Sinundan ni Levy ang tinitingnan ni Brion at doon ay nakita nga niya ang batang babaeng natagpuan ng kanilang ina kahapon. Ang batang babaeng iyon ay walang iba kundi ang anak ng ama nila sa ibang babae. Ang mga mata ng bata ay bahagyang namimilog habang nakikipalakpak kasabay ng mga kaklase. Nang makita nitong nakatingin ang kambal sa kanya ay umusli ang masayang ngiti sa kanyang mga labi. Nagniningning ang mga mata nito sa tuwa. Hindi inaasahan ni Blueberry Lucille na makita ang dalawang batang lalaki sa mismong paaralan niya, lalo pa at kaklase niya ang mga ito! Kaya tuwang-tuwa siya, hindi na siya makapaghintay na makalaro ang mga ito! Marahil ay isang beses lang niyang nakilala ang mga ito subalit parang mayroong kakaibang pakiramdam sa kanyang puso para sa mga ito. Para bang ang gaan-gaan ng pakiramdam niya sa dalawa. Hindi niya maipaliwanag ngunit nakakaramdam siya ng kaligtasan kapag nasa paligid ang mga ito, nararamdaman niya lang iyon sa tuwing kasama ang ama! Gayunpam
Hindi nagsalita si Blueberry, mahina lamang ang pagkakasabi niyon ni Celine dahil naghihintay siya ng magtatanggol sa kanya ngunit wala siyang marinig. Kaya naman, humugot siya ng malalim na hininga at may pagsukong inulit ang sinabi. "I'm sorry, Blueberry, I shouldn't have pushed you like that. Can you please forgive me?" Pag-uulit ni Celine, pinaglalaruan pa ang mga daliri nito. Tinitigan muna ni Blueberry Lucille si Celine, tinitimbang kung talaga bang sinsero ito sa paghihingi ng tawad. Nang mapansing mukha naman itong sinsero, tumango siya at inabot ang kamay niya upang makipagkamay. "That's right!" Nakangiting sinabi ni Brion, "we are classmates here. We should not hate each other instead, we should be friends and family! Right?" Dagdag ni Brion na siyang sinang-ayunan naman ng mga ito. Habang ang lahat ay abala sa pagsang-ayon kay Brion, si Levy naman ay itinuon ang atensyon kay Blueberry Lucille. "Kumusta ang kamay mo? Hindi ba at tumama iyan kung saan kanina? Masa
Walang kamalay-malay si Lunabella sa mga kaganapan sa paaralan ng mga anak. Pagkatapos niyang masiguro ang seguridad ng kambal sa bagong paaralan ng mga ito ay dumiretso na siya sa institusyon na siyang sinasabi ni Prof. Macario. Nang sandaling pumasok siya ay sumalubong sa kanya ang lalaking nakasuot ng maroon polo shirt at itim na slacks. Napapatungan iyon ng puting lab gown. "Lunabella, welcome back! Nagagalak akong makasama ka ulit sa trabaho." Pormal ngunit may matamis na ngiti sa mga labing salubong nito, dahilan upang lumantad kay Lunabella ang magkabilang malalim nitong biloy. Maginoong iminwestra ng lalaki ang kanang kamay kay Lunabella. Isang tipid lamang na tango ang naging tugon ni Luna bago tinanggap ang kamay nito. Kapagkuwan ay sabay na silang tuluyang pumasok. Sumalubong sa kanya ang malamig at amoy kemikal na lugar. Noon ay nagtatrabaho si Euan Alvero sa ilalim ng koponan ni Propesor Griego, nagsagawa ng maraming research and development matter. Nang panahong iyo
Nakabalik na sila sa opisina nang mapansin ni Lunabella na hindi pa rin umaalis si Euan. "May gusto ka pa bang sabihin?" Tanong niya rito. Matamang ngumiti si Euan at saka tumango ng isang beses. "Hmm... I just want to ask if you have time later tonight. Ngayon ang unang araw mo sa trabaho at mayroon akong inorganisang dinner party para i-welcome ka. It will also allow you to meet and get to know with the people of the institute." Sa narinig ay kumalma si Luna at bahagyang tumango. "Thank you, sige at sasama ako mamayang gabi. Tutal at makakasama ko na rin kayo mula ngayon kaya dapat lang na magpasalamat ako sa inyo." Tipid siyang ngumiti. Sa narinig na pagpayag ay nakahinga ng maluwag si Euan. Medyo nag-aalangan kasi siya kanina dahil akala niya ay tatanggi ang babae. Na siyang naiintindihan naman din niya dahil kararating lang nila sa bansa at hindi pa gaanong pamilyar ang mga anak nito lugar. Kaya ngayong pumayag na ito, hindi niya mapigilan ang tuwa. "Okay, see you when
Nang makarating sina Lunabella at Euan sa loob ng isang eksklusibong silid ay naroon na ang lahat. Halatang kanina pa ang mga itong dumating dahil mayroon ng mga kanya-kanyang mundo. Ang iba ay katawanan ang katabi, may iba namang abala sa telepono at iba naman ay nakagrupong nag-uusap na para bang ganoon na kalalim ang kanilang pinagsamahan. Iginiya ni Euan si Luna sa pangunahing upuan sa parihabang lamesa. Saka ito naupo sa katabing upuan habang ipinapakilala ang babae. "Everyone, alam kong nakita na ninyo kanina si Dr. Cruz sa pasaliksikan kanina but I want you to know her better." Anito. Ang lahat ay tumigil sa kani-kanilang mga ginagawa at tumingin kay Lunabella. Sinuri nila ang babae mula ulo hanggang paa kahit na ang kalahati naman ng katawan nito'y natatakpan ng lamesa. Tipid na ngiti ang iginawad ni Lunabella at saka ito tumango bilang pagbati sa kanila. "This is Lunabella Cruz, doctor Cruz. Marahil ay hindi gaanong pamilyar sa inyo ang pangalang Cruz, but you must
Bumuga ng hangin si Lunabella. Pinapakalma ang sarili, ayaw niyang gumawa ng komusyon at baka kung ano pa ang isipin ng mga tao. Isa pa, mahirap kalabanin ang taong lasing dahil alak na lang ang naghahari sa mga isipan ng mga ito. "Are you okay sir? Did you got hurt or something?" Kalmado niyang tanong sa lalaki. Sinuri ng lalaki ang kabuuan ni Luna. At isang malisyosong ngisi ang pumaskil sa mga labi nito. "Darling, hindi mo malalaman kung talagang okay ba ako kung hindi mo ako sasamahan ngayong gabi. Could you please spend a night with me? I promise, I pay big." Mariin ang pagsalubong ng kilay ni Luna. Lasing na ang lalaki at ang tanging naghahari na lang sa utak nito ay ang tama ng alak. Kaya naman umayos siya ng tayo at naging alerto. "I'm sorry sir but you're drunk, maybe just go home and relax." Kalmanting sinabi ni Lunabella at saka tinalikuran na ang lalaki. Subalit sa pagtalikod niya ay hinawakan siya nito sa siko at saka ihinarap dito. "Miss naman, hindi pa tayo tapos m
Isa, dalawa, tatlo. Kumurap-kurap si Benjamin ng tatlong beses para lang talagang masigurong hindi na siya pinaglalaruan pa ng kanyang imahinasyon. "Let me go!" Anang tinig ng babaeng matagal na niyang hindi naririnig. Iyon ang kumpirmasyon ni Benjamin. Nang mapagtantong tunay na nga ito at hindi na isang malikmata, ang mga mata niya ay mas lalong dumilim na para bang anong oras ay bigla na lamang itong sasabog na para bang isang malakas na kulog sa madilim na kalangitan. Magsasalita na sana siya nang mapansin niyang naka-angat sa ere ang isang paa ng babae, handa ng umalis at takasan siya. Bumusangot si Benjamin at padabog na isinarado ang pintuan ng silid. At saka niya hinigit ang babae sa beywang upang pumirmi ito. Natulos sa kinatatayuan niya si Lunabella at halos mabingi siya sa sariling tibok ng puso. Masyadong mabilis ang pangyayari, hindi niya inaasahan na makikita niya ang lalaki sa ganoong sitwasyon at mas lalong hindi niya inasahang magiging ganito sila kalapit! H
Katahimikan ang naghari pagkatapos nilang marinig ang papalayong yabag ni Lito. Unti-unting lumuluwag ang pagkakakulong ni Benjamin kay Luna dahilan upang makahinga ng maluwag ang huli. Humugot ng malalim na hininga ang babae at saka iginala ang tingin sa paligid. Doon lamang niya napansin ang malawak na loob ng hotel. Kumpleto iyon. May malaking flat screen na TV, king size bed, kumpletong set ng sofa at lamesa. Wala sa sariling naglakad si Lunabella at tumungo sa pang-isahang sofa at naupo roon. Saka lamang niya niya napagtanto na nanghihina ang kanyang mga tuhod nang makaupo na siya. Mariin siyang pumikit, pinapakalma ang sarili at pilit na inaayos ang magulong isipan. Bagama't naging mag-asawa sila ngunit para pa rin silang ibang tao sa isa't isa. A complete stranger to be exact. Hindi niya mapigilang manibago, oo at galit siya sa lalaki subalit ngayong nagtagpo ng muli ang kanilang landas ay hindi niya alam kung anong dapat niyang maramdaman. Ngunit iisa lang ang sigura
Maingat na naupo si Benjamin sa gilid ng kulay rosas na kama ng anak. Namumukha siyang higante sa liit ng kama ng anak kahit na hindi naman, malaki ang espasyo niyon at tama lamang para sa bata. Hindi gumawa ng ingay si Benjamin at pinapanood lamang ang nag-iisang babaeng anak habang nagpipinta ito, dalawang full moon at isang star ang iginuguhit nito sa gitna ng kulay asul na kalangitan. Mayroon namang ibang stars na nagkalat subalit iyong tatlo lamang ang tanging magkakatabi. Mariing kumunot ang noo ni Benjamin. Ngayon lamang niya nakitang gumuhit ng ganoon ang anak. Oo at mahilig itong gumuhit ngunit mga bulaklak lamang ang madalas niyang nakikitang iginuguhit nito. Ngayon ay iba, bago. Ipinagsawalang bahala na lamang niya iyon. Marahil ay nais sumubok ng bata ng bago, hahayaan na lamang niya. Kahit ano naman basta't kasiyahan ng kanyang prinsesa ay ibibigay niya. Nagpakawala siya ng buntong hininga nang mas mapagmasdan pa ang anak. Hindi siya makapaniwala na heto na ang mu
Tumakbo nang tumakbo si Lunabella sa oras na makalabas siya sa pintuan ng silid na iyon. Hindi niya alam kung saan siya pupunta, para siyang nawala sa sarili. Natagpuan na lamang niya ang sariling padausdos na napaupo sa isa sa mga hagdanan pababa. Bakit ba kasi nasa second floor pa ang banyo kung pwede namang nasa unang palapag lang? Nakakainis. Tumulala siya saglit, ang dibdib ay marahas na nagtaas-baba. Wala sa sariling inangat niya ang kanyang palad at damhin ang kanyang labi, mula roon ay dalawang beses siyang kumurap-kurap. Magpahanggang sa mga oras na iyon ay ramdam na ramdam pa rin niya ang mainit na paglapat ng malambot na labi ng lalaki sa kanyang labi. Napabuga siya ng hangin. Nangyari ba talaga iyon? Hinalikan ba talaga siya ni Benjamin? Hindi lamang ba guni-guni ang lahat? Kaya naman para malaman ang totoo, sinampal niya ang sarili na siyang dahilan upang mahina siyang mapadaing sa huli. Totoo nga, hindi na nga talaga isang panaginip ang lahat. Kapagkuwan ay lay
Lunabella was too stunned to speak. Naestatwa siya sa kanyang kinatatayuan, biglang naging blanko ang kanyang isipan. Hindi niya lubos inasahan na hahalikan siya ng lalaki! Ang kamay ng lalaki ay mariing nakahawak sa kanyang baba, pinisil pa niya iyon na para bang inuudyukan siyang ibuka pa nito ang bibig. Wala sa sariling ibinuka niya ang mga labi at halos mawalan siya ng hininga nang galugarin ng lalaki ang loob ng kanyang labi. Ang kanyang kamay ay bumaba para sana itulak ang lalaki ngunit nanghihina siya, kaya inilapat na lamang niya ang parehong palad sa matigas nitong dibdib. Sa isip-isip niya ay itinutulak na niya palayo ang lalaki subalit kabaliktaran nito ang kanyang ginagawa. Imbes na itulak na ito ay nagawa pa niyang suklian ang halik nito. Mainit, puno ng pagpaparusa. May iilang munting ungol na kumawala sa kanilang mga labi. Ilang segundo ang makalipas nang mabilis itulak ni Lunabella si Benjamin nang parang napansin niya ang pagkakapaso niya sa lalaki. "What
Katahimikan ang naghari pagkatapos nilang marinig ang papalayong yabag ni Lito. Unti-unting lumuluwag ang pagkakakulong ni Benjamin kay Luna dahilan upang makahinga ng maluwag ang huli. Humugot ng malalim na hininga ang babae at saka iginala ang tingin sa paligid. Doon lamang niya napansin ang malawak na loob ng hotel. Kumpleto iyon. May malaking flat screen na TV, king size bed, kumpletong set ng sofa at lamesa. Wala sa sariling naglakad si Lunabella at tumungo sa pang-isahang sofa at naupo roon. Saka lamang niya niya napagtanto na nanghihina ang kanyang mga tuhod nang makaupo na siya. Mariin siyang pumikit, pinapakalma ang sarili at pilit na inaayos ang magulong isipan. Bagama't naging mag-asawa sila ngunit para pa rin silang ibang tao sa isa't isa. A complete stranger to be exact. Hindi niya mapigilang manibago, oo at galit siya sa lalaki subalit ngayong nagtagpo ng muli ang kanilang landas ay hindi niya alam kung anong dapat niyang maramdaman. Ngunit iisa lang ang sigura
Isa, dalawa, tatlo. Kumurap-kurap si Benjamin ng tatlong beses para lang talagang masigurong hindi na siya pinaglalaruan pa ng kanyang imahinasyon. "Let me go!" Anang tinig ng babaeng matagal na niyang hindi naririnig. Iyon ang kumpirmasyon ni Benjamin. Nang mapagtantong tunay na nga ito at hindi na isang malikmata, ang mga mata niya ay mas lalong dumilim na para bang anong oras ay bigla na lamang itong sasabog na para bang isang malakas na kulog sa madilim na kalangitan. Magsasalita na sana siya nang mapansin niyang naka-angat sa ere ang isang paa ng babae, handa ng umalis at takasan siya. Bumusangot si Benjamin at padabog na isinarado ang pintuan ng silid. At saka niya hinigit ang babae sa beywang upang pumirmi ito. Natulos sa kinatatayuan niya si Lunabella at halos mabingi siya sa sariling tibok ng puso. Masyadong mabilis ang pangyayari, hindi niya inaasahan na makikita niya ang lalaki sa ganoong sitwasyon at mas lalong hindi niya inasahang magiging ganito sila kalapit! H
Bumuga ng hangin si Lunabella. Pinapakalma ang sarili, ayaw niyang gumawa ng komusyon at baka kung ano pa ang isipin ng mga tao. Isa pa, mahirap kalabanin ang taong lasing dahil alak na lang ang naghahari sa mga isipan ng mga ito. "Are you okay sir? Did you got hurt or something?" Kalmado niyang tanong sa lalaki. Sinuri ng lalaki ang kabuuan ni Luna. At isang malisyosong ngisi ang pumaskil sa mga labi nito. "Darling, hindi mo malalaman kung talagang okay ba ako kung hindi mo ako sasamahan ngayong gabi. Could you please spend a night with me? I promise, I pay big." Mariin ang pagsalubong ng kilay ni Luna. Lasing na ang lalaki at ang tanging naghahari na lang sa utak nito ay ang tama ng alak. Kaya naman umayos siya ng tayo at naging alerto. "I'm sorry sir but you're drunk, maybe just go home and relax." Kalmanting sinabi ni Lunabella at saka tinalikuran na ang lalaki. Subalit sa pagtalikod niya ay hinawakan siya nito sa siko at saka ihinarap dito. "Miss naman, hindi pa tayo tapos m
Nang makarating sina Lunabella at Euan sa loob ng isang eksklusibong silid ay naroon na ang lahat. Halatang kanina pa ang mga itong dumating dahil mayroon ng mga kanya-kanyang mundo. Ang iba ay katawanan ang katabi, may iba namang abala sa telepono at iba naman ay nakagrupong nag-uusap na para bang ganoon na kalalim ang kanilang pinagsamahan. Iginiya ni Euan si Luna sa pangunahing upuan sa parihabang lamesa. Saka ito naupo sa katabing upuan habang ipinapakilala ang babae. "Everyone, alam kong nakita na ninyo kanina si Dr. Cruz sa pasaliksikan kanina but I want you to know her better." Anito. Ang lahat ay tumigil sa kani-kanilang mga ginagawa at tumingin kay Lunabella. Sinuri nila ang babae mula ulo hanggang paa kahit na ang kalahati naman ng katawan nito'y natatakpan ng lamesa. Tipid na ngiti ang iginawad ni Lunabella at saka ito tumango bilang pagbati sa kanila. "This is Lunabella Cruz, doctor Cruz. Marahil ay hindi gaanong pamilyar sa inyo ang pangalang Cruz, but you must
Nakabalik na sila sa opisina nang mapansin ni Lunabella na hindi pa rin umaalis si Euan. "May gusto ka pa bang sabihin?" Tanong niya rito. Matamang ngumiti si Euan at saka tumango ng isang beses. "Hmm... I just want to ask if you have time later tonight. Ngayon ang unang araw mo sa trabaho at mayroon akong inorganisang dinner party para i-welcome ka. It will also allow you to meet and get to know with the people of the institute." Sa narinig ay kumalma si Luna at bahagyang tumango. "Thank you, sige at sasama ako mamayang gabi. Tutal at makakasama ko na rin kayo mula ngayon kaya dapat lang na magpasalamat ako sa inyo." Tipid siyang ngumiti. Sa narinig na pagpayag ay nakahinga ng maluwag si Euan. Medyo nag-aalangan kasi siya kanina dahil akala niya ay tatanggi ang babae. Na siyang naiintindihan naman din niya dahil kararating lang nila sa bansa at hindi pa gaanong pamilyar ang mga anak nito lugar. Kaya ngayong pumayag na ito, hindi niya mapigilan ang tuwa. "Okay, see you when
Walang kamalay-malay si Lunabella sa mga kaganapan sa paaralan ng mga anak. Pagkatapos niyang masiguro ang seguridad ng kambal sa bagong paaralan ng mga ito ay dumiretso na siya sa institusyon na siyang sinasabi ni Prof. Macario. Nang sandaling pumasok siya ay sumalubong sa kanya ang lalaking nakasuot ng maroon polo shirt at itim na slacks. Napapatungan iyon ng puting lab gown. "Lunabella, welcome back! Nagagalak akong makasama ka ulit sa trabaho." Pormal ngunit may matamis na ngiti sa mga labing salubong nito, dahilan upang lumantad kay Lunabella ang magkabilang malalim nitong biloy. Maginoong iminwestra ng lalaki ang kanang kamay kay Lunabella. Isang tipid lamang na tango ang naging tugon ni Luna bago tinanggap ang kamay nito. Kapagkuwan ay sabay na silang tuluyang pumasok. Sumalubong sa kanya ang malamig at amoy kemikal na lugar. Noon ay nagtatrabaho si Euan Alvero sa ilalim ng koponan ni Propesor Griego, nagsagawa ng maraming research and development matter. Nang panahong iyo