Lahat ng Kabanata ng Chasing The CEO's Peculiar Wife: Kabanata 61 - Kabanata 70

"Good...good.. basta kapag nagpunta ang manugang ko bawalan nyo mapunta sa tubig lalo na ang humago ng kahit ano ha? Sabihin nyo may red tide kaya pinabakuran ko maliwanag ba?Basta Hindi dapat makakuha ng hipon si Kaye" bilin nito."Opo...masusunod po Don Alfonso sige po mauuna na po kami" Paalam ng tauhan, siya naman pagdating ng ama ni Kaye."Balae, mabuti at tumawid ka agad agad ng Villa. Natanggap mo ba ang mensahe ko?"Sabi ni Don Alfonso."Oo balae pinangiisipan ko na nga kung paano bang arte ang gagawin ko. Natatawa ako dine sa kalokohan mo eh pero tiwala naman akong para rin ito sa kapakanan ng magasawa" Sabi ng ama ni Kaye."Sa totoo lang balae eh mararamdaman ko na ang panghihina at nalulungkot akong baka matagalan pa bago ko makita ang aking apo sa anak kong yun" dagdag ni Mang Fidel."Ako nga eh nagaalala na rin balae, aba tatlo ang anak kong barako, ang sumunod sa panganay ko ay tila magpapakatandang binata na sa Milan. Eto namang si Nigel ay tatlog beses ng bokya sayang a

Sa papglalakad lakad ni Kaye sa lugar na kinalakihan ay napansin niyang maraming nagbago. Nalungkot nigla si Kaye ng maalala na naman ang nakaraan nila ni Nicolas. Marami ngnang nangbago at sa totoo lang hindi ala ni Kaye kung matapos ang papgbabayad niyang kasalana ay saan siya tutungo ulit. naging mahirap ang pakikipagsapalaran niya sa Maynila noon.Pababa na si Kaye sa kanilang palaisdaan ay nagulat siya ng makita niyang nakabakod ng kulay itim na fish net ang palaisdaan ang bumungad at may karatulang itong,"Bawal muna mangisda may redtide" isa palang babala ang karatula."Ano!? Teka hindi pwede sandali lang kahit isang piraso lang" Sabi ni Kaye na magpipilit sanang lumusong sa tubig pero pinigilan siya ng ilang mga tauhan."Naku senyorita bawal po bawal na bawal po at makakasama po sa kalusugan nyo. Delilado po kahit isang piraso lang" Awat sa kanya ng mga naroroon."Pero kailangan ko po ng hipon ngayon""Subukan nyo ho sa palengke senyorita o kaya baka may frozen sa restaura

Hindi naman nakaidlip ng matagal si Kaye, pagdilat niya ay muling napabalikwas ito at agad na bumaba para alamin kung nakauwi na ang biyenan. Nasa dulo na ng baitang si Kaye ng masulyapan niya ang lamesa sa dinning area at kitang kita niyang naroon pa rin ang ulam na hipon at hindi pa nagagalaw. Isa lamang ang kahulugan niyon, hindi pa nakakauwi ang kanyang biyenan.Tumingala si Kaye sa mga silid sa itaas sat sarado naman ang silid ng matanda. Hindi malaman ni Kaye kung naroon na ba ang matanda at sinadyang inabin ang luto niya at ipahiwatig sa kanya na hinid nito tinatanggap ang suhol niya. "Pero iyon ang kondisyun niya? bakit niya iisnabin?" bulong ni Kaye.Humugot na lamang ng malalim na hingina si Kaye at muling naging positibo. Itinanim sa isip na maaaring wala pa ang matanda.At hindi pa naman natatapos ang araw ngayon na taning niya. Bagamat napapansin ni Kaye na tila may kakaiba ngayun dahil halos madilim na sa labas ay wala pa ang matanda.Pagbaba ni kaye sa sala ay wala siy

Aaminin ni Nicolas na naiintindihan niya si Kaye pero hindi maiwasan ng puso niya ang magdamdam sa asawa. Pakiramdam niya kase sarili lamang ni Kaye ang iniisip nito.Ang sariling sugat, ang sariling guilt Paano siya? may guilt din naman siya dahil hindi niya sinabi ang mga nangyari kay Kaye.Sa takot niyang magbago ang isip ni Kaye noon balak niyang sabihin sana pagkasal na sila"Siya rin naman ay nilalamon ng guilt dahil hindi niya nahanap si Kaye aa loob ng dalawang taon at hindi naging sapat ang pagpapakita niya ng pagmamahal dito noon kaya nag doubt ito sa kanya. Napabayaan niyang naghirap ang asawa sa loob ng dalawang taon.Yyn mabigat din sa konsensya yun. Pero mas lamang ang pagmamahal at pagkamiss ni Nicolas sa asawa at tulad ng payo niya kay Nigel mas dapat lamang ang pagmamahal sa lahat ng bagay"At tulad ni Kaye habang inuunawa niya ang asawa ay paghihilumin din niya ang sarili sa lahat ng sakit at takot na meron siya. Gustuhin man niyang sumugod sa mansion at daanin na lang

Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s