All Chapters of AFTER DIVORCE: THE CEO'S EX-WIFE RETURNS WITH TRIPLETS : Chapter 11 - Chapter 20

Pabagsak na naupo si Zarina sa kanyang upuan nang tuluyan ng makalabas si Benjamin at ang kanyang mga tauhan sa restaurant. Umawang ang kanyang mga labi at saka niya pikawalan ang hiningang kanina pa pala niyang pinipigilan. "Hoo! Akala ay mabubuking na ako!" Hingang maluwag niyang sinabi at tiningnan ang bahagya pa ring nanginginig na mga palad. "Mabuti naman at hindi ka sumuko, Zarina! Kundi lagot ka talaga kay Lunabella!" Kausap nito sa sarili. "Kahit gaano pa man iyon kagwapo ay hindi dapat siya magpadala roon! Hmp! Mas mahalaga kaya sa akin ang kaibigan ko!" "Mauuna na po ba tayong umuwi kay ninang, Mama?" Untag ni Levy makalipas ang dalawang minuto nang hindi pa rin lumalabas si Zarina. Sumilip si Luna sa labas at bahagyang umiling, nakaramdam siya ng pag-aalala para sa kaibigan. Alam niya ang ugali ni Benjamin kaya alam niyang hindi nito tatantanan ang babae hangga't wala itong nahihitang impormasyon. Sana lang talaga ay hindi magpaapekto si Zarina sa lalaki. "Not yet,

Sinundan ni Levy ang tinitingnan ni Brion at doon ay nakita nga niya ang batang babaeng natagpuan ng kanilang ina kahapon. Ang batang babaeng iyon ay walang iba kundi ang anak ng ama nila sa ibang babae. Ang mga mata ng bata ay bahagyang namimilog habang nakikipalakpak kasabay ng mga kaklase. Nang makita nitong nakatingin ang kambal sa kanya ay umusli ang masayang ngiti sa kanyang mga labi. Nagniningning ang mga mata nito sa tuwa. Hindi inaasahan ni Blueberry Lucille na makita ang dalawang batang lalaki sa mismong paaralan niya, lalo pa at kaklase niya ang mga ito! Kaya tuwang-tuwa siya, hindi na siya makapaghintay na makalaro ang mga ito! Marahil ay isang beses lang niyang nakilala ang mga ito subalit parang mayroong kakaibang pakiramdam sa kanyang puso para sa mga ito. Para bang ang gaan-gaan ng pakiramdam niya sa dalawa. Hindi niya maipaliwanag ngunit nakakaramdam siya ng kaligtasan kapag nasa paligid ang mga ito, nararamdaman niya lang iyon sa tuwing kasama ang ama! Gayunpam

Walang kamalay-malay si Lunabella sa mga kaganapan sa paaralan ng mga anak. Pagkatapos niyang masiguro ang seguridad ng kambal sa bagong paaralan ng mga ito ay dumiretso na siya sa institusyon na siyang sinasabi ni Prof. Macario. Nang sandaling pumasok siya ay sumalubong sa kanya ang lalaking nakasuot ng maroon polo shirt at itim na slacks. Napapatungan iyon ng puting lab gown. "Lunabella, welcome back! Nagagalak akong makasama ka ulit sa trabaho." Pormal ngunit may matamis na ngiti sa mga labing salubong nito, dahilan upang lumantad kay Lunabella ang magkabilang malalim nitong biloy. Maginoong iminwestra ng lalaki ang kanang kamay kay Lunabella. Isang tipid lamang na tango ang naging tugon ni Luna bago tinanggap ang kamay nito. Kapagkuwan ay sabay na silang tuluyang pumasok. Sumalubong sa kanya ang malamig at amoy kemikal na lugar. Noon ay nagtatrabaho si Euan Alvero sa ilalim ng koponan ni Propesor Griego, nagsagawa ng maraming research and development matter. Nang panahong iyo

Nang makarating sina Lunabella at Euan sa loob ng isang eksklusibong silid ay naroon na ang lahat. Halatang kanina pa ang mga itong dumating dahil mayroon ng mga kanya-kanyang mundo. Ang iba ay katawanan ang katabi, may iba namang abala sa telepono at iba naman ay nakagrupong nag-uusap na para bang ganoon na kalalim ang kanilang pinagsamahan. Iginiya ni Euan si Luna sa pangunahing upuan sa parihabang lamesa. Saka ito naupo sa katabing upuan habang ipinapakilala ang babae. "Everyone, alam kong nakita na ninyo kanina si Dr. Cruz sa pasaliksikan kanina but I want you to know her better." Anito. Ang lahat ay tumigil sa kani-kanilang mga ginagawa at tumingin kay Lunabella. Sinuri nila ang babae mula ulo hanggang paa kahit na ang kalahati naman ng katawan nito'y natatakpan ng lamesa. Tipid na ngiti ang iginawad ni Lunabella at saka ito tumango bilang pagbati sa kanila. "This is Lunabella Cruz, doctor Cruz. Marahil ay hindi gaanong pamilyar sa inyo ang pangalang Cruz, but you must

Isa, dalawa, tatlo. Kumurap-kurap si Benjamin ng tatlong beses para lang talagang masigurong hindi na siya pinaglalaruan pa ng kanyang imahinasyon. "Let me go!" Anang tinig ng babaeng matagal na niyang hindi naririnig. Iyon ang kumpirmasyon ni Benjamin. Nang mapagtantong tunay na nga ito at hindi na isang malikmata, ang mga mata niya ay mas lalong dumilim na para bang anong oras ay bigla na lamang itong sasabog na para bang isang malakas na kulog sa madilim na kalangitan. Magsasalita na sana siya nang mapansin niyang naka-angat sa ere ang isang paa ng babae, handa ng umalis at takasan siya. Bumusangot si Benjamin at padabog na isinarado ang pintuan ng silid. At saka niya hinigit ang babae sa beywang upang pumirmi ito. Natulos sa kinatatayuan niya si Lunabella at halos mabingi siya sa sariling tibok ng puso. Masyadong mabilis ang pangyayari, hindi niya inaasahan na makikita niya ang lalaki sa ganoong sitwasyon at mas lalong hindi niya inasahang magiging ganito sila kalapit! H