All Chapters of When The Mafia Falls In Love: Chapter 61 - Chapter 70

Mature contentAngelHindi mapawi pawi ang ngiti sa aking mga labi dahil sa naging birthday celebration ko. Unang beses iyon na nag celebrate ako matapos mamatay ng mga magulang ko. Kinalimutan ko na nga ang araw na ito dahil nga para lang siyang normal na araw para sa akin noon dahil nga sila Nadia at Angelo lang din naman ang nakakaalala non. Binabati man nila akong dalawa ay nakasanayan ko pa rin na ituring lang na normal na araw ito.Pero iba na ngayon. Simpleng kainan at kami kami lang pero napaka espesyal para sa akin. Iyon ay dahil sa effort na ginawa nila, lalo na ni Salvatore. Lalo tuloy nahulog ang loob ko sa kanya. Kapag magkasama kami ay gusto kong lagi kaming magkatabi lalo na kung nasa bahay siya.Ilang buwan na rin kaming nagsasama ni Salvatore at masasabi ko na sobrang palagay na ako sa kanya. Noong una lang ako natakot dahil talagang nakakatakot naman talaga siya lalo na sa paraan ng unang pagkikita namin. Pero ngayon ay sobrang palagay na ang kalooban ko at nasanay na

AngelKasalukuyan pa rin kaming kumakain ng makatanggap ako ng message mula kay Salvatore.Salvatore: Where are you?Angel: Fast food sa mall, kumakain.Salvatore: Sino kasama niyo?Lumingon lingon ako sa paligid. Napaisip ako kung may nakasunod ba sa amin dahgil alam naman niyang kami ni nadia ang magkasama pero parang sigurado siya na may kasama pa kaming iba at may palagay akong alam din niya na si David iyon.“May problema ba, Angel?” tanong ni David na lumingon lingon din.“Wala naman, naisip ko lang na ang dami talagang tao ngayon.”“Oo nga eh,” pagsang-ayon niya bago ako tumingin ulit sa aking cellphone.Salvatore: Why are you not answering?Angel: Sorry, may kinausap lang. Si David nandito kumakain rin. Pero aksidente lang ang pagkikita namin.Kailangan ipaliwanag agad at baka kung ano pa ang isipin niya eh mahirap na. Sobra pa namang seloso nito.Salvatore: What is he doing there? Anong oras kayo uuwi?Angel: Nagyayaya pa si Nadia eh. Pinapauwi mo na ba ako?Matagal bago siya

AngelMatapos kong masiguro na si Mauro na nga ang maghahatid kay Nadia ay umuwi na rin kami ni Salvatore na sobrang seloso. Hindi ako pinapansin at kinakausap ngunit ang kamay naman ay nakapulupot sa baywang ko simula ng umalis kami ng bar hangggang ngayong nakapasok na kami sa aming silid.“Ayaw mo ba talaga akong kausapin?” tanong ko.“Bakit hindi ang pulis na yon ang kausapin mo?”“Sus, napaka seloso. Tinignan ko lang naman dahil parang nakakahiya na nag-effort siya na bantayan kami ni Nadia sa bar tapos ay paaalisin lang namin basta.”“Bakit kasi kasama niyo pa siya?”“Inalok siya ni Nadia at nag-oo naman siya. Ayaw ko namang sabihin sa harapan nila na hindi mo magugustuhan ang ganun dahil ayaw kong isipin nila na napaka possessive mo.”“Possessive ako sa lahat ng pag-aari ko, baby.” Hinagod niya ang aking pisngi ng sabihin niya iyon.“Alam ko naman, kaya nga sinabi ko pa rin sayo na kasama namin siya para hindi ka mag-isip ng kakaiba.” Huminga siya ng malalim at ngumiti at tsaka

Natapos ang aming lunch at hinatid niya muna ako aming silid bago siya nagpaalam na may aasikasuhin lang sa kanyang opisina. Hindi ko alam kung ano talaga ang mga gawain ni Salvatore at sa totoo lang ay hindi ko maiwasan ang kabahan para sa kanya kung minsan.Maaaring masamang tao ang tingin sa kanya ng mundo ngunit para sa akin ay hindi. Mahal ko na talaga siya at tanggap ko kung ano siya. Wala rin naman siguro siyang itinatago sa akin kaya buo ang tiwala ko sa kanya.Oo, gusto ko na magbagong buhay na siya at si Mauro. Pati na rin ang mga tauhan niya. Kung instantly lang ba ang epekto ng holy water ay baka pinaliguan ko na sila non. Pero alam ko rin na ang pagbabago ay sa sarili nila magmumula, ang tanging magagawa ko lang ay paalalahanan siya at ipagdasal.Sinaglit kong gawin ang assignment ko bago ako nagdesisyong ihanda na ang uniform at gamit ko sa pagpasok mamaya. Nang matapos ay pumwesto na ako sa kama para matulog at ng hindi naman ako aantok antok sa trabaho.Pahiga na ako ng

AngelNapatingin ako kay Salvatore na parang wala lang na iginiya ako sa upuan. Magkatabi kami syempre. “Hindi ko akalain na dadalhin mo siya dito,” sabi ni Sir Sandy.“Umayos ka Sandejas,” tugon naman ni Salvatore sa aking boss.“Wait, you know the girl?” tanong ng isang lalaki sa aking boss na nakangiting tumango habang hinihimas ang braso ng babaeng katabi niya. Partner partner sila actually. Panglima si Mauro sa mga lalaking kasama ko dito ngayon at namumukod tanging walang kapareha.“Siya si De Silva,” pakilala ni Salvatore sa nagtanong kay Sir Sandy tapos ay itinuro ang isa pang lalaking nakangiti rin naman sa akin. “Siya naman si Roman at silang tatlo ang matatalik ko ring mga kaibigan.”Bahagya akong yumukod sa tatlo at ngumiti naman sila sa akin. “Well, next kami kay Mauro. Yang dalawang iyan ang talagang magkaututang dila,” sabi naman ni Roman. Alam ko ang sinasabi niya dahil nakikita ko rin naman kung gaano ka-close ang dalawa. Kahit na naririnig kong boss ang tawag ni mauro