All Chapters of Biglaang Kasalan: Chapter 41 - Chapter 50

Bumukas ang pinto ng elevator sa ikadalawampu't apat na palapag. Matapos makatitig ng malalim si Xavier sa mga mata ni Jessica ay binitawan na niya ang kamay nito at naging awkward ang natitirang sakay ng elevator.Dahil medyo pribado at tahimik ang VIP ward, maaaring lumabas ng elevator si Xavier nang hindi nababahala tungkol sa mga blog at may-ari ng tabloid. Walang paraan na narito sila. Nakasunod si Jessica sa kanyang likuran habang humahakbang ito ng mahabang hakbang. Itinulak niya ang pinto sa ward ng kanyang lolo. "Sandali lang, Mr. Delgado, tinitingnan ko ang vitals niya. Pwede ka bang maghintay sa labas?" sabi ng isang nurse pagkatayo ni Xavier sa may pintuan. Tumango siya at tumalikod na dahilan para tumalon siya ng diretso kay Jessica. Ang ulo niya sa dibdib niya. Sa ganitong posisyon ay maaamoy niya ang kanyang pabango. Ibang-iba ang pabango niya sa karamihan ng mga lalaki. Mabango siya na parang natunaw na kendi at kanela. "Ayos ka lang ba?" tanong niya na nagpaka

"Pasensya na sa inasal niya," sabi ni Jessica na lumapit kay Dawson. Hindi niya alam kung bakit pakiramdam niya kailangan niyang humingi ng tawad sa ginawa ng asawa niya na isang bata na nasa katawan ng isang matanda."Eh wag kang mag-alala, bata pa siya" sagot ni Dawson. Naunawaan ng buo kay Jessica kung bakit ganoon si Xavier, inaalagaan siya ni Dawson na parang bata. "Pero humihingi pa rin ako ng tawad," sabi pa ni Jessica. Sa hindi malamang dahilan, parang dapat niyang panagutan ang batang iyon. "Maupo ka, may importante akong sasabihin sayo," iminuwestra ni Dawson ang upuan na inuupuan lang ni Xavier. "Oh sana lang isa ‘yang bagay na kaya kong gawin" sagot ni Jessica na nakaupo. "Sigurado ako dyan""Kaya alam kong hindi kayo magkakilala ni Xavier at nagkita kayo sa harap ng courthouse noong araw ng kasal" napabuntong-hininga si Jessica nang mapagtantong wala sa dilim si Dawson.Nakakatuwang naramdaman ni Jessica na parang may natanggal sa kanyang dibdib. Nakahinga siy

Pinagmasdan ni Xavier ang paglabas ni Jessica sa kwarto. Nagtatampo siya habang nakaupo sa isa sa mga waiting chair sa hallway. Naisipan niya talagang iwan siya dito dahil parang kinakampihan niya ang lolo niya at iniisip na bigyan siya ng apo sa tuhod.Dapat makuntento na ang kanyang lolo. Hiniling ng lolo niya na magpakasal siya na ginawa naman niya pagkatapos niyang pilitin ang sarili niya tapos ngayon may panibagong pabor nanaman? Masama ang loob niya sa pakikipag-usap niya sa kanyang lolo ng ganoon ngunit tila ginagamit ng kanyang lolo ang kanyang karamdaman bilang dahilan para gawin niya ang mga bagay-bagay. Umupo si Jessica sa tabi ni Xavier. Gusto niya itong aliwin at sabihin sa kanya na wala siyang planong magkaanak sa kanya. Bagama't kapag ginawa niya iyon, ang kanyang mga anak ay hindi maghihirap habangbuhay at hindi na kailangang mag-alala tulad ng ginawa niya noong bata pa siya. Tiyak na hindi niya ibibigay ang kanyang virginity sa isang lalaking umaarte na parang bat

Panghabambuhay na pangarap ni Jessica na magkaroon ng kanyang restaurant at maging master chef. Siya ay nag-iipon para dito ngunit sa tuwing nakakakuha siya ng magandang halaga ay lumabas ang kanyang tiyahin para kunin ang lahat ng pera mula sa kanya. Hindi siya makapaniwala sa narinig niya."Wala akong ganyang pera," sabi ni Jessica. Kakatapos lang niyang bayaran ang kanyang student loan at halos dalawang buwan na lang mula nang dumating ang kanyang tiyahin para kumuha ng pera mula sa kanya. Siya ay kasing mahirap ng sinuman. Ang natitira niyang pera ay ang ginamit niya sa pagkuha ng damit at bulaklak para sa kasal. "Bakit mo naisip na magmumungkahi ako ng isang restaurant at babayaran kita?" natatarantang tanong ni Xavier. "Teka sinasabi mo ba na babayaran mo ang buong halaga?" gulat din na tanong ni Jessica. "Oo, Jessica." sagot ni Xavier. Napatingin ang mga mata niya sa oras sa dashboard ng sasakyan. Kailangan niyang pumasok sa trabaho. "Pwede ba tayong mag-usap pagk

Umupo sila sa tabi ng mesa at nagsimulang kumain. Laking gulat ni Xavier, napakasarap ng pagkain na inihanda ni Jessica. Sapat na iyon para ma-rate ang pinakamataas na baitang. Siguro isang magandang ideya ang pagtulong sa kanya na mag-set up ng restaurant."Ang sarap ng luto mo," pinuri siya ni Xavier. Nakaramdam ng matinding tuwa si Jessica nang marinig na nagustuhan ito ni Xavier at naramdaman niyang maganda ang ginawa niya. Alam niyang magandang senyales iyon na pabor sa kanya ang pagbubukas ng restaurant. Karaniwang hindi siya nangongolekta ng pera mula sa mga estranghero. Itinuring niya si Xavier na hindi hihigit sa isang estranghero. Dahil nakilala niya ito ay bahagya na siyang nagkaroon ng mature at sincere na pakikipag-usap sa kanya kaya hindi niya ito maituturing na kaibigan. Siya ay isang estranghero. Bakit naisipan ng estranghero na ito na magbukas ng restaurant para sa kanya? Gusto niyang magtanong nang malakas pero itinago niya sa sarili niya ang maraming tanong.