"LET me be the father of the twins in your womb. Let me take care of you, Isabelle."Ayaw na sanang umiyak ni Isabelle, baka maipaglihi pa niya sa sama ng loob ang babies niya. Pero hindi niya mapigilan ang mga luha. Hindi niya alam kung ano ba ang nagawa niyang mabuti para ibigay sa kaniya ng Diyos ang tulad ni Franco.Dahil kung tutuusin, kung gusto talaga nitong makapag-asawa na, makakakuha naman ito ng babaeng higit sa kaniya. Iyong malinis. Iyong may maayos na pamilyang pinagmulan, at higit sa lahat, iyong babaeng hindi nabuntis ng kung sino lang.Kaya bakit siya? Hindi talaga niya maintindihan. Pero dahil wala na siyang iba pang matatakbuhan at ito naman ang nag-i-insist na panagutan ang ipinagbubuntis niya—bahala na."Ka—" Hindi niya itinuloy ang sasabihin. Nag-ipon muna siya ng hangin para palakasin ang loob, saka iyon ibinuga at muling nagsalita. "Kahit hindi muna kita pakasalan?"Si Franco naman ang bumuntonghininga, at parang napipilitang sumagot. "Fine. Kahit h'wag muna t
Magbasa pa