Semua Bab ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ: Bab 601 - Bab 610

เซียวจิ่งอี้พยักหน้า“ก่อนหน้านี้ที่ข้าตกอยู่ในอันตราย โชคดีที่ผู้นำสกุลเวินให้ความช่วยเหลือ”“แม้จะเป็นการแลกเปลี่ยนเพื่อผลประโยชน์ แต่ข้าก็ได้รับน้ำใจนี้แล้ว”“ทว่าเรื่องส่วนรวมก็คือเรื่องส่วนรวม เรื่องส่วนตัวก็คือเรื่องส่วนตัว จะต้องเที่ยงธรรมไม่เห็นแก่ผู้ใดเป็นพิเศษ”“รอหลังจากสิ้นสุดคดีของสกุลเวินแล้ว ข้าจะมาแสดงความขอบคุณอีกครั้ง!”เวินจือเหิงได้ยินก็ตกตะลึง ไม่เข้าใจความหมายของเซียวจิ่งอี้ไปชั่วขณะหนึ่งไม่รอให้เขาตั้งสติได้ ก็มีทหารก้าวมาข้างหน้า ดึงเขาออกไปแล้วหลังกลับมาเรือนของตัวเอง เวินจือเหิงก็ยังสับสนมึนงงความหมายเมื่อครู่ของอี้อ๋อง คือบอกว่าเขาติดหนี้น้ำใจของตนคราหนึ่ง แต่เขาไปช่วยเหลืออี้อ๋องตั้งแต่เมื่อใดกัน?เหตุใดเขาจึงนึกเรื่องนี้ไม่ออก?เวินจือเหิงคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจทางด้านเซียวจิ่งอี้ เมื่อเวินจือเหิงออกไปแล้ว เขาก็หันกลับมาสั่งเทียนเฉวียนว่า “ส่งคนไปจับตาดูคนของบ้านรองสกุลเวิน”“พาตัวเวินเจามาหาข้า”เซียวจิ่งอี้หยิบกระดาษปึกนั้นจากในกล่องไม้ออกมาอีกครั้งเวินจือเหิงทำให้เขาประหลาดใจจริง ๆบนเกาะหมัวกุ่ยเขาค้นพบความทะเยอทะยานแสนชั่วร้ายของคนแคว

เซียวจิ่งอี้ครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก็รู้สึกว่าแค่การคาดเดายังไม่เพียงพอ ยังต้องมีหลักฐานที่ชัดเจนด้วยเขากวักมือเรียกเทียนเฉวียน และออกคำสั่งว่า “ไปตรวจสอบคนที่อยู่ข้างตัวเวินเจา โดยเฉพาะคนรับใช้ที่ใกล้ชิด ทำการสอบสวนให้หมด”แคว้นเยว่กล้าเอานายน้อยของพวกเขามาไว้ที่สกุลเวิน เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่แทรกคนเข้ามาอยู่ข้างตัวเวินเจา ส่วนเป้าหมายของคนเหล่านั้นคือการปกป้องหรือจับตาดูเขา นั่นก็พูดได้ยากหลักฐานและข้อมูลที่เซียวจิ่งอี้มีในตอนนี้ เขาคิดว่าราชครูผู้นั้นซึ่งซ่อนตัวอยู่ลึกที่สุด คนผู้นั้นเป็นคนที่คอยแอบบงการทุกอย่างอยู่เบื้องหลังส่วนเวินเจานายน้อยผู้นั้น มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นหุ่นเชิดเซียวจิ่งอี้สั่งให้เทียนเฉวียนไปสอบสวนคนที่อยู่ข้างตัวเวินเจา ส่วนเวินเจา เซียวจิ่งอี้ตัดสินใจสอบสวนเขาด้วยตัวเองการสอบสวนนี้ใช้เวลาจนถึงรุ่งเช้าเซียวจิ่งอี้เอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดเลือดออกจากมือ มองร่างที่อาบด้วยเลือดซึ่งกำลังหยดลงมา เวินเจาอยู่ในสภาพครึ่งเป็นครึ่งตาย“ไม่คิดว่าจะแข็งแกร่งอะไรนัก”“นายน้อยแคว้นเยว่ ก็แค่นี้เอง!”เพียงแค่ใช้วิธีการเล็กน้อยในการสอบสวน เซียวจิ่งอี้ไม่ต้องใช้ยาพวกนั้นท

คิด ๆ แล้วเจตนาของการที่อี้อ๋องให้คนนำคำให้การไม่กี่แผ่นเหล่านั้นมาให้เขานั้น ก็น่าจะต้องการให้เขาร่วมมือ ตรวจสอบเจ้านายแลบ่าวไพร่ทั้งตระกูลเวิน แล้วลากคนเผ่าเยว่ที่แอบแฝงอยู่ในตระกูลเวินพวกนั้นออกมาครั้นเวินจือเหิงมีความคิดนี้อยู่ในใจ จึงรีบให้คนไปนำสมุดบัญชีรายนามของตระกูลเวินมาทันทีจากการตรวจสอบกับสมุดบัญชีรายนามทีละคน ๆ แน่นอนว่าทำให้ตรวจสอบเจ้านายแลบ่าวไพร่ของตระกูลเวินได้อย่างชัดแจ้ง ลากคอพวกคนเผ่าเยว่พวกนั้นออกมาได้ทีละคน ๆหอจินอวี้คนในหอถูกขังไว้ทั้งคืน ครั้นเห็นว่าฟ้าสว่างแล้ว แม้จะเป็นคนที่สงบเสงี่ยมเหล่านั้น ก็ยังอดกระสับกระส่ายขึ้นมาไม่ได้“นี่จะขังพวกเราไว้ถึงเมื่อไรกัน?”“วันนี้ข้ายังต้องไปทำงานอยู่นะ!”“วันนี้ข้าเองก็ต้องไปพูดคุยเรื่องการค้านะ!”“หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ทำให้พวกเราเสียการเสียงาน แล้วใครจะเป็นคนรับผิดชอบความเสียหายพวกนี้?”“ใช่ๆ...”ในชั่วขณะนั้น เสียงประณามว่ากล่าวดังระงมไปทั่วหอจินอวี้จอมปราชญ์เหวินเห็นดังนั้น จึงรีบให้คนเข้าไปเติมเชื้อไฟ ยุยงปลุกปั่นอารมณ์ความรู้สึกของผู้คนทันทีแม้ว่าทหารหลวงด้านนอกหอจินอวี้จะมีมาก ทว่านักพนันในหอจินอวี้แ

เพลิงไหม้ครานี้ทำให้เทียนเสวียนคาดไม่ถึงประจวบเหมาะกับที่ยามนี้อยู่ในฤดูกาลที่อากาศแห้งแล้ง เพลิงไหม้ในหอจินอวี้ลุกลามเร็วยิ่ง แทบจะเพียงพริบตาเดียวก็ลุกลามไปถึงชั้นสองแล้วเทียนเสวียนเข้าใจดีว่าไม่อาจปล่อยให้สถานการณ์ย่ำแย่ไปมากกว่านี้เทียบกับการจับตัวราชครูเผ่าเยว่แล้ว ความปลอดภัยของประชาราษฎร์ในยามนี้ต่างหากจึงจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุดขืนพวกเขาโอบล้อมสกัดกั้นต่อไป ไม่ยอมให้คนในหอจินอวี้หนีจาก เช่นนั้นก็เท่ากับว่าบีบบังคับให้พวกเขาถูกเพลิงเผาไหม้ทั้งเป็นมองดูคนในหอจินอวี้คร่าวๆ แล้ว ก็มีไม่น้อยกว่าหนึ่งร้อยชีวิตชีวิตผู้คนมากมายขนาดนี้ หากวันนี้ต้องมาสังเวยชีพอยู่ที่นี่ ไม่เพียงแต่เขาที่ล้มเหลวในหน้าที่เท่านั้น แต่จะกลายเป็นรอยด่างพร้อยที่อี้อ๋องไม่มีวันชำระล้างออกไปได้อีกด้วยไม่เพียงแต่มนตรีตรวจสอบในราชสำนักจะกล่าวโทษว่าอี้อ๋องมีความผิดโทษฐานเพิกเฉยต่อชีวิตประชาราษฎร์เท่านั้นองค์ชายพระองค์อื่นๆ ก็จะฉวยโอกาสซ้ำเติม เหยียบย่ำอี้อ๋องเต็มที่กระทั่งฝ่าบาทก็ยังทรงต้องผิดหวังต่ออี้อ๋องที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ เทียนเสวียนอยู่กับอี้อ๋องมานานหลายปีขนาดนี้ ย่อมรู้จักนิสัยใจคอของ

เซียวจิ่งอี้ได้สติในชั่วพริบตา ลุกขึ้นนั่งทันที “อะไรนะ?”ในใจเทียนเฉวียนรู้ว่าเทียนเสวียนจัดการล้มเหลวไม่เป็นท่า ทว่าก็ไม่กล้าช่วยเขาปิดบังหรือชี้แจง ทำได้เพียงรายงานไปตามความจริง “หอจินอวี้เกิดเพลิงไหม้โดยไม่มีปี่มีขลุ่ย เปลวเพลิงโหมรุนแรง เทียนเสวียนกำลังนำคนดับไฟขอรับ!”“คนในหอจินอวี้วุ่นวายโกลาหล พากันหนีออกด้านนอก เทียนเสวียนกลัวว่าจะเกิดการสูญเสียชีวิต และกระตุ้นให้ชาวบ้านพากันลุกฮือ ก็เลยไม่กล้าขังพวกเขาไว้ในหอจินอวี้ต่อ”เซียวจิ่งอี้เข้าใจดีว่าสิ่งที่เทียนเสวียนทำนั้นถูกต้องแล้วในสถานการณ์เช่นนั้น ราชครูเผ่าเยว่ไม่อาจสำคัญไปกว่าชีวิตของเหล่าชาวประชาครั้งนี้จับกุมตัวราชครูเผ่าเยว่ผู้นั้นไม่ได้ ภายภาคหน้ายังมีโอกาสอีกทว่าหากประชาชนต้องสิ้นชีพในทะเลเพลิงเพราะเขาเป็นต้นเหตุละก็ คนตายย่อมไม่อาจฟื้นคืนมาได้!“ถ่ายทอดคำสั่งของข้า ให้ช่วยเหลือประชาชนเต็มกำลัง ทุกอย่างต้องให้ประชาชนมาก่อน!”“ขอรับ!” เทียนเสวียนขานรับ รีบให้คนถ่ายทอดคำสั่งนี้แก่เทียนเสวียนทันทีครั้นเซียวจิ่งอี้นึกถึงเรื่องที่อยู่ ๆ ก็เกิดเพลิงไหม้ขึ้นมา ก็ขมวดคิ้วแน่นเป็นปมถึงยามนี้จะอยู่ในฤดูกาลที่อากาศแ