The CEO’s Regret: Chasing My Gorgeous Ex-Wife의 모든 챕터: 챕터 91 - 챕터 100

Hindi na nagsalita pa si Dylan at diretsong naglakad palayo, iniiwan ang mabigat na tensyon sa kanyang likuran.May bahagyang ngiti sa labi ni Lincoln nang lumingon siya kay Casey.“Kumain tayo ng tanghalian?”Kalma lang si Casey at bahagyang umiling.“Salamat, pero mas gusto kong makasama ang mga kaibigan ko.”Saktong dumating si Daisy, punong-puno ng pananabik ang kanyang mga mata.“Casey! Paano mo nagawang itago sa akin ’to? Ikaw pala si Hera!”Lumitaw ang bahagyang lambing sa tingin ni Casey, kasabay ng isang mahina at nag-aalalang ngiti.“Pasensya ka na, hindi ko agad nasabi.”“Ano ka ba! Bakit ka humihingi ng tawad? Ang saya kaya nito! Ibig sabihin, lagi kong kasama si Hera! Kapag humawak ako ng kaso, lahat malalaman na kaibigan kita. Sino na lang ang lalaban sa akin? Tataas na ang status ko!”Napangiti si Casey at tumingin kay Lincoln.“Mr. Ybañez, mukhang hanggang dito na lang muna tayo.”Gusto sanang kumbinsihin pa ni Lincoln si Casey na sabay silang kumain, pero naintindihan

Ang Pagbabalik ng Isang Babaeng Hindi na MatitinagAng pagbubunyag na si Casey pala si Hera ay nagdulot ng matinding pag-uusap sa buong siyudad. Ngunit walang kahit anong ingay ang makapapantay sa tensiyon sa loob ng mansyon ng pamilya Almendras.Makapal ang alingawngaw ng katahimikan sa paligid, ngunit bawat isa ay may kinikimkim na damdamin.Madilim ang ekspresyon ni Lolo Joaquin, ramdam ang bigat ng sitwasyon.Hindi na napigilan ni Claudine ang kanyang galit.“Paanong naging si Hera si Casey?! Matapos ang diborsiyo nila ni Dylan, maaari naman niyang piliing manatiling tahimik!”Isang malamig na tawa ang lumabas kay Lolo Joaquin bago niya ibinaling ang tingin kay Lola Isabel.“Ito ba ang apo na labis mong minahal? Pagkatapos ng diborsiyo, tinapon niya ang kahit anong pagpapanggap. Hindi pa sapat na nakahiwalay siya kay Dylan, ngayon, harapan pa niyang hinahamon ang pamilya natin sa korte!”Bahagyang nanlamig ang mukha ni Lola Isabel, ngunit hindi siya natinag.“Hindi ba’t sarili nat

Nang mabanggit ang pangalan ni Wisteria, tila bumalik ang lahat sa nakaraan, sa panahon kung kailan walang makapantay sa husay niya sa racetrack.Noong kasagsagan ng kanyang karera, wala siyang katulad. Sa bawat karera, hindi lang siya nauuna—madalas, natatapos na niya ang laban bago pa makarating ang iba sa huling lap. Minsan, dalawang ikot pa ang pagitan niya sa pumapangalawang racer. Kaya nang bigla siyang nawala sa sumunod na season, hindi siya basta nalimutan. Kahit na ang ikalawang puwesto noon ay kinoronahang bagong kampeon, ang pangalan ni Wisteria ay nanatiling usap-usapan. Kung sakaling bumalik siya sa karera, walang duda—siya pa rin ang hahawak ng korona.Tahimik ang buong silid habang iniisip ng lahat ang kasikatan at husay ni Wisteria.Si Manager Zen, na tila naramdaman ang nostalgia ng grupo, ang unang bumasag sa katahimikan. “Hindi ko na kailangan pang ipaliwanag. Lahat tayo alam kung gaano talaga kalakas si Wisteria.”Ngunit nanatiling may pag-aalinlangan si Manager Ya

Tama, ang sikat na Wisteria ay si Casey mismo.Pag-ibig na matindi, pag-ibig na matiyaga—iyan ang kahulugan ng bulaklak na Wisteria. Noong nakaraan, hindi namalayan ni Casey na pinili niya ang pangalang ito dahil sa labis niyang pagmamahal sa isang lalaki. Kasabay ng Wisteria, namumulaklak din ang iris sa iba’t ibang kulay, ngunit mas gusto niya ang matingkad na pulang iris—sumisimbolo ng matinding damdamin at masidhing pagmamahal.Ngunit ngayon, napapangiti siya nang mapait. Pakiramdam niya, nasayang lang ang lahat ng sakripisyong ginawa niya. Gayunpaman, hindi na niya mababago ang pangalang nakasanayan na niya. Hindi ito nakakulong sa anumang koneksyon sa taong iyon—at mas mabuti na iyon.Bigla, tumunog ang kanyang telepono, tinapik siya pabalik sa kasalukuyan. Sinagot niya ito, may bahagyang aliw sa kanyang tinig.“Hello, si Wisteria po ba ito?”Minsan, ang mga pagkakataon ay nakakatawa.“Hindi ako si Wisteria,” malamig niyang tugon, handang ibaba ang tawag.Ngunit nagmamadali ang

Matapos pumili ng isang elegante at makinis na sasakyan, nagtungo si Casey sa payment counter. Umabot sa mahigit isang milyong yuan ang kabuuang halaga—isang malaking gastos, pero hindi imposible para sa kanya.Matapos ang lahat ng pormalidad, masiglang tinungo nina Casey at Daisy ang pickup area para sa kanyang bagong sasakyan. Pagkaupo nila sa loob, ngumiti si Daisy at nagbiro, “Simula ngayon, palagi ko na itong hihiramin!”Napailing ang shopping guide na nakarinig sa sinabi niya. Halatang-halata sa mukha nito ang pagkakagusto sa sitwasyon. Sa tingin niya, si Casey ay tuluyan nang nakawala sa anino ng pamilya Almendras at ngayon ay nag-eenjoy sa kanyang kalayaan. Isang sasakyan na mahigit isang milyong piso ang halaga? Maliit lang iyon para sa isang taong nagsisimula ulit.Hindi na lang ito pinansin ni Casey. Ngumiti siya nang bahagya at pinaandar ang sasakyan, umalis sila ni Daisy nang hindi na lumingon pa.Ang susunod nilang destinasyon ay ang tax bureau upang ayusin ang dokumento