ako kalaunan pero hindi iyon nangyari! Kung ano anong pwesto ang ginawa ko para makatulog pero hindi ako makatulog. I tried to count, kasi kapag ginagawa mo raw iyon, aantukin ka pero hindi siya umobra sa akin. I groaned. My eyes were closed for hours now and I still couldn't sleep! Bumaling ako sa orasan sa gilid ko at kita kong alas-dos na! ilang oras pa ay sisikat na ang araw! Pinilit ko ulit na matulog. Pero nag alas kwatro na lang ay hindi pa ako nakakatulog. Kaya siguro hindi ako makatulog ay dahil sumasagi sa isip ko ang mga pictures na pinagsi-send ko! Nang hindi na talaga ako

Mama decided na two days lang ang lamay na gagawin. First day ay maraming dumating na mga bisita sa side ng grandfather ko. Siya naman kasi ang taga Tennessee kaya malapit lang dito ang mga kamag-anak niya. Ang ibang relative ni Lola ay sa Pilipinas pa. Sa second day pa sila darating. Some can’t come because of the distance and we understand it. Busy ang mga tauhan ni Lola sa pagse-serve sa mga dumarating na mga bisita. Lola’s body was placed in the living area. Nakahilira ang mga upuan doon para sa mga bisita. Nasa hallway ako ng second floor. Plano kong bumaba pero tumigil ako nang marinig ko ang maraming boses. Pumikit ako ng mariin. It’s been four days. Medyo umo-okay naman ang pakiramdam ko pero medyo sumasakit pa rin ng konti ang ulo ko. Bukas pa naman ang huling araw ni Lola. She will be buried beside grandpa. Kaya hindi ako tumuloy sa baba at bumalik nalang ulit sa kwarto ko. Agad kong nilapitan ang bag ko para maghanap kung meron pa akong gamot. Nakita ko ang cellphone kon

Nanatili si mama ng isa pang linggo. Mostly she just stayed inside the old mansion. Ako ay palaging nasa lupain. I kinda miss my childhood lifestyle. Ever since I entered college, hindi na ako nakakapag-vacation ng matagal. And then when entered law school, wala na. Kaya tuwang-tuwa ako ngayon na parang nakabalik ako. The only saddening about it is some staff are new. Iyong mga umalis na tauhan ay pinalitan. Maganda sana kung walang umalis sa mga ka-close ko. Pinapakain ko ang mga manok sa barn house nang nakita kong lumalapit si Rajul. Good thing he stayed. Pwede niya akong tulungan sa pamamahala dito kasi matagal na siya. For sure marami siyang alam. Tumigil siya nang nasa tapat ko na siya. “Bakit ikaw ang gumagawa niyan?” I shrugged my shoulders. “I just want to try. Na-miss ko ang ganito.” Tumango siya. Lumapit siya sa akin at saka kinuha ang lalagyan ng pagkain ng mga manok. Siya na ngayon ang nagsasaboy ng mga pagkain. “Kinausap ako ng mama mo kanina. Maiiwan ka raw par

Lucian calmed down when he saw me crying. May kahinaan din pala siya! He did take me gently and I was able to actually feel pleasure! Yong una kasi ay masakit dahil una ko iyon. This time, it's not that painful and he was gentle. By the time we were done, I was so sated. Aaminin ko, I've never had experience with this kind of thing. Growing up always surrounded by my loved ones, wala akong time para sa ganito. And honestly wala akong naging boyfriend na mag-a-attempt sa akin para gawin ‘to. Now that I got the experience of how this work, alam ko na kung bakit may mga gustong gustong gawin to! And Lucian probably has lots of experience with it because he just knows what to do! He knows how to stimulate me and make me give in completely! My moan fills the room. Kung hindi soundproof itong kwarto, I'm afraid people can hear how pleased I was! “You were supposed to be punished!” bulong niya. Not anymore mad or annoyed. Nakasiksik ang ulo niya sa leeg ko. I giggled weakly. May gusto pa

“Pwede naman,” sagot ko kay Rajul. I wondered what he was going to ask me. Kaya lang ay biglang humigpit ang yakap ni Lucian sa akin. Parang walang balak na pakawalan ako. Rajul then wait for me to get away from Lucian pero hindi ko magawa! Ilang segundong katahimikan ang namagitan sa amin kasi ini-expect siguro ni Rajul na kakausapin ko siya ng dalawa lang kami. Iyon naman dapat pero hindi ako pinapakawalan ni Lucian!Bahagya akong tumawa nang maging awkward na. “Ano ang sasabihin mo?” nahihiya kong sinabi. Pero mas lalo pa akong nahiya kay Rajul nang maramdaman kong hinalikan ni Lucian ang tenga ko! Nakatitig pa si Rajul sa amin! Hindi niya sinabi ang sasabihin niya. He was just staring at us. Kinurot ko sa tagiliran si Lucian nang hinalikan niya ako sa pisngi malapit sa labi. “Next time nalang,” sabi niya bago siya umalis nalang bigla. I watched him walk away. Kita ko ang pagbagsak ng balikat niya. “Stop watching him, Scarlet,” malamig na bulong ni Lucian. I sighed heavily.