All Chapters of One Night Stand With My Cold-Hearted Boss: Chapter 51 - Chapter 60

Chapter 52"Anong gagawin natin? Kailangan ba nating pumunta ng ospital?" tanong ng ginang, bakas sa kaniyang boses ang pag-aalala."Hindi...hindi na po kailangan...medyo okay naman na po ako...kailangan ko lang po magpainit..." Umiiling na sambit ni Kristal."Bo...boss...bakit...bakit ka pumunta rito?" Tanong ni Kristal habang lumilipat na ang tingin niya kay Lorenzo."Nag-alala ako sa'yo," sagot ni Lorenzo, gamit ang 'di-sinasadyang malambot na tono sa boses nito."Natakot akong baka may gawin kang masama sa sarili mo. Pero inisip ko na mahina ang loob mo para gawin 'yun. Hindi ko inakala na...""Ma...masama?" naguguluhang tanong ni Kristal."Wala...wala akong ginawang masama...""Kung ganun, bakit mo ini-lock ang sarili mo sa banyo at itinodo ang lamig ng aircon?" Tanong ni Lorenzo na may bahagyang paninisi. Hindi malinaw kung ang paninisi ay para kay Kristal o sa kaniyang sarili."Si...Erika..." Kagat ang labing pinakawala ni Kristal ang dahilan sa likod nang panginginig niya ngay

Chapter 54Hindi na sumagot pa si Richard at tahimik lang nagmaneho. Makaraan ang sampung minuto ay huminto ang sasakyan sa harap ng villa ni Lorenzo. Pinagbuksan naman ni Richard ng pinto ng sasakyan si Frankie."Miss Frankie, bumaba na po kayo."Tumingin si Frankie sa villa sa labas, at napasimangot ang mukha niya nang malaman na wala sila sa unibersidad nila Kristal."Sinabi kong dalhin mo ako sa unibersidad nila Kristal, hindi mo ba ako narinig? O sinasadya mo akong suwayin?""Pasensya na, Miss Frankie, sumusunod lang ako sa utos ni boss," malamig na sagot ni Richard na tila walang pakialam sa tono ng pagsasalita ni Frankie.Walang nagawa si Frankie kung hindi bumaba sa sasakyan, ngunit agaran din niyang kinuha ang cellphone sa bag para tumawag ng grab taxi."Kung ayaw mo akong dalhin doon, mag-g-grab nalang ako! Gusto kong makita kung naroon ba si Lorenzo at kung kasama niya si Kristal!"Binuksan ni Richard ang pinto ng kotse at saglit na natigilan matapos marinig iyon."Miss Fra

Chapter 56Nang makita ni Kristal si Lander ay kusa siyang umatras ng dalawang hakbang. Matapos niyang mapanuring tignan ang lalaki ay nagsalita na rin siya."Ikaw...""Magdamag akong naglaro ng basketball." Tinapik ni Lander ang bola ng dalawang beses ng may ngiti sa kanyang labi."Yung ilang problema na hindi ko maintindihan ay naintindihan ko na rin sa wakas. Kaya pagkagaling ko sa court at nagkataon namang nakasalubong kita ay gusto sana kitang batiin, pero parang mapagbubuntungan pa ata ako ng galit mo.""Hindi naman ako galit," sabi ni Kristal."Talaga?""Oo." "Oo nga naman, kasi hindi naman ako ang nanloko sa’yo. Ako yung niloko," nakangising sabi ni Lander."...""Papunta ka ba sa trabaho?" Tanong ng lalaki pagkatapos siyang tignan."Oo."Kinuha niya ang susi ng sasakyan mula sa kanyang bulsa at pinaikot-ikot ito sa kanyang daliri."Gusto mo bang ihatid kita?"Nagtataka si Kristal kung anong brand ng sasakyan ang meron si Lander dahil hindi niya ito nakita dati. Pero laking g

Chapter 58Kilang-kilala ni Kristal ang kaniyang kapatid at naiintindihan niya ang ugali nito. Mukhang alam din niya kung bakit siya inaya ni Maurice para maghapunan ngayong araw. Malamang ay dahil pinagbawalan siya nito ng asawa na magtrabaho at parang pinagbagsakan ng lupa ang nararamdaman nito ngayon. Pagkatapos ng mahigit sampung taon na pagtitinda sa kalye ay naging bahagi na iyon ng buhay ni Maurice, tiyak na mahirap para sa kanya na biglaang mawala ito.Gayunpaman, ang pagkakaroon ng isang pamilya ay nangangahulugan din ng maraming bagay na hindi maiiwasan. Ang isang bagong buhay ay mahalaga rin para sa isang pamilya. Kung gusto pa rin ng kanyang kapatid na manatili kasama ang kanyang bayaw, ang pagkakaroon ng anak ay maaaring makatulong upang mapagaan ang atmospera sa loob ng kanilang tahanan. Kung tutuusin ay usapin ito sa pagitan ng mag-asawa at hindi maaaring labis na makialam si Kristal."Sa totoo lang, mas mabuti nang hindi ka na magtinda pa sa kalye ate. Napakahirap ng t

Chapter 60"Narito si Kristal upang bisitahin ako." Mahigpit na hinawakan ni Lola Ven ang kamay ni Kristal na tila wala itong balak bitawan ang dalaga.Isang bahagyang selos ang lumitaw sa mga mata ni Frankie. Ginawa niya ang lahat upang mapasaya ang matanda ngunit nanatiling malamig ito sa kaniya. Hindi niya alam kung anong ginawa ni Kristal upang makuha ang loob ng matanda nang ganoon kabilis. Pakiramdam niya ay hindi siya komportable, ngunit pinanatili pa rin niya ang isang magalang at mahinahong ngiti sa kanyang mukha."Magkakilala pala kayo Lola?""Nagkita kami noong huli akong naospital. Parehas kaming pasyente noon," sagot ni Lola Ven, ang kanyang mga mata ay halos hindi na makita dahil sa labis na pagkangiti.Lalong nakaramdam ng inis si Frankie, ngunit kinuha pa rin niya ang dalang termos."Lola, nagluto ako ng lugaw para sa inyo. Niluto ko ito nang magdamag sa mahinang apoy. Gusto niyo bang tikman?" Alok nito sa matanda."Nakakain na ako," tanggi naman ng matanda rito."Tala