All Chapters of Sandoval Series #5: Shelter in the Rain: Chapter 31 - Chapter 40

Hindi ako nakasagot agad dahil nabigla ako sa tono ng boses ng ginang. Ito ang unang beses na nakita ko siya pero bigla akong kinabahan. Pagtingin ko kay Heaven nakaangat na ang isang kilay nito at malditang nakatingin sa akin. That same look she throw at me the first time we met. Ngayon lang kami ulit nagkita after nangyari yun at alam kung kating-kati pa itong gumanti sa akin. "Oh the waitress is here. What are you doing here? Delivering coffee?" Dama ko ang pang-uuyam sa boses niya. Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa at nang makitang wala akong dalang kape lalong tumaas ang isang kilay niya. "Where's the coffee? Who give you the right to ride with us?" Hindi ako nakasagot agad. This elevator is for VIP only pero dahil kay Silas nakakasakay ako dito. Hindi naman ako gumagamit nito kapag hindi ko siya kasama pero nawala sa utak ko kanina dahil ka-chat ko siya. "Do you know who's here? Chairwoman Melba Monteverde the owner of this company. How dare you co

"Fine." Mahina kong bulong at bumangon mula sa pagkakaupo sa sahig. Mahapdi ang parte ng tiyan kong natapunan ng mainit na kape pero hindi ko na yunininda . Pagod na akong maging mabait. Pagod na akong inaapakan at inaalila. I did my best trying to fit in this kind of place but I don't belong here. I am not welcome here. So, why would I force myself here?Taas noo akong tumayo at isa-isa silang tiningnan lahat ng mga nasa board room. I don't know them but they all look familiar to me. Or maybe because they are in the same circle with my brothers. "Who do you think you are to look at us like that? You're just a poor monkey na nakapatong dito sa kompanya ng mga Monteverde." Maldita at nang-uuyam na sigaw ni Heaven sa akin. Nakakaloko pa itong ngumisi ng makita ang marka ng kape na nagkalat sa damit ko. "Look at yourself. You are like a hot potato. A mess. You don't even belong here. Sino ba ang nagpapasok sa ‘yo dito? Looking at you I can say that you don't qualify to work here. Sim

Gustavo couldn't contain the anger in his heart after seeing the only princess of their family crying. He can't accept that the person they took care of will be bullied just like that.Hindi nila inalagaan at pinalaki ang kapatid na babae para lang paiyakin ng ibang tao. Ingat na ingat silang magkakapatid na lalaki para protektahan ang prinsesa nila tapos malaman na lang niya na umiiyak ito? Maghalo ang balat sa tinalupan!Walang sinuman ang may karapatang saktan si Cleopatra! Handa siyang gawin ang lahat para ipagtanggol ang prinsesa nila. To hell with whoever hurt her sister!Enraged, he went back inside Monteverde's building to see the people who hurt his sister. He will teach them a lesson that they will never forgetEveryone is looking at him. He went back alone. No business partner, no security, no one. But he already informed his brothers that they 'll be having a meeting this evening. Pagkapasok niya palang ng gusali halos lahat ng mga empleyedong nandun at nakasaksi sa na

Flashback (Nightmare)***"Ang gandang bata nitong kinidnap natin Mando, mukhang manika. Blue ang mata oh at ang kinis pa." Agad na nabaling ang tingin ko sa bungal at lampayatot na lalaki.Sabi ni yaya kapag ganito na daw kapayat ang tao malapit na daw itong mamatay. Isang uod na lang daw ang hindi pa nakapirma para mapunta na ito sa langit. Pero dahil sa dinukot nila ako, sigurado akong hindi siya mapupunta sa langit. Ang mga taong masasama na kagaya nila ay mapupunta sa impyerno kasi bad sila.Nang makita niyang nakatingin ako sa kanya, lumaki ang ngiti nito para sa akin. Para siyang yung evil na may horn na nakikita ko sa mga movies. His big round eyes are red and he has that evil smirk. "Ganda mo bata." Nilabas nito ang tongue niya at hinawakan nito ang bukol sa kanyang harapan. Pagkatapos malakas itong tumawa habang nakatingin sa akin. He's crazy! He looks more ugly when he did that.Kita yung bungal niya dahil wala na yung apat na teeth sa harapan niya. Humithit ito ng sigar

The next morning, I woke up with a heavy heart. I barely slept. Hindi ko alam kung ilang oras lang akong nakatulog. Pabaling baling lang ako sa higaan. Hindi ako makatulog sa daming tumatakbo sa utak ko.Nakatulog ako saglit pero naalimpungatan din ako nang madaling araw dahil pakiramdam ko may nakamasid sa akin. Pero pagkagising ko wala naman akong ibang taong nakita sa loob ng silid ko. Mag-isa pa rin ako. Wala ang mga kakambal ko at imposible namang si Atticus ang nakapasok sa silid ko.Imposibleng makapasok si Silas dito sa silid ko dahil sa labas nandun ang mga kakambal ko. Hindi ko nga alam kung natulog din ba ang mga ito sa pagbabantay sa akin. Hindi ko rin alam kung may mga tauhan bang pinabantay si Kuya Gustavo sa labas ng silid ko. Buong maghapon kahapon wala akong ibang ginawa dito sa unit ko kundi ang umasa na dumating si Silas pero hindi yun nangyari. Gusto kong lumabas pero hindi ako pinayagan ni Kuya Gustavo.Wala din akong ibang makausap maliban sa mga kapatid ko dahi