บททั้งหมดของ เขยสงครามพิทักษ์ชาติ: บทที่ 1 - บทที่ 10

เสียงอีกฝั่งของโทรศัพท์ เหมือนโต๊ะเก้าอี้คว่ำลงเซวียจั้นหลงตื่นเต้นจนเสียงสั่นพร่า "พี่ใหญ่ พี่จริงๆ หรือ? พี่ไปที่ไหนแล้วเนี่ย!""ช่วงนี้ข่าวคราวของพี่ใหญ่หายไปเลย พวกพี่น้องร้อนรนจะเป็นบ้ากันอยู่แล้ว!""แต่ตัวตนฐานะของพี่ยังเป็นความลับสุดยอดอยู่ ถ้าไม่มีคำสั่ง พวกเราก็ไปหาพี่ไม่ได้!"หลี่เฟิงถอนหายใจแผ่วเบา "มาเจอกับพวกปลาซิวปลาสร้อยเข้าน่ะ ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันดีขึ้นแล้ว""หรือว่ามีคนคิดไม่ดีกับพี่? มันเป็นใคร? พี่ใหญ่ออกคำสั่งมาเลย ผมจะพาพี่น้องไปเหยียบมันให้จมดิน!" เซวียจั้นหลงพูดอย่างกราดเกรี้ยว"ไม่ต้องหรอก" หลี่เฟิงหสีหน้าเย็นชา เรื่องของตระกูลหลี่ เขาไม่อยากยืมมือคนอื่นมา จำเป็นต้องจัดการด้วยตัวของเขาเอง"ฉันมีเรื่องนึง อยากให้แกไปทำให้หน่อย""แกไปจัดการให้กลุ่มลงทุนเทียนเฟิงเข้ามาที่เมืองหลันในคืนนี้!""แล้วก็ประกาศออกไปพร้อมกันว่า จะมาลงทุนที่เมืองหลันจำนวนหมื่นล้านหยวน!""เข้าร่วมกองทัพไปสามปี หลี่เฟิงไม่ใช่แค่นำลูกน้องออกปราบปรามทะเลทรายเท่านั้น แต่ยังสร้างอาณาจักรธุรกิจแห่งหนึ่งที่ภายนอกขึ้นมาด้วย:เทียนเฟิงกรุ๊ป!"เขาจะใช้เทียนเฟิงกรุ๊ป ช่วยเหลือฉินชิง!"ครับ!"

พอเห็นท่าทางมั่นอกมั่นใจของหลี่เฟิง ฉินชิงก็อดไม่ได้ที่จะลังเล พอคิดถึงสถานการณ์ในบ้านตอนนี้ จึงกัดฟันลุกขึ้นแล้วพูดว่า "คุณปู่ หนูรัรบปากว่าจะไปทวงหนี้ให้""แก! เจ้าเด็กโง่แกบ้าไปแล้วเรอะ! ถ้าแกไปถูกพี่เป้านั่นทำให้เสียโฉมขึ้นมาล่ะ คุณชายโจวเขาจะไม่เอาแกด้วยนะ!"หลิ่วฮุ่ยฟางลุกพรวดพราดอย่างร้อนรนคนทั้งหมดตกตะลึง กระทั่งผู้เฒ่าฉินเองก็ยังไม่คิดว่าฉินชิงจะรับปากพวกฉินไห่กลับหัวเราะเย็นชาขึ้นมาและฉินไห่ก็ควักเงินออกมาห้าหยวนจากในกระเป๋า โยนไปที่เท้าของฉินชิง "เห็นแก่คว้ากล้าหาญของแก ห้าหยวนนี้เอาไปเป็นค่ารถประจำทางก็แล้วกัน"ฉินหลันสองมือกอดอก เลิกคิ้วเอ่ยขึ้นว่า "นี่เป็นเรื่องที่แกขันอาสาไปทำเองนะ ถึงตอนนั้นถูกเล่นงานมาก็อย่าพูดว่าตระกูลฉินของพวกเราบีบบังคับแกไปเสียล่ะ"หลี่เฟิงกวาดสายตาเย็นผ่านคนเหล่านี้ ไม่อยากที่จะสนใจ ก็แค่พวกตัวตลกมาเต้นเหยงๆ กลุ่มหนึ่งเท่านั้นจึงจูงมือของฉินชิงเดินออกจากบ้านพักตากอากาศไปสองสามีภรรยาหลิ่วฮุ่ยฟาง ตอนนี้ก็ลนลานเหมือนมดในหม้อร้อน หลิ่วฮุ่ยฟางเอ่ยขึ้นว่า "ตอนนี้ทำได้แค่ให้คุณชายโจวช่วยเหลือแล้ว คุณชายโจวชอบเสี่ยวฉินมาตลอด..."……ตลาดซื้

"เฮอะ" เสิ่นเทียนเม่ยหัวเราะเคืองๆ "เช่นนั้นชั้นก็อยากจะเห็นเสียจริง ไม่ต้องเอาไกลหรอก เอาแค่งานเลี้ยงของคุณชายโจวคืนนี้ นายรู้ไหมว่าอยู่ที่ไหน?""ตึกที่สามแห่งจิ่วฉงเทียน! สถานที่ที่คนไม่ได้เรื่องอย่างนายทั้งชีวิตนี้ก็ไปไม่ได้!"หลิ่วฮุ่ยฟางฟังแล้วตาเปล่งประกาย "ชั้นสามจิ่วฉงเทียน? นั่นอย่างน้อยต้องเป็นสมาชิกระดับโกลด์ถึงจะจองได้เลยนะ!"ที่เมืองหลัน จิ่วฉงเทียนเป็นร้านอาหารอับดับต้นแนวหน้าเลยทีเดียว สมาชิกระดับโกลด์ต้องมีการใช้จ่ายระดับสิบล้านขึ้นไปจึงจะสมัครสมาชิกได้ ในตระกูลฉิน มีแค่ผู้เฒ่าฉินเท่านั้นที่มีบัตรสมาชิกระดับโกลด์ส่วนที่สูงกว่าชั้นสาม การใช้จ่ายของสมาชิกก็ยิ่งตกตะลึงเกินจริงขึ้นไปอีก!เสิ่นเทียนเม่ยหันหน้าเหลือบมองหลี่เฟิงผาดหนึ่ง หัวเราะเอ่ยขึ้น "หลี่เฟิง นี่คือความแตกต่างของคุณชายโจวกับนาย ไม่รู้จริงๆ ว่านายเอาความมั่นใจมาจากไหนถึงมายืนอยู่ข้างกายฉินชิง""เสี่ยวเฉินอย่าไปสนใจคนไม่ได้เรื่องนี่เลย เสี่ยวชิงลงมาแล้ว พวกเรารีบเดินทางดีกว่า อย่าให้คุณชายโจวต้องรอนาน!"หลิ่วฮุ่ยฟางไม่แม้แต่จะเหลือบมองหลี่เฟิงแลนด์โรเวอร์ขับออกไปอย่างวางก้าม ตอนนี้เองโทรศัพท์มือถือข

เสิ่นเทียนเม่ยเองก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นไม่หยุด อยากจะรู้จักความสง่างามของคนใหญ่โตคนนั้นเสียหน่อย"ฉินชิง อีกเดี๋ยวพวกเราไปดูที่ลิฟท์กันหน่อยไหม?"เสิ่นเทียนเม่ยดึงเสื้อฉินชิงแล้วพูดขึ้นมา"ไม่เอาดีกว่า อีกเดี๋ยวชั้นต้องกลับบ้านกับหลี่เฟิง..."ดื่มเหล้าไปแก้วเดียว ฉินชิงเองก็คอไม่ค่อยแข็ง ใบหน้าแดงก่ำเสิ่นเทียนเม่ยเอ่ยเตือนอย่างหวังดี "เฮ้อ เธอจะไปคิดถึงเจ้าคนบ้าหลี่เฟิงทำไมกัน ครั้งนี้เป็นโอกาสที่หาได้ยากนะ ถ้าเราสร้างความประทับใจกับคนใหญ่โตได้ ครอบครัวของพวกเธอยังต้องมานั่งกังวลเรื่องหนี้นั่นอีกหรือ?""ถ้า...ถ้าอย่างนั้นก็ได้"เพียงไม่นาน เกาเฟยก็รับโทรศัพท์สายหนึ่งคนทั้งหมดกลั้นหายใจเพ่งสมาธิหรือว่าคนใหญ่โตคนนั้นจะลงมาแล้ว?ครู่ต่อมา เกาเฟยก็วางสายลงอย่างจำใจ "พ่อผมโทรมาบอกว่างานเลี้ยงจบไปแล้ว คนใหญ่โตคนนั้นออกไปก่อนล่วงหน้า""เฮ้อ โชคไม่ดีเอาเสียเลย ไม่ได้เห็นความสง่างามของคนใหญ่โตนั่นเสียแล้ว..."ทุกคนเสียดายขึ้นมา"คุณภรรยา กินข้าวเสร็จแล้วหรือยัง?"ตอนนี้เอง หลี่เฟิงจู่ๆ ก็เดินเข้ามา"หลี่เฟิงนี่นายยังกล้ามาอีกหรือ? ไสหัวไป!"เสิ่นเทียนเม่ยที่ยังดิ่งอยู่ในอากา

อะไรนะ!ทวงมาได้แล้วหรือ?!เป็นไปได้อย่างไร! ไม่ใช่ว่าพี่เป้าเดือดดาลมากหรอกหรือพวกของฉินหลันก็ตกตะลึงไป กระทั่งผู้เฒ่าฉินยังแข็งทื่ออยู่กับที่ จากนั้นจึงแคะหูขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ถามขึ้นว่า "พวก...พวกแกทวงมาได้แล้วหรือ?"ฉินชิงพยักหน้า ส่งเช็คบัญชีออกไปอย่างนอบน้อม"คุณปู่ นี่คือเช็คค่ะ คุณปู่ลองดู"ผู้เฒ่าฉินเลิกเปิดดูหลายครั้ง ถอนหายใจโล่งออกมา พยักหน้า "เป็นเชคของบริษัทพี่เป้าจริงๆ"สีหน้าตึงเครียดของคนตระกูลฉินจึงผ่อนคลายลงมาทวงบัญชีมาได้แล้ว ดูท่าพี่เป้าคงจะไม่ได้โกรธเคืองจริงๆ ตระกูลฉินไม่เป็นไรแล้วสินะ"เฮอะ พวกแกคิดว่าพวกแกทวงกลับมาได้ด้วยตัวเองหรือไรกัน? ฝันไปเถอะ!" ตอนนี้เอง ฉินหลันจึงร้องเชอะเย็นชาขึ้นมา "ถ้าไม่ใช่เพราะชั้นโดนพี่เป้าตบไป เขาจะคืนบัญชีมาให้พวกแกได้อย่างไรกัน!""พี่เป้าเพื่อจะชดเชยให้ชั้น ถึงได้เอาบัญชีคืนมาให้พวกแกแน่ๆ"หลังจากคนตระกูลฉินได้ยิน ก็พยักหน้าเห็นด้วยฉินหลันซื้อรถแล้วถูกตีอย่างไร้เหตุผล พี่เป้าเพื่อชดใช้จึงจ่ายหนี้นี้คืนให้ตระกูลฉิน ก็สมเหตุสมผลดีตอนนี้ ฉินชิงลนลานขึ้นมา ฉินหลันพลิกดำให้เป็นขาวเสียอย่างนั้น ทำได้เพียงมองไปทางผู้เฒ่