All Chapters of Sandoval Series #5: Shelter in the Rain: Chapter 41 - Chapter 50

Wala naman akong ginawa pero pakiramdam ko sobra akong napagod. Parang nanghihina ang buong katawan ko sa mga nangyari. Kung ano-anong ang pumasok sa isipan ko at hindi ko alam kung alin ang una kong pagtuunan ng pansin. Dumagdag pa si Atticus na bigla na lang sumulpot pero hindi ko na rin nakita dahil bigla din itong nawala. Parang gusto ko na lang tuloy umuwi sa condo at tumunganga buong araw. I don't know what to feel right now. I feel like I am caught in between. I have this feeling that I want to see Silas but at the same time I am hesitant after hearing that his mom dislike me. And worst is, mom dislikes him too. Pero wala namang kasalanan si Silas sa akin. All those times that I was worked with him he treats me with utmost respect. He took good care of me. Never felt that I am mistreated. Kaya hindi ko magawang magalit sa kanya. Maganda pa ang usapan namin na uuwi siya. Nakaplano na ang gagawin namin pero biglang naging ganito ang lahat. Ang hirap pala ng ganitong sitwas

Si Kuya Ford lang yung nag-iingay sa buong byahe. Si Kuya Caleb ay tahimik lang at panay pakawala ng buntong hininga. Ako naman ay nakikinig lang sa kanya. Ayokong magkomento at baka mamali pa ako ng sasabihin. Nang makarating kami ng unit agad nagpadeliver si Kuya Ford na pagkain mula sa resto niya. Tatlo lang kami pero parang may fiesta sa dami ng pagkaing pinadala. "Kumain ka Kuya Kambal. Baka kaya hindi bumabalik ang nanay nung mga baby isda mo dahil pumapangit ka n–" Pero hindi nito natuloy ang kanyang sasabihin dahil biglang pinasakan ni Kuya Caleb ng pagkain ang bibig niya. "Quit talking and eat. You're so annoying. Kanina ka pa nag-iingay."Parang bata namang sumimangot si Kuya Ford sa kanya. Kapag ganyan na, hindi na ito lumalaban kay Kuya. Maya-maya ay ako naman ang hinarap ni Kuya Ford. "Ba't kaunti lang ang kinakin mo? Nagda-diet ka ba? Kumuha ka pa." Hindi pa nga ako nakasagot nilagyan niya na ng pagkain ang plato ko. "Kumain ka, bawal kang magutom at kami ang mapa

Mabilis itong bumangon at inayos ang buhok niyang nagulo ko. "Wait, Baby. I will open the door for your bro—""No!" Mabilis kong tinakpan ang bibig niya kaya naguguluhan itong tumingin sa akin. "Magtago ka!""What?" Gulat nitong tanong at nanlalaki pa ang mga mata. "Hide Silas. Hindi ka pwede makita ng mga kapatid ko dito kundi malalagot ka." Nagpapanic na ako. Yung kalasingan ko ay biglang nawala. "Where?" He asked pero hindi naman gumagalaw sa kinatatyuan niya. Inikot ko ang tingin sa paligid. Saan ko ba siya pwedeng pagtaguin?"U-under the bed! Hide under the bed!"Hindi pa man ito nakasagot hinila ko na siya papunta doon. Pero dahil malakas bulas siya nahihirapan itong makapasok sa ilalim ng kama ko. Lumalabas ang paa. "Baby, I won't fit—""Shhh!" Tinakpan ko ang bibig niya gamit ang kamay ko at pinanlakihan siya ng mata. "Don't make a noise or else malalagot tayong dalawa dito.""Princess! I'll open the door okay?" Muling gumalaw ang door knob at sa pagkakataong ito, I swea

Pansin ko ang pagka-panic niya pero pinanatili ko ang sariling maging kalmado kahit pa nagwawala na ang puso ko sa loob ng aking dibdib sa labis na panibugho. "What happened? Are you hurt?" Binaba nito ang katawan para tingnan ang paa ko. "Tell me."Nilayo ko ang paa sa kanya. "Okay lang ako. Nasagi ko lang vase pero hindi ako nasaktan.""Bakit di mo ako tinawag?"Tumingala siya sakin."Kanina ka pa ba dito?" Umiling ako. "Hindi. Kakarating ko lang." Pagsisinungaling ko. Tumitig siya sa mga mata ko pagkatapos tumayo na ito. "Sigurado ka bang hindi ka nasaktan?" Hindi nga ba ako nasaktan? After knowing that he's talking to the woman I hated the most hindi ba dapat ako masaktan?""Are you hungry?" Hinapit niya na ako palapit sa kanya at hinalikan sa noo. Pero imbes na sagutin ang tanong niya iba ang sinagot ko. "Sinong kausap mo?" Tanong ko, kunwari hindi ko narinig ang pangalang binanggit niya kanina.I was expecting that he'll lie to me but to my surprise he answered. "Heaven."

"Are you sure you're okay?"Mula sa pag-aayos ng make-up ko nalipat ang tingin ko kay Kuya Gustavo. Nagpunta ito ngayon dito sa unit ko para lang kamustahin ako. “Are you sure you don’t want to go to your doctor on Saturday? I can come with you.”Bakas pa rin ang pag-aalala sa mukha niya. Araw-araw itong nagangamusta sa akin at kulang na lang ay samahan niya ako dito sa unit. Sinabi ko naman na sa kanya na ayos lang ako pero ayaw nitong maniwala. "Ayos na ako, Kuya.” Nakangiti kong sabi pero mataman lang nakatingin si Kuya sa akin. Kuya is asking me if I still want to talk to the doctor who checked me that night. Yun kasi ang sinabi ko sa kanya nung nagbreakdown ako. Pero nitong mga nakaraang araw, naisip ko na wag na muna. Ipagpapalivan ko muna. Saka na lang kapag nasa kondisyon na ako. “Princess—”“I’m okay na Kuya. Nakakatulog na ako ng maayos sa gabi. Katabi ko si Uncle Sam." Nakangiti kong sabi sabay sulyap sa pusa kong kanina pa naglalambing sa paanan ko. Mabuti na lang a