All Chapters of The CEO’s Regret: Chasing My Gorgeous Ex-Wife: Chapter 211 - Chapter 220

“Oh my god! Ang saya saya! Talagang hindi basta-basta na magkasama ang dalawang ito sa isang okasyon. At ang dalawang pinakamalalaking boss na ito ay magkaaway pa, kaya naman talagang maganda itong palabas!”Marami sa mga tao ang namangha at hindi mapigilang magsalita.“Aba, ang pagdating nilang dalawa dito ay sapat na para ipakita kung gaano kahalaga ang car race na ito!”“Oo nga! Pero hindi lang naman ang car race ang mahalaga, ang tunay na focus ay ang susunod na proyekto.”Ang mga tao ay nagpalitan ng opinyon, nagsasabi ng kung anu-ano.Si Dylan at ang iba ay hindi nakarinig ng anuman. Si Dylan ay tumingin kay Lincoln ng walang emosyon. Dahil siya lang ang narito ngayon, parang may hindi maipaliwanag na ginhawa na naramdaman si Dylan.“Mr. Ybañez, nandito ka pala,” sabi ng isang tao.“Kung nandiyan si Dylan, paano pa ako hindi makararating?” Sagot ni Lincoln, na hindi nawawala ang kanyang malumanay na ngiti.Si Dylan ay hindi nagpakita ng reaksyon at patuloy na hindi makialam.Mar

“Pwede naman. Wala namang masama kung gusto lang niyang mag-practice.”“Pero… kung gusto lang naman niyang mag-practice, bakit hindi na lang siya mag-sign up mag-isa? Bakit kailangan niyang gamitin ang pangalan ng pamilya Mendez?”“Sigurado ka bang nire-represent niya talaga sila? Wala namang nagsabi na siya ang opisyal na kinatawan. Baka naman magkakilala lang sila?”Nagbulungan ang mga tao, nag-iisip ng kung anu-anong dahilan.Maging si Dylan ay napatitig rin sa kanya. May mali. Hindi niya maipaliwanag, pero habang pinagmamasdan niya ito, parang lalo niyang naiintindihan kung sino talaga si Casey. Pero pilit niya iyong itinatanggi.Samantala, nakatayo na si Diego, pero nang mapansin niyang hindi man lang siya tiningnan ni Dylan, agad nagdilim ang mukha niya.“Grabe ka! Ako na nga ang papalit sa’yo, pero chill ka pa rin diyan?”Ngunit hindi pa siya tapos magsalita nang bigla niyang makita ang likuran ni Casey. Napaatras siya, namutla.“Put—! Siya ‘yon!”Dylan agad na lumingon kay Die

Sa isang iglap, si Casey ang naging sentro ng usapan. Lahat ng mata ay nakatuon sa kanya, puno ng pagtataka at hindi makapaniwala. Kanina lang, isa lang siya sa mga nangunguna—kahanga-hanga, pero hindi kapansin-pansin.Pero ngayon…Siya ang nasa unang pwesto.Sa dulo ng track, nakatayo si Dylan, nakatingin sa direksyon ng kotse ni Casey habang unti-unting naglalaho ito sa kanyang paningin. Ilang saglit pa bago niya tuluyang binawi ang tingin.Casey…Mahigpit niyang pinikit ang kanyang mga mata, tila pilit pinipigilan ang nag-aalab na damdamin sa loob niya. Galit ba ito? O may halo pang ibang emosyon na hindi niya maipaliwanag?Samantala, mula sa malayo, si Diego ay tahimik na nagmamasid. Napansin niyang tila hindi mapakali ang kanyang kaibigan.Bakit ganoon ang reaksyon niya?Kung hindi lang alanganin, nilapitan na sana niya ito para tanungin.Ngunit hindi lang si Diego ang nakapansin. Si Lincoln ay tahimik ding nakamatyag, ang noo’y bahagyang nakakunot. Sino ba ang babaeng iyon na lu

“Damn! Siya nga talaga!” Halos mapasigaw si Diego habang pilit binubuo ang mga piraso ng palaisipan sa isipan niya. “Kung hindi siya, bakit hindi nagpakita si Casey ngayon? Palaging magkasama yan si Casey at si Daisy, pero wala siya rito. At pati sina Daisy at Stephanie, pareho silang andito pero si Casey ay wala. Dapat kanina ko pa napansin!”Habang nagsasalita siya, lalo namang dumidilim ang ekspresyon ni Dylan. Ang matalim niyang tingin ay parang kutsilyong kayang manhiwa ng sinuman sa isang iglap.Nagngitngit si Diego habang iniisip ang lahat ng koneksyon. “Kung siya talaga si Zither, may dahilan kung bakit bigla na lang siyang nawala sa eksena. Tatlong taon siyang nasa Almendras family matapos kang pakasalan. Natural lang na lumabas-labas paminsan-minsan, pero mula nang ikasal kayo, ang sikat na racer na si Zither ay biglang naglahong parang bula. Walang lumalabas na balita. Walang kumpetisyon. At hindi lang siya—pati si Hera, hindi na lumalabas sa korte. Wala nang kaso, wala nan

Natural na naging mas magiliw ang pakikitungo ni Raoul kay Casey, wala na ang pormal at matigas na ugali ng isang Presidente Mendez.Alam naman ng lahat na kahit hindi kasinglakas ng Almendras Group at Ybañez Group ang Mendez Group, isa pa rin itong mahalagang presensya sa City B. Kung hindi, hindi sana siya nailagay sa katabi ng isang tulad ni Dylan Almendras sa kaganapan kanina.Habang nagkukwentuhan, dumating na sila sa kanilang destinasyon.Isa-isang bumaba ang grupo mula sa sasakyan, habang ang kanilang mga driver naman ay nagmaneho palayo.Pagpasok nila sa pribadong silid-kainan, bawat isa ay kumuha ng kani-kanilang puwesto. Ngunit sa pagkakataong ito, personal na hinila ni Yuan ang isang upuan para kay Casey.“Zither, dito ka umupo,” aniya, may bahagyang lambing sa boses.Napakagat-labi si Casey sa munting gulat, ngunit mabilis siyang naupo. Ilang segundo lang, umupo rin si Yuan sa tabi niya.Sa kabilang panig ng mesa, napansin ni Raoul Mendez ang kilos ng anak niya at bahagyan