All Chapters of Sandoval Series #5: Shelter in the Rain: Chapter 51 - Chapter 60

Hindi ko kinaya ang aking nakita kaya pumikit ako at nag-iwas ng tingin. I don't want to cry pero naramdaman ko na lang ang mainit na likido sa aking pisngi. Parang pina-piraso ang puso ko dahil sa aking nakita. Why do I have to feel this? Bakit kailangan kong masaktan ng ganito? Naging mabuti naman akong tao, naging mabuting kaibigan, naging mabuti sa kapwa ko. Wala naman akong inagrabyado pero bakit ganito? All this time niloloko niya lang pala ako? Akala ko iba siya pero katulad lang din pala siya ng iba. How could he do this to me? How could he betray me? I've been good to him. Kinausap ko naman siya ng maayos pero bakit kailangan niya pang magsinungaling? Kinalimutan ko na ang nakaraan ko at tahimik na ang buhay ko pero bakit kailangan nila akong guluhin ng ganito?I want to run away from the truth but I have to be brave to face it, I need to know the truth even if it will shatter me into pieces, even if it will break my heart. "I told you Atticus, walang magagawa ang paglapi

Hindi ko alam kung gaano na kalayo ang itinakbo ko. Iyak lang ako ng iyak. Hindi ko na alintana ang mga busina ng sasakyan at ang mga taong nakakasulubong ko na napapatingin sa akin.Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ang gusto ko lang ay makalayo sa kanya. Makatakas sa sakit na binigay niya sa akin. Para akong tangang umiiyak habang tumatakbo sa malakas na buhos ng ulan. Takot ako sa ulan, pero mabuti na lang na umuulan dahil hindi nila makikita ang mga luha ko. Hindi nila makikita kung gaano ako ka miserable ngayon. Bakit ba palagi niya na lang akong sinasaktan? Deserve ko ba ito? Mahal na mahal ako ng mga kapatid ko pero bakit pagdating sa kanya bakit ganito? Sa kanya ko lang naranasan ang totoong saya pero sa kanya ko rin pala mararanasa ang tunay na sakit. Sobrang sakit na hindi ko maipaliwanag. Sakit tagos hanggang bone marrow!"Ang kapal ng mukha mo! Wala akong ginawa kundi ang mahalin ka pero ito lang pala ang igaganti mo sa akin?""Tanga ka ba! Kung gusto mong magpakam

"Let my sister go bastard." Kuya Gustavo said in a cold menacing voice. Ang kulay asul nilang mga mata ay matalim na nakatingin sa mga kamay ni Silas na nakahawak sa akin. "I already warned you. Let her go." Lalong humigpit ang pagkakahawak ni Silas sa kamay ko. Ang mga mata niyang luhaan ay nagmamakaawa sa akin. "Baby please, don't leave me." He said with tears. "I said let go." Galit na sabi ni Kuya kasabay nun ang pagtama ng bala ng baril niya isang dangkal mula sa paa ni Silas. "Kuya..." Umiiyak akong tumingin sa kanya. Natatakot na ako sa galit na nakikita ko sa mga mata niya at natatakot ako sa maari niyang gawin kay Silas pero hindi pa rin binibitaw ni Silas ang kamay ko. Binalik ko ang tingin kay Silas, "Let go of my hand, Silas please." "No baby, please, don't leave me." Halos hindi ko na makita ang mga mata niya sa dami ng luhang bumalot dito. "Last warning Monteverde, let go of my Sister." "Kuya please no." Ako na ang nagmakaawa sa kanya pero galit na galit na

Pagdating sa loob sinamahan ako ni Kuya Caleb sa silid na para sa akin. "Stay here okay? Wag ka munang lumabas. Mag-uusap lang kami nina Kuya."Hindi na ako nagprotesta pa. Wala na din akong lakas para makipag-argue pa kay Kuya. Pakiramdam ko naubos lahat ng lakas ko sa sobrang pag-iyak ko kanina. Feeling ko nga lalagnatin pa ako. Sa sobrang pagod ko hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising ako nang madaling araw dahil binabangungot na naman ako. Muli na naman akong dinalaw ng demonyo sa aking panaginip. Nagising akong umiiyak at nahihirapang huminga. Bumangon ako sa kama at naghanap ng tubig dahil nauuhaw ako. Pero wala akong dalang tubig sa loob ng silid at kailangan ko pang lumabas. "No Mom. I will never marry that woman." Natigil ako sa paglalakad papuntang kusina pagkarinig ng pamilyar na boses mula sa madilim na parte ng sala. Bakit siya nandito? "Ilang beses ko bang sabihin sa inyo na ayaw kong magpakasal sa kanya? I don't love her, Mom. Isn't that enough re

Justice nowadays is so hard to get. Kahit anong laki pa ng impluwensya ng pamilya ko at kahit gaano pa kagaling ang abogadong may hawak ng kaso ko hindi ko pa rin nakakamit ang hustisya. Masyadong malinis ang pagkakadukot sa akin at walang nahanap na ebidensya. Atty. Tristan Angelo Gonzales, my lawyer, managed to re-open the case as it was already considered case closed during Edisson's time but still it's not moving.Ret. Lt. Col. Lucas Gaden Montenegro with the help of Ret. Major Nathaniel Devon Castillo and his team helped in the investigation. They are tracing back all possible footages that might help my case but it's very difficult since it happened few years back. My brothers are helping too but every cctv footage on that day, in that particular time I was kidnapped were all wiped out. Even the police records we're inconsistent. Talagang nilinis ng mga kalaban ang kaso ko. Hindi pa nakatulong na natuluyan si Doctor Edward dahil siya na lang sana ang pwedeng makakapagturo kung